Αὐτὴ ἡ ἀδιαφορία τῶν πολλῶν διὰ τὴν Ἐκκλησίαν ἀποτελεῖ τὸ ἀναπαυτικὸν προσκέφαλον ἐπὶ τοῦ ὁποίου κοιμῶνται μακαρίως οἱ σκανδαλοποιοὶ κληρικοί. Θὰ κάμωμεν, λέγουν κατὰ φρένα ὡρισμένοι ἀρχιερεῖς, θὰ κάμωμεν ὅ,τι θέλομεν! Τὸ θέλημά μας θὰ γίνη νόμος τοῦ Κράτους.
Θὰ έπιδιώξωμεν τὴν μετάθεσίν μας εἰς τὰς μεγαλυτέρας Μητροπόλεις. Θὰ πατάξωμεν τοὺς ἀντιδρῶντας. Θὰ ἐξοντώσωμεν τοὺς εὐθαρσεῖς ἱεροκήρυκας. Θὰ συμμαχήσωμεν καὶ μὲ αὐτὸν ἀκόμη μὲ τὸν Διάβολον. Θὰ ζητήσωμεν τὴν βοήθειαν καὶ αὐτοῦ τοῦ Ἀντιχρίστου διὰ τὴν ἐπιτυχίαν τῶν σκοπῶν μας.
Ἡμεῖς εἴμεθα ἡ Ἐκκλησία… Ἐὰν δὲ ὑπενθυμίση κἄποιος τὸν λαόν, ἀπαντοῦν εἰρωνικῶς καὶ σαρκαστικῶς˙ Ποιὸς λαός; Ποιὸς ἐνδιαφέρεται διὰ τὰ ἐκκλησιαστικά; Μερικοὶ τρελλοὶ φωνάζουν. Καὶ ὁ λαὸς γελᾶ εἰς βάρος των…
Αὐτὴ ἡ ἀδιαφορία τῶν πολλῶν διὰ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκτρέπει τὰ μεγαλύτερα σκάνδαλα. Ἐὰν καὶ ὁ χειρότερος τῶν ἐπισκόπων ἐγνωριζεν ὅτι διὰ πᾶσαν ἀταξίαν περὶ τὸν βίον του καὶ διὰ πᾶσαν ἀντικανονικὴν πρᾶξίν του περὶ τὴν διοίκησιν τῆς Ἐκκλησίας θὰ προεκαλεῖτο θύελλα διαμαρτυριῶν του λαοῦ ἱκανὴ νὰ τὸν σείση καὶ νὰ τὸν σαρώση, θὰ ἦτο πολὺ συνεσταλμένος καὶ προσεκτικός.
Αὐτὴ ἡ ἀδιαφορία τῶν πολλῶν διὰ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκτρέπει τὰ μεγαλύτερα σκάνδαλα. Ἐὰν καὶ ὁ χειρότερος τῶν ἐπισκόπων ἐγνωριζεν ὅτι διὰ πᾶσαν ἀταξίαν περὶ τὸν βίον του καὶ διὰ πᾶσαν ἀντικανονικὴν πρᾶξίν του περὶ τὴν διοίκησιν τῆς Ἐκκλησίας θὰ προεκαλεῖτο θύελλα διαμαρτυριῶν του λαοῦ ἱκανὴ νὰ τὸν σείση καὶ νὰ τὸν σαρώση, θὰ ἦτο πολὺ συνεσταλμένος καὶ προσεκτικός.
Ἐνῶ τώρα, πλὴν σχολίων, εἰρωνειῶν καὶ καγχασμῶν εἰς βάρος τῶν ῥασοφόρων, ὁ πολὺς λαὸς ἀδιαφορεῖ καὶ τὰ σκάνδαλα καθημερινῶς πληθύνονται. Τίς ὁ ἐντόνως διαμαρτυρόμενος καὶ ὁ ἀγωνιζώμενος διὰ τὴν Ἐκκλησίαν ὡς περὶ ἱερᾶς καὶ θείας ὑποθέσεως;
Εἰς τὴν ἀδιαφορίαν τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ διὰ τὴν ἀνόρθωσιν τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων συνετέλεσαν καὶ συντελοῦν πολλοὶ παράγοντες, ἐκ τῶν ὁποίων ἕνα ἐδῶ μνημονεύομεν, τὸν καθʼ ἡμᾶς κυριώτερον.
Εἰς τὴν ἀδιαφορίαν τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ διὰ τὴν ἀνόρθωσιν τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων συνετέλεσαν καὶ συντελοῦν πολλοὶ παράγοντες, ἐκ τῶν ὁποίων ἕνα ἐδῶ μνημονεύομεν, τὸν καθʼ ἡμᾶς κυριώτερον.
Ὅτι δηλαδὴ ὑπὸ εὐλαβῶν κηρύκων καὶ πνευματικῶν πατέρων, μὴ θελόντων διὰ τὸ ἀπερίσπαστον τῆς ἱερᾶς διακονίας των νὰ ἔλθουν εἰς σὐγκρουσιν μὲ παρανομοῦντας ἀρχιερεῖς καὶ νὰ ἐμπλακοῦν εἰς περιπέτειας καὶ ἀγῶνας, κατʼ αὐτοὺς ἀκάρπους, ἐκαλλιεργήθη μία περιδεὴς συνείδησις.
Διʼ ὄνομα Θεοῦ! Μὴ τὰ βάζετε μὲ τοὺς ἁγίους ἀρχιερεῖς. Δὲν εἴμεθα ἡμεῖς εἰς θέσιν νὰ τοὺς έλέγχωμεν. Θὰ τοὺς ἐλέγξη ὁ Θεός. Ἡμεῖς νὰ κοιτάξωμεν τὴν ψυχοῦλά μας. Εἶνε ἁμαρτία νὰ κρίνομεν τὸν κλῆρον…
Αὐτὰ εἶνε ὅ,τι ἐχρειάζοντο οἱ ἅγιοι ἀρχιερεῖς διὰ νὰ ζοῦν καὶ νὰ δροῦν ἀσυδότως. Τὸ «εἰσπολλάτιον» (=Εἰς πολλὰ ἔτη, δέσποτα!), κατʼ ἀείμνηστον διδάσκαλον τοῦ Γένους Δούκαν, κυριαρχῆσαν κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς Τουρκοκρατίας, ἐξακολουθεῖ καὶ εἰς τὸν μετὰ ταῦτα ἐλεύθερον βίον τῆς Ἑλλάδος νὰ ψάλλεται, μέχρις ἀηδίας, καὶ νὰ προσφέρεται ὡς ἄφθονος λιβανωτὸς κολακείας καὶ διʼ ἐκείνους ἀκόμη τοὺς ἀρχιερεῖς οἱ ὁποῖοι διὰ βοῶντα σκάνδαλα θὰ ἔπρεπε νʼ ἀκούουν κραυγὰς ἀποδοκιμασίας καὶ ἀναθέματα….
Απόσπασμα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ», Φεβρουαριου 1965
Τοῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης Αὺγουστίνου
Τοῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης Αὺγουστίνου
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου