Όσο δεν ζεις πνευματικά, μην περιμένεις ευτυχία - Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Σε ποιον θέλεις περισσότερο ν’ αφιερώσεις τη ζωή σου; Το πνεύμα της ζωής σου καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά στοιχεία εκείνου προς το οποίο περισσότερο κλίνεις. 

Όποιος ζει για τον Θεό, έχει ένα πνεύμα θείου φόβου και ευλάβειας. Όποιος ζει για τον εαυτό του, έχει ένα πνεύμα αυτάρεσκο, εγωιστικό, φίλαυτο, σαρκικό. Και όποιος ζει για τον κόσμο, έχει ένα πνεύμα φιλόκοσμο και μάταιο. Κρίνοντας απ’ αυτά τα γενικά χαρακτηριστικά, βρες τι πνεύμα υπάρχει μέσα σου.

 ✶✶✶

Συνήθως στις γιορτές εύχονται ευτυχία. Ευτυχία, λοιπόν, σου εύχομαι κι εγώ. Γιατί, όμως, κάνουμε αυτή την ευχή; Είναι αλήθεια ότι κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει καθορίσει με σαφήνεια και ακρίβεια το τι είναι ευτυχία και το ποιος είναι πραγματικά ευτυχισμένος. 

Πώς θα υποδεχθούμε τα Χριστούγεννα; Ιερομόναχος Ιουστίνος

Φθάνουν τα Χριστούγεννα, η πραγματοποίηση του διαχρονικού και οικουμενικού πόθου για λύτρωση, για πλήρωση του οντολογικού κενού του γένους μας.

Πώς θα υποδεχθούμε την επιφανέστατη γιορτή; Και προπάντων πώς θα τη βιώσουμε σε βάθος, όχι επιφανειακά και παροδικά, αφού «ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον· Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α’ Τιμ. 3.16). 

Τι οφείλουμε να κάνουμε για χάρη Του; – λάθος, για χάρη μας! Να εφαρμόσουμε το λόγιο του προφήτη Ησαΐα (40.3-4), καθώς προέτρεπε ο Πρόδρομος στην αρχή του Ευαγγελίου (Λουκ. 3.4). 

Δηλαδή να κάνουμε ευθείς τους δρόμους στον «Ερχόμενο». Να γεμίσουμε κάθε φαράγγι, που σημαίνει κάθε έλλειψη, ελάττωμα, και να ταπεινώσουμε και ισοπεδώσουμε κάθε βουνό, που σημαίνει εγωισμό και κάθε ύλη και υλικό φρόνημα που εγείρονται σαν φράχτες στον «Ερχόμενο», «λογισμούς καθαιρούντες και παν ύψωμα επαιρόμενον κατά της γνώσεως του Θεού» (Β’ Κορ. 10.5). Έτσι τα στρεβλά θα γίνουν ευθέα και τα τραχέα οδοί λείαι «και όψεται πάσα σαρξ το σωτήριον του Θεού» (Λουκ. 3.5).

Χριστούγεννα στο Σιδηρούν Παραπέτασμα

 Christmas in Communism (Source: Emlekpont)

Σύμφωνα με τον Αλεξάντρ Σολζενίτσιν (1918 – 2008), «στο φιλοσοφικό σύστημα του Μαρξ και του Λένιν και στη καρδιά της ψυχολογίας τους, το μίσος για τον Θεό είναι η βασική κινητήρια δύναμη, πιο θεμελιώδης απ’όλες τις πολιτικές και οικονομικές τους αξιώσεις. 

O μαχητικός αθεϊσμός δεν είναι απλά δευτερεύον ή περιθωριακό θέμα όσον αφορά τo κομμουνιστικό καθεστώς, αλλά o κεντρικός άξονάς του». Η πρώτη κομμουνιστική χώρα όπου ζούσε και υπέφερε ο Σολζενίτσιν, εδώ και πολύ καιρό δεν υπάρχει πια, αλλά ο Κομμουνισμός στην Σταλινική του μορφή ακόμα κυριαρχεί στη Κούβα, τη Κίνα, την Ερυθραία, το Λάος, τη Βόρειο Κορέα και το Βιετνάμ.

Οι Ελβετοί επιμένουν με μετρητά και λένε όχι στο πλαστικό χρήμα....

Εκεί που άλλα κράτη καταργούν τα μεγάλης αξίας χαρτονομίσματα, εκείνοι εκδίδουν χαρτονόμισμα 1.000 φράγκων (880 ευρώ). Γιατί;

Τον περασμένο μήνα, οι Ελβετοί εξέδωσαν το νέο χαρτονόμισμα που θα γεμίσει τα πορτοφόλια τους. Το μοβ χαρτονόμισμα των 1.000 φράγκων.

Το νέο χαρτονόμισμα είναι ελαφρώς μικρότερο και δείχνει δύο ανθρώπους να δίνουν τα χέρια πάνω από την υδρόγειο. Πιάνετε το σημειολογικό, σωστά;

Ὁ χριστουγεννιάτικος Παπαδιαμάντης

Μικές Κουλλιάς

Γράφει ὁ Μοναχὸς Μωυσῆς, Ἁγιορείτης

Ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης θεωρεῖται καὶ εἶναι ὁ σπουδαιότερος πεζογράφος μας. Τὴν ἄποψη αὐτὴ ὑποστηρίζουν τὰ μεγάλα ὀνόματα τῶν ποιητῶν μας, Γιῶργος Σεφέρης καὶ Ὀδυσσέας Ἐλύτης. 

Εἶναι ἕνας ἐξαιρετικὸς ἠθογράφος, ποὺ ἀπὸ νωρὶς δήλωσε ἀπερίφραστα: “Τὸ ἐπ’ ἐμοί, ἐνόσω ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σωφρονῶ, δὲν θὰ παύσω πάντοτε, ἰδίως δὲ κατὰ τὰς πανεκλάμπρους ταύτας ἡμέρας, νὰ ὑμνῶ μετὰ λατρείας τὸν Χριστόν μου, νὰ περιγράφω μετ’ ἔρωτος τὴν φύσιν καὶ νὰ ζωγραφῶ μετὰ στοργῆς τὰ γνήσια ἑλληνικὰ ἤθη”. Χαρακτηρίστηκε εὔστοχα ὡς ὁ “ἅγιος τῶν νεοελληνικῶν γραμμάτών” μας. 

Ὁ ἔξοχος διηγηματογράφος μᾶς συχνὰ θεολογεῖ καὶ κηρύττει ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας μ’ ἕναν ὡραῖο τρόπο. Στὶς σελίδες τῶν ἔργων τοῦ κυκλοφορεῖ ἕνα πλῆθος ἀνθρώπων ποὺ ἔκαναν κακὴ χρήση τῆς ἐλευθερίας τους, ἁμάρτησαν μὲ τὸν ἕναν ἢ μὲ τὸν ἄλλο τρόπο. 

Τότε που λέγαμε εμείς τα κάλαντα – Θυμάσαι;

Παραμονή Χριστουγέννων.

Ξύπνημα από τις 6. Ντυνόμασταν ζεστά.

Φοράγαμε τα σκουφάκια που μας είχε πλέξει η μάνα μας με τεράστιες φούντες στην κορυφή και αφού πίναμε γρήγορα-γρήγορα το Νουνού φεύγαμε για τα κάλαντα.

Θέλαμε να είμαστε από τις πρώτες που θα χτύπαγαν το κουδούνι.

Ναι, κινδυνεύαμε να μην μας ανοίξουν πρωί-πρωί, όμως αν, θα ήμασταν εμείς που θα κάναμε το ποδαρικό και θα παίρναμε επαξίως τον καλύτερο μπουναμά.

Συνήθως, η εμπειρία μας είχε δείξει, δηλαδή, ότι όλοι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, άνοιγαν διάπλατα την πόρτα τους για να «τα πούμε».

Τότε, δεν υπήρχε φόβος.

Οι πόρτες ήταν ξεκλείδωτες κι όλοι σε καλωσόριζαν στο σπιτικό τους.

Η υποδοχή ήταν ίδια σε όλα τα παιδιά που έλεγαν τα κάλαντα.

Μας έβαζαν στο σαλόνι τους, έτσι για το καλό.

Για να ακουστούν οι παιδικές φωνούλες και να πλημμυρίσουν οι τοίχοι από χαρά.

Αυτή η χαρά θα συνόδευε την καινούργια χρόνια και θα κράταγε μέχρι τον επόμενο χρόνο που πάλι θα χτύπαγε το κουδούνι και κάποια παιδιά θα έλεγαν τα κάλαντα με τον δικό τους τρόπο.

Το αστέρι των Χριστουγέν​νων

Πολλές ερμηνείες, αντιφατικές μεταξύ τους, έχουν διατυπωθεί ως σήμερα από τους ειδικούς επιστήμονες (αστροφυσικούς) σχετικά με την ταυτότητα του αστέρα των Χριστουγέννων.

'Αλλοι μίλησαν για "σύνοδο πλανητών", άλλοι για έναν διάττοντα αστέρα, άλλοι για κάποιον αστεροειδή, άλλοι είπαν ότι επρόκειτο για κάποιον κομήτη κλπ.

Αντίθετα, οι Τρεις Μάγοι της Περσίας έκαναν την ίδια εκτίμηση, ότι δηλαδή πρόκειται για ένα πρωτοφανή (καινοφανή) αστέρα που δεν μπορεί παρά να δηλώνει τη γέννηση κάποιου εξέχοντα, ίσως κάποιου ξεχωριστού μεγάλου βασιλιά, δηλαδή, να πρόκειται για το σημάδι του Μεσσία του κόσμου!

Φώτης Κόντογλου - Χριστούγεννα στὴ σπηλιά

Χριστούγεννα παραμονές. Χριστούγεννα καὶ χιονιᾶς πάντα πᾶνε μαζί. Μὰ ἐκείνη τὴ χρονιὰ οἱ καιροὶ ἤτανε φουρτουνιασμένοι παρὰ φύση. Χιόνι δὲν ἔρριχνε. Μοναχὰ ποὺ ἡ ἀτμόσφαιρα ἤτανε θυμωμένη, καὶ φυσούσανε σκληροὶ βοριάδες μὲ χιονόνερο καὶ μ᾿ ἀστραπές. Καμμιὰ βδομάδα ὁ καιρὸς καλωσύνεψε καὶ φυσοῦσε μία τραμουντάνα ποὺ ἀρμενιζότανε. Μὰ τὴν παραμονὴ τὰ κατσούφιασε. Τὴν παραμονὴ ἀπὸ τὸ πρωΐ ὁ οὐρανὸς ἤτανε μαῦρος σὰν μολύβι, κ᾿ ἔπιασε κ᾿ ἔρριχνε βελονιαστὸ χιονόνερο.

Σὲ μία τοποθεσία ποὺ τὴ λέγανε Σκρόφα, βρισκότανε ἕνα μαντρὶ μὲ γιδοπρόδατα, ἀπάνω σὲ μιὰ πλαγιὰ τοῦ βουνοῦ ποὺ κοίταζε κατὰ τὸ πέλαγο· τὸ μέρος αὐτὸ ἤτανε ἄγριο κ᾿ ἔρημο, γεμάτο ἀγριόπρινα, σκίνους καὶ κουμαριές, ποὺ ἤτανε κατακόκκινες ἀπὸ τὰ κούμαρα. τὸ μαντρὶ ἤτανε τριγυρισμένο μὲ ξεροτρόχαλο [=ξερολιθιά].

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Παραμονὴ τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Ἀπεγράφετο ποτέ, σὺν τῷ πρεσβευτῇ Ἰωσήφ, ὡς ἐκ σπέρματος Δαβίδ, ἐν Βηθλεὲμ ἡ Μαριάμ, κυοφοροῦσα τὴν ἄσπορον κυοφορίαν· ἐπέστη δὲ καιρός, ὁ τῆς Γεννήσεως, καὶ τόπος ἦν οὐδείς, τῷ καταλύματι, ἀλλ’ ὡς τερπνὸν παλάτιον τὸ Σπήλαιον, τῇ Βασιλίδι ἐδείκνυτο. Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν ἀναστήσων εἰκόνα.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν προαιώνιον Λόγον, ἐν Σπηλαίῳ ἔρχεται, ἀποτεκεῖν ἀπορρήτως, Χόρευε, ἡ οἰκουμένη ἀκουτισθεῖσα, δόξασον, μετὰ Ἀγγέλων καὶ τῶν Ποιμένων, βουληθέντα ἐποφθῆναι, παιδίον νέον, τὸν πρὸ αἰώνων Θεόν.

Πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα - π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Να αναφερθούμε λίγο στις άγιες αυτές ημέρες οι οποίες ήδη αρχίζουν, καθώς από αύριο έχουμε τα προεόρτια των Χριστουγέννων.

