ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Οἱ Ἅγιοι Εὐστράτιος, Αὐξέντιος, Εὐγένιος, Μαρδάριος καὶ Ὀρέστης

 
Τὸν Εὐστράτιον καὶ συνάθλους δὶς δύω,
Ἅπαξ δύω κτείνουσι πῦρ τε καὶ ξίφος.
Τούς γε σὺν Εὐστρατίῳ δεκάτῃ τρίτῃ ἔκτανεν ἄορ.

Μαρτύρησαν κατὰ τὸ σκληρὸ διωγμὸ τῶν χριστιανῶν ἐπὶ Διοκλητιανού. Ὁ Εὐστράτιος, ποὺ ἦταν ἀνώτερος ἀξιωματικός, συνελήφθη ἀπὸ τὸ Δούκα Λυσία. Αὐτός, ἀφοῦ τὸν βασάνισε μὲ τὸν πιὸ φρικτὸ τρόπο, ἔπειτα τὸν ἔστειλε στὸν ἔπαρχο Ἀγρικόλα. Φημισμένος αὐτὸς γιὰ τὴν ὠμότητά του ἀπέναντι στοὺς χριστιανούς, ἔβαλε τὸν Εὐστράτιο νὰ βαδίσει μὲ σιδερένια παπούτσια, ποὺ εἶχαν μέσα μυτερὰ καρφιά. Κατόπιν τὸν ἀποτελείωσε, ἀφοῦ τὸν ἔριξε μέσα στὴ φωτιά.

Ηρωδίων Καψαλιώτης (1904 - 12 Δεκεμβρίου 1990) - (Δια Χριστόν σαλός)

Γεννήθηκε φτωχός, ο κατά κόσμον Ιωάννης Μαντούφ, σ’ ένα χωριό της Ρουμανίας, που λέγεται Ορντασέστ, το 1904. Από μικρός αγά­πησε υπέρμετρα τον Χριστό. Νέος ήλθε στο αγιασμένο Περιβόλι της Παναγίας, για ν’ αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον Υιό της. Πρόκειται για ευώδες άνθος του θεοφύτευτου κήπου του ιερού Άθωνος και για γλυκόφθογγο στρουθίο τ’ ουρανού.

 

Ρασοφόρεσε μάλλον στο Διονυσιάτικο Κελλί των Εισοδίων της Θεοτόκου στην Καψάλα και το μέγα σχήμα των μοναχών έλαβε στην Καλύβη των Αρχαγγέλων στην Αγιοπαυλίτικη Λακκοσκήτη. Από το τέλος του 1964 ασκήτευε στο Κελλί του Αγίου Δημητρίου στην Καψάλα. 

Ο ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ - Ιστορικό της ανάγλυφης εικόνας

Φωτιά, καπνός κι αντάρα στα παράλια της Μεσογείου. Τα κουρσάρικα καράβια των Σαρακηνών οργώνουν ελεύθερα τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου και σκορπούν τη συμφορά και τον όλεθρο στα δαντελωτά ακρογιάλια του. 

Οι Σαρακηνοί, σαν γύπες, αράζουν όπου μυρίζονται τροφή κι ανοίγουν τις μπουκαπόρτες τους και ξερνούν ό,τι χειρότερο μπορεί να δείξει το ανθρώπινο γένος. Κορμιά μαύρα σαν το σκοτάδι, ανθρώπους θεριά, τους φοβερούς Σαρακηνούς, τη φοβέρα των παραλίων οικισμών, τη συμφορά.

 

   Δεν έχουν τίποτα το ιερό, δεν πιστεύουν σε κανένα Θεό, γι’ αυτούς Θεός είναι το πλιάτσικο, σύντροφός τους ο μπαλτάς και το μαχαίρι, ευχαρίστησή τους το άλικο αίμα και το κρασί. Μοιάζουν πολύ τα δύο αυτά και τ’ αγαπούν εξίσου.

Βιομηχανίες η Τουρκία, καφετέριες η Ελλάδα!

Γράφει ο Χρήστου Δημήτρης

Τα τουρκικά επεκτατικά σχέδια στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο ανησυχούν τους Έλληνες και δικαίως. Κορυφώνονται σε μια εποχή όπου η διεθνής τάξη έχει καταρρεύσει. Οι διεθνείς οργανισμοί αδυνατούν να πάρουν αποφάσεις και οι μεγάλοι παίκτες κάνουν παιχνίδι όπως τους επιθυμούν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Ο Ερντογάν κατάφερε το ασύλληπτο, να αγοράσει υπερσύγχρονα πυραυλικά συστήματα από τη Μόσχα και να υποτάξει στα σχέδιά του τους Αμερικανούς, οι απειλές των οποίων αποδείχτηκαν κούφιες.

Με λίγα λόγια, η Τουρκία που έχει με το μέρος της εκτός από τον Τραμπ και τον Πούτιν, θεωρείται αναντικατάστατη στο ΝΑΤΟ. Ένα ΝΑΤΟ που αρνείται να πάρει θέση στις ελληνοτουρκικές διαφορές, ενώ οι δικοί μας εταίροι στην Ευρώπη, διστάζουν να υπερασπιστούν μια χώρα μέλος της Ένωσης. Το όραμα του Ερντογάν για μια μεγάλη Τουρκία συνεχίζει να υλοποιείται μεθοδικά.

Η απάντηση στην άποψη: «Κανείς δεν ξέρει στα αλήθεια πότε αρχίζει η ζωή»! (Do we really KNOW when Life Begins?)

– Ξέρουμε στα αλήθεια το πότε αρχίζει η ζωή;

– Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως αυτό είναι απόλυτα κάποιο μυστήριο και πως η άμβλωση θα έπρεπε να επιτρέπεται.

– Υποστηρίζουν πως το έμβρυο «δεν είναι πρόσωπο» ή, εν πάσει περιπτώσει, δεν είναι αυτό που ονομάζουμε «αληθινό ανθρώπινο πλάσμα».

– Ή πως είναι μια «εν δυνάμει ζωή», εφόσον βρίσκεται ακόμη μέσα στη μήτρα της μητέρας του.

– Αλλά υπάρχουν δύο προβλήματα με αυτού του είδους τα επιχειρήματα.

– Καταρχάς, ακόμη και εάν ήταν αλήθεια, πως δεν γνωρίζουμε το πότε αρχίζει η ζωή μέσα στη μήτρα, αυτό θα αποτελούσε επιχείρημα εναντίον της άμβλωσης.

Πώς ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Βάσσος Λυσσαρίδης απέτρεψαν την Ένωση, το 1964. Συγκλονιστικές οι αποκαλύψεις του Π.Γαρουφαλιά.

Ανάκληση αποδοχής του «Σχεδίου Άτσεσον»

Ο Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον Ιωάννη Σωσσίδη, διευθυντή του διπλωματικού του γραφείου, και του είπε: «Δεν μπορούμε να δεχθούμε το «Σχέδιο Άτσεσον».

Δεν μπορούμε να το εφαρμόσουμε.

Ειδοποίησε αμέσως τον Νικολαρεΐζη, πως ανακαλώ την αποδοχή του «Σχεδίου».

ΠΡΙΝ καν φθάσει η ανάκληση από τη Γενεύη, έφθασε η απάντηση των Τούρκων, που απέρριπταν το «Σχέδιο Άτσεσον».

Και ζητούσαν όπως η περιοχή Καρπασίας ενσωματωθεί στην Τουρκία και η υπόλοιπη Κύπρος με την Ελλάδα.

Ο Άγιος Σπυρίδωνας στην Α' Οικ. Σύνοδο της Νίκαιας

Λίγα γράμματα έμαθε ο άγιος Σπυρίδωνας. Τούτο, όμως, δεν τον εμπόδισε από του να προσέλθει και να λάβει μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο που συνεκάλεσε ο Μέγας Κωνσταντίνος τα 325 μ.Χ., για να αποστομώσει και καθαιρέσει τον Άρειο. 

Ο τρομερός αυτός αιρετικός, όπως ξέρουμε, δίδασκε ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλά δημιούργημα και πλάσμα του Θεού. Κι η αιρετική του αυτή διδασκαλία είχε προκαλέσει αληθινό σάλο κι είχε συνταράξει ολόκληρη τη Χριστιανική Εκκλησία. 

Στη σύνοδο αυτή από τη μια μεριά είχε παραταχθεί ο Άρειος με τους ικανούς ρήτορες και οπαδούς του επισκόπους. Κι ήταν αυτοί ο Νικομήδειας Ευσέβιος, ο Νικαίας Θεαγένης και ο Χαλκηδόνος Μακάριος. 

ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ: Ἔχουμε δογματικές διαφορές μέ τούς Λατίνους; (Θαῦμα Ἁγίου Σπυρίδωνος)

Σχόλιο Πᾶνος: Μὲ ἀφορμὴ τοὺς «ἀδελφικούς» ἐναγκαλισμούς, τὶς συναντήσεις, τοὺς ἀσπασμοὺς καὶ τὰ συλλείτουργα τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως μὲ τὸν Πάπα, παραθέτουμε τὸ παρακάτω θαῦμα τοῦ Ἀγίου Σπυρίδωνος τὸ ὁποῖον τὸ πήραμε ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα «Ὀρθόδοξος Συναξαριστής». 

Ἄς τὸ διαβάσουν μήπως καὶ παραδειγματιστοῦν ἀπὸ τὴν τιμωρία καὶ τὸ δίδαγμα τοῦ μεγάλου αὐτοῦ θαύματος τοῦ Ἁγίου, ἀφ᾿ ἑνὸς ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου ὁ Ἀρχιεπίσκοπός μας καὶ ὅσοι Μητροπολίτες μας κάνουν τυφλὴ ὑπακοὴ στὰ κελεύσματά Του (κατὰ τὸν Σπάρτης «ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας στὴν γῆ), ὅσον ἀφορὰ στὶς οἰκουμενιστικὲς θέσεις, τοποθετήσεις καὶ πράξεις του καὶ οἱ ὁποῖοι Μητροπολίτες καὶ λοιποί, συμπαρασύρουν χιλιάδες χριστιανοὺς στὴν πλάνη τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ. 

Ἄς εὐχηθοῦμε ὁ Ἅγιος νὰ φωτίση τοὺς ταγοὺς τῆς Ἑκκλησίας μας, νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ ἀντιδρᾶσουν σθεναρὰ στὴν μεγάλη αὐτὴ πλάνη καὶ ἰδίως στὸ μεγάλο πρόβλημα ποὺ δημιουργήθηκε τελευταῖα, μὲ τοὺς χειρισμοὺς καὶ ἀποφάσεις τους στὸ θέμα τοῦ Οὐκρανικοῦ!

Ἀμήν!

ΡΩΜΗΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ: «Πνευματικός διάλογος μέ Ὀρθοδόξους νέους ἐκ Θεσσαλονίκης» (ΜΕΡΟΣ Γ΄)

(κατά φύσιν καί κατά μετοχήν στήν Ἑλληνική Παιδεία Ἕλληνες τῆς Κύπρου) 
(ΜΕΡΟΣ Γ΄)

Ἐρώτηση 10η

Γνωρίζουμε καλά ὅτι ἡ προσευχή μᾶς ἑνώνει μέ τόν Θεό. Πῶς μποροῦμε νά γίνουμε ἄνθρωποι προσευχῆς μέσα στόν κόσμο, πού ζοῦμε;

Ἀπάντηση

Ἡ προσευχή πραγματικά μᾶς ἑνώνει μέ τήν Ἁγία Τριάδα, μέ τήν ἄκτιστη θεία Χάρη, ὄχι μέ τήν ἀπρόσιτη, ἀμέθεκτη καί ἀκοινώνητη θεία οὐσία (ἅγιοι Συμεών ὁ νέος θεολόγος καί Γρηγόριος Παλαμᾶς). Λέγει, ἐπίσης, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως : «Εἶναι προτιμότερο νά προσευχόμαστε ψυχοσωματικά συνεχῶς, παρά νά ἀναπνέουμε μόνο σωματικά».

