Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 21 Απριλίου 2019: των Βαΐων

Μύρα καί βάγια 

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Ἀπριλίου 2019, τῶν Βαΐων (Ἰωάν. ιβ΄ 1-18)

Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. ἡ οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου. λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ᾿Ιούδας Σίμωνος ᾿Ισκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ’ ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν. εἶπεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ᾿ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019

Κυριακὴ τῶν Βαΐων 

Πώλῳ καθίσας, ὁ λόγῳ τείνας πόλον,

Βροτοὺς ἐκζητεῖ λῦσαι τῆς ἀλογίας.

Αναγράφει το «Ωρολόγιο»: «Πέντε μέρες προ του Νομικού Πάσχα, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους μαθητές του και του έφεραν ένα ονάριο και αφού κάθισε πάνω του εισερχόταν στη πόλη. Ο λαός μόλις άκουσε ότι έρχεται ο Ιησούς (είχαν μάθει και τα περί αναστάσεως του Λαζάρου) έλαβαν στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και πήγαν να τον προϋπαντήσουν. Άλλοι με τα ρούχα τους, άλλοι έκοβαν κλαδιά από τα δένδρα και τα έστρωναν στο δρόμο όπου διερχόταν ο Κύριος και τον ακολουθούσαν. Ακόμα και τα νήπια τον προϋπάντησαν και όλοι μαζί φώναζαν: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ» (Ιωαν. ιε΄).

Φώτης Κόντογλου: Ω! Πόσο αληθινά πίστη είναι η ορθόδοξη πίστη του λαού μας!

Εκείνοι οι απλοϊκοί άνθρωποι, εκείνα τα αγράμματα γεροντάκια και οι γριούλες, που την Σαρακοστή και την Μεγάλη Βδομάδα βρίσκονται όλη μέρα στην εκκλησία,ζήσανε από τα μικρά τους χρόνια εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου και καταλάβανε αυτό το χαροποιόν πένθος, που δεν το καταλάβανε, αλοίμονο, οι σπουδασμένοι μας, που θέλουνε να τους διδάξουνε, αντί να διδαχθούνε απ᾿ αυτούς

Τώρα τις μέρες της Σαρακοστής, της Μεγάλης Βδομάδας και του Πάσχα πορεύονται μαζί με τον Χριστό, ακολουθάνε ολοένα από πίσω του, αληθινά, όχι φανταστικά, ακούγοντάς Τον να λέγη:

Θωρηκτό Αβέρωφ Πάσχα 1941 - Πως φτάσαμε σώοι στην Αλεξάνδρεια [Κυριακή του Πάσχα, 20 Απριλίου 1941]

Την περίοδο 1941-1944 η Ελλάδα τέθηκε υπό ξένη κατοχή. Είναι αναρίθμητες οι περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι αντιμετώπισαν τα χρόνια αυτά όχι μοιρολατρικά αλλά με το ρίσκο που πάντοτε εμπεριέχει το πνεύμα της αντίστασης απέναντι σε κάθε κατακτητή. Πολλές είναι οι περιπτώσεις κληρικών και Αρχιερέων οι οποίοι με αυταπάρνηση στάθηκαν δίπλα στον λαό, αγνοώντας τον κίνδυνο ακόμα και για την ίδια τη ζωή τους. 

Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο μετέπειτα Ιεράρχης και τότε Αρχιμανδρίτης Διονύσιος, που έγραψε με τη γενναία στάση του μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία του Ελληνικού Ναυτικού. Ας δούμε τι έχει καταγραφεί από την ημέρα αυτή, που συνέπεσε με τη Μεγάλη Πέμπτη του 1941.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἀπόφαση γιὰ τὴν ἐπιλογὴ τρόπου ζωῆς

Τὰ χρόνια περνοῦν γρήγορα. Καλὰ εἶναι ὁ νέος νὰ μὴ μένη γιὰ πολὺ καιρὸ στὸ σταυροδρόμι ἀναποφάσιστος. 

Νὰ διαλέξη ἕναν σταυρὸ – ἕναν ἀπὸ τοὺς δύο δρόμους τῆς Ἐκκλησίας μας – ἀνάλογα μὲ τὴν κλίση του καὶ τὸ φιλότιμό του καὶ νὰ προχωρήση σ᾿ αὐτὸν μὲ ἐμπιστοσύνη στὸν Χριστό. 

Ἂς ἀκολουθήση τὸν Χριστὸ στὴν Σταύρωση, ἐὰν θέλη νὰ χαρῆ ἀναστάσιμα. Καὶ στὶς δύο ζωὲς ὑπάρχουν φαρμάκια, ἀλλά, ὅταν βρίσκεται κανεὶς κοντὰ στὸν Θεό, τὰ γλυκαίνει ὁ γλυκὺς Ἰησοῦς.

Τα φοβερά ντοκουμέντα

Γράφει ο Χρήστος Μπολώσης 

Σήμερα κυρίες και κύριοι σας έχω δύο φωτογραφίες. Δύο φωτογραφίες που απεικονίζουν δύο εποχές. 

Έχουν τραβηχτεί η μεν μία στο ζοφερό καθεστώς της 21ης Απριλίου, του οποίου την Κυριακή έχουμε την επέτειο και ασφαλώς θα ακούσετε πάρα πολλά. 

Η άλλη φωτογραφία, είναι σημερινή, τώρα που η Ελλάδα αναπνέει τον ζωοκτόνο (αθάνατε Μαυρογιαλούρο) αέρα της δημοκρατίας. Ας τις αναλύσουμε, καθ’ όσον μία εικόνα χίλιες λέξεις.

ΑΠΟΓΕΙΩΘΕΙΤΕ, ΞΕΚΟΛΗΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΣΠΗ

«Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας», μιὰ προτροπὴ ποὺ ταιριάζει μὲ τὴν Ἀνάληψι. Σὰ᾿ νὰ μᾶς λέῃ ἡ Ἐκκλησία· Ἄνθρωποι, ἀπογειωθῆτε! Μὴ μένετε κολλημένοι στὰ γήινα ὅπως τὰ στρείδια στὸ βράχο. Ἡ γῆ αὐτὴ δὲν εἶνε πατρίδα σας. Πατρίδα σας εἶνε ὁ οὐρανός, ἐκεῖ ποὺ εἶνε ὁ Χριστός, οἱ ἄγγελοι, οἱ ψυχὲς καὶ τὰ πνεύματα τῶν προγόνων σας.

Ἐμεῖς ὅμως ἔχουμε τὴ σκέψι μας, τὰ αἰσθήματά μας καὶ τὴ βούλησί μας στραμμένα διαρκῶς στὰ χαμηλά. Ξέρετε πῶς μοιάζουμε; Σὰν τὰ τετράποδα, ποὺ ἔχουν τὸ κεφάλι κάτω. 

Γιατί ο Ελληνισμός επιβίωσε 30 αιώνες – Γλώσσα και Ορθοδοξία

 του Θεόδωρου Ράκκα

Εμείς οι νεοέλληνες είμαστε υπερήφανοι για το γεγονός ότι το γένος μας επιβίωσε για πάνω από τρεις χιλιετίες. Το παραπάνω δεν αποτελεί απλώς μια σύγχρονη μόνο διαπίστωση. Μαρτυράτε εις τους αιώνας των αιώνων από την αδιάλειπτη χρήση της ελληνικής γλώσσας. 

Κάπου εκεί τελειώνει και ο συλλογισμός του νεοέλληνα, υπήρχαμε, υπάρχουμε και θα υπάρχουμε για πάντα. Όταν, λοιπόν, τίθεται το λογικό ερώτημα, γιατί και πώς επιβίωσε ο Ελληνισμός, οι συνήθεις απαντήσεις κυμαίνονται, από το μας «φυλάει ο Θεός» μέχρι την πίστη στη διαχρονική υπεροχή του ελληνικού πνεύματος.

Τα παραπάνω φαντάζουν υπερβατικές δοξασίες. Παρ’ όλα αυτά, μελετώντας το παρελθόν ο κάθε αντικειμενικός παρατηρητής, διαπιστώνει το εξής: Ο ελληνισμός επιβιώνει, μέσω της διαχρονικής διατήρησης της κοινής γλωσσικής κληρονομιάς και των κοινών ηθών-αξιακού συστήματος. 

Πῶς νά σηκώνουμε τίς δοκιμασίες

Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

Τά βάσανά σας εἶναι πολλά. Τά χτυπήματα πέφτουν ἐπάνω σας ἀδυσώπητα ἀπ’ ὅλες τίς μεριές. Ἀλλά μήν ἀπελπίζεστε. Δοκιμασίες εἶναι, πού σᾶς βρίσκουν μέ παραχώρηση τοῦ Φιλάνθρωπου Θεοῦ, γιά νά καθαρισθεῖτε ἀπό τά πάθη και τίς ἀδυναμίες σας. 

Παραδῶστε λοιπόν, τόν ἑαυτό σας στά χέρια Του μέ ἐμπιστοσύνη, εὐψυχία, χαρά καί εὐγνωμοσύνη. Μή θυμώνετε, μή δυσφορεῖτε, μήν τά βάζετε μέ κανέναν ἄνθρωπο. 

Ἀφῆστε τους ἐλεύθερους νά ἐπιτελοῦν ἐπάνω σας καί μέσα σας τό ἔργο τῆς Πρόνοιας τοῦ Κυρίου, πού, ἀποβλέποντας στή σωτηρία σας, πασχίζει νά βγάλει ἀπό τήν καρδιά σας κάθε ἀκαθαρσία. 

Οι Μακεδόνες ζητούν «αποκαθήλωση» Νικολαΐδη: «Να αφαιρεθεί το όνομά του από το Στάδιο Σκύδρας - Είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ»

Το πολιτικό κλίμα είναι βαρύ για τον ΣΥΡΙΖΑ στην Βόρεια Ελλάδα και για όσους συμμετέχουν στα ψηφοδέλτιά του.

Να αφαιρεθεί το όνομα του Ολυμπιονίκη του τάε κβον ντο Αλέξανδρου Νικολαΐδη από το στάδιο της Σκύδρας, ζητούν πολίτες της περιοχής, μετά την απόφασή του να ενταχθεί στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής.

Πολίτες της Σκύδρας - ο Ολυμπιονίκης έχει καταγωγή από το Μαυροβούνι Σκύδρας - κινητοποιούνται ώστε να καταργήσουν το όνομα του, που δόθηκε στο κλειστό γυμναστήριο της πόλης ως ένδειξη τιμής για την μεγάλη αθλητική επιτυχία του.

''Ίνα ίδωσιν τον Λάζαρο...'' ~ π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού

(Το μνημείο που βρίσκεται ο τάφος του Λαζάρου.)  

Μετά την ανάσταση του Λαζάρου ο Χριστός θα πορευθεί στην Ιερουσαλήμ. Πριν όμως ξεκινήσει, θα φιλοξενηθεί στη Βηθανία, στο σπίτι του Λαζάρου. (Ιωάν. 12, 18) Εκεί η Μαρία, η αδελφή του φίλου του Χριστού, θα αλείψει τα πόδια Του με μύρο και θα σκανδαλίσει τον Ιούδα, ο οποίος θεώρησε μεγάλη την σπατάλη του μύρου για τα πόδια του διδασκάλου Του. Θα προτιμούσε να είχε δοθεί στους φτωχούς.

Ήταν όμως καταχραστής των χρημάτων του κοινού ταμείου και ο Χριστός του ζήτησε να μην κρίνει την Μαρία για την πράξη της ευγνωμοσύνης προς το Χριστό, ο οποίος ανέστησε τον αδελφό της.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019

Ἀνάστασις τοῦ Λαζάρου

 

 

Θρηνεῖς Ἰησοῦ, τοῦτο θνητῆς οὐσίας.

Ζωοῖς φίλον σου, τοῦτο θείας Ἰσχύος.

Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.

Αναγράφει το «Ωρολόγιο»: «Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία που τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ. ι΄, 38-40, Ιωαν. ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα περίπου δύο μίλια. Λίγες μέρες προ του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.

Οι λογισμοί και η αντιμετώπισίς των (Μέρος 6ον Τελευταίον)

13β. Η αντιμετώπισις των λογισμών

Γενικά οι πατέρες έχουν τρεις τρόπους αντιμετωπίσεως των αισχρών λογισμών: α) Την προσευχή, β) την αντίρρηση και γ) την περιφρόνηση.

α) Ή προσευχή. Είναι αδύνατον ο αρχάριος να δίωξη μόνος του τους λογισμούς. Αυτό είναι γνώρισμα των τελείων.

Ή νοερά προσευχή, η μονολόγιστος ευχή, το "Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με", είναι το πιο δυνατό όπλο για να μπόρεση κάποιος να νικήση τους λογισμούς. 

"Ιησού ονόματι μάστιζε πολεμίους' ου γαρ εστίν εν γη και ουρανώ δυνατώτερον όπλον", τονίζει ο αγ. Ιωάννης της Κλίμακος.

Λόρδος Βύρων: Έδωσα στην Ελλάδα τον καιρό, την υγεία μου, την περιουσία μου και τώρα της δίνω τη ζωή μου

Άγγλος ποιητής, ηγετική μορφή του ρομαντισμού κι ένας από τους πιο ένθερμους φιλέλληνες, που έδωσε τη ζωή του για την ελευθερία της Ελλάδας.

Ο Λόρδος Βύρων, όπως είναι γνωστός στη χώρα μας ο Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον, 6ος Βαρώνος Μπάιρον (George Gordon Byron, 6th Baron Byron), γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1788 στο Λονδίνο και καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια.

Από μικρός αγαπούσε τη μελέτη, διάβασε πολλά βιβλία, σπούδασε σε ανώτερα αγγλικά κολέγια, έμαθε να μιλά τα ελληνικά και τα λατινικά και ταξίδευε πολύ. Σε ηλικία 21 χρόνων έγινε βουλευτής και πολλές φορές βρέθηκε αντίθετος με τους άλλους λόρδους, διότι έδειχνε ενδιαφέρον για τα ζητήματα της εργατικής τάξης.

Το 1809 ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. 

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Να λες στη γυναίκα σου ότι την αγαπάς και να της το δείχνεις.

Επιμέλεια: Βασιλική Σωτηριάδη

Θεού πλάσμα είναι η γυναίκα. Με την αποστροφή σου δεν προσβάλλεις εκείνην, αλλά το Δημιουργό της. Τι δικό της έχει; Ο Κύριος δεν της τα έδωσε όλα;

Μα και την όμορφη γυναίκα μην την παινέψεις, μην την θαυμάσεις. Ο θαυμασμός της μιάς και η περιφρόνηση της άλλης δείχνουν άνθρωπο ακόλαστο. Την ομορφιά της ψυχής να ζητάς και το Νυμφίο της Εκκλησίας να μιμείσαι.

Η σωματική ομορφιά, πέρα από το ότι είναι γεμάτη αλαζονεία, προκαλεί ζήλεια, πόλλες φορές μάλιστα και αβάσιμες υποψίες. Δεν χαρίζει, όμως ηδονή; 

18 Απριλίου 1994: «Η Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου» για τον Βορειοηπειρωτικό ελληνισμό

Το 1993 οι προκλήσεις του καθεστώτος κατά των Βορειοηπειρωτών είχαν ενταθεί. Ακολούθησαν διαδοχικές παράνομες κρατήσεις στελεχών της Ομόνοιας, δημογερόντων, αλλά και απλών πολιτών με την κατηγορία της ανάρτησης στο χώρο μας του Εθνικού μας Συμβόλου, του σχολικού ζητήματος, για την στάση μας για τον άδικο διωγμό τού Αρχιμαν­δρίτη Μητροπόλεως Αργυροκάστρου Χρ. Μαϊδώνη ή ακόμα χρησιμοποιώντας και ασήμαντες αφορμές. 

Έτσι κρατήθηκαν και παράνομα κακοποιήθηκαν στα κρατητήρια των περιοχών μας οι: Β. Παπαχρήστος, Θ. Βεζιάνης, Μ. Νταλιάνης, Κ. Κυριακού, Θ. Κυριακού, Α. Μπόμπολης, Λ. Λιάτσης, Β. Μπάγκας και πολλοί άλλοι. Άλλοι τιμωρήθηκαν με μεγάλα χρηματικά ποσά ως πρόστιμο για την «παραβίαση» του νόμου.

ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΣΕΞΕ ΚΑΝΕΙΣ; ΝΤΡΟΠΗ ΝΤΡΟΠΗ ΝΤΡΟΠΗ! ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΈΦΙΠΠΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ. (EIKONEΣ)

Συμβαίνει Τώρα! Τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Έφιππου μεγάλου Αλεξάνδρου.

Η εικόνα που δεν πρόσεξε κανείς!

Πρέπει να το δεις!

Ο μεγάλος Ελληνας στρατηλάτης δεν φέρει στα χέρια του σπαθί, έχει άπλα το χέρι σηκωμένο, είναι ξυπόλητος καθώς δεν φοράει τα περίφημα σανδάλια και κοιτάει προς το λιμάνι του Πειραιά.

Πνευματική ζωή μέσα στον υλικό κόσμο - Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Το να κρατηθείς μακριά από τον κόσμο είναι, βέβαια, αδύνατο. Αρνήσου, όμως, όσο είναι δυνατό, να μπεις στον κυκεώνα της κοσμικής ζωής. Και όταν, παρά τη θέλησή σου, σε κάποια περίπτωση αναγκαστείς να μπεις, φέρσου σαν να μη βρίσκεσαι εκεί: 

Βλέπε δίχως να βλέπεις και άκου δίχως ν’ ακούς. Τα μάτια σου, δηλαδή, ας αδιαφορούν για ό,τι βλέπουν, και τ’ αυτιά σου ας μη δίνουν σημασία σ’ ό,τι ακούνε. Φαινομενικά να συμπεριφέρεσαι όπως και οι άλλοι. 

Να είσαι τίμια και ειλικρινής. Φύλαξε, όμως, την καρδιά σου από συμπάθειες και θέλγητρα. Προσοχή προπάντων σε τούτο: Φύλαξε την καρδιά σου! Έτσι θα βρίσκεσαι στον κόσμο μόνο σωματικά, όχι και ψυχικά, εκπληρώνοντας την αποστολική παραγγελία: 

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ: ΕΘΙΜΑ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΚΑΛΑΝΤΑ, ΛΑΖΑΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΛΑΖΑΡΑΚΙΑ

Το Σάββατο του Λαζάρου, το έχει περιβάλει ο λαός μας με όμορφα έθιμα. Εξ αυτών τα κάλαντα τραγουδούν μόνο κορίτσια, οι λεγόμενες «Λαζαρίνες». Από την προηγούμενη ημέρα έχουν συλλέξει άνθη και με αυτά έχουν στολίσει καλαθάκια με τα οποία γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν.

Το Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται μέρα του θανάτου και της ζωής. Σε κάποια χωριά μάλιστα οι αγρότες δεν μαζεύουν τη σοδιά τους γιατί φοβούνται ότι οι καρποί της γης φέρουν τον θάνατο μέσα τους. 

O Λάζαρος είναι μια μορφή που εμπνέει σεβασμό στον ελληνικό λαό. 

Το θαύμα της πίστεως - π. Συμεών Κραγιοπούλου (†)

Έχουμε δικαίωμα, αδελφοί μου, να παρακαλούμε τον Θεό να μας θεραπεύσει· να θεραπεύσει τις οποιεσδήποτε σωματικές αρρώστιες μας και την ψυχή μας από τις οποιεσδήποτε πληγές και αδυναμίες, από τα πάθη, από το χτικιό της αμαρτίας.

Μπορεί όμως κάποιος από μας, καθώς ζητάει τη θεραπεία του, να φθάνει στο σημείο –επειδή δεν απαντά ο ουρανός, επειδή δεν απαντά ο Θεός, επειδή τα πράγματα δείχνουν ότι δεν προσέχει ο Θεός– να βγάζει τέτοιο συμπέρασμα: 

«Δεν ακούει ο Θεός. Δεν με δέχεται· με απορρίπτει. Μπορεί σε άλλους να το έκανε το θαύμα, αλλά σε μένα δεν θα το κάνει».