Ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος για το μέγιστο θαύμα της Αναστάσεως

Ρωτάνε πολλοί: Γιατί, μόλις αναστήθηκε ο Χριστός, να μη φανερωθεί αμέσως στους Ιουδαίους; Αυτός ο λόγος είναι περιττός. Αν υπήρχε ελπίδα να τους ελκύσει στην πίστη, δεν θ’ αμελούσε να φανερωθεί σε όλους.

Το ότι δεν υπήρχε όμως τέτοια ελπίδα, το απέδειξε η ανάσταση του Λαζάρου: Αν και ήταν ήδη τέσσερις μέρες νεκρός και είχε αρχίσει να μυρίζει και να σαπίζει, τον ανέστησε μπροστά στα μάτια όλων. Ωστόσο, όχι μόνο δεν πίστεψαν, άλλα κι εξαγριώθηκαν εναντίον του Χριστού τόσο, που ήθελαν να σκοτώσουν και Αυτόν και το Λάζαρο.

Αφού λοιπόν, όταν ανέστησε άλλον, όχι μόνο δεν πίστεψαν, αλλά κι εξαγριώθηκαν εναντίον Του, αν τους φανερωνόταν όταν αναστήθηκε ο ίδιος, δεν θα εξαγριώνονταν πολύ περισσότερο, τυφλωμένοι από το μίσος και την απιστία τους;

Ανοιχτή επιστολή στο καλύτερο βιογραφικό της χώρας (του Καθ. Ιωάννη Ιωαννίδη)

Καθ. Ιωάννης Ιωαννίδης

Αγαπητέ κύριε Μητσοτάκη, αγαπητέ Κυριάκο, ως παλιός συμμαθητής και ασήμαντος απλός πολίτης θέλω δημόσια να σας δώσω συγχαρητήρια και για την εκλογή στην ηγεσία της ΝΔ και γιατί πληροφορήθηκα ότι έχετε το καλύτερο βιογραφικό της χώρας. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν ανήκω σε κανένα κόμμα. Ίσως είμαι στενόμυαλος, αλλά φοβάμαι ότι όλα τα κόμματα βλάπτουν τη Συρία το ίδιο, όπως έγραφε και ο Καβάφης πολύ πριν η Ελλάδα γίνει Συρία.

Το ότι διαθέτετε ένα από τα καλύτερα βιογραφικά της χώρας έγινε αρχικά αντιληπτό στο πανελλήνιο σε προεκλογική συνέντευξή σας σε δημοφιλή τηλεπερσόνα. Ως κακομοίρης επιστήμονας πρέπει να αναγνωρίσω πως πλέον οι πιο πιστευτές πηγές επιστημονικών πληροφοριών είναι πρωτίστως οι τηλεπερσόνες και έπονται σε απόσταση αναπνοής τα παραθρησκευτικά και κοσμικά μέντιουμ. 

Δημήτρης Νατσιός: Ὁ ἅγιος διδάσκαλος Θεόδωρος, φίλος ἀδελφικός τοῦ ἁγίου Ραφαήλ, πού μαρτύρησε μαζί του.

«Σημεῖον Μέγα», «βιβλίο συνταχθὲν μετὰ πόθου παρὰ τοῦ ἐλαχίστου Φωτίου Κόντογλου Κυδωνιέως». Μὲ αὐτὰ τὰ ὡραῖα, μεγαλοπρεπῆ ξεκινᾶ ὁ Κόντογλου τὸ Συναξάρι τῶν νεοφανῶν ἀθλοφόρων καὶ ἄφθαρτων ἀνδριάντων, Νεομαρτύρων, Ραφαήλ, Νικολάου καὶ Εἰρήνης, «τοὺς ὑπὲρ τῆς ἀμωμήτου Πίστεως ἡμῶν κρεουργηθέντας καὶ παρὰ τοῦ ἀθλοθέτου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ περιφανῶς δοξαζομένους». 

ΜΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΡΑΞΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

Η ΚΛΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

Γράφει ο Θεόφιλος Παπαδόπουλος

Άγιος Νεκτάριος

Ίσως ποτέ άλλοτε όπως σήμερα δεν παίρνουν τόσο δραματική επικαιρότητα τα λόγια του αγίου Νεκταρίου για την κλήση και αποστολή του Έλληνα.

Εδώ και λίγο καιρό οι τύχες του Ελληνικού έθνους διακυβεύονται στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική σκακιέρα· γιατί μάλλον οι Νεοέλληνες λησμονήσαμε την ταυτότητά μας, την ιδιαίτερη ιστορική, θρησκευτική και πολιτιστική φυσιογνωμία μας, τον ίδιο τον εαυτό μας, και θελήσαμε ν’ ακολουθήσουμε πρότυπα ξενικά, ήθος αλλότριο προς τη δική μας Παράδοση και εθνική φυσιογνωμία.

Ο Άγιος Νεκτάριος, όντας ο ίδιος Οικουμενικός με τα θαύματα και τα συγγράμματά του, δεν παύει να διδάσκει εμάς τους συμπατριώτες επιγόνους του για το οικουμενικό χρέος που έχουμε να επιτελέσουμε μέσα σ’ έναν κόσμο που παραπαίει ζητώντας πνευματικά ερείσματα προκειμένου να συνεχίσει να ζει.

Παρεμβάσεις στην επιλογή του νέου Διευθυντή Θρησκευτικού Σώματος

Με βάση τα παρακάτω δημοσιεύματα,

1. Διεύθυνση Θρησκευτικού ΓΕΕΘΑ: ”Η νύχτα βγάζει Επίσκοπο…”

https://www.kranosgr.com/%ce%b4%ce%b9%ce%b5%cf%8d%ce%b8%cf%85%ce%bd%cf%83%ce%b7-%ce%b8%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%ce%b3%ce%b5%ce%b5%ce%b8%ce%b1-%ce%b7-%ce%bd%cf%8d%cf%87%cf%84/

2. “Βροχή” εξωθεσμικών παρεμβάσεων κρίνουν τύχες στελεχών των ΕΔ 

https://www.militaire.gr/quot-vrochi-quot-exothesmikon-paremvaseon-krinoyn-tyches-stelechon-ton-ed/

και με πληροφορίες που έχουμε αναφέρουμε τα εξής:

To Πάσχα τοῦ Μεχμὲτ Μπέη (κρυφὸς χριστιανὸς). Μιὰ συγκλονιστικὴ ἱστορία μὲ κρυπτοχριστιανοὺς!

Ἀπὸ τὸ Ἀναγνωστικό τῆς Στ' Δημοτικοῦ τοῦ 1947

Εἶναι τρεῖς ἡ ὥρα μετὰ τὰ μεσάνυχτα καὶ σπάνιοι οἱ διαβάτες στὸ δρόμο. Εἶναι οἱ τελευταῖοι ποὺ γυρίζουν ἀπὸ τὴν πρώτη Ἀνάσταση καὶ πηγαίνουν βιαστικοὶ στὰ σπίτια τους. Σὲ λίγο τίποτε πιὰ δὲν ἀκούεται καὶ νεκρικὴ σιγὴ βασιλεύει σ’ ὅλη τὴν τουρκική συνοικία τοῦ Ἡρακλείου. Ξαφνικά, ἀνοίγει ἀθόρυβα ἡ αὐλόπορτα ἑνὸς μεγάλου σπιτιοῦ καὶ προβάλλει ἀνθρώπινο...κεφάλι. Γυρίζει δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ καὶ παρατηρεῖ μὲ προσοχὴ μέσα στὰ σκοτάδι. Τραβιέται μέσα καὶ πάλι ξαναφαίνεται καὶ κοιτάζει μὲ προσοχή.

-Ἐλᾶτε, δὲν εἶναι κανένας, ἀκούεται χαμηλὴ φωνή.

Τρεῖς σκιές, ἡ μιὰ μεγάλη καὶ οἱ δύο μικρότερες, βγήκανε στὸ δρόμο.

-Πᾶμε γρήγορα, ψιθύρισε ὁ ψηλὸς ἄντρας πᾶμε γρήγορα, γιατί ἀργήσαμε καὶ θὰ μᾶς περιμένει. Σκέπασε τὸ πρόσωπο μὲ τὸ μαντήλι σου, Ἑσμέ! Ρεσίτ, δός μου τὸ χέρι σου!

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥΣ!!! - ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!

Από #Alexandros #Panayiotou, κυτταρολόγο.

"Κάποια πράγματα δεν γίνεται να μην λέγονται...έστω κι αν είναι αυτονόητα ακόμα και για τριτοετείς φοιτητές Ιατρικής (στο τρίτο έτος διδασκόμαστε την Μικροβιολογία)...

1. Όλοι οι ιοί εξασθενούν όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία, ειδικά το καλοκαίρι μας απασχολούν ελάχιστα έως καθόλου.

2. Όλοι οι ιοί καταλείπουν ανοσία μετά την αποδρομή τους έστω και ολιγόμηνη (κάποιοι ακόμα και ισόβια όπως η ιλαρά, η ανεμεβλογιά, η λοιμώδης μονοπυρήνωση κλπ.)

3. Όλοι οι ιοί έχουν την ιδιότητα να μεταλλάσσονται πολύ εύκολα (ειδικά οι ιοί RNA όπως ο Covid19), κάτι που συμβαίνει άλλωστε αιώνες τώρα με τη γρίπη, αυτό όμως δεν τους αλλάζει ως δια μαγείας από μη παθογόνους για τον άνθρωπο σε μαζικά θανατηφόρους (όπως προσπαθούν να μας πείσουν κάποιοι).

Ο άγιος Ραφαήλ χειρουργεί και θεραπεύει στρατιωτικό εν αποστρατεία!

Ο συνταξιούχος αξιωματικός Μιχαήλ Ξεπαπαδάκος από το Νέο Ψυχικό διηγείται τα ακόλουθα:

Είχα πρόβλημα κυκλοφοριακό, θρομβοφλετίδα στο αριστερό πόδι μου, με ένα διογκωμένο μαύρο μεγάλο αιμάτωμα στην γάμπα και πρήξιμο στο κάτω άκρο. Σε ένα από τα συχνά ταξίδιά μου προς το νομό Ηλείας για επαγγελματικούς λόγους, στην περιοχή κάτω Αχαγιάς, περνώντας από ένα Εξωκλήσι είδα στην επιγραφή ενός αγνώστου μου Αγίου, του αγίου Ραφαήλ. Η Εκκλησία ήταν κλειστή.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ κρυφὴ ὑπερηφάνεια

– Μοῦ εἴπατε, Γέροντα, ὅτι ἔχω κρυφὴ ὑπερηφάνεια. Ποιά εἶναι ἡ κρυφὴ ὑπερηφάνεια;

– Εἶναι ἡ ἐσωτερικὴ ὑπερηφάνεια. Καὶ ἡ ἐσωτερικὴ ὑπερηφάνεια εἶναι πολὺ χειρότερη ἀπὸ τὴν ἐξωτερική.

– Γέροντα, τί διαφορὰ ἔχει ἡ ἐξωτερικὴ ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ ὑπερηφάνεια;

– Ἡ ἐξωτερικὴ ὑπερηφάνεια φαίνεται καὶ θεραπεύεται εὔκολα. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει ἐξωτερικὴ ὑπερηφάνεια φαίνεται καὶ ἀπὸ τὰ ροῦχα του καὶ ἀπὸ τὸ περπάτημά του καὶ ἀπὸ τὴν ὁμιλία του, καὶ ἔτσι μπορεῖ κανεὶς νὰ τοῦ πῆ καμμιὰ κουβέντα καὶ νὰ βοηθηθῆ. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020

Οἱ Ἅγιοι Ραφαὴλ, Νικόλαος καὶ Εἰρήνη οἱ Μάρτυρες

Ὡς φῶς ἡμῖν ὤφθησαν Ραφαὴλ μέγα

Ὁμοῦ καὶ Νικόλαος οἱ κεκρυμμένοι.

Εἰρήνη ἀθλήσασα σὺν τοῖς τοκεῦσι

Ἡμῖν ἤδη ἔγνωσται θαύμασι ξένοις.

Καρυῶν ἀθλήσαντες Μονῇ τῇ πάλαι

Τῆς ἄνω ἐπέβητε Μάρτυρες δόξῃς.

Οἱ Ἅγιοι Ραφαήλ ὁ Ἱερομάρτυρας, Νικόλαος ὁ Ὁσιομάρτυρας καὶ Εἰρήνη ἡ Παρθενομάρτυς, συγκαταλέγονται στὴ χορεία τῶν Νεοφανῶν Ἁγίων καὶ μάλιστα ἐκείνων ποὺ μαρτύρησαν σχεδὸν ἀμέσως μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σχετικὰ μὲ τὸν βίο τους γνωρίζουμε λίγα πράγματα. Οἱ πρῶτες πληροφορίες γιὰ τὴν ὕπαρξη τῶν Ἁγίων ἱστοροῦνται μὲ  θαυματουργικὸ καὶ ἀποκαλυπτικὸ τρόπο ἀπὸ τὸ ἔτος 1959. Ἀπὸ μία ἀνασκαφὴ ποὺ ἔγινε στὴ Θερμὴ τῆς Λέσβου, ἀνακαλύφθηκε ὁ τάφος ἑνὸς ἀγνώστου προσώπου, ποὺ ὅπως ἀποκαλύφθηκε σὲ συνεχὴ ὁράματα, ἀνῆκε στὸν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα Ραφαήλ, ὁ ὁποῖος μαρτύρησε μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Ὁσιομάρτυρα Νικόλαο καὶ τὴν Ἁγία Εἰρήνη. Ὁ τάφος καὶ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἀνακαλύφθηκε στὶς 13 Ἰουνίου 1960.

Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ καταγόταν ἀπὸ τοὺς Μύλους τῆς Ἰθάκης καὶ γεννήθηκε τὸ ἔτος 1410. Τὸ κοσμικό του ὄνομα ἦταν Γεώργιος Λάσκαρης ἢ Λασκαρίδης καὶ ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Διονύσιος. Πρὶν γίνει κληρικὸς εἶχε σταδιοδρομήσει στὸ βυζαντινὸ στρατὸ καὶ ἔφθασε μάλιστα σὲ μεγάλο βαθμό. Σὲ ἡλικία τριάντα πέντε ἐτῶν γνώρισε ἕνα ἀσκητικὸ καὶ σεβάσμιο γέροντα, τὸν Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος τὸν προσείλκυσε στὴν ἐν Χριστῷ ζωή. Κάποια Χριστούγεννα ὁ γέροντας κατέβηκε ἀπὸ τὸν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του, γιὰ νὰ ἐξομολογήσει καὶ νὰ κοινωνήσει τοὺς στρατιῶτες καὶ κήρυξε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Τότε ὁ ἀξιωματικὸς Γεώργιος, ὅταν ὁ γέροντας κατέβηκε πάλι τὰ Θεοφάνεια, ἀποχαιρέτισε τοὺς στρατιῶτες καὶ τὸν ἀκολούθησε.

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Ἀληθῶς Ἀνέστη»

Ἡ πλάνη πάντα αὐτοκαταστρέφεται καί, παρόλο ποὺ δὲν τὸ θέλει, στηρίζει σὲ ὅλα τὴν ἀλήθεια.

Πρόσεξε: Ἔπρεπε ν᾿ ἀποδειχθεῖ ὅτι ὁ Χριστὸς πέθανε καὶ τάφηκε καὶ ἀναστήθηκε.

Ἔ, λοιπὸν ὅλα αὐτὰ τὰ κατοχυρώνουν οἱ ἴδιοι οἱ ἐχθροί!

Ἐφ᾿ ὄσoν ἔφραξαν μὲ τὸν βράχο καὶ σφράγισαν καὶ φρούρησαν τὸν τάφο, δὲν ἦταν δυνατὸ νὰ γίνει καμία κλοπή.

Ἀφοῦ ὅμως δὲν ἔγινε κλοπὴ καὶ ἐν τούτοις ὁ τάφος βρέθηκε ἄδειος, εἶναι ὁλοφάνερο καὶ ἀναντίρρητο ὅτι ἀναστήθηκε. Εἶδες πὼς καὶ μὴ θέλοντας στηρίζουν τὴν ἀλήθεια;

Ἀλλὰ καὶ πότε θὰ τὸν ἔκλεβαν οἱ μαθηταί; Τὸ Σάββατο;

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Για έναν αναστημένο πνευματικά δεν υπάρχει, καθόλου αγωνία, φόβος και άγχος διότι και τον θάνατο τον περιμένει με χαρά

Αδύνατο είναι, να νιώσουμε την θεία παρηγοριά (την παραδεισένια γλυκύτητα), εάν δεν αποφύγουμε την κοσμική και εάν δεν πεθάνει τελείως το κοσμικό μας φρόνημα. Θα πρέπει το κοσμικό φρόνημα, αφού πεθάνει, να γίνει φυτόχωμα, για να αναπτυχθεί μέσα μας το θείο φρόνημα, διότι οι θείες ηδονές δεν γεννιούνται από τις σωματικές ηδονές αλλά από τις σωματικές ωδίνες, που γίνονται στους αγώνες με επίγνωση και διάκριση για την αγάπη του Χριστού από τα φιλότιμα παιδιά Του, για να απεκδυθούν τον παλαιό τους άνθρωπο (τον κοσμικό).

Ο Καλός Πατέρας τρέφει μετά τα παιδιά Του, από την γη ακόμη που βρίσκονται, με παραδεισένιες τροφές, και σκιρτάνε αγαλλόμενα -αναστάσεως ημέρα…, αφού φυσικά περάσανε την Μεγάλη Τεσσαρακοστή με αγώνες, την Μεγάλη Παρασκευή στον Σταυρό και, αναστηθήκανε πνευματικά και ζουν πια την Διακαινήσιμο συνέχεια. Δηλαδή δεν εορτάζουν μια φορά τον χρόνο Ανάσταση, αλλά συνέχεια Πάσχα, Κυρίου Πάσχα...

Σάββας Ἠλιάδης: Ἐπί αἰῶνες κοινωνοῦσαν μὲ τὴν ἴδια λαβίδα...

Στὸ βιβλίο «Ἀπὸ τὴν 25η ὥρα στὴν αἰωνία ὥρα» τοῦ Βιργίλιου Γκεωργκίου, Ὀρθόδοξου Ρουμάνου ἱερέα ἀλλὰ καὶ ὀνομαστοῦ ποιητῆ καὶ συγγραφέα, διαβάζουμε αὐτὰ ποὺ γράφει καὶ μὲ ρέουσα ἁπλότητα περιγράφει, ὅλα ὅσα γίνονταν καθημερινὰ στὴν ζωὴ τῆς οἰκογένειάς του, μὲ πρωταγωνιστὴ τὸν ἱερέα πατέρα του. 

Μεταξὺ τῶν ἄλλων, κάτι ποὺ συνέβαινε πολὺ συχνά, ἦταν οἱ ἀλλεπάλληλες ἐπισκέψεις τῶν χωριανῶν του στὸ σπίτι τους, οἱ ὁποῖοι προσέτρεχαν στὸν πατέρα του γιὰ καθετὶ ἔκτακτο ποὺ συνέβαινε στὰ σπίτια τους, ὥστε νὰ ζητήσουν τὴν βοήθειά του. Τὸ χωριό του ἦταν μακριά, ἀπομονωμένο σὲ βουνοπλαγιὰ μὲ διακόσιους κατοίκους, διεσπαρμένους σὲ ἀκτῖνα τριάντα χιλιομέτρων. Ἁπλοὶ ἄνθρωποι, ποὺ πίστευαν πραγματικὰ στὴν δύναμη τῶν Μυστηρίων.

Η λειτουργία της Ανάστασης στο Νταχάου το 1945

Θ. Μαλκίδης

Η λειτουργία της Ανάστασης στο Νταχάου το 1945: ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς και οι Έλληνες ιερείς.

Κάθε Θεία Λειτουργία της Ανάστασης είναι ξεχωριστή, ωστόσο αυτή που έγινε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου είναι μοναδική. Το κολαστήριο που δημιούργησαν οι Ναζί στο Νταχάου, λίγο έξω από το Μόναχο, δέχθηκε τους πρώτους κρατούμενους- πολιτικούς αντιπάλους αρχικώς του Αδόλφου Χίτλερ το 1933 και μέχρι το 1945 , πάνω από 200.000 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν εκεί.

Αμέτρητοι πέθαναν στο στρατόπεδο, ενώ εκατοντάδες αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν στα πειράματα των Ναζί που διεξάγονταν από τον Δρ Σίγκμουντ Ράσερ.

Πασχαλινά ήθη και έθιμα σε όλη την Ελλάδα (αυτά που κατάργησαν φέτος οι αντίχριστοι)

Πάσχα ονομάζεται η μεγάλη γιορτή του ιουδαϊσμού η οποία καθιερώθηκε ως ανάμνηση της «Εξόδου», που ελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή δουλεία. Μεταγενέστερα υιοθετήθηκε ως εορτασμός από τους Χριστιανούς αναφορικά με τον σταυρικό θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού, για τη λύτρωση του ανθρώπου.

Το Χριστιανικό Πάσχα, ή Πασχαλιά ή Λαμπρή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη γιορτή του χριστιανικού εκκλησιαστικού έτους. Γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου μη συμπεριλαμβανομένης, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο στην Ορθόδοξη εκκλησία και κατά το Γρηγοριανό στη Ρωμαιοκαθολική.

Τα λαϊκά έθιμα κατά το σύγχρονο εορτασμό της Ανάστασης στην Ελλάδα, περιλαμβάνουν δείπνο με κύριο φαγητό τη μαγειρίτσα, το βράδυ της Ανάστασης, το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών , το «φιλί της αγάπης» την ώρα της Ανάστασης, το σούβλισμα του αρνιού κατά την Κυριακή του Πάσχα και άλλες εκδηλώσεις.

Οι Αλβανοί ανυπομονούν να ανοίξουν τα σύνορα με την Ελλάδα: «Αν μείνουν και άλλο κλειστά θα πεινάσουμε»!

Νέο μεγάλο κύμα μετανάστευσης είτε νόμιμης είτε παράνομης αναμένεται από την Αλβανία για ακόμη μια φορά.

Όπως αναφέρουν αλβανικά δημοσιεύματα  η κατάσταση με την οικονομία στην χώρα αυτή, σε συνδυασμό με το κλείσιμο συνόρων με την Ελλάδα έχουν οδηγήσει πολλούς Αλβανούς στα πρόθυρα της φτώχειας.

Όπως μάλιστα αναφέρουν «θα περάσουμε στην Ελλάδα έστω και με τα πόδια».

Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα μόλις τώρα εισέρχεται σε μια περίοδο μεγάλης ύφεσης που μπορεί να φτάσει έως και 10% και με το μηδενικό τουρισμό οι ίδιοι οι Έλληνες θα αγγίξουν η και θα ξεπεράσουν τα όριά τους.

«Η κατάσταση στη χώρα μας (σ.σ. Αλβανία) επιδεινώνεται από τον κορωνοϊό.

Τὸ Χριστὸς Ἀνέστη τοῦ Γιάννη (1914) - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Ὅπως τὸ διηγοῦνται, ὅσοι τὸ ἔφθασαν, ἐν ἠλικίᾳ ὄντες εἰς Ἀθήνας τῷ 1870, ὁ νεκρὸς τοῦ ἑνὸς τῶν ληστῶν τοῦ Δηλεσίου, κομισθέντων εἰς Ἀθήνας κατὰ Μάιον, εἶχε τὸ πρόσωπον παραδόξως φαιδρὸν καὶ γελαστόν.

Τὴν ὥραν ποὺ τοὺς ἐτουφεκοβολοῦσαν τ᾿ ἀποσπάσματα, ἐλλοχεῦον ὄπισθεν πυκνῶν θάμνων καὶ βράχων τὸ παλληκάρι ἐκεῖνο τῆς Ρούμελης, ἴσως διότι τὸ ταμπούρι του τοῦ ἐφαίνετο πολὺ ἀσφαλές, τίς οἶδε τί εἶχε σκεφθῆ, ἢ τί σοβαρὸν εἶδεν, ἢ τί ἀστεῖον ἤκουσε παρά τινος γείτονος συντρόφου του, κ᾿ ἐγέλασεν, ὅπως οἱ ἄνθρωποι γελοῦν. Συγχρόνως, ἐν ἀκαρεῖ, τοῦ ἦλθε τὸ βόλι. Τὸν ηὗρε καίριον εἰς τὸν λαιμόν, καὶ τὸν ἀφῆκεν εἰς τὸν τόπον.

Μετὰ δύο ἡμέρας οἱ σκοτωμένοι, πέντε ἢ ἓξ τὸν ἀριθμόν, ἐκομίζοντο εἰς Ἀθήνας. Εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ νέου ἐκείνου ὅλοι οἱ φρικώδεις περίεργοι εἶδον ἐντυπωμένον, πιστωμένον τὸν γέλωτα. Οὔτ᾿ ἐπρόφθασεν, ὁ εὐτυχὴς ἄνθρωπος, νὰ αἰσθανθῇ τὴν πικρίαν τοῦ βέλους, ἀλλ᾿ ὁ θάνατος τοῦ ἦλθε μυστηριώδης, γλυκύς, πρὸ τῆς ἀλγηδόνος.

Χριστός Ανέστη! - Επίσκοπος Πολύκαρπος Βαγενάς (†)

«Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον εσταυρωμένον ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε» (Μαρκ. 16:6).

«Το φαιδρόν της Αναστάσεως κήρυγμα» διαλύει τη ζοφερή ατμόσφαιρα της απογοητεύσεως, του φόβου και της θλίψεως. «Χριστός εκ νεκρών εγήγερται». Οι ελπίδες αναζωογονούνται. 

Η κατήφεια παραχωρεί τη θέση της στη χαρά. Μεγάλο και μοναδικό το θαύμα. «Η ζωή εκ του τάφου ανέτειλε». «Καθελών γαρ τω θανάτω τον θάνατον, το νίκος έδωκεν ημίν» ο Παντοκράτωρ Κύριος. «Χαράς τα πάντα πεπλήρωται της Αναστάσεως την πείραν ειληφότα». «Ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια» πανηγυρίζουν του Κυρίου την έγερση.

Το μήνυμα της ελπίδας και της χαράς τούτο σαλπίζεται από τον άγγελο, κηρύσσεται από τις Μυροφόρες, το ευαγγελίζονται οι μαθητές. Το κενό μνημείο αποβαίνει θεμέλιο της πίστεως. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Τριχινᾶς

Θνῄσκεις, ὁ πλήξας τριχίνῃ στολῇ Πάτερ,

Τὸν ἐνδύσαντα τοὺς γενάρχας φυλλίνην.

Εἰκάδι σός, Θεόδωρε, λίπ' ὀστέα θυμὸς ἀγήνωρ.

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπὸ τὸ Βυζάντιο καὶ γεννήθηκε ἀπὸ πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἀκολούθησε τὸ μοναχικὸ βίο γενόμενος μοναχὸς στὴ μονὴ ποὺ γι’ αὐτὸν ἐκαλεῖτο μονὴ τοῦ Τριχινᾶ. Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὑπέβαλε τὸν ἑαυτό του σὲ κάθε κακουχία καὶ σκληραγωγία. Τὸ σῶμά του τὸ κάλυπτε μὲ λεπτὸ τρίχινο ἱμάτιο, γι’ αὐτὸ καὶ ἐπονομάσθηκε Τριχινᾶς. Μὲ τοὺς σκληροὺς ἀσκητικούς του ἀγῶνες ὁ Ὅσιος ἀπεκάλυπτε καὶ ἐξουδετέρωνε τὶς ἀπάτες τῶν δαιμόνων.

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ: Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ ΣΤΟΝ ΕΡΗΜΙΤΗ

Ένας Ερημίτης που ασκήτευε στην έρημο του Ιορδάνου, είχε χρόνια πολλά να πειραχτεί από το διάβολο.

Αυτό του είχε δώσει θάρρος κι έλεγε συχνά πώς ο εχθρός δεν τολμούσε να πειράξει τους αγωνιστάς, πήγαινε μόνο στους αμελείς και οκνηρούς. Κάποτε παρουσιάστηκε μπροστά του ο διάβολος και του παραπονέθηκε. 

-Τι σου έχω κάνει, Αββά, και μ΄ εξευτελίζεις έτσι. Μήπως ποτέ σ΄ επείραξα; 

-Φύγε από δω, πονηρό πνεύμα φώναξε άφοβα ο Ερημίτης, και σήκωσε το ραβδί του να τον χτυπήσει. Δεν έχεις δικαίωμα να πειράζεις τους δούλους του Χριστού. Πήγαινε σ΄ εκείνους, που με την απροσεξία τους σε προσκαλούν.