Τρομερό γεγονός! Στό Βελιγράδι, ἕνας 13χρονος μαθητής πυροβόλησε καί σκότωσε ὀκτώ μαθητές, καθώς ἐπίσης καί τόν φύλακα τοῦ σχολείου· τό μικρότερο θύμα ἦταν ἡλικίας 14 ἐτῶν. Ἐπίσης, τραυμάτισε ἄλλα ἕξι παιδιά καί μιά δασκάλα. Ὁ 13χρονος εἶχε σχεδιάσει τό φονικό ἕνα μήνα νωρίτερα καί διέθετε λίστα μέ παιδιά τά ὁποῖα θά στόχευε. Εἶχε δημιουργήσει καί λεπτομερές σχέδιο τῆς εἰσόδου καί τῆς ἐξόδου τοῦ σχολείου, πού βρέθηκε στό γραφεῖο του. «Τό σκίτσο μοιάζει βγαλμένο ἀπό βιντεοπαιχνίδι ἤ ταινία τρόμου», ἐπισήμανε ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Ἀστυνομίας.
Ὁ 13χρονος πού σκόρπισε τόν θάνατο στό ἐν λόγῳ Δημοτικό Σχολεῖο -ὀκτατάξια τά Δημοτικά στή Σερβία- εἶναι γιός γιατροῦ ἀκτινολόγου, εὐυπόληπτου μέλους τῆς κοινωνίας τῆς σερβικῆς πρωτεύουσας ἀπό τόν πρῶτο του γάμο. Σύμφωνα μέ τούς συμμαθητές του, ὁ μαθητής βίωσε ψυχικό τραῦμα, ἐπειδή βαθμολογήθηκε μέ μονάδα σέ διαγώνισμα στήν Ἱστορία. Παρεμπιπτόντως, ἦταν ἄριστος μαθητής, εἶχε φοιτήσει σέ Μουσικό Σχολεῖο γιά τέσσερα χρόνια, ἐνῶ ἀσχολοῦνταν μέ τή ρομποτική, τόν ἀθλητισμό, τό καράτε ἀπό τήν ἡλικία τῶν πέντε ἐτῶν, ἔπαιζε μπάσκετ, συμμετεῖχε σέ διαγωνισμούς Βιολογίας καί Μαθηματικῶν καί, ὅπως εἶπαν οἱ συμμαθητές του, «ἦταν... σπασίκλας, τά εἶχε ὅλα Α´». Σύμφωνα μέ τόν ὑπουργό Παιδείας τῆς χώρας, ὁ 13χρονος εἶχε ὑποστεῖ μπούλινγκ ἀπό τούς συνομηλίκους του: «Εἶχε ἀσκηθεῖ βία ἐναντίον του, ἡ ὁποία ὅμως δέν συνέβη στό σχολεῖο».
Ἡ τελευταία φωτογραφία, πρίν τό μαζικό ἔγκλημα, πού εἶχε «ἀνεβάσει» στό Instagram, ἀποκαλύπτει ὠμό σατανισμό, ἀπότοκο τοῦ ἐξαμερικανισμοῦ μιᾶς παγκοσμιοποιημένης νεολαίας! Ἕνα θρίλερ πού ἔγινε πραγματικότητα, ἕνα video game προσομοίωσης στόχων· πολεμικά παιχνίδια ἠλεκτρονικά πού παίζουν τά παιδιά σέ σκοτεινές αἴθουσες καί στό ἡμίφως ἑνός παιδικοῦ κατά τά ἄλλα δωματίου...
Σαράντα ὀκτώ ὧρες ἀργότερα ἀκολούθησε κι ἄλλη αἱματηρή ἔνοπλη ἐπίθεση κοντά στό Βελιγράδι, κατά τήν ὁποία ἔχασαν τή ζωή τους τουλάχιστον ὀκτώ ἄνθρωποι καί τραυματίστηκαν ἄλλοι δεκατέσσερεις.
Οἱ αἱματοχυσίες στή Σερβία ἀναδεικνύουν γιά ἄλλη μιά φορά τήν ἐπίδραση τῆς ὑποκουλτούρας πού ἔχουν δεχτεῖ τά παιδιά μέσῳ διαδικτύου, video games, θρίλερ, dark, καθώς βομβαρδίζονται τά παιδικά μυαλά καί ἀλλοτριώνεται ὅ,τι πιό ὄμορφο ἀπέμεινε στόν κόσμο μας, οἱ παιδικές καρδιές. Σέ ἀντίθεση μέ τίς Η.Π.Α., οἱ μαζικές δολοφονίες στή Σερβία καί γενικότερα στά Βαλκάνια, δέν εἶναι συνήθεις. Ἀποκαλύπτουν, ὡστόσο, ἀνάγλυφα τό μεγάλο θέμα τῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν μας. Κλείσαμε τά αὐτιά μας στό κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ -«Ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με» (Μθ 19,14)- καί τώρα δρέπουμε τούς καρπούς τῆς ἐγωπαθοῦς παιδαγωγικῆς μας.
