ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄ (Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στήν Κοζάνη) - (Βιβλίο Α΄ - Μέρος 84ο)

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ βιβλίου «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄» ΕΔΩ

ΟΧΙ ΜΙΤΡΑΙ ΑΛΛΑ ΦΥΛΑΚΑΙ ΚΑΙ ΕΞΟΡΙΑΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ

Kύμη τῆ 22 Δεκεμβρίου 1950

Αγαπητέ μοι ἀδελφὲ Γεώργιε,
χαίρετε ἐν Κυρίω,

 

―Ἔστειλα προχθὲς γράμμα εἰς Εὐθύμιον διὰ μέσου ἰδικῆς σου ἐπιστολῆς. Θὰ τὸ ἐλάβατε.

―Πολὺ ἐπιθυμοῦσα τώρα τὸ 12ήμερον τῶν ἑορτῶν νὰ ἐρχόμουν ἕως Κοζάνην – Φλώριναν, καὶ σᾶς ἔβλεπα, ἀλλὰ λόγω τῆς ὑποθέσεως Γρεβενῶν δὲν ἔρχομαι, διὰ νὰ μὴ παρεξηγηθῶ.

―Ἡ μασονία ὀργιάζει. Τὰ ἄρθρα ποὺ ἔχομεν δημοσιεύσει κατὰ τῆς μασονίας τοὺς ἔχουν καύσει. Δὲν τὸ συγχωροῦν. Ἐλάχισται ἐλπίδες ἔχομεν ἐκλογῆς ὡς ἐπισκόπου Γρεβενῶν… Μὴ ἀναμειχθῆτε. Ὑπεράνω ὅλων εἶνε ἡ Θεία Πρόνοια. Ὄχι μῖτραι καὶ πατερίτσαι, ἀλλὰ φυλακαὶ καὶ ἐξορίαι μᾶς ἀναμένουν. Μόνον μὲ δάκρυα καὶ διωγμοὺς καὶ βάσανα πολλὰ θὰ ἀναστηθῇ ἡ Ἐκκλησία μας.

 
―Λυποῦμαι πολὺ τὰ πνευματικά μας παιδιὰ τῶν Γρεβενῶν ποὺ τόσο ἔχουν ἐκτεθῇ. Ζοῦν μὲ τόσες ἐλπίδες… Ἂς κάμουν ὅ,τι θέλουν. Ἐγώ, γιὰ νὰ μὴ τοὺς λυπήσω, ἀπέφυγα νὰ κάμω δήλωσιν, ὅτι παραιτοῦμαι τελείως. Ἐλπίζω ὅτι μέχρι 15-20 Ἰανουαρίου νὰ γίνη ἡ ἐκλογή, ὅτε πλέον θὰ τεθῇ τέρμα εἰς τὸ ὅλον ζήτημα. Ὠργίασαν οἱ ἀρχιερεῖς. Μαίνεται ὁ Κοζάνης …. Ἀλλὰ φαίνεται ὅτι αὐτοὶ ποὺ ἀντιδροῦν τόσον πολὺ μᾶς εὐεργετοῦν. Ποιός ξέρει ποῖον εἶνε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ; Ἡμεῖς ἐὰν ἠθέλαμεν ἐκλογήν, θὰ ἐφαρμόζαμεν ῥιζοσπαστικὰ μέτρα Εὐαγγελικά, ποὺ θὰ ἀνέτρεπον τὴν Σατανοκρατίαν. Αὐτὰ προβλέπουν καὶ τρέμουν…

 

―Περὶ τὰ τέλη τοῦ μηνὸς ἐξ Ἀθηνῶν θὰ σᾶς στείλω τὴν νέαν «Σπίθαν» (Ἡ οἰκουμένη θὰ τιναχθῇ ὡς ἡ ἐλαία) καὶ περὶ τὰς 10 Ἰανουαρίου θὰ σταλῇ ἐκ Βόλου ἡ ἄλλη «Σπίθα» ―(Νοεμβρίου καὶ Δεκεμβρίου). Κανονίζετε τὴν διανομὴν ὅπως πρέπει.

Ἐγράψατε Xριστόφορον Σιάμον Xρυσοχόον
Mεσολόγιον φύλλα 100

―Θὰ γίνη ἐκεῖ Σύλλογος ὅπως οἱ «40 Μάρτυρες». Στείλετε ἕνα ἀντίγραφον. Βγάλετε εἰς τὴν μηχανὴν μερικὰ ἀντίγραφα καταστατικοῦ.

Ἀπὸ τὸν Εὐστάθιον Πατρῶν ἔχετε σεῖς ὡς καὶ ὁ ἀγαπητὸς Ναοὺμ χαιρετισμοὺς θερμούς. Εἰς Πάτρας ὑπάρχουν πολλοὶ φίλοι μας. Ἐκεῖ πάντοτε νὰ στέλνετε ἀρκετa φύλλα.

―Xαίρω διὰ τὴν πρόοδον τῆς κινήσεώς σας. Βλέπεις τί κάμνει ἡ προσευχή; Μὴ δειλιάσετε καθόλου. Ἰδίως ὁ ἀγαπητὸς Εὐθύμιος νὰ μένη BPAXOΣ ἀτίνακτος. Νὰ βλέπη τὰς θλίψεις ὡς ΚΥΜΑΤΑ ποὺ ἔρχονται καὶ παρέρχονται.

―Θὰ ἔχετε αὐτοῦ καὶ τὸν ἀγαπητὸν Σωτηράκην.

―Μὴ λυπεῖσθε, διότι δὲν γίνομαι ἐπίσκοπος. Ἀλλοῦ εἶνε ἡ ἀποστολή μας. Προσεύχεσθε πολύ. Ἔχω ἀνάγκη πολὺ τῶν προσευχῶν σας. Παρακαλῶ καὶ τὴν καν Σουλτάναν*.

―Xαιρετῶ ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς ἀδελφοὺς καὶ σᾶς εὔχομαι χαρὰν πνευματικὴν ἀγαλίασιν κατὰ τὰς ἑορτὰς τῶν Χριστουγέννων. Μὲ συγκίνησιν ἐνθυμοῦμαι τὰ Χριστούγεννα ποὺ ἔκαμα μαζύ σας τὰς πονηρὰς ἡμέρας τῆς κατοχῆς.

Μὲ ἀδελφικὴν ἀγάπην
Αὐγουστῖνος

Συνεχίζεται

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς Ἀνδρονίκης Π.  Καπλάνογλου 

«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄»
(ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη)

 

Πηγή:https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

«Πᾶνος»