Οδοιπορικό του Γιάννη Κατσέα στην Μονή Ζωοδόχου Πηγής Μετσόβου

Φωτογραφικό υλικό
Γιάννης Κατσέας

Η Μονή Ζωοδόχου Πηγής βρίσκεται στο δρόμο για το χωριό Ανθοχώρι στους πρόποδες του όρους Περιστέρι, μόλις 10 χλμ από το Μέτσοβο, ανάμεσα στις βελανιδιές και στα βράχια και εορτάζει της Ζωοδόχου Πηγής. 

Οι ντόπιοι την αποκαλούν η Παναγιά της Κιάτρα Ρόσα που στα Βλάχικα σημαίνει η Παναγιά στο κόκκινο λιθάρι, λόγω των κόκκινων βράχων στα ανατολικά της Μονής που στο παρελθόν χρησίμευαν για Ασκηταριά.

Ιδρύθηκε πιθανότατα τον 17ο αιώνα και ανακαινίστηκε το 1732. Το Καθολικό, Αγιορείτικου τύπου με τρούλο, κοσμείται στο εσωτερικό με τοιχογραφίες που χρονολογούνται στις αρχές του 19ου αιώνα. Στη δυτική πλευρά έχει χαγιάτι και στην ανατολική μια πεντάπλευρη αψίδα. 

Να κάνετε τους άλλους να σας καμαρώνουν, να σας αγαπούν, να χοροπηδούν από τη χαρά τους, όταν σας συναντούν.

Δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο

Εσύ που πλησιάζεις τον αδελφό σου.. εσύ που είσαι σύζυγος, όταν πλησιάσεις τον ή την σύζυγό σου.. εσύ που είσαι πατέρας, μητέρα, όταν πλησιάσεις το παιδί σου

Ό, τι θα του πεις, ό, τι σκέφτεσαι να του πεις, πες το, αφού πρώτα του πεις δυο κουβέντες που θα του δώσουν χαρά, παρηγοριά, μια ανάσα.

Να τον κάνεις να πει, ανακουφίσθηκα, χάρηκα!

Να κάνετε τους άλλους να σας καμαρώνουν, να σας αγαπούν, να χοροπηδούν από τη χαρά τους, όταν σας συναντούν.

Διότι όλοι οι άνθρωποι στην ζωή τους, στο σπίτι τους, στο σώμα τους και στην ψυχή τους έχουν πόνο, αρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα, και ο καθένας κρύβει τον πόνο μέσα στο πουγγί του το κρυφό, μέσα στην καρδιά του, στο σπίτι του, για να μην το ξέρουν οι άλλοι.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Στρατηλάτης καὶ οἱ σὺν αὐτῷ 2.593 Μάρτυρες

Eις τον Aνδρέαν.
Στρατηλάτης ων ως αληθώς Aνδρέας,
Tομήν κεφαλής ανδρικώτατα στέγει.

Eις τους συν αυτώ τελειωθέντας.
Ἔστησε τμηθεὶς αἱμάτων λίμνας ὄχλος,
Σοὶ τῷ παραστήσαντι λίμνας ὑδάτων.

Ἐννεακαιδεκάτῃ τάμον Ἀνδρέου αὐχένα λαμπρόν

Οἱ στρατιῶτες ἦταν κυριευμένοι ἀπὸ φόβο, λόγω τοῦ ὅτι ὁ ἐχθρὸς ἦταν πολυάριθμος καὶ εἶχε πολλὲς νῖκες στὸ ἐνεργητικό του. Ἡ ἀρχηγία τοῦ μικροῦ σώματος στρατιωτῶν εἶχε ἀνατεθεῖ ἀπὸ τὸν ἀρχιστράτηγο Ἀντίοχο σὲ ἕναν γενναῖο χριστιανὸ ἀξιωματικό, τὸν Ἀνδρέα.

Η Παναγία Προυσιώτισσα σώζει το Αγρίνιο και το Μεσολόγγι από την γρίπη

Οκτώβριος 1918 

 
Το Αγρίνιο δεν απαριθμεί περισσοτέρους από 15.000 κατοίκους. Μία επάρατος νόσος, η γρίπη, έχει ενσκήψει και θερίζει, κυριολεκτικώς, την πόλη και την γύρω περιοχή της. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μη θρηνή τα θύματά της. Φόβος συνέχει τους κατοίκους όλης της περιοχής, γιατί η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στο Μεσολόγγι και στο Αιτωλικό.