Τα Χριστούγεννα είναι η μητρόπολη, η μητέρα δηλαδή όλων των εορτών, κατά τον ιερό Χρυσόστομο (PG 48,752). Αλλά και η Πρωτοχρονιά με την εορτή του Μεγάλου Βασιλείου και την περιτομή του Κυρίου, όπως και τα Θεοφάνεια είναι σε όλους μας γνωστές γιορτές. Από μικρά παιδιά τις ξέρουμε, και λίγο πολύ όλοι έχουν μια ιδιαίτερη αίσθηση αυτές τις ημέρες.

Γι’ αυτό λοιπόν νομίζω ότι πρέπει να αναφερθούμε σ’ αυτές τις γιορτές και μάλιστα να προσπαθήσουμε να μιλήσουμε κάπως πρακτικά.

Νώντας Σκοπετέας: Τά Χριστούγεννα δέν εἶναι παραμύθι....

Πὲς μας μπαμπᾶ γιὰ τὰ Χριστούγεννα ...γιὰ τὴν Φάτνη τὸν Ἰωσὴφ τὴν Παναγίτσα καὶ τὸ Χριστούλη ,τοὺς Μάγους καὶ τ᾿ Ἀστέρι ...

Πάντα αὐτὲς τὶς μέρες οἱ ψυχές μας γλυκαίνουν , ζεσταίνονται , μετρᾶνε ἀντίστροφα ὡς τὸ ξημέρωμα τῶν Χριστουγέννων . Θυμόμαστε τὰ χρόνια ποὺ σὰν παιδιὰ καρτερούσαμε τὸν ἐρχομὸ τοῦ μικροῦ Χριστοῦ...ποὺ πάντα γεννᾶται ...δὲν γεννήθηκε οὔτε θὰ γεννηθεῖ ...Γεννᾶται .... ἐνεστώτας ...διαρκείας .... 

Ἀπό τό μπάρ καί τό ποτό στό... Χριστό! (Ἐξαιρετική ἱστορία)

- Πώς καὶ πὼς περιμένω ρὲ φίλε νὰ φθάσουν τὰ Χριστούγεννα!

- Μὴν μοῦ πεῖς πὼς ξαφνικὰ ἔγινες καλὸς Χριστιανός, γιατί θὰ τρελαθῶ...

- Ὄχι, ὄχι μακρυὰ ἀπὸ μένα αὐτὲς οἱ ἀνοησίες. Στὸ λέω γιὰ νὰ προετοιμαζόμαστε γιὰ καμιὰ ἐπιπλέον οἰνοποσία.

- Καλὰ καὶ περιμένεις τὰ Χριστούγεννα; Ποιὸς μᾶς ἐμποδίζει νὰ τὸ ρίξουμε ἀπὸ τώρα λίγο ἔξω!

- Δὲν ξέρω ρὲ φίλε ἀλλὰ τὴν οἰνοποσία τὸ διάστημα τῶν Χριστουγέννων τὴν νιώθω πιὸ εὐχάριστα, σὰν νὰ εἶναι πιὸ γευστικὸ τὸ ποτό! Μὲ τραβάει περισσότερο τὸ μπαράκι.

- Τώρα ποὺ τὸ λὲς καὶ ἐγὼ ἔτσι νιώθω. Περίεργα πράγματα. Ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες αὐξάνεται ἡ θλίψη καὶ μέσα στὴ σκέψη μου διογκώνονται ὅλα τὰ προβλήματα.

Τα παιδιά που μεγάλωσαν με στερήσεις έμαθαν να εκτιμούν

Δώρα, δώρα, δώρα… Κι αυτό που αναρωτιέμαι συνεχώς, είναι τι κερδίζει ένα παιδί από όλο αυτό. Ποιος ο λόγος που τους χαρίζουμε ένα σωρό άχρηστα αντικείμενα; Παιχνίδια που πολύ πιθανόν να παίξουν μία μόνο φορά, είτε επειδή θα γίνουν χίλια κομμάτια σε λίγες μόνο μέρες είτε επειδή θα τα βαρεθούν μόλις πάρουν στα χέρια τους το επόμενο.

Δεν ξέρω πραγματικά τι τους προσφέρουν, μα αυτό που ξέρω και μπορώ να πω με σιγουριά, είναι πως δεν τα χρειάζονται όλα αυτά.