Κρυστάλλινες οἱ ἀλήθειες τοῦ Εὐαγγελίου γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν μεταλαμπαδεύονται μέσα ἀπό τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας καί ἀποτελοῦν κατευθυντήριες γραμμές γιά τήν ἀνατροφή τους.
Ἄς θυμηθοῦμε μερικά μηνύματα ἀπό τίς διδαχές τοῦ ἁγίου Παϊσίου, πού γιορτάζει στίς 12 Ἰουλίου: «Οἱ γονεῖς πρέπει νά βοηθοῦν πνευματικά τά παιδιά, ὅταν εἶναι μικρά, γιατί τότε καί τά ἐλαττώματά τους εἶναι μικρά κι εὔκολα μποροῦν νά κοποῦν. Ἄν τά παιδιά βοηθηθοῦν ἀπό μικρά καί γεμίσουν Χριστό, θά εἶναι κοντά του γιά πάντα. Καί νά ξεφύγουν λίγο, ὅταν μεγαλώσουν, λόγῳ τῆς ἡλικίας ἤ μιᾶς κακῆς συναναστροφῆς, πάλι θά συνέλθουν».
Ὁ ἅγιος γέροντας συστήνει νά μάθουμε στά παιδιά νά ζητοῦν πρωτίστως τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, γιατί ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό δίδει ἀπόλυτη ἀσφάλεια. Τό μεγάλο μυστικό γιά τήν πρόοδο τῶν παιδιῶν εἶναι ἡ ταπείνωση· γι’ αὐτό καί ὑπογράμμιζε: «Ὁ Θεός εἶναι τό πᾶν. Δέν μπορεῖ κανείς νά πεῖ ὅτι ἐγώ εἶμαι τό πᾶν. Αὐτό ἐνισχύει τόν ἐγωισμό. Ὁ Θεός θέλει νά ὁδηγοῦμε τά παιδιά στήν ταπείνωση. Τίποτα δέν θά κάνομε κι ἐμεῖς καί τά παιδιά χωρίς τήν ταπείνωση. Θέλει προσοχή, ὅταν ἐνθαρρύνετε τά παιδιά. Στά παιδιά δέν πρέπει νά λέτε: "Ἐσύ θά τά καταφέρεις, ἐσύ εἶσαι σπουδαῖος, εἶσαι νέος, εἶσαι ἀνδρεῖος εἶσαι τέλειος!". Δέν τό ὠφελεῖτε ἔτσι τό παιδί... Νά τοῦ πεῖτε: "Παιδί μου, τά χαρίσματα πού ἔχεις, ὁ Θεός σοῦ τά ἔδωσε.
Προσευχήσου νά σοῦ δώσει ὁ Θεός δυνάμεις, γιά νά τά καλλιεργήσεις καί νά πετύχεις. Νά σοῦ δώσει ὁ Θεός τή Χάρη του"».
Πόσα λάθη δέν γίνονται ἐν ὀνόματι τῶν διαφόρων παιδαγωγικῶν μεθόδων, πού μέ ζῆλο πολλές φορές γονεῖς καί δάσκαλοι προσπαθοῦμε νά ἐφαρμόσουμε!
Κατηγορηματικός ὅμως ὁ φωτισμένος γέροντας δέν δίσταζε νά καταλογίζει εὐθύνες σέ ὅλους: «Οἱ γονεῖς εὐθύνονται πρῶτοι γιά τήν ἀποτυχία τῶν παιδιῶν στή ζωή καί οἱ δάσκαλοι καί καθηγητές μετά. Τά ἐπαινοῦν διαρκῶς. Τούς λένε ἐγωιστικά λόγια... Ἔτσι, μεγαλώνοντας μέσα στόν ἐγωισμό, ἡ πρώτη δουλειά τοῦ παιδιοῦ εἶναι ν᾽ ἀρνεῖται τόν Θεό καί νά εἶναι ἐγωιστής ἀπροσάρμοστος μέσα στήν κοινωνία... Αἰτία τῆς ψυχικῆς ἀκαταστασίας εἶναι ὁ ἐγωισμός. Αὐτό τό πράγμα καί οἱ ἴδιοι οἱ ψυχίατροι, ἅμα τό μελετήσουν, θά τό βροῦν ὅτι ὁ ἐγωιστής εἶναι ἄρρωστος».
Στίς μέρες μας, πού συνεχῶς γινόμαστε μάρτυρες δυσάρεστων καταστάσεων μέ πρωταγωνιστές ἀνηλίκους, ἀποδεικνύεται περίτρανα αὐτό πού δίδασκε ὁ Ἅγιος, ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἔρχεται μόνο μέ τήν ἁγία ταπείνωση. «Μέ τόν ἐγωισμό ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλέον μέ τό μέρος τοῦ κακοῦ πνεύματος... Αὐτό κατόρθωσε ὁ διάβολος νά κάνει. Ἔκανε τή γῆ λαβύρινθο, γιά νά μήν μποροῦμε νά συνεννοηθοῦμε μεταξύ μας. Τί εἶναι αὐτό πού πάθαμε καί δέν τό καταλάβαμε; Βλέπετε πῶς πλανηθήκαμε;
Καταντήσαμε τή γῆ μας καί τήν ἐποχή μας σωστό ψυχιατρεῖο! Καί δέν καταλαβαίνομε τί μᾶς φταίει».
Πόσο ἁρμονικότερα θά διαμορφωνόταν ἡ κοινωνία, ἄν ἀνατρέφαμε τά παιδιά μας «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου» (Ἐφ 6,4)!
Κάνουμε πως πέφτουμε από τα σύννεφα ακούγοντας τέτοια περιστατικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Υποκρισία σε όλο το μεγαλείο της!
Και την λιγότερη ευθύνη για όλο αυτό το μακελειό την έχει το θύμα που γίνεται θύτης.
Το μαρτύριο των παιδιών, που εσκεμμένα εκφοβίζονται από άλλα παιδιά, είναι συχνά αβάσταχτο, και ο πόνος αλλά και η ντροπή που αισθάνονται, μεγάλη.
Το παιδί-θύμα έχει μέσα του συσσωρευμένο φόβο, άγχος, θυμό και, όπως είναι απόλυτα φυσικό, αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσει.
Δύο είναι οι λύσεις που έχει το παιδί- θύμα, ή να κάνει κακό στον ίδιο τον εαυτό του (πριν κάποια χρόνια είχαμε μάθει για τον φοιτητή τον Γιακουμάκη, το τι μαρτύριο περνούσε το παιδί αυτό, που τελικά δεν άντεξε και έδωσε τέλος στη ζωή του).
Και η δεύτερη λύση είναι, να τιμωρήσει όλους αυτούς που κάνουν τη ζωή του (κόλαση).
Όπως στο άρθρο που διαβάζουμε.
Θα αναφέρω ένα περιστατικό:
Η μαρτυρία ενός εννιάχρονου που υπόκειντο σε
εκφοβισμό και σωματική βία για μήνες, έστω και αν η μητέρα του πήγαινε στο σχολείο κάνοντας παράπονο για το καθημερινό βάσανο του παιδιού της από κάποιους συμμαθητές του, λέγει ότι η μόνη φορά που τον έλαβε σοβαρά υπόψη η δασκάλα του ήταν όταν είχε γδαρσίματα και μώλωπες πάνω στο σώμα του που τον είχαν κλωτσήσει τα παιδιά που του κάνανε bullying για αρκετό καιρό.
Και το τραγικό είναι, αυτή η ταλαίπωρη μητέρα που βίωνε το γολγοθά μαζί με το παιδί της, θα άκουγε όλους αυτούς τους μήνες από τους δασκάλους να την λένε:
«Μα αυτός δεν είναι εκφοβισμός είναι παιδιάστικα πειράγματα».
Όταν το πείραγμα ξεφεύγει και αρχίζει να πληγώνει τον άλλον, τότε δεν είναι ακριβώς ‘αστείο ή πείραγμα’, είναι τραμπουκισμός και πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσει.
Τέτοιου είδους σχόλια, Μα αυτός δεν είναι εκφοβισμός είναι παιδιάστικα πειράγματα ,
δείχνουν την δειλία την δική μας, ότι πραγματικά δεν είμαστε έτοιμοι και δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τέτοιες καταστάσεις φοβούμενη και τις αντιδράσεις των πολλών.
Δείχνει τον τρόπο που σκεφτόμαστε ενισχύοντας έτσι την ‘συνωμοσία της σιωπής’.
Ο στόχος των γονιών και των εκπαιδευτικών πρέπει να είναι η ΜΗΔΕΝΙΚΗ ανοχή απέναντι στην οποιαδήποτε εκφοβιστική συμπεριφορά.
Ένα είναι σίγουρο αυτό που σπέρνουμε αυτό και θα θερίσουμε.