Η επιστήμη φαίνεται ανίκανη να ανακόψει τη θανατερή πορεία της νόσου. Ο αριθμός των θανάτων μόνο μέσα στο Αγρίνιο φτάνει τον αριθμό των 40 έως 50 ημερησίως. Κανείς δεν συνοδεύει πια τους νεκρούς, οι οποίοι μεταφέρονται με δίτροχα κάρα από αχθοφόρους στο νεκροταφείο, όπου μετά από μια σύντομη ευχή τους ιερέως, πολλές φορές δε και χωρίς αυτήν, θάπτονται. Οι κάτοικοι όχι μόνον δεν επιμελούνται τους νεκρούς τους, αλλά και τους αποφεύγουν από τον φόβο της μεταδόσεως της ασθένειας.

ΤΟ ΤΕΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΟΜΑΡ

Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου

 Ενώ ακόμη δεν έχει κοπάσει ο εν πολλοίς ψευδής θόρυβος εκ της μετατροπής και πάλι του ναού της του Θεού Σοφίας σε τέμενος, δημοσίευμα ισραηλινής εφημερίδας φαίνεται πως δίνει σε κάποιους προκαταβολικά ικανοποίηση με μια σκέψη και μόνο κάποιων ισραηλινών κύκλων. 

Αφορμή λαβόντες αυτοί από την πρόσφατη ενέργεια της Άγκυρας, ισχυρίζονται ότι αυτή τους δίνει το δικαίωμα όχι απλά να μετατρέψουν το τέμενος του Ομάρ, πού δεσπόζει στην Ιερουσαλήμ, σε ιουδαϊκό ναό, αλλά ακόμη και να το κατεδαφίσουν, προκειμένου να ανεγείρουν στη θέση του νέο ναό κατ’ απομίμηση του κατεστραμμένου από αιώνες ναού του Σολομώντος. 

Δικαιοσύνην μάθετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς (Ἡσ. 26,9) - π. Μάξιμου Καραβά

Ὅλοι τόν ξέρουν στά βουνά τῆς βόρειας Ἑλλάδος,
Κοζάνη καί τά Γρεβενά καί πόλη τῆς Παλλάδος.

Μά καί στό ἐξωτερικό πολλοί τόν ἐνθυμοῦνται,
κι ἔβαλαν στή ζωή σκοπό σ’ ὅλα νά τόν μιμοῦνται!

Μά ἕνας πού ἔχει ὠφεληθεῖ περισσότερο ἀπ’ ὅλους,
αὐτός τόν ἀπαρνήθηκε κι ἀκολουθεῖ «διαβόλους»:

Τόν ἄθλιο Οἰκουμενισμό, τή Νέα Ἐποχή,
Σιωνισμό, Μασονισμό, τοῦ Πάπα τήν αὐλή.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ ἀξιοποίηση τῆς ἀτεκνίας

Ἡ γυναίκα, ὅταν δὲν ἔχη παιδιά, ἂν δὲν ἀξιοποιήση τὸ θέμα αὐτὸ πνευματικά, βασανίζεται. Τί εἶχα τραβήξει μιὰ φορὰ μὲ μιὰ γυναίκα ποὺ δὲν εἶχε παιδιά! Ὁ ἄνδρας της εἶχε μεγάλη θέση στὴν δουλειά του. 

Αὐτὴ εἶχε σπίτια ποὺ τὰ νοίκιαζε, σπίτι μεγάλο στὸ ὁποῖο ἔμεναν, προίκα μεγάλη, καὶ βαριόταν νὰ πάη στὴν ἀγορὰ νὰ ψωνίση, βαριόταν νὰ μαγειρέψη, ἀλλὰ οὔτε καὶ ἤξερε νὰ μαγειρεύη. Τηλεφωνοῦσε καὶ τῆς ἔφερναν ἕτοιμα φαγητά. Τίποτε δὲν τῆς ἔλειπε, καὶ ὅμως ἦταν βασανισμένη, γιατὶ τίποτε δὲν τὴν εὐχαριστοῦσε. 

Ὅλη μέρα καθόταν στὸ σπίτι· τῆς ἔφταιγε τὸ ἕνα, τῆς ἔφταιγε τὸ ἄλλο, βαριόταν τὸ ἕνα, βαριόταν τὸ ἄλλο. Τὴν ἔπνιγαν μετὰ οἱ λογισμοὶ καὶ ἀναγκαζόταν νὰ παίρνη χάπια. Ὁ ἄνδρας της ἔπαιρνε δουλειὰ ἀπὸ τὸ γραφεῖο στὸ σπίτι, γιὰ νὰ τῆς κάνη παρέα, καὶ ἐκείνη καθόταν πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι του, γιὰ νὰ περνάη τὴν ὥρα της. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020

Οἱ Ἅγιοι Φλῶρος καὶ Λαῦρος οἱ Μάρτυρες

Δίψει τελευτῆς τῆς ὑπὲρ Θεοῦ Λόγου,
Χωροῦσι Φλῶρος καὶ Λαῦρος πρὸς τὸ φρέαρ
Φλώρῳ ἀμφ' ὀγδοάτῃ δεκάτῃ φρέαρ εἰσέδυ Λαῦρος.

Ἦταν δίδυμα ἀδέλφια καὶ ἦταν ἄρρηκτα ἑνωμένοι διὰ τῆς θερμῆς πίστεως καὶ ἀγάπης ποὺ εἶχαν πρὸς τὸ Χριστό. Κατάγονταν ἀπὸ τὸ Βυζάντιο καὶ εἶχαν διδαχθεῖ τὸν χριστιανισμὸ καὶ τὴν τέχνη τοῦ λιθοξόου ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πρόκλο (καὶ ὄχι Πάτροκλο, ὅπως λανθασμένα γράφεται ἀπὸ ὁρισμένους Συναξαριστές, καὶ ποὺ ἡ μνήμη του ἔτσι λανθασμένα ἐπαναλαμβάνεται καὶ τὴν 21η Ἰανουαρίου) καὶ Μάξιμο, οἱ ὁποῖοι ὑπέστησαν καὶ μαρτυρικὸ θάνατο γιὰ τὸν Χριστό.

Μετὰ τὸν θάνατο τῶν διδασκάλων τους, ὁ Φλῶρος καὶ ὁ Λαῦρος ἀναχώρησαν στὴν Ἰλλυρία καὶ διάλεξαν σὰν τόπο διαμονῆς τους τὴν πόλη Οὐλπιανά. Στὴν πόλη αὐτὴ ἐργάζονταν τὴν τέχνη τους, ἀλλὰ συγχρόνως μέσῳ αὐτῆς προσπαθοῦσαν γιὰ τὴν ἐξάπλωση τοῦ Εὐαγγελίου.

Tο άριστα το βάζει ο Θεός σε εκείνους, που κάνουν το καλό, μόνο και μόνο, επειδή επιθυμούν να εκτελούν το θέλημα του Θεού.

Ένας καθηγητής γυμνασίου, ρώτησε κάποτε τον π. Ιωήλ Γιαννακόπουλο:

 -Πάτερ μου, δεν βρίσκω καθόλου σωστό, να κάνουμε το καλό, για να απολαύσουμε τον παράδεισο ή για να γλυτώσουμε την κόλαση. Δεν θα έπρεπε το καλό να το κάνουμε, μόνο και μόνο, από αγάπη για το Θεό;

- Εσύ, τον ρώτησε ο π. Ιωήλ, όταν βαθμολογείς τους μαθητές σου, μόνο το μηδέν και το άριστα χρησιμοποιείς; Δεν βάζεις άλλους βαθμούς;

- Βεβαίως και χρησιμοποιώ όλους τους βαθμούς, από το μηδέν μέχρι το είκοσι. Όσοι παίρνουν από δέκα και πάνω προάγονται. Οι υπόλοιποι δεν προάγονται.

Με τους Τούρκους δεν μπορείς να κάνεις ειρήνη.

Με τους Τούρκους δεν μπορείς να κάνεις ειρήνη. Ας μην έχουμε αυταπάτες. ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ με τα εγκλήματα των τούρκων…

GEWKWN

Η Τουρκία είναι μια χώρα – Βρυκόλακας, που έχει πιει το αίμα άλλων εθνών και φυλών επί 700 χρόνια, είναι μεταξύ των εκτός νόμου χωρών της υφηλίου που δεν πρέπει να υπάρχουν και πρέπει να εξαφανιστούν απ’ το χάρτη της Υδρογείου.

Κάθε εκατοστό του εδάφους της Τουρκίας έχει κλαπεί από άλλους. Στον κατάλογο των χωρών που έπεσαν θύματα των λεηλασιών και των φρικαλεοτήτων της περιλαμβάνονται: Αρμενία, Κουρδιστάν, Συρία, Ελλάδα, Αλβανία, Βουλγαρία, Μάλτα, Κύπρος, Ρουμανία, Σερβία, Βοσνία, Κρήτη, Γεωργία και Ουγγαρία, όλες χώρες ανώτερες πολιτιστικά από τους Τούρκους.

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ δυνατόν να… αγαπήσεις τον κατακτητή, τον εισβολέα και τον βιαστή σου, τον σφαγέα και τον δολοφόνο σου, τον άρπαγα και τον εξολοθρευτή της κληρονομιάς και της ιστορίας σου; Δεν είναι δυνατόν!

ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ, σπάει η ομερτά! Οι Έλληνες ιατροί υπερασπίζονται την αλήθεια απέναντι στους πραιτοριανούς της σύγχρονης επιστημονικής βαρβαρότητας...

Έλληνες ιατροί υπερασπίζονται την αλήθεια, ενάντια στους πραιτοριανούς της σύγχρονης επιστημονικής βαρβαρότητας!..

Ανακοίνωση

Ολόκληρη η ανθρωπότητα απ' άκρου εις άκρον της γης βιώνει σήμερα μία πρωτόγνωρη και ταυτόχρονα ασύμμετρη απειλή με απρόβλεπτες και καταστροφικές συνέπειες. Κινδυνεύει δηλαδή η ίδια η υπόσταση του ανθρώπου ως είδος, ο τρόπος ζωής του, η ελευθερία του, ο τρόπος διακυβέρνησης του και η απρόσκοπτη επιβίωση του γενικότερα.

Λόγω των έκτακτων αυτών κοινωνικών συνθηκών, αναγκών και προβλημάτων, που έχουν προκύψει στη χώρα μας, αλλά και σ' ολόκληρο τον κόσμο, η Ελληνική επιστημονική κοινότητα παρακολουθεί νυχθημερόν την αρχή, την πορεία και την εξέλιξη αυτής της ιδιότυπης και ιδιόμορφης εφιαλτικής απειλής.

Ο όσιος Θεοδώρητος ο φωτιστής των Λαπώνων

Ο όσιος Θεοδώρητος, μία από τις σημαντικότερες μορφές των αγίων ιεραποστόλων της Ρωσίας, γεννήθηκε περί το 1490 στο Ροστώφ. Σε ηλικία δεκατριών ετών εισήλθε στην Μονή Σολοφκί και ετέθη υπό την καθοδήγηση ενός μαθητή του αγίου Ζωσιμά [17 Απρ.], που ονομαζόταν επίσης Ζωσιμάς.

Μετά από διακονία δεκαπέντε ετών χειροτονήθηκε διάκονος και, αφού πέρασε ακόμη ένα έτος κοντά στον πνευματικό πατέρα του, ξεκίνησε για προσκύνημα σε διάφορα μοναστήρια. Αφού πέρασε κάποιο διάστημα κοντά στον άγιο Αλέξανδρο του Σβιρ [30 Αυγ.] και δύο χρόνια στην Μονή του Αγίου Κυρίλλου της Λευκής Λίμνης, αποσύρθηκε για να ζήσει ως ερημίτης κοντά στο μοναστήρι που ίδρυσε ο Πορφύριος, ηγούμενος της Αγίας Τριάδος του Αγίου Σεργίου (1521-1525).

Κατά την περίοδο αυτή συντάχθηκε με τους οπαδούς του αγίου Νείλου του Σόρα [7 Μαΐου] που αντιτάχθηκαν στην μεγάλες μοναστηριακές ιδιοκτησίες και κατόπιν επέστρεψε κοντά στον πνευματικό του πατέρα για να τον βοηθά μέχρι την μακαρία κοίμησή του.

«ΚΥΡΙΕ, ΓΙΑΤΙ Μ’ ΑΦΗΣΕΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΩ;»

Το παράπονο του Οσίου Ιωάννου του «Καρτερικού» και «Πολύαθλου»

Ο όσιος Ιωάννης, ο αθλητής της κατά Χριστόν παρθενίας και καθαρότητας, έζησε πολλά χρόνια έγκλειστος στο Σπήλαιο του Αγίου Αντωνίου (983–1073) [10 Ιουλ.], του αγιασμένου κτήτορα της περίφημης Κιεβο-Πετσέρσκαγια Λαύρας των Σπηλαίων. Ένας από τους αδελφούς, που δοκιμαζόταν από τον δαίμονα της πορνείας σε σημείο που να θέλει να εγκαταλείψει το μοναστήρι, ήλθε κάποτε να τον βρει ζητώντας με αγωνία τη βοήθειά του.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020

Ὁ Ἅγιος Μύρων ὁ Μάρτυρας

Τὶ μοι κεφαλῆς ἡ τομή, Μύρων λέγει.
Πρὸς τὸ στέφειν μέλλον με πάντιμον στέφος;
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ Μύρωνα τάμε ξίφος ὀξύ.

Ὁ Ἅγιος Μύρων μαρτύρησε ὅταν αὐτοκράτωρ ἦταν ὁ Δέκιος, τὸ 250 μ.Χ. Καταγόμενος ἀπὸ πλούσια οἰκογένεια, θὰ μποροῦσε νὰ ζήσει ἄνετα, μὲ ὅλα τὰ ἐπίγεια ἀγαθὰ ποὺ θὰ ἐπιθυμοῦσε. Ὅμως ἡ μεγάλη του ἀγάπη πρὸς τὸ Χριστό, ἔκανε τὸ Μύρωνα νὰ χειροτονηθεῖ ἱερέας. Ἀφιερώθηκε, λοιπόν, ὁλοκληρωτικὰ στὸ ποιμαντικό του καθῆκον καὶ δίδασκε, νουθετοῦσε καὶ βοηθοῦσε τὸ κάθε ἕνα μέλος τοῦ ποιμνίου του. Μεριμνοῦσε καθημερινὰ γιὰ τοὺς φτωχούς, τὶς χῆρες καὶ τὰ ὀρφανά.

Ο Άγιος Παΐσιος σε μια θαυμάσια και αληθινή διήγηση, που μας δείχνει το πως ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μόνο καλούς λογισμούς δεν πέφτει ποτέ σε κατάκριση…

«Μια φορά ένα παιδί δευτέρας γυμνασίου ήρθε στο Καλύβι και χτύπησε το σιδεράκι στην πόρτα. Είχα ένα τσουβάλι γράμματα να διαβάσω, αλλά είπα, ας βγω να δω τι θέλει, διηγείται ο Άγιος Παΐσιος.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Στον άνθρωπο που παραπονιέται επειδή δεν πιστεύει στον Θεό

Τι αμαρτία έπραξες και σε βρήκε αυτή η ατυχία πάνω απ’ όλες τις δυστυχίες; Να διακόψεις τη σχέση σου με την πηγή της ζωής και Τον Δωροδότη του λογικού; Να απαρνηθείς Εκείνον, του οποίου το αιώνιο Ον είναι πιο οφθαλμοφανές από το δικό μας εφήμερο ον και με του οποίου την ύπαρξη μόνο μπορεί να επιβεβαιωθεί και η δική μας ύπαρξη; 

Ο Θεός δεν κρύβεται από τον άνθρωπο. Ο αμαρτωλός άνθρωπος κρύβεται από τον Θεό· κρύβεται ώσπου εντελώς να Τον χάσει από την όψη. Όπως γράφει για τους προγόνους των ανθρώπων όταν αμάρτησαν: «Καὶ ἤκουσαν τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ τὸ δειλινόν, καὶ ἐκρύβησαν ὃ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου» (Γεν. 3, 8). 

Κυριακή Ι΄ Ματθαίου: (†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστίνος Καντιώτης- Γενεὰ ἄπιστη καὶ διεφθαρμένη

«Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾽ ὑμῶν, ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;» (Ματθ. 17,17)

 

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο; Δὲν ἐννοῶ ἂν τ᾽ ἀκούσατε μὲ αὐτὰ τὰ αὐτιά, ἀλλὰ μὲ τὰ ἐσωτερικὰ τῆς ψυχῆς. Ἂν ἀκούγαμε τὸ εὐαγγέλιο, θὰ ζούσαμε σὰν ἄγγελοι. Τὰ λόγια του εἶνε λόγια ἐκείνου ποὺ ποτέ δὲν ἔσφαλε, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, γραμμένα μὲ τὸ αἷμα του. Ἂς τ᾽ ἀκούσουμε.