Η Εμφάνιση του Αγίου Σπυρίδωνα στον Άγιο Παΐσιο

Άγιος Σπυρίδων: Από τους πλέον τιμημένους Αγίους της Ορθοδοξίας ο Άγιος Σπυρίδων προστάτης των φτωχών, των ορφανών και των αδικημένων είχε τέτοια αγιότητα που του δόθηκε η χάρη άνωθεν να κάνει πολλά θαύματα. 

Μια συγκλονιστική πραγματική ιστορία από το βιβλίο του Άγιου Γέροντα Παϊσίου, που αξίζει σίγουρα να διαβάσετε και να ακούσετε όλοι.

Κάποτε στο Κουτλουμουσιανό Κελί του Αγίου Σπυρίδωνος, το Κερκυραίικο, ενώ είχε πλησιάσει η εορτή του Αγίου, δεν είχαν βρει ακόμη ψάρια και οι Πατέρες ανησυχούσαν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων ὁ Θαυματουργός Ἐπίσκοπος Τριμυθοῦντος Κύπρου

 
Ὁ θαυματουργὸς κἂν τέθνηκε Σπυρίδων,
Τοῦ θαυματουργεῖν οὐκ ἔληξεν εἰσέτι.
Ἀμφὶ δωδεκάτην Σπυρίδων βίοτον λίπε τόνδε.

Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της Κύπρου (και όχι στην Τριμυθούντα - σημερινή Τρεμετουσιά - όπως γράφουν πολλοί) από οικογένεια βοσκών, που ήταν κάπως εύπορη. Αν και μορφώθηκε αρκετά δεν άλλαξε επάγγελμα. Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 5ον)

Απόγονοι Τσε -Αθωνιτών , παπάς και πρεσβυτέρα!
Με των ανέμων τα φτερά , με μυρωμένο αγέρα ,
έρχονται και μας συναντούν σ αγνάντι ευλογημένο,
μαζί μας να αναπέμψουνε εκστάσεως τον αίνο!

Ξύλο Ζωής ορθώνεται , του ουρανού ισοστάσιο!
Παράδεισος πανόλβιος , θυσίας το θαυμάσιο!
Σαράντα μάρτυρες κρατούν την πίστη μες στην λίμνη!
Θρόισμα Αγγέλου ακούγεται και νικητήριοι ύμνοι!

Χρόνοι πολλοί κι αν έφυγαν θύμηση δεν γερνάει.
Στο ματωμένο πρόσωπο το τέκνο του φιλάει!
Ξηροποτάμου του Εφραίμ , τους λόγους συναντάμε .
τις μνήμες τις σωτήριες, μες στην νυχτιά διψάμε! 

Δώδεκα και μισή , μεσημέρι Τρίτης , αντιμέτωποι με την …εκφραστική μας φτώχεια και την έλλειψη πρωτοτυπίας ! Το ξανασκεφτόμαστε και το ξαναλέμε : Φαίνεται τόσο πολύς ο καιρός που κύλησε από τότε που πατήσαμε και για φέτος την Αγιορείτικη γη …. Μόλις μία μέρα και κάτι ώρες! 

ΤΡΕΙΣ ΦΤΩΧΟΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ

Του π. Δημητρίου Μπόκου

Ζούσαν μαζί κάποτε σ’ ένα φτωχό μέρος τρεις καλόγεροι. Για να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια τους, δούλευαν σαν θεριστές την εποχή του θερισμού. Μια χρονιά λοιπόν ανέλαβαν να θερίσουν εξήντα χωράφια. Ένας όμως απ’ τους τρεις από την πρώτη κιόλας ημέρα αρρώστησε και γύρισε στο κελλί του. Λέει τότε ο ένας από τους εναπομείναντες στον άλλον:

- Βλέπεις, αδελφέ, ο αδελφός μας αρρώστησε. Ας στριμωχτούμε λοιπόν λίγο περισσότερο οι δυο μας και πιστεύω πως με τις ευχές του θα προλάβουμε να θερίσουμε και το δικό του μερίδιο.

Πράγματι κατάφεραν να τελειώσουν εγκαίρως όλο το έργο και αφού πληρώθηκαν για τη δουλειά τους, φώναξαν τον τρίτο καλόγερο και του είπαν:

Ο διπλός θάνατος των Γλυπτών του Παρθενώνα

Βάνδαλοι της βικτωριανής εποχής προκάλεσαν μέσα σε 70 χρόνια μεγαλύτερη ζημιά στα γλυπτά του Παρθενώνα από όση προκάλεσε η ρύπανση στα 120 χρόνια που ακολούθησαν

Λεηλάτησε τον Παρθενώνα στον μέγιστο βαθμό που μπορούσε. Η ακόρεστη πλεονεξία του όμως δεν του επέτρεψε να αποχωριστεί κι εκείνα τα γλυπτά που δεν κατάφερε να αποσπάσει από το κορυφαίο μνημείο της κλασικής αρχαιότητας. 

Γι' αυτό και ο λόρδος Ελγιν πριν αναχωρήσει από την Αθήνα προσέλαβε ειδικούς τεχνίτες για να δημιουργήσουν εκμαγεία των περισσοτέρων από τα γλυπτά που θα άφηνε πίσω του. 

Η ανάλυση αυτών των εκμαγείων αποκαλύπτει λεπτομέρειες που χάθηκαν συν τω χρόνω και μπορούν να φέρουν στο φως επιπλέον αθέατα στοιχεία για τα σημαντικά αυτά έργα τέχνης της κλασικής αρχαιότητας.

Ούτε στην Κατοχή: Να απαγορευθούν αντιγερμανικές ομιλίες στη Βουλή!

Τρελλαίνεται κανείς διαβάζοντας τις όλο και πιο εξωφρενικές δηλώσεις και ειδήσεις που “παράγει” μια πολιτική τάξη τελούσα σε πλήρη ασυναρτησία και βαθύτατη ξένη εξάρτηση. 

‘Ενα τελευταίο παράδειγμα είναι ο βουλευτής της ΝΔ Διονύσης Χατζηδάκης που, όπως μας πληροφορεί η Αυγή της 6.12.19, ζήτησε να διαγραφεί από τα πρακτικά της Βουλής η αναφορά Βελόπουλου ότι η Γερμανία είναι “το μεγαλύτερο πλυντήριο στο κόσμο”. 

Παύλος Βρέλλης: Ο Έλληνας που έφτιαξε με τα χέρια του την ιστορία της χώρας μας σε κέρινα ομοιώματα

Σαν να το θέλησε λες η μοίρα, ο άνθρωπος που θα αναβίωνε με κερί και τέχνη ζηλευτή τον αγώνα του έθνους μας το 1821 γεννήθηκε ανήμερα της επετείου της εθνικής μας παλιγγενεσίας, 25η του Μαρτίου.

Και έτσι σήμερα, λίγα χιλιόμετρα έξω από τα Γιάννενα, μας περιμένει μια αξέχαστη περιπλάνηση στη νεοελληνική ιστορία μέσα από τα κέρινα ομοιώματα του Παύλου Βρέλλη, ένα έργο ζωής για τον ίδιο και μια εμπειρία μνήμης για τον επισκέπτη.

Ο γλύπτης Βρέλλης αναπαρέστησε τις μεγάλες στιγμές του τόπου μας υπενθυμίζοντας τις μορφές που σημάδεψαν τους αγώνες μας, αφήνοντάς μας να μένουμε με το στόμα ανοιχτό μπροστά στα κέρινα ομοιώματά του.

Για την λήθη, την άγνοια και την ραθυμία - π. Ευσέβιος Βίττης (†)

Ο όσιος Μάρκος ο ασκητής, στον πρώτο τόμο της Φιλοκαλίας, γράφει μια επιστολή «προς Νικόλαον». Πάρα πολύ ωραίο κείμενο. Και εκεί μιλάει για τους τρεις «γίγαντες»: την λήθη, την άγνοια και την ραθυμία. Έχουν και χαρακτήρα ψυχολογικό αυτά, αλλά έχουν και χαρακτήρα πνευματικό. Αν μου επιτρέψετε, θα επιχειρήσω μια μικρή ανάλυση…

Η λήθη είναι ένα ψυχολογικό γεγονός, δηλαδή το ότι φεύγει από την μνήμη μας μία παράσταση, κάτι που ξέρουμε. Αυτό είναι φυσιολογικό και απαραίτητο, διότι δεν μπορεί η μνήμη μας να κρατήσει τα πάντα· θα επιβαρυνθεί πάρα πολύ.

