Θεραπείες ασθενών από τον Γέροντα Παΐσιο

Ο κ. Ε. Α. οδοντίατρος από την Θεσσαλονίκη, διηγήθηκε τα εξής: «Ήμουν στενοχωρημένος, διότι τα παιδιά μου ήταν και τα δυο άρρωστα. Πήγα στο Όρος να δω τον παππούλη (π. Παΐσιο). 

Έξω από το Κελλί του περίμεναν πολλοί. Ύστερα από λίγο άνοιξε η πόρτα και εμφανίσθηκε. Είπε: «Παλληκάρια, ένα με δυο λεπτά θα σας βλέπω, όχι παραπάνω…».

»Στον τέταρτο γύρισε και μου είπε: «Έλα, Ευάγγελε….», χωρίς να με ξέρη, πρώτη φορά πήγαινα. Πήγα λοιπόν και του είπα: «Παππούλη, εμένα δεν μου φθάνουν δυο λεπτά. Χρειάζομαι πολλή ώρα, διότι είμαι πολύ στενοχωρημένος. Ήρθα να σας πω ότι θα κάψω τρεις Εκκλησίες. Πες στον Θεούλη να πάψη να χτυπά τα παιδιά μου. Τι τον έκαναν;».

Η μαρτυρική οσιακὴ κοίμηση και ο ενταφιασμός του Αγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου στίς 12 Ἰουλίου 1994

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης», ἔκδοση Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Βασιλικά Θεσσαλονίκης 2015

«Χθὲς συνεθαπτόμην σοι Χριστέ…»

Στὶς 11 Ἰουλίου, μνήμη τῆς Ἁγίας Εὐφημίας, ὁ Ὅσιος κοινώνησε γιὰ τελευταία φορά. Μὲ πολὺ κόπο γονάτισε ἐπάνω στὸ κρεββάτι, ἔκανε τὸ σταυρό του καὶ μὲ τρεμάμενα χείλη εἶπε: «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλεία σου». 

Ἔπειτα οἱ ἀδελφές τοῦ ἔφεραν τὴν εἰκόνα τῆς Ἁγίας Εὐφημίας καὶ τὸν δίσκο μὲ τὸ κόλλυβό της. «Ἄκροις δακτύλοις» πῆρε δύο κόκκους ὡς εὐλογία καὶ ἀσπάσθηκε τὴν εἰκόνα τῆς Ἁγίας. 

Ο Αριστοτέλης για το καθεστώς τυραννίας που ζούμε σήμερα

Η αφαίμαξη των πολιτών, επιδίωξη τυραννικών καθεστώτων!

Διαβάστε τι έγραφε ο Αριστοτέλης πριν μερικές χιλιάδες χρόνια στα «Πολιτικά» και συγκρίνετε το με αυτό που βιώνουμε σήμερα:

«Σοβαρότατο θέμα για κάθε πολίτευμα γενικά είναι με τους νόμους και τα υπόλοιπα μέτρα να μην είναι δυνατόν να πλουτίσουν οι άρχοντες.

Και τούτο πρέπει να τηρείται κυρίως στα ολιγαρχικά πολιτεύματα» γιατί ο κόσμος ο πολύς δεν αγανακτεί τόσο επειδή δεν παίρνει αξιώματα, αντίθετα ευχαριστιέται όταν είναι ελεύθερος να ασχολείται με τις δικές του υποθέσεις, αγανακτεί όταν νομίζει ότι οι άρχοντες κλέβουν το δημόσιο χρήμα, γιατί τότε ο λαός λυπάται και για τα δυο, δηλαδή τόσο για το ότι δεν συμμετέχει στην εξουσία, όσο και για το ότι δεν συμμετέχει στα κέρδη.» [1]

ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΔΥΚ! Βγήκαν στην αναφορά για το «Η Κύπρος είναι ελληνική και η Μακεδονία...»! ΠΑΛΗΚΑΡΙ Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥΣ «ΕΣΤΕΙΛΕ»

Ενώ οι ώρες είναι κρίσιμες, με την Άγκυρα να ετοιμάζεται για νέα επίθεση στην σκλαβωμένη ΜΑΣ Κύπρο, γενίτσαροι ποτισμένοι από το δηλητήριο του διεθνισμού και ανθελληνισμού, εδώ και καιρό επιλέγουν την ΕΛΔΥΚ επιχειρώντας να πλήξουν το φρόνημα, υπηρετώντας τα σχέδια των τούρκων!

Αυτά τα μικρόβια βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με το διαβόητο «Δίκτυο Σπάρτακος» και… διαμαρτύρονται για την αναφώνηση… εθνικιστικών - αλυτρωτικών συνθημάτων, έχοντας μάλιστα σαν σύνθημά τους το «Δεν υπηρετούμε καμιά πατρίδα»! 

Άγιος Παΐσιος: Θαύμα στον τάφο του Γέροντα που συγκλονίζει

Ένα συγκλονιστικό θαύμα που βίωσε με την «παρουσία» του Γέροντα Παϊσιου που του άλλαξε τη ζωή, περιγράφει ένας πιστός. Ο πιστός αφηγείται ένα θαύμα, το οποίο τον απάλλαξε από το μαρτύριο που βίωνε για πολλά χρόνια.

Διαβάστε τη μοναδική αφήγηση:

«Από τα δώδεκα μου χρόνια υπέφερα από δαιμόνιο. Η ζωή μου είχε γίνει μαρτύριο. Μετά τους εξορκισμούς που μου διαβάζανε αισθανόμουν σαν να με είχαν δείρει.

Το Α’ Σάββατο των νηστειών, το έτος 1995, ο πνευματικός μου προγραμμάτισε να κάνουμε αγρυπνία στην Σουρωτή.

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Παΐσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον,

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης.

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ Παΐσιος θάνε.

Ο Όσιος πατήρ Παΐσιος ο Αγιορείτης γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς, τον Πρόδρομο και την Ευλαμπία Ενζεπίδη, στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου του 1924 μ.Χ., λίγες μέρες πριν από τη φυγή των Φαρασιωτών από την πατρώα γη για την Ελλάδα. 

Στη βάπτισή του, ο Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (βλέπε 10 Νοεμβρίου), ο πλήρης ημερών και αγιότητος βίου κοσμούμενος ιερέας των Φαράσων, τον ονόμασε Αρσένιο, «για να τον αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είπε.

Άγιος Παΐσιος: Μεσογαίας Νικόλαος και πλήθη λαού στα θυρανοίξια ιερού παρεκκλησίου στη Ραφήνα (Φωτογραφίες)

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και κάθε επισημότητα τελέσθηκαν απόψε, απόγευμα Πέμπτης 11 Ιουλίου 2019, τα θυρανοίξια του ιερού παρεκκλησίου του Αγίου Παϊσίου που βρίσκεται στον Ιερό Ναό Αναλήψεως Κυρίου στη διασταύρωση Ραφήνας.

Στην τελετή χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας κκ Νικόλαος.

Αύριο Παρασκευή 12 Ιουλίου το πρωί θα τελεσθεί πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

Το Ευαγγέλιο της Παρασκευής 12 Ιουλίου 2019. Εορτή της Ορθοδοξίας: Οι Άγιοι Πρόκλος και Ιλάριος οι Μάρτυρες. Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης. Κατά Ματθαίο: Η τήρηση του Σαββάτου. Ευαγγελικό απόσπασμα ημέρας από πρωτότυπο και σε νεοελληνική απόδοση.

Η κατάργηση του παλαιού εαυτού μας - Γερόντισσα Φιλοθέη

Όσο έξυπνος και να είναι κανείς, όσες διανοητικές ικανότητες και να έχει, δεν μπορεί να προχωρήσει, αν δεν καταλάβει ότι όλο το πρόβλημα είναι μέσα του και ότι πρέπει να μετανοήσει ειλικρινά και αληθινά ενώπιον του Θεού γι’ αυτό που είναι. 

Άλλο πράγμα, λέει ο πάτερ Συμεών, είναι ο χαρακτήρας μου, και άλλο τα πάθη και οι αδυναμίες μου. 

Ο χαρακτήρας είναι μια δομή που τη δίνει ο Θεός και ξέρει γιατί τη δίνει: γιατί μ’ αυτόν τον εαυτό θα σωθούμε· χωρίς αυτόν η σωτηρία μας θα ήταν κάπως αμφίβολη. 

Άλλο αυτό, και άλλο να συγχέουμε τα όρια και να μπλέκουμε τον χαρακτήρα με τα πάθη και τις αδυναμίες μας.

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΜΑΣ

Τριάντα χρόνια μετά το ξεφούσκωμα της σοβιετικής σαμπρέλας στην Ελλάδα υπάρχει ακόμα κραταιός σταλινισμός, κομμουνισμός, μαοϊσμός, λενινισμός και ζουρλισμός!

Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος

Οποιος προλάβει να δει Ελλάδα και να καμαρώσει. Είμεθα χώρα συλλεκτική. Δεν υπάρχει άλλο αντίτυπο. Σε λίγο θα διαλυθεί και το πρωτότυπο, έτσι όπως πάμε. Στη φωτογραφία βλέπετε τα 11 μποφόρ της τρικυμίας εν κρανίω που έχει πλήξει σημαντικότατη μερίδα του λαού.

Τρεις δεκαετίες μετά την κατάρρευση του σοσιαλιστικού παραδείσου (απ' όπου, τι παράδοξο, όλοι πλην των κομισαρίων ήθελαν να αποδράσουν) στην Ελλάδα υπάρχουν 11 μαρξολενινομαοκάτι κόμματα! 

Σαν σήμερα, (ΕΧΘΕΣ) το 1911, κυκλοφορεί στην τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Μακεδονία» - Και ήταν στα Ελληνικά, όχι στα σλάβικα

Η Μακεδονία είναι η αρχαιότερη πολιτική εφημερίδα της βόρειας Ελλάδας.

Ιδρύθηκε το 1911 (το πρώτο της φύλλο κυκλοφόρησε στις 10 Ιουλίου 1911) από τον εκδότη Κωνσταντίνο Βελλίδη. Μετά το θάνατό του (1936) ανέλαβε ο γιος του Ιωάννης Βελλίδης, και μετά το θάνατο του τελευταίου (1978) αρχικά η σύζυγός του Άννα και από το 1980 η κόρη τους Κατερίνα Βελλίδη.

 

Το καλοκαίρι του 1996 η εφημερίδα έκλεισε λόγω χρεών, για να κυκλοφορήσει εκ νέου στις αρχές του 1998 από τον νέο της ιδιοκτήτη, επιχειρηματία Γιάννη Ραπτόπουλο.

Από τη διεύθυνση της Μακεδονίας, διαδεχόμενοι τον Κωνσταντίνο Δημάδη –ιστορική φυσιογνωμία για τη δημοσιογραφική οικογένεια, που διατέλεσε αρχισυντάκτης και διευθυντής για 62 χρόνια (1931-1993)–, πέρασαν οι δημοσιογράφοι Νίκος Βουργουντζής, Γιάννης Νικολόπουλος, Λάζαρος Χατζηνάκος κ.ά.

«Κλαίει η Παναγία για τον Σπύρο μου» – Το γεγονός που συγκλόνισε τον Νοέμβριο του 2008

Μια μητέρα εξιστορεί το συγκλονιστικό θαύμα της Παναγίας και των Αγίων Αναργύρων, που έσωσε τη ζωή του γιού της.

Ένα συγκλονιστικό θαύμα της Παναγίας και των Αγίων Αναργύρων, διαβάστε τη μοναδική διήγηση της μητέρας:

«Το όνομα μου είναι Αθηνά Παππά. Στις 24-10-08 ο υιός μου Σπυρίδων είχε ένα σοβαρότατο τροχαίο.Είχε χτυπήσει στο κεφάλι και είχε αιματώματα στον εγκέφαλο, νεκρά κύτταρα τα οποία δεν αναπλάθονται ποτέ ξανά και θλάση στο κέντρο του εγκεφάλου.

Ήταν στην εντατική του Ν.Ν.Α επί 29 πραγματικά πολύ δύσκολες μέρες διότι ήταν σε κώμα, διασωληνωμένος γιατί δεν μπορούσε ν’ αναπνεύσει και επιπλέον είχε αρχίσει η εσωτερική σήψη στα όργανά του. Το αποκορύφωμα ήταν η 45-λεπτη ανακοπή που έκανε 3 ημέρες πριν την γιορτή της Παναγίας (τα εισόδια της Θεοτόκου).

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός για την Εξομολόγηση (Σημαντικότατο)

Ας ακούσουμε το φωτισμένο Άγιο που έστειλε ο Κύριος σε καιρούς δύσκολους για το Έθνος και ας εντυπώσουμε τα Θεόπνευστα λόγια του προσπαθώντας να τα εφαρμόσουμε και στη δική μας ζωή.

Τα παιδικά χρόνια του γέροντα Ζωσιμά της Σιβηρίας

Mία παροιμία λέει: «Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται». Έτσι και η παιδική ηλικία του Ζαχαρία –μετέπειτα γέροντα Ζωσιμά– φανέρωσε αλάθητα την κατοπινή θεάρεστη ζωή του. 

Τα χρόνια της νιότης του αποκάλυψαν κιόλας τον καλό του χαρακτήρα. Απλός και ευγενικός στους τρόπους, είχε μια ευαίσθητη και ζεστή καρδιά. 

Και μ’ όλο που ήταν από τη φύση του πράος, ήσυχος και σιωπηλός, κάποτε η φλογερή του καρδιά τον έκανε θερμόαιμο και ορμητικό.

 

Σαν το μικρότερο παιδί της οικογένειας, έπαιζε βέβαια με τ’ αδέλφια του, αλλά βρισκόταν περισσότερο μαζί με τους γονείς του. Συχνά τον έβρισκε κανείς να στέκεται ή να κάθεται πάνω στα γόνατα του πατέρα ή της μητέρας του.

Μάγεψε η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Ελλάδος στον Πολύγυρο Χαλκιδικής

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Ελλάδος στον Πολύγυρο Χαλκιδικής με τίτλο: ΑΓΑΠΩ - ΣΤΗΡΙΖΩ - ΠΡΟΣΦΕΡΩ!

Σε ένα κατάμεστο θέατρο με φόντο τα άστρα και το φεγγάρι ακούστηκαν διαχρονικές μελωδίες ελλήνων μουσικοσυνθετών από τους νέους μουσικούς της ΣΟΝΕ και των χορωδιών που ταξίδεψαν από όλη την Ελλάδα στον Πολύγυρο για να πραγματοποιηθεί η συναυλία με αφιέρωμα στο ελληνικό τραγούδι.

Ο Σύλλογος Γυναικών Πολυγύρου διοργάνωσε την Τετάρτη 3 Ιουλίου 2019 στο Ανοικτό Δημοτικό Θέατρο Πολυγύρου, συναυλία Αγάπης. Η συναυλία τελούσε υπό την Αιγίδα του Δήμου Πολυγύρου με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, Μενένιος Άπιος (Ύπατος) πρός τόν Ατίλιο Νάβιο (Ανθύπατο) ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΥΟ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ

Μετάφραση: του Κωνσταντίνου Τσάτσου για την ΕΣΤΙΑ.

Γράφει λοιπόν Μενένιος Άπιος (Ύπατος)
πρός τόν Ατίλιο Νάβιο (Ανθύπατο)

Συνοπτικά:

Είναι περίεργο, ότι μια πόλη, η Ρώμη, πως έφθασε να κυβερνά από τον Περσικό κόλπο έως τη Μαυριτανία, από τους Αιθίοπες ως την Καληδονία, δηλαδή από τη Βρετανία ως το Ιράκ, ως την Περσία, από την Αφρική έως και την Ευρώπη. Όμως σ' αυτούς τους λαούς έχουμε υποχρέωση να τους παρέχουμε ασφάλεια και ευημερία.

 

Ο πρώτος, που το εφάρμοσε αυτό, ήταν ο Αλέξανδρος. Ευτυχώς που πέθανε νέος, γιατί δε θα μπορούσαμε να κυριαρχήσουμε εμείς. 

Πρέπει να κατασκευάζουμε υδραγωγεία, δρόμους, γέφυρες και τεχνικά έργα που κάνουν τη ζωή των ανθρώπων πιο άνετη. Πρέπει ακόμα να προάγουμε τη μόρφωση, τη σοφία, την ποίηση και την τέχνη στις δυτικές επαρχίες, γιατί αλλού το έπραξαν και το πράττουν και τώρα ακόμα οι Έλληνες. 

H ιστορία ως εργαλείο προπαγάνδας

Όταν σήμερα, κυρίως από τον χώρο της Αριστεράς, λένε «οι Τούρκοι της Κύπρου δεν είναι εχθροί μας, είναι αδελφοί μας», δεν έχει καμιά σχέση με την ιστορική αλήθεια. Είναι ένα σύνθημα με προπαγανδιστικό πολιτικό περιεχόμενο

Τώρα που τέλειωσαν οι Ευρωεκλογές και ο κάθε κατεργάρης κάθεται στον πάγκο ή στο έδρανό του και δεν υπάρχει πια ο κίνδυνος της κατηγορίας περί επηρεασμού ψηφοφόρων, μπορούμε άνετα να αναφερθούμε σε κάποια πράγματα με τ’ όνομά τους, χωρίς τον «φερετζέ» της συγκάλυψης ή της παραχάραξης.

Γιατί κάνουμε το σταυρό μας με το δεξί μας χέρι

Μια από τις πρώτες κινήσεις που κάνει ο χριστιανός κάθε μέρα που ξυπνάει και από τις τελευταίες πριν κοιμηθεί, είναι το σημείο του σταυρού. 

Κι όχι μόνο τότε· πολλές φορές κάθε μέρα μπορούμε να φέρνουμε στη σκέψη μας τις ευεργεσίες του Θεού, να Τον ευχαριστούμε αλλά και να τον παρακαλούμε για κάτι που θέλουμε… τότε κάνουμε το σημείο του σταυρού.

Είναι καλό, κάθε φορά που «κάνουμε τον σταυρό μας, «να αναλογιζόμαστε ότι ομολογούμε την πίστη μας στον τριαδικό Θεό· γι΄ αυτόν τον λόγο ο τρόπος με τον οποίο τον κάνουμε πρέπει να είναι ευλαβής κι αυτός που αρμόζει σε κάθε λατρευτική πράξη. 

Ἅγιος Παΐσιος: Ἀπὸ ποῦ προέρχονται οἱ βλάσφημοι λογισμοὶ

– Γέροντα, νὰ μᾶς λέγατε κάτι γιὰ τὴν καλὴ ἀδιαφορία.

– Ἡ καλὴ ἀδιαφορία χρειάζεται σὲ ἕναν ὑπερευαίσθητο ποὺ τὸν ταλαιπωρεῖ τὸ ταγκαλάκι[1] μὲ διάφορους λογισμούς. Τότε καλὸ εἶναι νὰ γίνη λίγο ἀναίσθητος, μὲ τὴν καλὴ ἔννοια, καὶ νὰ μὴ λεπτολογῆ μερικὰ πράγματα. 

Ἤ, ἀκόμη, χρειάζεται γιὰ κάποιον ποὺ μπορεῖ σὲ πολλὰ νὰ εἶναι ἀδιάφορος, ἀλλὰ σὲ κάτι νὰ τοῦ ἔχη δημιουργήσει ὁ πειρασμὸς μιὰ ὑπερευαισθησία, γιὰ νὰ τὸν ἀχρηστέψη. Τότε γιὰ ἕνα διάστημα θὰ τὸν βοηθήση ἡ καλὴ ἀδιαφορία. 

Θέλει ὅμως παρακολούθηση. Πρέπει νὰ λέη τὸν λογισμό του καὶ νὰ παρακολουθῆται ἀπὸ τὸν πνευματικό, ἀλλιῶς μπορεῖ σιγὰ-σιγὰ νὰ τὰ πάρη ὅλα σβάρνα καὶ νὰ φθάση στὴν ἄλλη ἄκρη, νὰ γίνη τελείως ἀδιάφορος.

9 Ιουλίου 1821: Οι σφαγές στην Κύπρο και ο απαγχονισμός του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού από τους Τούρκους

Οι Τούρκοι προχωρούν σε σφαγές Κυπρίων. 
Απαγχονίζεται ο αρχιεπίσκοπος Κυπριανός και αποκεφαλίζονται τρεις αρχιερείς και οι πρόκριτοι του νησιού.

Μετά την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης στις 25 Μαρτίου 1821, οι Τούρκοι έλαβαν προληπτικά μέτρα στις περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορία, όπου κατοικούσαν ελληνικοί πληθυσμοί και δεν είχαν επαναστατήσει.

Από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο εκδηλώθηκαν διωγμοί σε περιοχές της Μικράς Ασίας (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Κυδωνίες και Έφεσος) και της Κύπρου, που αποσκοπούσαν στην τρομοκράτηση των ραγιάδων και την εξόντωση των ηγετών τους.

Η Κύπρος με τη στρατηγική της θέση ανάμεσα στη Μικρά Ασία και την Εγγύς Ανατολή, δεν αποτέλεσε εξαίρεση.

Η ανταμοιβή όσων εκκλησιάζονται με ζήλο (αββά Δωροθέου)

Και σας λέω κάτι αξιοθαύμαστο που άκουσα για κάποιον μεγάλο και διορατικό Γέροντα, ότι, ενώ στεκόταν στην εκκλησία, μόλις άρχισαν να ψέλνουν οι αδελφοί, έβλεπε έναν λαμπροφορεμένο να βγαίνει από το Ιερό, κρατώντας ένα μικρό στρογγυλό σκεύος με αγίασμα και μια μίλη (μικρή λαβίδα με μορφή σμίλης). 

Τη μίλη αυτή τη βουτούσε στο σκεύος και πέρναγε από όλους τους αδελφούς και τους σφράγιζε σε σχήμα σταυρού.

Τις θέσεις δε όσων έλειπαν, άλλοτε τις σφράγιζε και άλλοτε πέρναγε χωρίς να τις σφραγίσει. Και πάλι, όταν επρόκειτο να σχολάσει η εκκλησία, τον έβλεπε να βγαίνει από το Ιερό και να ξανακάνει το ίδιο.