Κυριακή 23 Ιουλίου 2023

ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄ (Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στήν Κοζάνη) - (Βιβλίο Α΄ - Μέρος 70ο)

 
Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ βιβλίου «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄» ΕΔΩ
 

 ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΑΣ, ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΕΣ & ΓΙΑ ΜΑΣ

Eνας μεγάλος μαχητής, με μιά ευαίσθητη καρδιά, πού ενω βρισκόταν στην πρώτη γραμμή τοῦ πολέμου ήταν κοντά στόν λαό τῆς Kοζάνης. Kοντά στο λαό πού αγάπησε καί υπηρέτησε τα πιό δύσκολα χρόνια τῆς κατοχῆς.  
 
Eἶνε ὁ στρατηγὸς ὅλης τῆς πνευματικῆς κινήσεως τῶν «40 Μαρτύρων». Οἱ ἐκλεκτοί του συνεργάτες εἶνε οἱ στρατιῶται τοῦ Χριστοῦ ποὺ μὲ χαρὰ ὑποβάλλονται σὲ κάθε θυσία.

Ὁ π. Αὐγουστῖνος όταν ηλθε εντολή  από την  Ι. Σύνοδο να μετακινηθῆ, ἔφυγε ἀπὸ τὴν Κοζάνη σωματικῶς, ἀλλ’ ἡ καρδιά του έμεινε εκεῖ. Οἱ ἐπιστολές του εἶνε ὁ μεγαλύτερος ἀψευδὴς μάρτυς, που βεβαιώνουν ότι γνωρίζει τὰ πάντα ἀπὸ τὴν πόλι. Είχε συχνότατη ἀλληλογραφία μὲ τοὺς συνεργάτας του Γεώργιο Παφίλη καὶ Εὐθύμιο Kαρμαζῆ. Τοὺς καθοδηγοῦσε ἀπὸ μακριὰ καὶ τοὺς συμβουλεύει. Ἀνοιγε τὴν καρδιά του καὶ τοὺς έκανε κοινωνοὺς τῶν θλίψεων καὶ περιπετειῶν του. Ζητοῦσε τὴν προσευχή των καὶ ὅταν οἱ συνθῆκες τὸ ἐπέτρεπαν ερχόταν στὴν Kοζάνη.

Ἕνα μέρος αὐτῆς τῆς ἀλληλογραφίας, μοῦ παρέδωσαν οἱ ἀείμνηστοι αὐτοὶ συνεργάτες τοῦ γέροντος πρίν αναχωρήσουν από αυτό τον κόσμο, τις δημοσιεύω  στὶς σελίδες ποὺ ἀκολουθοῦν.

Τις περισσότερες ἐπιστολές μου τις παρέδωσε ὁ Εὐάγγελος Παφίλης, ποὺ μαζὶ μὲ τὰ ἀδέλφια του Γεώργιο καὶ Ἄννα προσέφεραν τὰ πάντα γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ για τὴν διακονία τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔργου τοῦ π. Αὐγουστίνου. Είχαν ωρολογοποιεῖο και χρυσοχοεῖο και τις εισπράξεις της έδιναν όλες για να γίνη το οικοτροφειο των 40 Μαρτύρων και η αιθουσα διδασκαλίας του Συλλόγου, τα οποῖα αρπαξε με παραδικαστικό ο Δημος Κοζάνης, με δημαρχο τότε τον Πάρη Κοκουλόπουλο και αντιδήμαρχο-ψευδομάρτυρα τον νυν δήμαρχο Κοζάνης Λαζαρο Μαλουτα. Τέτοια αρπακτικά μᾶς κυβερνοῦν και περιμένουμε προκοπή!

Ὁ κ. ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΚΑΡΜΑΖΗΣ γιὰ 40 χρόνια πρόεδρος τοῦ Συλλόγου, εἶχε χιλιοδιαβάσει τὶς ἐπιστολὲς αὐτὲς τοῦ π. Αὐγουστίνου, καὶ τὶς φύλαγε 50 χρόνια ὡς πολύτιμο θησαυρό.

Mοῦ τὶς ἔδωσε ἕνα χρόνο πρὶν ἀναχωρίση ἀπό αὐτή τὴ ζωή, γιὰ νὰ τίς ἀσφαλίσω. Τὶς ἔδωσε ἀκόμη και γιά έναν άλλο λόγο· γιὰ νὰ τίς ἀντιγράψω μὲ μεγάλα γράμματα σὲ τετράδιο καὶ νὰ τοῦ τὸ δώσω. Αὐτὸ ποὺ δυστυχῶς δὲν μπόρεσα νὰ κάνω τότε, τὸ κάνω τώρα. Ἔτσι οἱ ἐπιστολὲς με τήν δημοσίευσι τους γίνονται γνωστές καὶ προσιτές σέ κάθε ενδιαφερόμενο, ενῶ οἱ σοφές συμβουλὲς ποὺ ἔδινε τότε ὁ γέροντας εἶνε πολὺ χρήσιμες καὶ σήμερα γιὰ κάθε ἀγωνιζόμενο χριστιανό.

