Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Θυμήθηκα σήμερα στὸ ξεκίνημα τῆς ἐκπομπῆς, ἐκείνους τοὺς περίφημους προλόγους ποὺ μαθαίναμε ἀπὸ τούς ...ἐκθεσάδες καθηγητές, μὲ τίς χρυσὲς συνταγὲς καὶ τὴν μεθοδολογία γιὰ τὴν ἀρχιτεκτονική της ἔκθεσης...Καὶ γράφαμε τότε, κάτι στερεότυπους προλόγους...Ἐννέα στοὺς δέκα ἦταν ἴδιοι! Ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα προβλήματα τῶν σύγχρονων ἀναπτυγμένων κοινωνιῶν εἶναι.... Ζοῦμε σὲ μιὰ ἐποχὴ στὴν ὁποία ἀναμφισβήτητα ἐπικρατεῖ...κλπ.
Γιατί αὐτὴ ἡ ἀναφορὰ θὰ ρωτήσει κάποιος. Σκεφτήκαμε σήμερα στὸ δικό μας προοίμιο, νὰ χαρακτηρίσουμε τὴν σημερινὴ ἐποχή. Μὲ τίς ἐλάχιστες εὐλογημένες ἐξαιρέσεις τῆς μικρᾶς ζύμης ποὺ ὅλον τὸ φύραμα ζυμοὶ κατὰ τὸν Παύλειον λόγον. Εἶναι ἡ ἐποχὴ μας λοιπὸν (γιὰ νὰ ξαναδιαβοῦμε τὰ Παύλεια μονοπάτια) θεοστυγής! Παντοῦ τὸν συναντᾶμε τὸν ἀπροκάλυπτο καὶ λυσσαλέο πόλεμο κατὰ τοῦ Θεοῦ.
Περικυκλωμένοι, ὄχι ἁπλὰ ἀπὸ ἀθέους μὰ ἀπὸ Θεομάχους καὶ ἀθεόφοβους ἐπιτελεῖς καὶ ἐπιτελάρχες, ἡγήτορες καὶ ἡγέτες ποὺ σπεύδουν νὰ χαρακτηρίσουν ὡς δυσανεκτικούς, ὅσους ἐλαχίστους ἔστω, πειθαρχοῦν μόνο στὸν Κύριο καὶ στὰ πανίερα προστάγματά Του. Νὰ λοιπὸν πῶς θὰ χαρακτηρίζαμε τὴν σημερινὴ ἐποχὴ: Ἀσύνετη εἶναι καὶ ἄστοργη καὶ ἀδιάφορη καὶ μὲ ὅλα τὰ σκοτεινὰ στερητικὰ Α μπροστά της. Καὶ ἐμεῖς ἀμελεῖς, ἀδρανεῖς, ἀνεκτικοί, ἀμέριμνοι, ἀνέγνοιαστοι, καθεύδοντες, σχεδὸν ἀναίσθητοι!
Ἔχουμε ξαναπεῖ πὼς ὅπως καὶ στὸ ἀνθρώπινο, ἔτσι καὶ στὸ Θεϊκὸ δίκαιο, τὸ ἴδιο πλαίσιο ποινῆς ποὺ ὑπάρχει, γιὰ τὰ ἐξ ἐνεργείας τελούμενα ἐγκλήματα, ἐφαρμόζεται καὶ γιὰ ἐκεῖνα ποὺ τελοῦνται διὰ παραλείψεως! Καὶ ποιός εἶμαι ἐγὼ ποὺ θὰ σώσω τὸν κόσμο ρωτᾶμε οἱ περισσότεροι... Ἅγιος εἶμαι ἢ παπᾶς; Ἐγὼ δὲν πειράζω κανέναν! Τί μπορῶ ἄλλωστε νὰ κάνω; Φτωχὸς ἐγώ, ἄσημος, ἀγράμματος, ἀδύναμος...Καὶ κάπως ἔτσι λησμονιέται ἡ ἱερή μας καθολικὴ ὑποχρέωση γιὰ στηριγμό, διαφώτιση, γιὰ πνευματικὴ ἐλεημοσύνη καὶ νοιάξιμο ἀδελφικό. Μετὰ μιὰν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ... ἔτσι μοῦ θυμίζεις συναμαρτωλὲ ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου... Τὸ ξέρεις καὶ μονότονα τὸ ἐπαναλαμβάνεις. Θέσε ὅμως νοῦ ἔστω γιὰ δυὸ φορές. Κι ἐσύ, στὰ ψηλὰ ἢ στὰ κατώγεια, ὅπου κι ἂν ἐργάζεσαι, μὲ ἕνα Χριστιανικὸ Ὀρθόδοξο φυλλάδιο ποὺ μιλᾶ γιὰ μετάνοια, ἐξομολόγηση καὶ Θεία Κοινωνία.
