Γράφει ὁ π. Νικόλαος Μανώλης
Δύσκολη
ἐποχή γιά τέτοια θέματα. Ἀπό καιρό ἔχει χαθεῖ ἡ αἴσθηση τοῦ
πατροπαράδοτου. Οἱ περισσότεροι Ὀρθόδοξοι μοιάζουν νά ’ναι ραντισμένοι·
χαλβάδες τῆς Καθαρᾶς Δευτέρας μέ τό χαρταετό στό χέρι… Καί οἱ παπάδες
τους τραβοῦν τόν ὕπνο τοῦ δικαίου. Ξεπουλιέται ἡ Πίστη κι αὐτοί
κατεβαίνουν στούς δρόμους, μόνο ὅταν πρόκειται γιά τή μισθοδοσία!
Δεσποτάδες μαινόμενοι ἐξευτελίζουν τήν Πίστη καί οἱ παπάδες τούς κάνουν
τεμενάδες. Εἴμαστε νά μιλᾶμε γιά ράσα καί γένεια τώρα;
Ἐ!
Γιά κάτι λίγους παραδοσιακούς παπάδες, πού οἱ δεσποτάδες μέ βία,
ἀπειλές καί διώξεις προσπαθοῦν νά τούς ἀλλάξουν φρόνημα, καί γιά λίγους
λαϊκούς, πού ἡ καρδιά τους φλέγεται γιά τό Πατροπαράδοτο Σέβας, γι
αὐτούς τούς ἐλάχιστους ἀναδημοσιεύω ἀπό ἐδῶ,
αὐτό τό κείμενο τοῦ μακαριστοῦ Φώτη Κόντογλου. Ἐκεῖνος μπολιασμένος μέ
τίς ἁγιασμένες εὐχές τοῦ Ἁγίου παπα-Νικόλα τοῦ Πλανᾶ, καταθέτει τήν
ἁγιοπατερική πλευρά τῆς Ἐκκλησίας μας.
_______________________________________________________________
Φώτης Κόντογλου - Τὸ ράσο καὶ τὰ γένεια
(ἀπὸ τὸ Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996)