Υπάρχουν παιδιά τα οποία μεγαλώνουν με χίλιες δυο στερήσεις και πιστέψτε με, αυτά τα παιδιά μαθαίνουν να εκτιμούν αυτά τα λίγα που έχουν. Και για να μην παρεξηγηθώ, όταν μιλάω για στερήσεις, αναφέρομαι απλά και μόνο σε υλικά αγαθά.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ... (Εὐχές ἀπό ἕναν διωκόμενο πρωτοσύγγελο…)

"Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε.

Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε.

Χριστὸς ἐπὶ γῆς ὑψώθητε.

Ἄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ, καὶ ἐν εὐφροσύνη,

ἀνυμνήσατε λαοί, ὅτι δεδόξασται".

_____________

Εὐχὲς ἀπὸ ἕναν διωκόμενο πρωτοσύγγελο…

O Ελληνας τσολιάς στο εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού LIFE - Η ιστορία πίσω από τη φωτογραφία

Ένας φουστανελάς στρατιώτης, ανεβασμένος στον βράχο της Ακρόπολης, σημαίνει με την τρομπέτα του τη νίκη των Ελλήνων έναντι των δυνάμεων των Ιταλών.

Το... εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού LIFE αποτυπώνει ένα αμιγώς ελληνικό σκηνικό, εκθειάζοντας την επιτυχία των ελληνικών στρατευμάτων στο αλβανικό μέτωπο. 

Ο πόλεμος έχει εξαπλωθεί για τα καλά στη Γηραιά Ήπειρο και η νίκη των Ελλήνων επί των Ιταλών είναι από τις πρώτες θετικές ειδήσεις στο στρατόπεδο των Συμμάχων.

Στις 16 Δεκεμβρίου του 1940, σχεδόν δύο μήνες από την αρνητική απάντηση της Αθήνας στο τελεσίγραφο της Ρώμης, το περιοδικό LIFE αποτυπώνει τον ελληνικό άθλο στα βουνά της Ηπείρου με μια φωτογραφία μιας διάσημης Ελληνίδας ζωγράφου που ως τότε μένει μόνιμα στην Αμερική. 

Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης : Ποίημα - Νὰ ᾿χα

1

Νά ᾿χα ἕνα στάβλο ταπεινό, καὶ στρῶμα ἀχυρένιο

Νὰ ᾿χα δῶρα πολύτιμα , σὲ σκεῦος μαλαματένιο

2

Νὰ ᾿χα κι ἕνα ζεστὸ παχνί, μοσχάρια προβατάκια

κι ἕνα κῆπο ὀρθάνοιχτο, γιὰ ὅλα τὰ παιδάκια

3

Νὰ δώσει κι ὁ καλὸς Θεός , μεσούρανα ἕνα ἄστρο

νὰ γίνει κι ἡ πικρὴ ζωή, ἀπόρθητη σὰν κάστρο

4

Ἀπ᾿ ὅλα τ᾿ ἀνομήματα, καὶ κάθε ἀναλγησία

Νὰ ἀπευθύνω προσευχὴ μὲ κάθε παρρησία

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΕΚΤΟΝΩΝ

Ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ Καποδίστρια ποὺ ἀπαγόρευε στοὺς ὑπαλλήλους τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου νὰ εἶναι Τέκτονες!

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΡ. 2953

Πρὸς τὸ Πανελλήνιον

Πρὸς τοὺς κατὰ τὸ Αἰγαῖον Πέλαγος καὶ τὴν Πελοπόννησον Ἐκτάκτους Ἐπιτρόπους καὶ τοὺς Ἀρχηγοὺς τῶν κατὰ ξηρὰν καὶ θάλασσαν Δυνάμεων.

Γνωρίζει ἡ Κυβέρνησις, ὅτι Πολίται τινὲς ἐπιμένουν πιστεύοντες καὶ τοὺς ἄλλους πείθοντες, ὅτι αἱ μυστικαὶ Ἐταιρεῖαι χορηγούσι μέσα σωτήρια εἰς τὴν Πατρίδα, ἢ τουλάχιστον Αἰγίδα ὑπὸ τὴν ὁποία συνδεόμενοι μεταξύ των ἄνθρωποι διὰ μυστικῶν δεσμῶν δύνανται νὰ ἀπολαύσωσιν ἐντὸς Πατρίδος των καὶ διὰ τῆς ξένης ἐπιρροῆς ἀξιώματα, τιμᾶς, καὶ τὸ πλέον τύχην, ὃ ἐστὶ χρήματα.