Έχουμε λοιπόν την ψυχολογική πλευρά της μνήμης, που μία ιδιότητά της είναι η λήθη. Έχουμε όμως και την πνευματική πλευρά, που κατά την γνώμη μου παρουσιάζει το εξής στοιχείο: Η λήθη αυτή είναι επιμέρους λήθη, δηλαδή, ένα πράγμα το οποίο δεν το ξεχνάω και ταυτόχρονα το ξεχνάω. 

Η Παναγία Προυσσιώτισσα διώχνει την θανατηφόρο γρίππη

Διηγήθηκε η Μεσολογγίτισσα Γεωργία Μωραΐτου: «Το έτος 1918 έπεσε θανατηφόρα γρίππη στο Μεσολόγγι. Παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες των γιατρών, ο ένας μετά τον άλλον κολλούσαν γρίππη και μετά από λίγες μέρες πέθαιναν εξαντλημένοι. 

Καθημερινώς πέθαιναν 25-30 άτομα, τα οποία μετέφεραν με κάρα και τα έθαπταν χωρίς συνοδεία ιερέως. Είχε γίνει επιδημία φοβερή. Το ίδιο συνέβαινε στο Αγρίνιο, όπου πέθαιναν κάθε μέρα 40-50 άτομα, στο Αιτωλικό και στα γύρω χωριά. 

Όταν είδαν οι ιθύνοντες της πόλεως τα πολλά θύματα και την γρήγορη εξάπλωση της νόσου συνεννοήθηκαν με τον Επίσκοπο και έστειλαν ανθρώπους στο μοναστήρι της Παναγίας της Προυσσιώτισσας.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Ὁ Ὅσιος Δανιὴλ ὁ Στυλίτης

 
Καὶ γήϊνον πᾶν, ἀλλὰ καὶ γῆν ἐκκλίνων,
Οἰκεῖ Δανιὴλ πρὶν στῦλον, καὶ νῦν πόλον.
Ἑνδεκάτῃ Δανιὴλ στυλοβάμων εὕρατο τέρμα.

Γεννήθηκε τὸ 410 μ.Χ., στὸ χωριὸ Μαρουθὰ τῆς περιφερείας Σαμοσάτων.

Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του ὀνομάζονταν Ἠλίας καὶ Μάρθα. Ὁ Δανιὴλ γεννήθηκε ἐνῶ ἡ μητέρα του ἦταν στείρα. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ γονεῖς του ὑποσχέθηκαν νὰ τὸν ἀφιερώσουν στὴν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ. Τὸν ἀνέθρεψαν μὲ πολλὴ ἐπιμέλεια, καὶ οἱ κόποι τους δὲν πῆγαν χαμένοι. Ὁ Δανιὴλ ἀπέδωσε καρπούς.

Ιερομόναχος Ευγένιος Διονυσιάτης (1875 - 10 Δεκεμβρίου 1961)

Ο κατά κόσμον Ευάγγελος Παντελεήμονος Λημώνης γεννήθηκε στη Χότσιστα Κορυτσάς της Β. Ηπείρου το 1875. Διετέλεσε δάσκα­λος και ήταν γνώστης άριστος της βυζαντινής μουσικής. Όταν κάποτε οι Τούρκοι θέλησαν να κάψουν ένα ελληνικό σχολείο, αποσόβησε την καταστροφή με την προσευχή του, λέγοντας τους Χαιρετισμούς της Πα­ναγίας. 

 

Προσήλθε με ιερό πόθο στη μονή Διονυσίου κι εκάρη μοναχός το 1909. Ως μοναχός διακρίθηκε για την υπακοή του και τη μοναχική του ακρίβεια. Είχε κόψει τελείως το θέλημά του. Συνήθιζε να λέει: «Ο υποτακτικός ουδέν έχει εν τω κόσμω τούτω, ει μη μόνον τον Χριστόν».