H υπομονή σας πρέπει να είναι τέλεια και να κρατήσει ως το τέλος. Και πότε είναι τέλεια η υπομονή;
Όταν σηκώνει κανείς τις δοκιμασίες όχι μόνο καρτερικά, αγόγγυστα,
αλλά και με χαρά, ευγνωμονώντας το Θεό για ό,τι παραχωρεί, όσο βαρύ κι
αν είναι, όπως θα Τον ευγνωμονούσε για μια μεγάλη ευεργεσία.
Πιστέψτε ακράδαντα -γιατί αυτή είναι η αλήθεια- πως, υπομένοντας την
άδικη κατηγορία, αξιώνεστε να συμπεριληφθείτε στη χορεία των μαρτύρων.
Δεν πρέπει να χαίρεστε γι’ αυτό; Απεναντίας, αφήνοντας την καρδιά σας
να κυριεύεται από τη λύπη και το παράπονο, εκμηδενίζετε την άξια και την
ωφέλεια του θείου δώρου…