Ὁ φίλος τῶν Ἀγγέλων (Ἅγιος Νήφων, Ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς)

Ὁ Ἅγιος Νήφων, ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς, ἀρχαῖος ἱεράρχης τῆς Ἀλεξανδρινῆς Ἑκκλησίας καὶ σύγχρονος τοῦ Μ. Ἀθανασίου (4ος αἰ.), ἀξιώθηκε νὰ δεῖ στὴν ἐπίγεια ζωή του πλῆθος ὁραμάτων, κι ἀνάμεσα σ' αὐτὰ πολλὲς ἀγγελοφάνειες.

Ἦταν οἰκεῖος καὶ ἀγαπητὸς στοὺς ἀγγέλους. Συχνά τοῦ φανερώνονταν, χάρη στήν ἁγία του βιοτή, καὶ τοῦ ἀποκάλυπταν μυστήρια τοῦ οὐρανοῦ, ὠφέλιμα καὶ διδακτικὰ σὲ ὅλους.

✶✶✶

Νέος ἀκόμα ὁ ἅγιος, ζώντας στὴν Κωνσταντινούπολη, ὑποχώρησε στὴν κακὴ ἐπιθυμία. Οἱ δαίμονες πανηγύρισαν γιὰ τὴν ἧττα του, ποὺ εἶχαν προκαλέσει οἱ ἴδιοι μὲ φοβεροὺς πειρασμούς. Ἐκεῖνος ὅμως, μετανοημένος, τὰ ἔβαλε μὲ τὴ σάρκα του κι ἄρχισε μ᾿ ὅλη του τὴ δύναμη νὰ χτυπάει τό πρόσωπό του. Πύρινη προσευχὴ ἔβγαινε ἀπὸ τὰ χείλη του μὲ κατάνυξη καὶ συντριβή.

ΡΩΜΗΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ: «Πνευματικός διάλογος μέ Ὀρθοδόξους νέους ἐκ Θεσσαλονίκης» (ΜΕΡΟΣ Ε΄ - ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ)

(κατά φύσιν καί κατά μετοχήν στήν Ἑλληνική Παιδεία Ἕλληνες τῆς Κύπρου)

(ΜΕΡΟΣ ΣΤ΄ - ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ)

Ἐρώτηση 19η

Ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ στάση μας ἔναντι τοῦ προβλήματος διενέξεως μεταξύ τῶν δύο Πατριαρχείων, Κωνσταντινουπόλεως καί Μόσχας, γιά τό θέμα τῆς Οὐκρανίας;

Ἀπάντηση

Κάποτε, ὁ ἅγιος Παΐσιος Καππαδόκης Ἁγιορείτης εἶπε γιά τό θέμα χρησιμοποιήσεως ὀρθοδόξων πατερικῶν κειμένων, Ἁγίας Γραφῆς καί Ἱερῶν Κανόνων, ὅταν οἱ θεολόγοι, οἱ ἱεράρχες καί ὁρισμένες ἱερές σύνοδοι στά κείμενά τους τά χρησιμοποιοῦν, γιά νά λύσουν διάφορα προκύπτοντα προβλήματα : 

Χριστόψωμο: Η κουλούρα του Χριστού- Συνταγή

Συνταγή για Χριστόψωμο.

Υλικά:

1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις

2 φακελάκια μαγιά

1/2 κ.γλ. αλάτι

2 κ.γλ. ζάχαρη

2 κ.σ. γλυκάνισο

3-4 κομματάκια μαστίχα θρυμματισμένη

1/2 κ.γλ. μαχλέπι σκόνη

λίγο σουσάμι

λίγο βούτυρο και αλεύρι για το ταψί μας

Βράζουμε το γλυκάνισο με δυο φλιτζάνια νερό και κρατάμε το ζουμί.

Σε μια λεκάνη ρίχνουμε το αλεύρι και κάνουμε μια λακουβίτσα στο κέντρο. Ρίχνουμε τη μαγιά, το αλάτι και τη ζάχαρη, προσθέτουμε τη μαστίχα και το μαχλέπι και σιγά σιγά το νερό του γλυκάνισου.