Σήμερα τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ εἶνε κάπως παράξενα. Ξέρουμε ὅτι ὁ Χριστὸς ἦταν πρᾶος, γεμᾶτος ἀγάπη. Ἀλλὰ ἐδῶ ἀστράφτει καὶ βροντᾷ, πέφτουν κεραυνοί. 

Κυριακή I´ Ματθαίου 16/8/20, Συναξάρι, Όρθρος, Απόστολος και Ευαγγέλιο, Ομιλία

Ἁγίου Μανδηλίου, Διομήδους, Τιμοθέου Εὐρίπου, Γερασίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ (Βιογραφίες ΕΔΩ), Ἰωσὴφ Ἡσυχαστοῦ (ΕΔΩ). Για το συγκινητικό συναξάρι του Αγίου παιδομάρτυρος Ταρσιζίου δείτε ΕΔΩ

 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020

Ὁ Ἅγιος Διομήδης 

Ἠθλησε καὶ ζῶν, καὶ θανὼν Διομήδης,
Προαιρέσει ζῶν, καὶ νεκρὸς τομῇ κάρας.
Ἕκτῃ καὶ δεκάτῃ νέκυς ἐτμήθη Διομήδους.

Γεννήθηκε στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας καὶ σπούδασε τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη. Ἡ ἐπιστημονική του γνώση δὲν τὸν ἔκανε ὑπερήφανο, ἀλλὰ διατήρησε τὴν εὐσέβεια, στὴν ὁποία τὸν ἀνέθρεψαν οἱ γονεῖς του.

Καὶ ὅπως ὁ Κύριος, ὁ Ἰατρὸς τῶν σωμάτων καὶ τῶν ψυχῶν τῶν ἀνθρώπων, «ἐλάλει αὐτοὶς περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, καὶ τοὺς χρείαν ἔχοντας θεραπείας ἰάσατο», μιλοῦσε δηλαδὴ σ’ αὐτοὺς γιὰ τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ γιάτρευε ἐκείνους ποὺ εἶχαν ἀνάγκη θεραπείας, ἔτσι καὶ ὁ Διομήδης, μιμούμενος τὸν Κύριό του καὶ Θεό του, ἐξασκοῦσε ἀφιλοκερδῶς καὶ φιλάνθρωπα τὸ ἰατρικό του ἐπάγγελμα.

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Η Κοίμησις της Θεοτόκου

Τώρα, μὲ τὴν Χάριν της, θὰ ὁμιλήσωμε περὶ τῆς ἐξόδου καὶ τῆς Μεταστάσεως αὐτῆς ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμον εἰς τὴν αἰώνιον Βασιλείαν τοῦ Υἱοῦ της. Εἶναι ὄντως φαιδρὰ καὶ χαρμόσυνος γιὰ τὴν ἀκοὴν τῶν φιλοθέων ἡ τοιαύτη διήγησις. 

Ὅταν, λοιπόν, ὁ Χριστός, ὁ Θεός μας, εὐδόκησε νὰ μεταθέση τὴν παναγίαν καὶ πανάμωμον μητέρα του ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτὸν εἰς τὴν Βασιλείαν του, προκειμένου νὰ λάβη τὸν ἄφθαρτον στέφανον τῶν ὑπερφυῶν ἀγώνων καὶ ἀρετῶν της, νὰ τὴν τοποθετήση θεομητροπρεπῶς «ἐκ δεξιῶν του, περιβεβλημένην μὲ πορφύραν καὶ πεποικιλμένην ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ» (Ψαλμ. μδ ́, 12) καὶ νὰ τὴν ἀνακηρύξη Βασίλισσαν πάντων τῶν κτισμάτων, ὁδηγῶν αὐτὴν εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος καὶ ἐγκαθιστῶν εἰς τὰ ἐπουράνια Ἅγια τῶν Ἁγίων, τῆς ἐγνωστοποίησε ἐκ τῶν προτέρων τὴν ἔνδοξον αὐτῆς μετάστασιν.