PIZA TOY BIOY MAΣ O KYPIOΣ

Γρεβενά, 7 Iανουαρίου 1946

Αγαπητέ μου Εὐθύμιε,

πολλὴν χαρὰν μοῦ προξενοῦν οι επιστολλες σου. Μοῦ μεταδίδουν θερμότητα. Μέσα σου ὑπάρχει κάτι καὶ αὐτὸ τὸ κάτι δὲν εἶνε ἰδικόν σου, ταλαίπωρε Εὐθύμιε, ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ δῶρον. Εἶνε τὸ φῶς ποὺ ἤναψεν εἰς τὴν καρδίαν σου ἡ χάρις τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ τὸ φῶς λάμπει, φωτίζει, θερμαίνει.

Πρόσεξε νὰ μὴ σβύση. Ἐγὼ εὔχομαι νὰ καί η πάντοτε, νὰ γίνη φλόγα μεγάλη, ὥστε νὰ σκορπίζης φῶς παντοῦ ὅπου εὑρίσκεσαι…

―Eὔχομαι ὅπως ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ ῥίψη πιὸ βαθειὲς ρίζες μέσα εἰς τὴν καρδίαν τῆς συζύγου καὶ τῶν τέκνων σου κατὰ τὸ ἔτος τοῦτο καὶ ἔτσι α ῥιζωμένη ἐπάνω εἰς τὸν Χριστὸν νὰ μὴ φοβῆται καμμίαν σατανικὴν θύελλαν ἀπ’ ἐκεῖνες ποὺ ξερριζώνουν τὴν εὐτυχίαν τοῦ σπιτιοῦ. Θεμέλιον, ῥίζα τοῦ βίου μας, ἀγαπητὲ Εὐθύμιε, ἂς γίνη ὁ Κύριος. Αὐτὸ ἂς μὴ παύσης νὰ κηρύττης παντοῦ, γιατὶ αὑτὴ εἶνε ἡ μεγαλυτέρη ἀλήθεια ποὺ πρέπει νὰ τὴν νοιώθωμε καλά, πολὺ καλά.

―Σ’ εὐχαριστῶ δι’ ὅλα, ἂν καὶ ἕνα κυρίως χρειάζομαι ἀπὸ τὴν ἀγάπην τοῦ π. Εὐθυμίου: ΠPOΣEYXAΣ καὶ πάλι προσευχάς.

Με πολλή αγάπη
Αυγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Συνεχίζεται
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς Ἀνδρονίκης Π.  Καπλάνογλου 
«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄»
(ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη)
 
«Πᾶνος»

2 σχόλια:

  1. Είμαι από την γενιά της εποχής του ΄΄αγίου΄΄ πατρός ημών π. Αυγουστίνου Καντιώτη!!! Σελίδες ολόκληρες δεν φθάνουν για να αποτυπώσης κάποιες από τις εντυπώσεις σου!
    Πάντα θυμάμαι , και με πολύ νοσταλγία , τις ομιλίες του στην αίθουσα της Ζωοδόχου Πηγής ! Η ομιλία γινόταν κάποια Κυριακάτικα απογεύματα στίς 7 μμ , και εμείς πηγαίναμε από τις 3 το μεσημέρι για να βρούμε κάθισμα! Η αίθουσα , ο γυναικωνίτης , οι σκάλες , τα πεζοδρόμια ήταν πλημμυρισμένα από κόσμο! Τί ευστροφία , τί πίστη , τί γνώσεις , τι ταπείνωσι και απλότητα , πόση καθαρότητα , αλλά και μεταδοτικότητα στις καρδιές των ανθρώπων , οι οποίοι εκκρέμοντο από τα χείλη του! Θυμάμαι ότι , πάντα μα πάντα δακρύζαμε! Δεν θέλαμε να τελειώση!
    Δυστυχώς , δεν βρέθηκε άλλος Αυγουστίνος Καντιώτης.... Είναι τεράστιο το κενό που έχει αφήσει..... και μας λείπει , μας λείπει αφάνταστα.... αυτές τις δύστοκες εποχές που ζούμε , ως πρόβατα , μη έχοντα ποιμένα... Επικαλούμεθα τις πρεσβείες του και τις ευχές του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μεγάλη εὐλογία εἶχες καὶ ὅσοι τὸν ἔζησαν ἀπὸ κοντά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή