Μοναχός Γεώργιος Παντοκρατορινός (1902 - 11 Οκτωβρίου 1982)

Γεννήθηκε στο Σουφλί του Έβρου το 1902 ο κατά κόσμον Δήμος Ι. Καζακίδης. Νέος ήλθε το 1925 να μονάσει στο Παντοκρατορινό Κελλί του Αγίου Γεωργίου του Φανερωμένου της Καψάλας, στην υπακοή του εναρέτου Γέροντος Ευλογίου του νηστευτού (†1948), που υπήρξε υποτακτικός του περιβόητου ασκητή του Άθωνος Χατζη-Γιώργη (†1886). 

Εκάρη μοναχός το 1928. Μετά την οσιακή κοίμηση του Γέροντος Ευλογίου, ο π. Γεώργιος υποτάχθηκε πρόθυμα στον Γέροντα Παχώμιο (†1974), ο οποίος και αυτός υπήρξε θερμός φίλος της αρετής, όπως και ο παραδελφός του Δανιήλ (†1930).

Τους θυμιάζω και εκείνοι δεν υποκλίνονται

+Γεώργιος Παπαζάχος

Βρέθηκα τελευταία σε μια κεντρική εκκλησία των Αθηνών και έζησα βαθύ πόνο. Την ώρα πού Kοινωνούσαν οι Αρχιερείς και οι Ιερείς, γύρω μου είχαν στηθεί «πηγαδάκια» -και όχι από ανθρώπους χωρίς παιδεία.

Δέκα βήματα από το Άγιο Ποτήριο, και οι «τρελές αγελάδες» με το «ουράνιο των Βαλκανίων» εκάλυπταν την παρουσία του Κυρίου. Η θλιβερή αυτή σκηνή έφερε στη μνήμη μου μια συζήτηση με τον γέροντα Πορφύριο πριν από πολλά χρόνια.

Ήταν και εκείνος στενοχωρημένος, γιατί οι πιστοί έχουν απαιτήσεις -και δικαίως- από τον ιερέα, να είναι προσευχόμενος στο Άγιο Βήμα. Αλλά οι ίδιοι πολλές φορές με τη στάση τους δεν τον βοηθούν.

ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ, Να διαβαστεί απ' όλους)

Απο βιβλίο “ΕΘΝΙΚΑΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ”,
του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Η Ιστορία μαρτυρεί ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε από τα αρχαιότερα έθνη της Ευρώπης και θα έπρεπε ως εκ τούτου να έχουμε αυξηθεί δια μέσου των αιώνων και να είμαστε σήμερα ένα από τα πολυπληθέστερα έθνη της γης. 

Πώς λοιπόν συμβαίνει ώστε όλα τα έθνη, τα οποία μετά από χιλιετηρίδες ολόκληρες έκαναν την εμφάνισή τους στη σκηνή της παγκόσμιας ιστορίας ως ολιγάριθμες ορδές ασύντακτων και βαρβάρων, σήμερα να αριθμούν πληθυσμό 50, 80, 100, 130 εκατομμυρίων και να κατέχουν εκτεταμένες επιφάνειες της γης, ενώ το αρχαιότερο έθνος των Ελλήνων να αριθμεί πληθυσμό μόλις 8 εώς 9 εκατομμυρίων, όσοι υπολογίζεται ότι είναι οι εντός και οι εκτός της Ελλάδας κατοικούντες Έλληνες; 

Τα ταπεινά φαγητά της κατοχής: Το «μάννα εξ ουρανού» που έσωσε χιλιάδες Έλληνες

Πώς οι Έλληνες προσπάθησαν να επιβιώσουν την πιο ζοφερή περίοδο του 20ού αιώνα

Το πρωί της 27ης Απριλίου 1941 τα γερμανικά στρατεύματα εισβάλουν στην Αθήνα. Μερικές ώρες αργότερα έχουν καταλάβει κάθε στρατηγικό σημείο της πρωτεύουσας και από εκείνη τη στιγμή ξεκινά ο αντιστασιακός αγώνας αλλά παράλληλα και η καθημερινή μάχη για επιβίωση κατά την διάρκεια της Κατοχής.

Η Ελλάδα μετά το πέρας του πολέμου μετρά τις απώλειές της σε ανθρώπινες ζωές. Θρηνεί για τα περίπου 450.000 θύματα, με την συντριπτική πλειοψηφία να μην έχει πέσει στα πεδία των μαχών, αλλά να έχει φύγει από την πείνα και τις κακουχίες ως αποτέλεσμα της απάνθρωπης στάσης των Γερμανών, που αδιαφορούν πλήρως για τις συνέπειες των πράξεών τους και αντιμετωπίζουν τους πάντες ως κατώτερο είδος, η αξία της ζωής των οποίων δεν έχει για αυτούς μεγαλύτερη βαρύτητα από εκείνη ενός ζώου.

Βουλιαράτες: Η αστυνομία διέκοψε εργασίες κατασκευής μικρής εκκλησίας στην μνήμη του Κ. Κατσίφα

Ένταση προκλήθηκε χθες στο χωριό Βουλιαράτες μεταξύ της αλβανικής αστυνομίας και της οικογένειας του Κωνσταντίνου Κατσίφα. 

Σύμφωνα με πληροφορίες των κατοίκων του χωριού η οικογένεια Κατσίφα αποφάσισε να χτίσει ένα εκκλησάκι στην μνήμη του Κωνσταντίνου. 

Μη μας εξοργίζετε…

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Κάποιοι – άθλιοι «πολιτικώς ορθοί» – κουνάνε το δάχτυλο στην συντριπτική πλειονότητα του Ελληνικού λαού και ρωτάνε:

- Ξεχάσατε πως και οι Έλληνες υπήρξαν κάποτε και πρόσφυγες και μετανάστες; 

Δηλαδή εξομοιώνουν την τραγωδία του Ελληνισμού τον 20ο Αιώνα με την …«μπίζνα» της λαθρομετανάστευσης σήμερα!

Ε λοιπόν, επειδή συμβαίνει να είμαι γόνος ΚΑΙ προσφύγων (από τη Μικρά Ασία) ΚΑΙ μεταναστών, κι επειδή μεγάλωσα με ιστορίες ΚΑΙ από την προσφυγιά του 1922 ΚΑΙ από τη μετανάστευση (όλα τα επόμενα χρόνια, και αλλεπάλληλες φορές μάλιστα), ΔΕΝ δέχομαι καμία «εξομοίωση», με αυτό που βιώνει η Ελλάδα σήμερα. Καμμία απολύτως! 

Ο παρήκοος υποτακτικός μάρτυρας

Ένας μοναχός σκητιώτης ήταν για μερικά χρόνια υποτακτικός σε κάποιο γέροντα. Από φθόνο όμως του δαίμονα, αθέτησε την υπακοή του χωρίς σοβαρή αιτία. Ο γέροντας του έβαλε κανόνα για την παρακοή του, μα εκείνος τον καταφρόνησε κι αυτόν.

Έφυγε λοιπόν και πήγε στη Αλεξάνδρεια. Εκεί τον συνέλαβε, σαν χριστιανό, ο ειδωλολάτρης άρχοντας, και τον πρόσταξε να θυσιάσει στα είδωλα. Ο μοναχός αρνήθηκε. Οι δήμιοι τον έδειραν άσπλαχνα με βούνευρα και, τέλος, τον αποκεφάλισαν.

Τη νύχτα οι χριστιανοί πήραν κρυφά το μαρτυρικό σώμα, κι αφού το άλειψαν με μύρα και το τύλιξαν με σεντόνια, το έβαλαν σε λάρνακα και το τοποθέτησαν στο ιερό μιας εκκλησίας, τιμώντας το έτσι σαν μαρτυρικό λείψανο.

Θαύμα Αγίου Εφραίμ - Ο γιατρός είπε ότι δεν υπάρχει ίχνος ελκοπάθειας

Σεβαστή μας Γερόντισσα, Αισθάνομαι υποχρέωση και δεν μπορώ να ησυχάσω, διότι θέλω να γράψω για ένα θαύμα που έκανε ο Άγιος Εφραίμ σ’ εμένα και στη σύζυγό μου.

Ήταν Κυριακή, 22 Μαΐου 1988, όταν έπαθα γαστρορραγία με πολύ αίμα. Ο αιματοκρίτης είχε κατέβει στα 20. Στις 4-6 έφυγα από το Νοσοκομείο.

Στις 14-6 πήγα στις ακτίνες και μου βρήκαν μέγα αιμορραγικό έλκος στο βολβό του δωδεκαδακτύλου.

Στις 11-7-88 έπαθα γαστρορραγίες ακόμη και έτσι η κόρη μου πήγε στο γαστρεντερολόγο κ. Μπουζάκη και έκλεισε ραντεβού, για να κάνω γαστροσκόπηση, στις 28-7-88, ημέρα Πέμπτη, 8 η ώρα το πρωί.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Φίλιππος ὁ Ἀπόστολος

 Ὧν περ διηκόνησας ἐν γῇ πραγμάτων,

Ἐν οὐρανοῖς Φίλιππε μισθὸν λαμβάνεις.

Λειτουργὸς λάβε μισθὸν ἐν ἑνδεκάτῃ γε Φίλιππος.

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης καὶ ἦταν διάκονος μεταξὺ τῶν ἑπτὰ διακόνων τῆς πρώτης Ἐκκλησίας στὴν Ἱερουσαλὴμ (Πράξ. στ’).

Το κακό που κάνει η αμαρτία στον άνθρωπο - π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Θα ήθελα ακόμη μια φορά να τονίσω την όλη αρνητική δουλειά που κάνει η αμαρτία, το κακό που κάνει η αμαρτία στον όλο άνθρωπο. Δεν είναι μόνο ότι αμαρτάνεις και να, λερώθηκε η ψυχή σου. Το θέμα είναι ότι όλη αυτή η αμαρτωλή κατάσταση επιδρά στον όλο άνθρωπο, όπως, ας πούμε, επιδρά το οινόπνευμα σ’ αυτόν που πίνει.

Το οινόπνευμα δεν κάνει ζημιά μόνο στο συκώτι, στο στομάχι, στους πνεύμονες, στην καρδιά, σε όλο το σώμα, αλλά επιδρά κατά τέτοιον τρόπο σ’ αυτόν που είναι υπό την επήρεια του οινοπνεύματος, ώστε ούτε να σκεφθεί σωστά μπορεί ούτε να κρίνει σωστά ούτε να καταλάβει σωστά, και επιπλέον έχει και συναισθηματικές διαταραχές.

Άλλο τώρα ότι δεν θα βρεις ποτέ κάποιον που είναι υπό την επήρεια του οινοπνεύματος –έναν μεθυσμένο, έναν αλκοολικό– ο οποίος θα παραδεχθεί και θα πει: «Ξέρεις, εγώ είμαι μεθυσμένος, είμαι υπό την επήρεια του οινοπνεύματος, και δεν είμαι στα καλά μου. 

π. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος: Πῶς πάει ὁ ζῆλος σου;

π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Σ’ ἕνα ἄρθρο ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ» (1-11-1956), τὸ ὁποῖο εἶχε φυλάξει στὸ ἀρχεῖο του ὁ ἀείμνηστος Γέροντας, πατὴρ Ἀρσένιος Κομπούγιας, τοῦ ἡσυχαστηρίου «Παναγία ἡ Γοργοεπήκοος» στὴ Ναύπακτο, γράφει τὸ ἑξῆς σημαντικὸ γεγονός: 

Ἕνας ἱερεὺς ζηλωτὴς, μὲ πλούσια δράση, εἶδε κάποτε ἕνα ὄνειρο. Ὁ ἴδιος μᾶς τὸ ἔχει περιγράψει ὡς ἑξῆς: 

«Καθόμουνα στὴν πολυθρόνα μου, κουρασμένος κι ἐξαντλημένος ἀπὸ τὴν ἐργασία. Τὸ σῶμα μου πονοῦσε ἀπ’ τὴ μεγάλη κόπωση. 

Πολλοὶ στὴν ἐνορία μου ζητοῦσαν τὸν πολύτιμο «Μαργαρίτη». Καὶ πολλοὶ τὸν εἶχαν βρεῖ. Ἡ ἐνορία μου προόδευε ἀπὸ κάθε ἄποψη. Ἡ ψυχὴ μου πλημμύριζε ἀπὸ χαρά, ἐλπίδα καὶ θάρρος. Τὰ κηρύγματά μου ἔκαναν μεγάλη ἐντύπωση. Πολλοὶ προσήρχοντο στὴν Ἐξομολόγηση. Ἡ ἐκκλησία μου ἦταν πάντοτε ἀσφυκτικὰ γεμάτη. Εἶχα κατορθώσει νὰ κινητοποιήσω ὁλόκληρη τὴν ἐνορία. 

Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΣΒΗΝΕΙ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ!

Ενώ αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός προσφύγων και παράτυπων μεταναστών…

- Μισές σχεδόν ήταν πέρυσι οι γεννήσεις έναντι των θανάτων και στους τέσσερις Νομούς της.

- Αναγκαία η άμεση λήψη μέτρων για να μπει «φρένο» στην καθοδική πορεία των τελευταίων ετών.

- Πάνω από 600 Σύριοι κλπ. σε διαμερίσματα και ξενοδοχεία της πόλης…

Αντιμέτωπη με πολλές προκλήσεις είναι στις μέρες μας η ακριτική Ήπειρος, όμως μία είναι η μεγαλύτερη απειλή γι’ αυτήν.

Απειλή που, αν δεν αντιμετωπιστεί όσο ακόμα είναι καιρός, μπορεί να οδηγήσει σε «σβήσιμο» της περιοχής μας από τον χάρτη!

Η Τουρκία ξεπέρασε τα εσκαμμένα - ΟΧΙ άλλη υποχώρηση

Γράφει ο Αμφικτύων

Οι συζητήσεις μεταξύ των ηγετών καλές είναι αλλά το δε νυν έχον αυτές πρέπει να οδηγούν σε χειροπιαστά αποτελέσματα. Διότι οι καιροί ου μενετοί. 

Όταν ο Ερντογάν παίρνει το πράσινο φως από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ να εισβάλλει στη Συρία, γράφοντας το διεθνές δίκαιο στα παλαιότερα των υποδημάτων του, όταν απειλεί θεούς και δαίμονες ότι θα εξαπολύσει τις άριστα εξοπλισμένες στρατιές του εναντίον όχι μόνο των γειτόνων αλλά και με υπερπόντιες παρουσίες όπως στη Λιβύη και στον κόλπο, δείχνει το μέγεθος των μεγαλεπίβολων σχεδίων του για αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Τότε πρέπει να τον πάρουμε στα σοβαρά και να προετοιμασθούμε αθόρυβα μεν αλλά αποτελεσματικά όπως μας έχει διδάξει η μακραίωνα ένδοξη ιστορία μας και το ΟΧΙ του 1940. Δηλαδή προετοιμασία ηθική, ψυχολογική, στρατιωτική, οικονομική ώστε να αντιμετωπίσουμε τον ιταμό εισβολέα. 

Πως να βγάλεις μια ψυχή απο την κόλαση ~ π. Σεραφείμ Ρόουζ (η ψυχή μετά το Θάνατο)

Μερικές ψυχές βρίσκονται (μετά τις σαράντα ημέρες) σε μια κατάσταση πρόγευσης της αιώνιας αγαλλίασης και μακαριότητας, ενώ άλλες σε μια κατάσταση τρόμου εξαιτίας των αιωνίων μαρτυρίων τα οποία θα υποστούν πλήρως μετά την Τελική Κρίση.

Μέχρι τότε εξακολουθεί να υπάρχει δυνατότητα αλλαγής της κατάστασής τους,ιδιαιτέρως μέσω της υπέρ αυτών προσφοράς της Αναίμακτης Θυσίας (μνημόσυνο στη Θεία Λειτουργία), και παρομοίως μέσω άλλων προσευχών.

Τα οφέλη της προσευχής, τόσο της κοινής όσο και της ατομικής για τις ψυχές που βρίσκονται στην κόλαση, έχουν περιγραφεί σε πολλούς βίους Αγίων και ασκητών καθώς και σε Πατερικά κείμενα.

«Μία γυναίκα που μοιάζει με την Παναγία κάθεται εδώ στο παγκάρι»

Παναγιώτης Καλόγηρος Δόκιμος μοναχός

Γερόντισσα Μακρίνα: Σήμερα ήρθε ένας κύριος πού μόλις μπήκε μέσα στο Μοναστήρι, είπα: «Αύτός ό άνθρωπος κάτι καλό έχει μέσα στήν ψυχή του».

--Δέν ξέρω, μιά άλλοίωσι ήρθε μέσα στήν ψυχή μου. Είχε ένα προσωπάκι πού έλαμπε.

Πριν έρθη στο αρχονταρίκι, μιλούσα μέ λαϊκούς γιά τήν προσευχή, τί δύναμι έχει ή προσευχή καί τί σοβαρό είναι όταν ό άνθρωπος προσέχη στο θέμα τής ψυχής.

Όχι προσευχή νά τελειώσουμε μόνο τα κομποσχοίνια μας -και αυτό βέβαια τό δέχεται- άλλα να νοιώσουμε τον Δεσπότη μας Χριστό, νά Τον νοιώσουμε στην καρδιά μας, αύτή είναι πραγματική προσευχή.

Καθώς λοιπόν συζητούσαμε τί είναι ή προσευχή, ό άνθρωπος αύτός άκούγοντας προσευχή, μέσα του αλλοιώθηκε. Τό πρόσωπό του έλαμψε περισσότερο- είδα σάν μία ακτίνα στο πρόσωπό του, καί μου είπε:

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019

Οἱ Ἅγιοι Εὐλάμπιος καὶ Εὐλαμπία τὰ ἀδέλφια

 
Καὶ προφθάσασα τὴν τομὴν Εὐλαμπία.
Εὐλαμπίῳ τμηθέντι κοινωνεῖ στέφους.
Τμήθησαν δεκάτῃ Εὐλάμπιος ἠδὲ ἀδελφή.

Ἔζησαν στὰ χρόνια του αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ (296 μ.Χ.). Ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν χριστιανῶν ἦταν σκληρὸς καὶ ἀνελέητος. Γι’ αὐτό, ὁ Εὐλάμπιος καὶ ἡ ἀδελφή του Εὐλαμπία κρύβονταν μαζὶ μὲ ἄλλους χριστιανοὺς στὸ βουνό.

Ἐκεῖ, ζοῦσαν καλλιεργώντας τὴν προσευχὴ καὶ τὴ μελέτη τῶν Ἱερῶν Γραφῶν.

Ο κοινωνικός σκοπός της Ορθοδοξίας - Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)
Καθηγητού Πανεπιστημίου

Ποια είναι τώρα η κοινωνική πλευρά του θέματος;

Έχομε τον άνθρωπο, τον οποιονδήποτε άνθρωπο που ζη μέσα σε μία κοινωνία και πρέπει να δράση ως υγιής κοινωνική μονάδα. Η θεραπεία που αναφέραμε παραπάνω, της νοεράς ενεργείας της ψυχής του ανθρώπου, αυτή η ίδια η θεραπεία, όταν περατωθή, δημιουργεί αυτομάτως κοινωνικό άνθρωπο, δηλαδή υγιή ψυχικά άνθρωπο, που είναι έτοιμος να δράση κοινωνικά σε όλους τους τομείς. 

Και εκείνος που είναι θεραπευμένος αυτομάτως, σιωπηρώς χειροτονείται ιατρός για τους άλλους, τους μη θεραπευμένους. Διότι η ιατρική επιστήμη που λέγεται Ορθοδοξία διαφέρει από τις άλλες επιστήμες στο ότι εκείνος, που θεραπεύθηκε, γίνεται αυτομάτως θεραπευτής. 

Ἅγιος Παΐσιος: Μὲ τὴν ἁμαρτία δίνουμε δικαιώματα στὸν πειρασμό

Πολύς δαιμονισμός ὑπάρχει σήμερα στὸν κόσμο. Ὁ διάβολος ἁλωνίζει, γιατί οἱ σημερινοί ἄνθρωποι τοῦ ἔχουν δώσει πολλά δικαιώματα καὶ δέχονται δαιμονικές ἐπιδράσεις φοβερές. 

Ἔλεγε ἕνας πολύ σωστὰ: «Ὁ διάβολος παλιά ἀσχολεῖτο μὲ τούς ἀνθρώπους, τώρα δὲν ἀσχολεῖται! Τούς ἔβαλε στὸν δρόμο καὶ τούς λέει: «Ὥρα καλή!». καὶ τραβᾶνε οἱ ἄνθρωποι!». 

Εἶναι φοβερό! Βλέπετε, τὰ δαιμόνια στὴν χώρα τῶν Γαδαρηνῶν[1], γιὰ νὰ πᾶνε στὰ γουρούνια, ζήτησαν ἄδεια ἀπὸ τὸν Χριστό, γιατί τὰ γουρούνια δὲν εἶχαν δώσει δικαίωμα στὸν διάβολο καὶ αὐτός δὲν εἶχε δικαίωμα νὰ μπῆ σ' αὐτά. Ὁ Χριστός ἐπέτρεψε νὰ μπῆ, γιὰ νὰ τιμωρηθοῦν οἱ Ἰσραηλίτες, ἐπειδή ἀπαγορευόταν νὰ τρῶνε χοιρινό κρέας.

Στα βρόχια της νεοταξικής προπαγάνδας

του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας

Καθημερινά γινόμαστε αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες όλο και περισσότερων γεγονότων, φαινομένων και κάθε λογής άλλων τεκμηρίων της πορείας προς τη διαμόρφωση μιας νέας παγκόσμιας ζοφερής πραγματικότητας κατά τα σχέδια των υπηρετών της Νέας Εποχής. Μιας πορείας που εδώ και μερικά χρόνια εξελίσσεται πλέον με καταιγιστικούς ρυθμούς. Και το λεγόμενο προσφυγικό ζήτημα είναι ασφαλώς ένα από τα κυρίαρχα θέματα της ατζέντας.

Ποιοι δεν επιθυμούν την επιστροφή στα Αναλυτικά Προγράμματα και τα βιβλία Θρησκευτικών που ίσχυαν μέχρι το 2016;

Η ανακοίνωση των νέων αποφάσεων του ΣτΕ που ακυρώνουν για μια ακόμη φορά τα «νέα Θρησκευτικά» οδηγεί αναπόδραστα στο ερώτημα με ποιο τρόπο θα πρέπει το Υπουργείο Παιδείας να συμμορφωθεί προς αυτές. 

Η απλή, λογική, νομικά ορθή και αναμενόμενη εξέλιξη για όσους έκαναν την προσφυγή στο ΣτΕ και δικαιώθηκαν, αλλά και για τη συντριπτική πλειονότητα κληρικών, θεολόγων, δασκάλων και γονέων των μαθητών, είναι η επιστροφή στα ισχύοντα μέχρι το 2016 Αναλυτικά Προγράμματα και η εκτύπωση και αποστολή στα σχολεία των βιβλίων Θρησκευτικών που υπήρχαν μέχρι τότε.

Ωστόσο, παρόλο που η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αποφεύγει να τοποθετηθεί και τηρεί σιγή ιχθύος, όλες τις μέρες, που ακολούθησαν την ανακοίνωση των αποφάσεων του ΣτΕ, στα ΜΜΕ κυκλοφορούν πληροφορίες ότι η παραπάνω λύση δεν είναι αυτή που προκρίνεται.