Μοναχός Νέστωρ Γρηγοριάτης (1886 - 30 Νοεμβρίου 1965)

Γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα Ολυμπίας της Πελοποννήσου το 1886. Μικρός έμεινε ορφανός από πατέρα κι έμαθε την τέχνη του υποδη­ματοποιού, την οποία αργότερα χρησιμοποίησε και στη μονή. Εμπόδια, πειρασμοί και δυσκολίες δεν μπόρεσαν να τον κρατήσουν στον κόσμο.

 

Το 1907 σαν διψασμένο ελάφι ήλθε στις αθωνικές πηγές. Εισήλθε στη μονή Γρηγορίου, ενεγράφη δόκιμος και με φιλότιμο διακονούσε όπου του έλεγαν. Η φιλαδελφία του, η υπακοή του, η φιλοπονία του τον έκαναν σε όλους αγαπητό και σεβαστό. 

Συγκλονίζει το νέο Θαύμα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου!

Το Θαύμα του ασθενούς που συγκλονίζει!

Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο κ. Κωνσταντίνος Πολυχρονίου, ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στη Λάρνακα του Οσίου Ρώσου.

Φορούσε πιζάμες και ένα ταξί τον περίμενε στην Βορεινή πύλη της Εκκλησίας. Όταν τελείωσε τη μυστική του συνομιλία με τον Όσιο, ξεκίνησε με αργά βήματα, σέρνοντας τις παντόφλες στο δάπεδο και προχωρούσε προς την έξοδο.

Τον σταμάτησε ένας ιερέας της μονής και τον ρώτησε γιατί έκλαιγε τόση ώρα, γιατί δεν ήταν ντυμένος κανονικά και ήρθε στην εκκλησία με πιζάμες και αν επιθυμούσε νατου έδινε δωμάτιο στον ξενώνα να αναπαυθεί για λίγο αν το είχε ανάγκη.

Μητροπολίτες, Μουφτήδες και γυναίκα Πρωθυπουργού, για μια Διακήρυξη άνευ σημασίας. Έλλειπε ο Ιησούς Χριστός! [ΒΙΝΤΕΟ]

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Υπερήφανος για την υπογραφή της διακήρυξης δήλωσε ο Μουφτής Κομοτηνής κ. Χαλήλ Τζιχάζ, χαρακτηρίζοντας «πρότυπο» την αρμονική και ειρηνική συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων

Η ενδοοικογενειακή βία δεν εξαγιάζεται από το Κοράνι; Οι δημόσιες μαστιγώσεις γυναικών, το ξυλοφόρτωμα τους και οι ανισότητες στην ισλαμική οικογένεια, δε συνηγορούν ώστε να απαλειφθούν ουσιώδες διδαχές την θρησκείας του Μωάμεθ; 

Μήπως δεν αληθεύει πως το Κοράνι επιτρέπει στους άνδρες να τιμωρούν τις γυναίκες σε περιπτώσεις απείθειας, μή εφαρμογής των καθηκόντων τους, αλλά και για λόγους βελτίωσης του χαρακτήρα; Για παράδειγμα, διαβάζουμε σε χωρίο του Κορανίου:  

Ὁ διαχρονικὸς λόγος τοῦ Παπαδιαμάντη

Ο «ΑΓΙΟΣ τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων», ὁ κυρ-Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, εἶχε καταγράψει τὴν τραγικὴ πολιτικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ κατάσταση τῆς ἐποχῆς του, μὲ τὸν δικό του διεισδυτικὸ τρόπο.

Ἔγραψε: «Οὔτε ἐκ τοῦ ὑπουργείου οὔτε ἐκ τῆς Συνόδου ἀναμένομεν γενναῖόν τι διὰ τὴν Ἐκκλησίαν. Ἡ τελευταία μάλιστα ἀπεδείχθη ἀνίκανος ὅλως, ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἱδρύθη ἐν Ἑλλάδι, νὰ διαπράξη ἀγαθόν τι ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας.

Τουναντίον μάλιστα καὶ ἔβλαψε ταύτην καιρίως παραγνωρίσασα ὅλως τὸν ἀληθῆ αὐτῆς προορισμὸν καὶ θεωρήσασα ἑαυτὴν μέχρι τοῦδε ἁπλοῦν ἐργαστήριον δεσποτάδων καὶ παπάδων, οὕς στρατολογοῦσα συνήθως ἐκ τῆς κοινωνικῆς ὑποστάθμης, ἄνευ ἐλέγχου παιδείας καὶ ἠθικῆς, ἐξαποστέλλει αὐτοὺς οὐχὶ ὡς ποιμένας, ἀλλ’ ὡς λύκους βαρεῖς, μὴ φειδομένους τοῦ ποιμνίου τοῦ Κυρίου.

Εμπορικά σήματα της Μακεδονίας.

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης. 

Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 27 Νοεμβρίου 2019

Πριν μια εβδομάδα ο πρωθυπουργός παρουσίασε μία σειρά σημάτων για τα μακεδονικά προϊόντα. Καταθέτω ορισμένες σκέψεις και μία πρόταση.

Κατ΄ αρχάς, η κυβερνητική θεώρηση ότι το πρόβλημα της «κακής συμφωνίας», όπως οι ίδιοι την χαρακτηρίζουν, αντιμετωπίζεται με την διαχείριση προϊόντων, είναι μάλλον ευτελής. Δείχνει αδυναμία αντίληψης της σημασίας της Συμφωνίας. 

Η Ελλάς αποδέχθηκε τον όρο Μακεδονία σε αποκλειστική διεθνή χρήση, για όνομα κράτους, έθνους και γλώσσας. Πλέον, όταν διαβάζει κανείς την Ιστορία της Μακεδονίας σε οποιαδήποτε εποχή, ναι, ακόμα και στην αρχαία εποχή, θα βλέπει παραπομπές σε κάποια δήθεν «Βόρεια Μακεδονία». 

Δημήτρης Νατσιός: Από το θυμίαμα στις... αναθυμιάσεις

«Ουαί οι συνετοί εν εαυτοίς και ενώπιον αυτών επιστήμονες».

Ησαΐας

Στην «Φιλοκαλία» των ιερών νηπτικών και θεοφόρων Πατέρων, το απαράμιλλο ανθολόγιο της αγίας ημών Πίστεως, το της θεώσεως όργανον», κατά τον ανθολόγο άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, στον Δ΄ τόμο, στην σελίδα 62, διαβάζουμε τα εξής ψυχωφελή λόγια του αγίου Γρηγορίου του Σιναϊτου:

«Εισίν ουν των συγγραφομένων λόγων, κατά τον μέγα Μάξιμον, τρόποι διάφοροι τρεις, ακατάγνωστοι τε και ακατάκριτοι. Πρώτος, ο δι’ υπόμνησιν εαυτού· δεύτερος, ο προς ωφέλειαν άλλων· τρίτος, ο δι’ υπακοήν συγγραφόμενος…».

Δηλαδή: «Σύμφωνα με τον άγιο Μάξιμο, τρεις είναι οι αδιάβλητες και ακατάκριτες αιτίες για τις οποίες κανείς συγγράφει:

Η αμετανοησία κολάζει τον άνθρωπο - π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Η Χάρη του Θεού είναι που μαλακώνει την καρδιά, η Χάρη του Θεού είναι που φέρνει τον κλαυθμό, η Χάρη του Θεού είναι που φέρνει αυτή τη μετάνοια, το πένθος. 

Πένθος που από μια πλευρά είναι απαρηγόρητο. Δεν μπορεί τίποτε τον άνθρωπο να τον παρηγορήσει. Το μόνο που τον παρηγορεί είναι ότι θέλει ακόμη πιο πολύ να πενθήσει, θέλει ακόμη πιο πολύ να μετανοήσει και ελπίζει στον αγαθό Θεό.

Αυτό, επαναλαμβάνω, το κάνει η Χάρη του Θεού. Η Χάρη του Θεού αυτό θέλει να κάνει στον κάθε άνθρωπο. Και μην πει κανένας μας ότι «ε, αυτό είναι για τους λίγους». Δεν είναι. Αυτό είναι για όλους. Δεν υπάρχει κανείς που εξαιρείται. 

Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης: Ὅταν ἐξομολογῶ καὶ δὲ βλέπω μετάνοια σὲ ὁρισμένους δὲ διαβάζω συγχωρητικὴ εὐχὴ ἐφ' ὅσον λείπει ἡ μετάνοια

Γιὰ τὸ μεγάλο θέμα τῆς ἐξομολογήσεως στὸ ὁποῖο ἀφιέρωσε πολλὰ χρόνια τῆς ζωῆς του πολλὰ θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε. Ἂς ἀναφέρουμε τὰ κυριότερα.

Ἦταν λοιπὸν στὴν ἐξομολόγηση πολὺ ἐπιεικὴς χωρὶς ὅμως καὶ νὰ παραβαίνει τοὺς Κανόνες. 

Ἔλεγε: «Ἂν σὲ μία κοπέλα ποὺ ἔκανε, ἂς ποῦμε, ἔκτρωση καὶ μόλις ἐξομολογηθεῖ τὴν ἁμαρτία της ἐγὼ ὡς πνευματικὸς τῆς πῶ ὅτι εἶναι φόνισσα, ὅτι δολοφόνησε τὸ παιδί της καὶ ὅτι ἑφτὰ χρόνια δὲ θὰ κοινωνήσει καὶ κατόπιν τὴ βγάλω ἀπὸ τὸ ἐξομολογητήριο, τί συνέπειες θὰ ἔχουν ὅλα αὐτὰ γιὰ τὴν ψυχή της; 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἀπόστολος ὁ Πρωτόκλητος

 
Ἀντίστροφον σταύρωσιν Ἀνδρέας φέρει,
Φανεὶς ἀληθῶς οὐ σκιώδης ἀντίπους.
Σταυρὸν κακκεφαλῆς τριακοστῇ Ἀνδρέας ἔτλη.

Μορφὴ βιβλική. Φυσιογνωμία προνομιοῦχος καὶ διαλεχτή. Πρῶτος ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀποστόλους γνώρισε τὸν Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ πρῶτος κλήθηκε νὰ τὸν ἀκολουθήσει, γι’ αὐτὸ καὶ Πρωτόκλητος.

Τὸ ὄνομά του τὸ ἱερὸ κατέχει ἰδιαίτερη θέση στὴν ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων.

Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους τοῦ Ἔθνους μας.

Ἱεροὶ κανόνες - π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Ὁ Γέροντας Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ἕνας σύγχρονος ὅσιος πατήρ, ὑπῆρξε κατὰ κοινὴ ὁμολογία ἕνας ἀπὸ τοὺς σπουδαιότερους θεολόγους καὶ Κανονολόγους τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τῆς ἐποχῆς μας.

 

Τὸν συμβουλεύονταν ἀκόμα καὶ οἱ Ἐπίσκοποι. Ἡ πίστη καὶ ἡ ἀγάπη του γιὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς ἦταν μεγάλη. Πολλοὶ τὸν κατηγόρησαν γιὰ αὐτό, ὅμως τὰ ἱστορικὰ γεγονότα καὶ ἡ ἐνάρετη ζωὴ τοῦ ἀπέδειξε πόσο δίκιο εἶχε.

 

Πάντοτε διεκήρυττε πὼς οἱ Ι. Κανόνες εἶναι καρποὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ἡ παρέκκλιση ἀπὸ Αὐτοὺς δὲν μπορεῖ νὰ ὀνομαστεῖ ὡς πράξη ἀγάπης (ὅπως φωνασκοῦν ξεδιάντροπα ὁρισμένοι).

Θαυμαστή βοήθεια του Αγίου Λουκά της Κριμαίας στις μέρες μας (Μέρος Β)

Άγιος Λουκάς Βόινο-Γιασενέτσκι

Βίκτωρ Σαχνόβ

«Δε με άφηνε η αίσθηση ότι ο Άγιος ήταν δίπλα μου την κρίσιμη στιγμή»

Δεν μπορώ να μη σας διηγηθώ την ιστορία μου, για τη βοήθεια του μεγάλου Αγίου και Θαυματουργού Ιεράρχου Λουκά (κατά κόσμον Βαλεντίν Φέλιξοβιτς Βόινο-Γιασενέτσκι), Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, καθηγητή Ιατρικής και πνευματικού συγγραφέα. Ειλικρινά πιστεύω και πάντα θα ξέρω ότι ο Άγιος αληθινά με προστάτεψε τη δύσκολη στιγμή.

Τέλος Ιανουαρίου του 2013, το ασθενοφόρο με έφερε σε ένα από τα νοσοκομεία λοιμωδών νόσων της Μόσχας με γρίππη και επιπλοκές δίπλευρης πνευμονίας. Στις αρχές Φεβρουαρίου η κατάστασή μου παρέμενε σταθερά σοβαρή.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ημέρες ενδοεκκλησιαστικού χάους

του Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ιστορίας

Και ενώ η χώρα λόγω του εν εξελίξει λαθροεποικισμού έχει πια εισέλθει σε μία εφιαλτικών διαστάσεων και κινδύνων περιπέτεια κατά τρόπο που πλέον το αντιλαμβάνονται ξεκάθαρα όλοι (με εξαίρεση φυσικά τους ξεπουλημένους και κάποιους ακόμη «χρησίμους ηλιθίους» της ψευτοπροοδευτικής ιδεοληψίας), η ίδια ζοφερή εικόνα υπάρχει και σε άλλα μέτωπα. 

Σε μια θανάσιμη περιπέτεια βρισκόμαστε πια εδώ και λίγο καιρό και όσον αφορά το λεγόμενο Ουκρανικό (κι ας μην το αντιλαμβάνονται ακόμη όλοι). 

Η εντελώς ανεξήγητη (τουλάχιστον για εκκλησιαστικούς λόγους) επιμονή του αρχιεπισκόπου και μερίδας της ελλαδικής ιεραρχίας να αναγνωρίσουν - και μάλιστα με τον πραξικοπηματικό και άθεσμο τρόπο με τον οποίο το έπραξαν - την ψευδοεκκλησία του Επιφανίου, έχει ανοίξει κυριολεκτικά τον ασκό του Αιόλου και ήδη εδώ και λίγο καιρό οι εξελίξεις δείχνουν δραματικές.

Τι συμβαίνει λοιπόν αυτή τη στιγμή; Με δυο λόγια, ας επιχειρήσουμε να συνοψίσουμε κάποιες βασικές παραμέτρους του όλου…χάους. 

Η ΟΜΟΡΦΗ ΧΩΡΑ (ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ)

ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ Γ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

ΑΘΗΝΑΙ 1966

ένα όμορφο κείμενο για την Πατρίδα μας…τότε που τα παιδιά μάθαιναν μέσα από τα σχολικά βιβλία να αγαπούν την Ελλάδα και να μην “ζηλεύουν” τις ξένες χώρες…

Στον τοίχο της τάξεως ,που είναι πίσω από την έδρα, κρέμεται ο χάρτης της Ευρώπης.

Ο δάσκαλος, δείχνοντας στα παιδιά την Ελλάδα, ακούει τον Κωστάκη να φωνάζει:

-Πόσο είναι μικρή, κύριε, εμπρός σε τόσες χώρες και τόσες θάλασσες!

-Είναι μικρή, όμως είναι όμορφη, απαντά η Ελενίτσα.

-Ναι, είναι πολύ όμορφη η Ελλάδα.

Μου το είπε και ο θείος μου, που εταξίδεψε και εγύρισε όλη σχεδόν την Ελλάδα ,και πολλούς ξένους τόπους.

Είναι δυνατόν να αφομοιωθούν;

Γράφει ο Γεώργιος Β. Φάκος

«Πολεμάτε τους απίστους» – Οι εντολές του Κορανίου, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ένταξης στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό.

Οι μουσουλμάνοι οι όποιοι οργανωμένα και κατά κύματα κατακλύζουν την Ελλάδα και την Ευρώπη είναι τάχα αφομοιώσιμοι, ή έστω προσαρμόσιμοι στις χώρες υποδοχής των: Για να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι αναγκαίο να λαμβάνεται όπ’ όψιν εάν ό ήδη πολιτισμός αυτών εφάπτεται μέ τον υφιστάμενο ελληνο-ευρωπαϊκό, δοθέντος ότι οι ίδιοι δεσμεύονται μέ βαθεία πίστη στο Κοράνι.

Παραδείγματα ας λάβουμε από την ελληνική μετάφραση του ιερού αυτού βιβλίου, από τον ομογενή αλεξανδρινό Γ. I. Πεντάκη το 1886, και σε έκδοση «Το Βήμα» (2016).

Ποιός ὁ σκοπός τῆς νηστείας καί τής μετανοίας; (Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης)

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ἀπὸ τὴν 15ην Νοεμβρίου εἰσήλθομεν εἰς τὴν νηστείαν διὰ τὰ Χριστούγεννα. Κατὰ τὴν περίοδον τῆς νηστείας οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἐπιδίδονται εἰς πολλαπλασίως μεγαλυτέραν πνευματικὴν ἄσκησιν ἀπὸ τὴν συνηθισμένην, ἐνῶ καταφεύγουν εἰς τὸ ἱερὸν μυστήριον τῆς Ἐξομολογήσεως – Μετανοίας.

Ἡ Ἐξομολόγησις ὅμως πρέπει νὰ εἶναι εἰλικρινής, βαθεῖα καὶ πλήρης. Ὡς γράφει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, Πρωθιερεὺς τὴς Κρονστάνδης, εἰς τὸ βιβλίον του «ἡ ἐν Χρι στῷ Ζωῇ». 

Περί πνευματικού αγώνα... (από το Γεροντικό)

Ο ΑΒΒΑΣ Ιωάννης ο Κολοβός προσέυχόταν χρόνια στον Θεό να τον απαλλάξει από τα πάθη που φώλιαζαν μεσα του κι απ’ όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες. Όταν επιτέλους πήρε αυτό το χάρισμα, έγινε αμέριμνος.

Στο βάθος όμως της ψυχής του υπήρχε κάποια ανησυχία. Πήγε λοιπόν να συμβουλευτεί τον Γέροντά του, τον Αββά Ποιμένα.

- Βλεπω τον εαυτό μου σε μεγάλη ανάπαυση, Αββά. Δεν έχω πια κανένα πολεμο.

- Πήγαινε αμέσως και παρακάλεσε τον Θεό να σου ξαναστείλει τους πειρασμούς που είχες πρώτα, του είπε αυστηρά ο Όσιος. Δεν έμαθες ακόμη πως με τον πνευματικό αγώνα προκόβει η ψυχή στην αρετή;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Παράμονος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ 370 σὺν αὐτῷ Μάρτυρες

 
Eις τον Παράμονον.
Ὁ Παράμονος νύπεταί σοι Χριστέ μου.
Γνοὺς γὰρ Θεὸν μόνον σε, σοὶ θνῄσκει μόνῳ.

Eις τους τριακοσίους εβδομήκοντα.
Ξίφει κεφαλὰς ἄνδρες ἑπτάκις δέκα
Σὺν ἐξαπλῇ διδοῦσι πεντηκοντάδι.

Παράμονον δ' ἐνάτῃ κτάνον εἰκάδι ἔγχεα μακρά.

Περί των δύο πίστεων - Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Στον άνθρωπο υπάρχουν δύο πίστεις. Η μία πίστις είναι η εγκεφαλική, η λογική πίστις της αποδοχής. Ο άνθρωπος εδώ αποδέχεται κάτι λογικά και πιστεύει σ’ αυτό που αποδέχεται. Αυτή όμως δεν είναι η πίστις που δικαιώνει τον άνθρωπο. 

Όταν η Αγία Γραφή λέγη ότι ο άνθρωπος δια μόνης της πίστεως σώζεται³², δεν εννοεί απλώς την πίστη της αποδοχής. Η άλλη πίστις είναι η καρδιακή πίστις, η πίστις της καρδιάς, διότι δεν υπάρχει η πίστις αυτή στην λογική, δηλαδή στην διάνοια, αλλά στον χώρο της καρδιάς. 

Αυτή η πίστις είναι δώρο Θεού, δηλαδή δεν θα την λάβη ο άνθρωπος, αν δεν θελήση ο Θεός να του την χαρίση, και ονομάζεται ενδιάθετος πίστις. Αυτήν την πίστη προκάλεσε ο πατέρας του σεληνιαζομένου νέου στο Ευαγγέλιο τον Χριστό να του χαρίση, λέγοντας: «Κύριε, βοήθει μου τη απιστία»³³. 

Λορέντζος Μαβίλης 28 Νοεμβρίου 1912 : «Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα είχα την μεγάλη τιμή να πεθάνω για την Ελλάδα».

«Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα είχα την μεγάλη τιμή να πεθάνω για την Ελλάδα».

Λορέντζος Μαβίλης, Δρίσκο Ηπείρου, 28 Νοεμβρίου 1912

Σήμερα 28 Νοεμβρίου, τιμούμε τη μνήμη του Λορέντζου Μαβίλη, του ποιητή, του εθελοντή των μαχών της Κρήτης, που έπεσε μαχόμενος σε ηλικία 53 ετών, ως εθελοντής λοχαγός των Γαριβαλδινών ερυθροχιτώνων, στο Δρίσκο Ιωαννίνων, στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, το 1912.

Στην εξέλιξη του Βαλκανικού Πολέμου στο Δυτικό μέτωπο, ανετέθη η κατάληψη υψωμάτων του Δρίσκου σε ανταρτικές ομάδες εθελοντών.

Σκοπός, να προσβληθεί ο τουρκικός στρατός από τα νώτα για να διευκολυνθεί η απελευθέρωση των Ιωαννίνων από τον ελληνικό στρατό.

Εκεί, στο Δρίσκο, τον Νοέμβριο του 1912, γράφονται σελίδες δόξης με αίμα, για την απελευθέρωση ολόκληρης της Ηπείρου.

Από τους αρχηγούς των εθελοντών ο ποιητής και βουλευτής, έφεδρος λοχαγός, Λορέντζος Μαβίλης. 

Επίσης, ο Ζακυνθινός πολιτικός (διατελέσας πρόεδρος Βουλής και υπουργός) Αλέξανδρος Ρώμας.

Σε εποχές που τα εθνικά μας δίκαια είχαν μεγαλύτερη αξία από κάποια έδρανα.

Το καραβάνι των δισεκατομμυρίων αδελφών

«Πόσο γλυκιά είναι η Εκκλησία μας; Πόσο μάνα; Μία μάνα, της οποίας το όνομα είναι Πορεία» γράφει σε επίκαιρη ανάρτησή του, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης, κ. Πρόδρομος.

«Πορεία προς τη γνώση, τη σωτηρία, τον Ευαγγελισμό, προς το Πρόσωπό του, εν ολίγοις. Σαφώς και είναι δύσκολη πορεία, γι΄αυτό και όμορφη. Διότι, στη δυσκολία, όλοι κάποια στιγμή θα σταματήσουμε, θα κουραστούμε, θα πέσουμε. Τότε, όμως, θα γνωρίσουμε τι πάει να πει Ορθοδοξία.