Νεόφυτος Κιουμουρτζίδης [† 01 Νοεμβρίου 1944]
Βιογραφικό
Ὁ π. Νεόφυτος Κιουμουρτζίδης καταγόταν ἀπὸ τὸν Πόντο, ὅπου ἦταν ὁπλαρχηγὸς μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφό του.
Μετὰ τὴν Μικρασιατικὴ Καταστροφή, ἐγκαταστάθηκε στὸν Ὁμαλὸ Σερρῶν[1]. Ἐκεῖ ἔγινε Πρόεδρος τοῦ χωριοῦ[2] καὶ ὁ πατέρας του Ἱερέας. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ πατέρα του, κατόπιν αἰτήσεως τῶν συγχωριανῶν του, χειροτονήθηκε Ἱερέας τὸ 1939. Ἀνεδείχθη δραστήριος καὶ ἠθικὸς ἄνθρωπος καθὼς καὶ ὑποδειγματικὸς Ἱερέας.
Μὲ τὴν εἴσοδο τῶν Βουλγάρων στὴν Μακεδονία, ὁ π. Νεόφυτος ἔφυγε στὸ Πλατὺ Θεσσαλονίκης[3]. Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1944, οἱ Ἐλασίτες, ἐνοχλημένοι ποὺ περνοῦσε ὁ λόγος του στὴν ἐθνικὴ ὀργάνωση Π.Α.Ο.[4] τὸν συνέλαβαν μαζὶ μὲ τὴν πρεσβυτέρα του καί, ἀφοῦ τοὺς ἔφεραν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη[5], τοὺς ἔσφαξαν καὶ τοὺς δύο[6], κοντὰ σὲ ἕνα κανάλι τοῦ ποταμοῦ Λουδία. Τὰ ἀκέφαλα σώματά τους τὰ πέταξαν στὸ ρεῦμα τοῦ ποταμοῦ[7], ἀλλὰ μερικὲς μέρες μετά, βρέθηκαν στριμωγμένα ἀπὸ τοὺς ἐνορῖτες του π. Νεοφύτου καὶ κηδεύθηκαν[8].
Μετὰ τὴν Μικρασιατικὴ Καταστροφή, ἐγκαταστάθηκε στὸν Ὁμαλὸ Σερρῶν[1]. Ἐκεῖ ἔγινε Πρόεδρος τοῦ χωριοῦ[2] καὶ ὁ πατέρας του Ἱερέας. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ πατέρα του, κατόπιν αἰτήσεως τῶν συγχωριανῶν του, χειροτονήθηκε Ἱερέας τὸ 1939. Ἀνεδείχθη δραστήριος καὶ ἠθικὸς ἄνθρωπος καθὼς καὶ ὑποδειγματικὸς Ἱερέας.
Μὲ τὴν εἴσοδο τῶν Βουλγάρων στὴν Μακεδονία, ὁ π. Νεόφυτος ἔφυγε στὸ Πλατὺ Θεσσαλονίκης[3]. Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1944, οἱ Ἐλασίτες, ἐνοχλημένοι ποὺ περνοῦσε ὁ λόγος του στὴν ἐθνικὴ ὀργάνωση Π.Α.Ο.[4] τὸν συνέλαβαν μαζὶ μὲ τὴν πρεσβυτέρα του καί, ἀφοῦ τοὺς ἔφεραν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη[5], τοὺς ἔσφαξαν καὶ τοὺς δύο[6], κοντὰ σὲ ἕνα κανάλι τοῦ ποταμοῦ Λουδία. Τὰ ἀκέφαλα σώματά τους τὰ πέταξαν στὸ ρεῦμα τοῦ ποταμοῦ[7], ἀλλὰ μερικὲς μέρες μετά, βρέθηκαν στριμωγμένα ἀπὸ τοὺς ἐνορῖτες του π. Νεοφύτου καὶ κηδεύθηκαν[8].
Βιβλιογραφία
1. Τὸ χωριὸ αὐτὸ σήμερα δὲν ὑπάρχει. Καταστράφηκε κατὰ τὸν συμμοριτοπόλεμο καὶ οἱ κάτοικοί του ἐγκαταστάθηκαν κοντὰ στὴν σιδηροδρομικὴ γραμμή, στὸ χωριὸ Θρακικό. Στὸ σχολεῖο, ὅμως, ποὺ ἔφτιαξαν ἔγραψαν τὸ ὄνομα τοῦ παλιοῦ χωριοῦ τους: «Δημοτικὸ Σχολεῖο Ὁμαλοῦ». (βλ. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ. 404.)
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ. 404 - 405.
1. Τὸ χωριὸ αὐτὸ σήμερα δὲν ὑπάρχει. Καταστράφηκε κατὰ τὸν συμμοριτοπόλεμο καὶ οἱ κάτοικοί του ἐγκαταστάθηκαν κοντὰ στὴν σιδηροδρομικὴ γραμμή, στὸ χωριὸ Θρακικό. Στὸ σχολεῖο, ὅμως, ποὺ ἔφτιαξαν ἔγραψαν τὸ ὄνομα τοῦ παλιοῦ χωριοῦ τους: «Δημοτικὸ Σχολεῖο Ὁμαλοῦ». (βλ. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ. 404.)
2. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ. 404.
3. ὅ. π.
4. ὅ. π., σελ. 405.
5. ὅ. π., σελ. 404.
6. ὅ. π.
7. ὅ. π.
8. ὅ. π.
______________________________
Ἰωάννης Μπεζεντές [† 01 Νοεμβρίου 1943]
Βιογραφικό
Ὁ π. Ἰωάννης Μπεζεντὲς γεννήθηκε στὴν Ἀράχωβα τῆς Βοιωτίας. Εἶχε παρακολουθήσῃ μαθήματα Γυμνασίου καὶ διακρινόταν γιὰ τὸ ἦθος του. Χειροτονήθηκε Διάκονος καὶ ὑπηρέτησε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ξενιὰς καὶ ἀργότερα ἔγινε ἀδελφὸς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πετράκη.
Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Ἑλληνοϊταλικοῦ πολέμου, περιέθαλψε τραυματίες[1]. Τὸ 1943, συμμετεῖχε στὴν μάχη της Ἀράχωβας[2]. Ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τῆς ἐκκλησίας στρεφόταν ἐναντίον τοῦ κομμουνισμοῦ[3] καὶ συγκρατοῦσε τοὺς Ἀραχωβῖτες στὶς Ἑλληνοχριστιανικὲς παραδόσεις[4]. Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1943, τὸν ἔπιασαν οἱ συμμορῖτες καὶ τὸν μετέφεραν στὴν Ἄμφισσα, ὅπου τὸν βασάνισαν[5] καὶ τὸν ἐκτέλεσαν[6].
Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Ἑλληνοϊταλικοῦ πολέμου, περιέθαλψε τραυματίες[1]. Τὸ 1943, συμμετεῖχε στὴν μάχη της Ἀράχωβας[2]. Ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τῆς ἐκκλησίας στρεφόταν ἐναντίον τοῦ κομμουνισμοῦ[3] καὶ συγκρατοῦσε τοὺς Ἀραχωβῖτες στὶς Ἑλληνοχριστιανικὲς παραδόσεις[4]. Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1943, τὸν ἔπιασαν οἱ συμμορῖτες καὶ τὸν μετέφεραν στὴν Ἄμφισσα, ὅπου τὸν βασάνισαν[5] καὶ τὸν ἐκτέλεσαν[6].
Βιβλιογραφία
- (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Ἡ προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας στὴ δεκαετία τοῦ ΄40, Ἑταιρεία Εὐρυτάνων Ἐπιστημόνων [8], Ἀθήνα 1996, σελ.126.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ.42 – 43.
Παραπομπές
1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ. 42.
1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ. 42.
2. ὅ. π.
3. ὅ. π., σελ. 42 – 43.
4. ὅ. π., σελ 43.
5. ὅ. π.
6. ὅ. π.
3. ὅ. π., σελ. 42 – 43.
4. ὅ. π., σελ 43.
5. ὅ. π.
6. ὅ. π.
______________________________
Γερμανός Χίου [† 01 Νοεμβρίου 1944]
Βιογραφικό
Ὁ ἱερομόναχος π. Γερμανὸς Χίου γεννήθηκε στὴν Σμύρνη τὸ 1901. Ἦταν ἐφημέριος στὸ χωριὸ Κουμαριά τῆς Βέροιας.
Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1944, ἐπειδὴ δὲν ἤθελε νὰ ἀναμιχθῇ «στὰ κομματικά», ὅπως ἔλεγε[1], συνελήφθη ἀπὸ τοὺς κομμουνιστὲς μὲ τὴν κατηγορία τοῦ ἀντιδραστικοῦ. Ἀφοῦ τὸν γύμνωσαν, τὸν γύρισαν σὲ ὅλο τὸ χωριό, χτυπῶντας τον ἀδιάκοπα μὲ ξύλο[2]. Στὸ τέλος τὸν σκότωσαν μὲ πυροβολισμοὺς σὲ τοποθεσία μεταξὺ τῶν χωριῶν Κουμαριᾶς καὶ Φωτιᾶς[3].
Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1944, ἐπειδὴ δὲν ἤθελε νὰ ἀναμιχθῇ «στὰ κομματικά», ὅπως ἔλεγε[1], συνελήφθη ἀπὸ τοὺς κομμουνιστὲς μὲ τὴν κατηγορία τοῦ ἀντιδραστικοῦ. Ἀφοῦ τὸν γύμνωσαν, τὸν γύρισαν σὲ ὅλο τὸ χωριό, χτυπῶντας τον ἀδιάκοπα μὲ ξύλο[2]. Στὸ τέλος τὸν σκότωσαν μὲ πυροβολισμοὺς σὲ τοποθεσία μεταξὺ τῶν χωριῶν Κουμαριᾶς καὶ Φωτιᾶς[3].
Βιβλιογραφία
Παραπομπές
1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ. 354.
2. ὅ. π.
3. ὅ. π.
- (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Ἡ Ἐκκλησία εἰς τὸν ἀγῶνα τῆς ἐλευθερίας (1453 – 1953), Ἐκδότης Παναγιώτης Ἀθ. Κλεισιούνης, Ἀθῆναι 1952, σελ. 287.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ. 354.
Παραπομπές
1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ. 354.
2. ὅ. π.
3. ὅ. π.
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου