Ο παππάς της Σπιναλόγκα.

Ήμουνα λεπρός. Έζησα στη Σπιναλόγκα πολλά χρόνια. Η κατάστασή μας ήταν φρικτή. Η αρρώστια παραμόρφωνε τα πρόσωπά μας, έτρωγε τα άκρα μας. Πολλοί λεπροί ήταν χωρίς φρύδια, χωρίς μάτια, χωρίς μύτη, χωρίς χείλη, χωρίς δάκτυλα χεριών και ποδιών. 

Πολλών το σώμα σκεπαζόταν από μια φρικτή κρούστα. Οι πληγές ξερνούσαν πολλές φορές ακαθαρσίες και έτσι κολλούσε το σώμα με τα ρούχα. Και είχαν οι πληγές μια τρομερή βρώμα από πύο! 

Η ιατρική περίθαλψη ήταν ασήμαντη. Υπήρχε στο νησί ένας γιατρός και ήμαστε οι άρρωστοι περίπου εξακόσιοι! Και δεν έφταναν αυτά. Ζούσαμε οι περισσότεροι σε σπίτια μικρά, υγρά και ανήλια.

Κνωσός, Σπιναλόγκα & βασιλικοί τάφοι της Βεργίνας: Αυτά είναι τα 587 μνημεία που εκχωρήθηκαν στο Υπερταμείο

Οργή από τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων για «την επιχειρούμενη εκχώρηση της διαχείρισης μνημείων και αρχαιολογικών χώρων σε τρίτους».

«Δε θα επιτρέψουμε την παραχώρησή τους ως εγγύηση δανείου του δημοσίου χρέους για έναν ολόκληρο αιώνα, με άγνωστη έκβαση» αναφέρει σε ανακοίνωση του ο Σύλλογος, στην οποία γνωστοποιεί ότι κατέθεσε μαζί με την προσφυγή του στο Συμβούλιο της Επικρατείας λίστα 587 Κωδικών Αριθμών Εθνικού Κτηματολογίου (ΚΑΕΚ) από 37 νομούς της χώρας, επί συνόλου 2.329 ακινήτων πολιτιστικού ενδιαφέροντος που έχουν ταυτοποιηθεί από το υπουργείο Πολιτισμού.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019

Σύναξις τῶν Ἁγίων Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων

Τοὺς Ἑβδομήκοντ᾽ εὐκλεεῖς Ἀποστόλους,

Καὶ ὧδ᾽ ὁμοῦ σύμπαντας εὐφημεῖν θέμις.

Ἀμφὶ τετάρτην ἄνδρας ἀγακλεέας κυδαίνω.

Για τους Αποστόλους αυτούς μας πληροφορεί το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο στο δέκατο κεφάλαιο. Τους εξέλεξε ο Χριστός ύστερα από τους Δώδεκα για να βοηθούν το έργο Του, πηγαίνοντας αυτοί πρωτύτερα σε κάθε πόλη και τόπο, όπου θα πήγαινε κατόπιν ο Ίδιος. Στον αγώνα αυτό, έπρεπε να καταβάλουν όλη τους τη δραστηριότητα, χωρίς να χάνουν ούτε στιγμή.

Συγκλονίζουν μαρτυρίες για Ιερέα που από το υστέρημά του βοηθά εκατοντάδες

Καλά Χριστούγεννα σε όλους. 

Διαβάστε τη συγκλονιστική επιστολή που απέστειλε στο ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE ο Εκπαιδευτικός Ιωάννης Λαγουτάρης για τη δράση και το έργο του Αρχιμαδρίτη της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου, Αθανάσιου Μισσού. 

Ακολουθεί η επιστολή - Ένας Ιερεύς του Υψίστου, πράος, αφανής, άξιος και υποδειγματικός - 

«Μα όταν σβήνουν τα φώτα της πόλης, ποιος σου κρατά την χαρά που τελειώνει» λέει ο ποιητής. Οι στοίχοι αυτοί μου ήρθαν αμέσως στο μυαλό. 

Ως μέλος του εκκλησιάσματος του Ιερού Ναού Αγίου Τρύφωνος Ρόδου, Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως, τα χοϊκά μου μάτια θαμπώθηκαν από την Βυζαντινή Μεγαλοπρέπεια του Ιερουργούντος και Θύοντος τον Αμνό του Θεού, Αρχιμανδρίτου, Αθανασίου Μισσού.

Γέροντας Πέτρος ο Αγιορείτης

Γέροντας Πέτρος καταγότον από τη Λήμνο, ζούσε στο σπήλαιο του οσίου Πέτρου του Αθωνίτου, του οποίου το όνομα έφερε και τον θαυμαστό βίο προσπα­θούσε, κατά το δυνα­τόν, να μιμηθή. 

Δια­κρινόταν για την άσκητικότητα, την απλό­τητα και την ευλάβεια του. Σπάνια έβγαινε από το κελλί του, μάζευε τσάϊ του βουνού, έφτιαχνε κομποσχοίνια, πήγαινε στα μονα­στήρια, τα έδινε και λάβαινε τρόφιμα.

Κάποτε ορισμένοι μοναχοί πήγαν στις Καρυές και τοιχοκόλλησαν ανακοινώσεις ότι ο βασιλιάς Γεώργιος ο Β' είναι μασώνος.