Μὲ τὸν Χριστοκεντρικό σου λόγο τὸν ἁπλὸ καὶ ἀληθινό. Μὲ μιὰ σιωπὴ προσευχητικὴ ποὺ θὰ κραυγάζει τὴν αἰώνια σωτηρία. Μὲ τὴν ἑκούσια καὶ ἀνυπόκριτη ταπείνωσή σου. Προσπάθησε νὰ ἐργαστῇς στὸν ἀσύνορο ἀμπελῶνα Του. Ἀλλιῶς... Ἀλλιῶς, ἀλλοίμονο! Ἐκεῖνο τὸ πορευθέντες μαθητεύσατε τοῦ Χριστοῦ μας, ἐκεῖνο τὸ δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων, ἀλλιῶς ἐκείνη ἡ κλήση θὰ μείνει ἀναπάντητη καὶ ἡ ἐποχή μας θὰ συνεχίσει νὰ εἶναι Θεοστυγὴς καὶ ἄστοργη, μὲ ἀπειράριθμους συνευδοκοῦντες, σιγηλοὺς συναυτουργούς, στὸ μεγάλο καὶ πλέον φρικαλέο ἔγκλημα τῆς ἀπωλείας!
Μὲ τὸν Χριστοκεντρικό σου λόγο τὸν ἁπλὸ καὶ ἀληθινό. Μὲ μιὰ σιωπὴ προσευχητικὴ ποὺ θὰ κραυγάζει τὴν αἰώνια σωτηρία. Μὲ τὴν ἑκούσια καὶ ἀνυπόκριτη ταπείνωσή σου. Προσπάθησε νὰ ἐργαστῇς στὸν ἀσύνορο ἀμπελῶνα Του. Ἀλλιῶς... Ἀλλιῶς, ἀλλοίμονο! Ἐκεῖνο τὸ πορευθέντες μαθητεύσατε τοῦ Χριστοῦ μας, ἐκεῖνο τὸ δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων, ἀλλιῶς ἐκείνη ἡ κλήση θὰ μείνει ἀναπάντητη καὶ ἡ ἐποχή μας θὰ συνεχίσει νὰ εἶναι Θεοστυγὴς καὶ ἄστοργη, μὲ ἀπειράριθμους συνευδοκοῦντες, σιγηλοὺς συναυτουργούς, στὸ μεγάλο καὶ πλέον φρικαλέο ἔγκλημα τῆς ἀπωλείας!
Ἡ κλήση τοῦ Χριστοῦ μας εἶναι διαρκής! Εἶναι αὐστηρὰ προσωπικὴ γιὰ τὸν καθένα μας! Ἀπ᾿ ὅποιο μετερίζι, χρησιμοποιῶντας τὸ ὅποιο Θεόσδοτο τάλαντο, πρέπει μὲ ζέση νὰ τὴν δεχθοῦμε ὑπάκουα καὶ ἐνεργητικά! Θὰ δώσουμε λόγο γιὰ κάθε ἀναπάντητη ἀπὸ τίς συνεχεῖς ἕως τῆς τελευταίας μας πνοῆς κλήσεις τοῦ Ἀγαθοῦ Πατρός. Σὰν τοὺς φτωχοὺς καὶ ἀσήμους ψαρᾶδες τῆς Τιβεριάδος, ποὺ εἶπαν τὸ ναὶ καὶ ἀπροϋπόθετα Τὸν ἀκολούθησαν εὐθέως! Ἔβαλαν τὸ θέλω πάνω ἀπὸ τὸ μπορῶ! Καὶ ἔσπειραν τὸν Θεϊκὸ λόγο καὶ ἔριξαν τὸ πιὸ ἀκίνδυνο καὶ ἀβλαβὲς δόλωμα στὶς καρδιὲς τῶν συνανθρώπων τους. Καὶ ἀνέσυραν ἀπ᾿ τὸν θανατηφόρο σκοτεινὸ βυθό, ἐλπίζουσες καὶ φωτεινὲς ψυχὲς ἀθάνατες! Ἀκόλουθοι καὶ ἐμεῖς τῆς κλήσης Τοῦ αὐξάνοντος Θεοῦ. Μιμητὲς τῶν μαθητῶν Του, τῶν οἰκονόμων τῶν σωτηρίων μυστηρίων Του! Καὶ ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει καὶ ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρει! Μὴ μείνει ἡ κλήση ἀναπάντητη...
Νῶντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: "Αὐτοὶ οἱ παράξενοι Χριστιανοί"
Ἐκδ. Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας 2021
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: "Αὐτοὶ οἱ παράξενοι Χριστιανοί"
Ἐκδ. Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας 2021
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου