Γέρων Κλεόπας Ηλιέ: «Όλους θα μας φάει ο Παράδεισος!»

Ένας καλόγερος κάποτε με αγία ζωή διάβασε στην Αγία Γραφή το «χίλια έτη…». 

 

Είχε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία και με απλότητα της είπε: 

«Παναγία μου, πες στο Χριστό να μου εξηγήσει πώς είναι τόσο όμορφα στον Παράδεισο, ώστε τα χίλια χρόνια να φαίνονται ότι είναι μία μέρα. 

 

Ήταν εκκλησιαστικός στο διακόνημα και ηλικιωμένος. Το βράδυ, όταν έφευγαν οι άλλοι μοναχοί, αυτός έμενε στο ναό, προσευχόταν κι έλεγε: 

«Παναγία μου, πες μου πώς γίνεται αυτό». Οι πόρτες της εκκλησίας ήταν ανοιχτές. Μέσα στην εκκλησία μπήκε ένας αετός. Ήταν τόσο όμορφος που δεν περιγραφόταν. Είχε χιλιάδες χρώματα κι έλαμπε. 

ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΤΟ «ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΡΑΓΜΑ» ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

 

Πηγαίνοντας να πληρώσει, φεύγοντας από το κατάστημα, η νεαρή ταμίας ρώτησε την ηλικιωμένη κυρία, αν θα χρειαστεί πλαστική τσάντα για τα ψώνια της, διαφορετικά της είπε πως θα έπρεπε να φέρνει δικές της, πολλών χρήσεων, απ’ το σπίτι, γιατί οι πλαστικές σακούλες δεν είναι καλές για το περιβάλλον.

 

Η γυναίκα ζήτησε συγγνώμη από την κοπέλα και της εξήγησε, «Ναι, εμείς δεν είχαμε αυτό το “πράσινο πράγμα", στα νιάτα μου»… Η νεαρή υπάλληλος απάντησε, «Αυτό είναι το πρόβλημά μας σήμερα. Η δική σας γενιά δεν νοιαζόταν αρκετά, ώστε να σώσει το περιβάλλον μας, για τις μελλοντικές γενιές». Η ηλικιωμένη κυρία της είπε πως είχε δίκιο – «Ναι, η δική μου γενιά δεν είχε αυτό το “πράσινο πράγμα” στην εποχή μου».

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἔτσι τήν τίμησε λοιπόν τήν Παναγιά μας ὁ μητροπολίτης Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως...

 

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

Καί γιά ὅσους δέν τό ἀντιλήφθηκαν, στή βλασφημία πού γιά μιά ἀκόμη φορά περιέπεσε ὁ τραγικός Βαρθολομαῖος, ἐπιτελῶντας τήν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Δεκαπενταύγουστου μέσα σέ παπικό ναό καί κάνοντας ξετσίπωτα λόγο γιά «ἀδελφές Ἐκκλησίες» πού δῆθεν συνεορτάζουν τήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου (ἀσχέτως φυσικά τοῦ ὅτι οἱ παπικοί ΔΕΝ ἑορτάζουν κἄν τέτοιο γεγονός), παρέστη ὄχι μόνο ὁ διαβόητος Ἐλπιδοφθόρος, ἀλλά καί ὁ μητροπολίτης Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως Βαρνάβας. 

 

Ἔτσι τήν τίμησε λοιπόν τήν Παναγιά μας ὁ συγκεκριμένος ἐπίσκοπος, γνωστός καί διάπυρος βεβαίως ὀπαδός καί διαπρύσιος προωθητής ὅλης τῆς νεοεποχίτικης ἀτζέντας: οἰκουμενισμός, μεταπατερικότητα, ἀγαπολογία, συμπροσευχή μέ χότζα σέ τουρκικό νεκροταφεῖο, κορωνο-ὑστερία, ἐμβολιολατρεία, διήμερος Ἀνάσταση, διώξεις παραδοσιακῶν κληρικῶν, σχέση μέ σχισματικούς κλπ (στή φωτογραφία τόν βλέπουμε περιχαρῆ παρέα μέ Οὐκρανό ψευδεπίσκοπο πού ἐπισκέφτηκε τή Θεσσαλονίκη τό 2019). 

Η εγκεκριμένη από την κυβέρνηση χειραγώγηση του καιρού οδήγησε στις πλημμύρες του Lynmouth το 1952

 

Belle Carter 

 

Οι πλημμύρες του 1952 που έπληξαν το χωριό Lynmouth στην Αγγλία αποκαλύφθηκε ότι προκλήθηκαν από χειραγώγηση του καιρού.

Ο κατακλυσμός, που συνέβη στις 15 Αυγούστου 1952, σάρωσε την άλλοτε γραφική κομητεία του Ντέβον, όπου βρίσκεται το Lynmouth. Εννέα ίντσες βροχής έπεσαν μέσα σε 24 ώρες, προκαλώντας έναν χείμαρρο νερού 90 τόνων να ξεχυθεί και να προκαλέσει τον θάνατο περισσότερων από 30 ανθρώπων. Τόνοι βράχων στην περιοχή Exmooor, κορεσμένοι από την πλημμύρα, έπεσαν στο Lynmouth και κατέστρεψαν αρκετά σπίτια και επιχειρήσεις.

Νώντας Σκοπετέας: Τήν Παναγία ἀπ᾿ τό φουστάνι...

 

 Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

Γλυκοφιλοῦσα στοργικὴ στέκεται ἡ Μητέρα

Δίνει γιὰ ἐφόδιο ἕνα φιλὶ στὴν ἱλαρὴ ἑσπέρα!

Πιαστεῖτε ἀπ τὸν μανδύα Της καὶ μὴν τὴν χωριστεῖτε

Σωτήρια ἡ ἐγγύηση, μὲ αὐτὴν ἀγωνιστεῖτε!

....Ἑσπερινὸς στὴ στοργικὴ Γρηγορίου. Ἄλλη μιὰ μέρα κλείνει τὸν αἰνετικό της κύκλο, ὑποδεχόμενη καὶ περιφανῶς χαιρετίζοντας τοὺς Ἁγίους, ποὺ ἕναν ὁλάκερο χρόνο πρόσμεναν γιὰ νὰ μνημονευθοῦν ἐξαιρέτως. Ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες σὲ μιὰ νέα ἁλυσίδα προσκύνησης καὶ ἐνδυνάμωσης τῆς πίστης. Περνᾶμε ἀπὸ τὸν Δεσπότη Χριστό, περιστοιχισμένο ἀπ τὴν Εὐλογημένη τῶν γυναικῶν καὶ τὸν ἀρχηγὸ τοῦ ἀγγελικοῦ τάγματος Ἰωάννη, ἀπὸ τὸν Ἅγιο Νικόλαο καὶ τὴν Ἁγία Ἀναστασία τὴν Ρωμαία. Ὅλοι καταλήγουμε στὸ θρονί της Γλυκοφιλοῦσας. Παρατηρῶ κάποιων ρασοφόρων τὰ σκαμμένα πρόσωπα. Σὰν νὰ καρτεροῦν  κάτι ἀπὸ τὴν Ἐγγυήτρια Μητέρα τους. Νὰ ἀνανεώσει τὴν ὑπόσχεση τῆς παντοτινῆς προστασίας! Καὶ σὰν νὰ τοὺς δίνει Ἐκείνη ἡ Πανυπέραγνος, τὸ πιὸ γλυκὸ μητρικὸ φιλὶ στὸ μέτωπο. Τὸ βραβεῖο τῆς σημερινῆς πνευματικῆς τους ἐργασίας. Τὸ ἐφόδιο γιὰ τὴν νυχτερινὴ μάχη μὲ τῶν παθῶν τὸν τάραχο τὸν ἀπεχθῆ....

Γονείς, πώς θα προστατέψουμε τα παιδιά μας τώρα που ανοίγουν τα σχολεία;

 

Απορίες και ερωτηματικά για την επιβολή χρήσεως μάσκας στα ανήλικα παιδιά στα σχολεία και τις συνέπειες αυτής - (enromiosini.gr)

Οι «ειδικοί»  δήλωσαν  για τη χρήση της μάσκας:

- «Οι αξιωματούχοι του ΠΟΥ συστήνουν στους πολίτες να μη φοράν μάσκες προσώπου εκτός κι αν είναι άρρωστοι με τον ιό ή φροντίζουν κάποιον που είναι άρρωστος.»

Πηγή: Τσιόδρας: Δεν χρειάζεται να φοράμε μάσκα 31/3/2020   

Σοφία Μπεκρῆ: Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος - Ἕνας ἀληθινός κήρυκας τῆς μετανοίας

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Μιὰ σεβάσμια μορφὴ τιμᾶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας. Ἕναν Ἅγιο μὲ πολλαπλὲς ἰδιότητες, ὅπως διαβάζομε στὸ Ἀπολυτίκιό του: ὑπῆρξε προφήτης, πρόδρομος, βαπτιστὴς καὶ κήρυκας, μάλιστα δὲ μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ, χωρὶς νὰ ὑστερήσῃ οὐδόλως σὲ καμμία ἀπὸ τὶς παραπάνω ἀποστολές.

Δὲν γνωρίζει πραγματικὰ κανεὶς τί νὰ πρωτοθαυμάσῃ στὸν Ἰωάννη! Τὴν ταπείνωση, τὴν ὑπακοή του, τὴν σεμνότητα ἤ τὴν ἀσκητικότητά του; Ἤ μήπως περισσότερο τὴν παρρησία καὶ τὸ σθένος του νὰ ἀντιπαρατεθῆ στὸν πανίσχυρο Ἡρώδη, γεγονὸς ποὺ τοῦ κόστισε τελικά τὴν ζωή του; Ἐὰν τὸ κήρυγμά του περιοριζόταν σὲ καθαρὰ θρησκευτικὰ πλαίσια, ἴσως νὰ μὴν ἐνοχλοῦσε κανέναν, οὔτε αὐτὴν τὴν ἐξουσία. Ἐπειδή, ὅμως, προσέκρουε πάνω σὲ διεφθαρμένες συνειδήσεις ἀνθρώπων ποὺ δὲν ἤθελαν νὰ μετανοήσουν, ἡ φωνὴ ποὺ ἔκραζε «οὐκ ἔξεστι…» ἔπρεπε ὁριστικὰ νὰ σιγήσῃ. Ἡ φωνὴ τῆς συνειδήσεως, ὅμως, συνέχιζε νὰ ἐλέγχῃ τὸν ἐλεεινὸ Ἡρώδη, πού, ὡς λέγεται, ἔβλεπε συνεχῶς μπροστά του τὸ «φάντασμα» τοῦ ἀδικοσκοτωμένου Ἰωάννη καὶ στὸ τέλος βρῆκε καὶ ὁ ἴδιος φρικτὸ θάνατο.

Πορφυρίτης: «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος· ἅγιος»! (2) (Ἀφιερωμένο στά 12 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση ἑνός Ἁγίου)

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

 

«Ὁ Αὐγουστῖνος ὅμως εἶχε κηρύξει πόλεμο στήν ἐπαρχία του κατά τοῦ καρναβαλιοῦ καί ἡ διαφορετική ἀντιμετώπιση τοῦ θέματος ἀπό ἕναν κορυφαῖο ἱεράρχη τῆς Ὀρθοδοξίας τόν ἐξόργισε. Πολύ περισσότερο φαίνεται ὅτι τόν ἐξόργισαν τά ὅσα εἰπώθηκαν ἀπό τό Μελίτωνα γιά τήν ἀνάγκη νά ζεῖ ἡ Ἐκκλησία στήν ἐποχή της, νά κατανοεῖ τίς ἀγωνίες τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου καί νά μήν σκανδαλίζεται μέ τήν ‘‘παγκόσμιον ἐπανάσταση τῆς νεολαίας’’.»^[1].  

Κανονικά τό προηγηθέν κείμενο δέν θά ἔπρεπε νά χρήζει ὀρθοδόξου σχολιασμοῦ· δέν θά ἔπρεπε νά ὑπάρχει «ἀπολογία» γιά τίς αὐτονόητες, φυσικές καί ἐπιβαλλόμενες ἐνέργειες ἑνός Ἐπισκόπου, ἑνός ἁγίου Ἐπισκόπου. Τί σημαίνει ὅτι εἶναι «ἀνάγκη νά ζεῖ ἡ Ἐκκλησία στήν ἐποχή της»; Χρειάζεται διαρκή ἐκσυγχρονισμό ἡ Ἐκκλησία; Δέν ἰσχύει ὅτι «ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ κιβωτός τῆς σωτηρίας μας, εἶναι κατά τήν πατερική διδασκαλία, ὁ Χριστός παρατεινόμενος εἰς τούς αἰῶνας»^[2]; 

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ[:Ματθ.14,1-12] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

 

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ[:Ματθ.14,1-12]

 Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

   «Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὴν ἀκοὴν Ἰησοῦ (:Εκείνον τον καιρό άκουσε ο Ηρώδης Αντίπας, ο τετράρχης της Γαλιλαίας και της Περαίας, τη φήμη του Ιησού)»[Ματθ.14,1]· διότι ο βασιλιάς Ηρώδης, ο πατέρας του, που είχε φονεύσει τα νήπια της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, είχε πεθάνει.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Δευτέρας (Ἀποτομὴ τῆς Ἁγίας κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου) 28 Αὐγούστου 2022

 

Εὐαγγέλιο

 

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Ϛ´ 14 - 30

¹⁴ Καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Ἡρῴδης· φανερὸν γὰρ ἐγένετο τὸ ὄνομα αὐτοῦ· καὶ ἔλεγεν ὅτι Ἰωάννης ὁ βαπτίζων ἐκ νεκρῶν ἠγέρθη, καὶ διὰ τοῦτο ἐνεργοῦσιν αἱ δυνάμεις ἐν αὐτῷ. ¹⁵ ἄλλοι ἔλεγον ὅτι Ἠλίας ἐστίν· ἄλλοι δὲ ἔλεγον ὅτι προφήτης ὡς εἷς τῶν προφητῶν. ¹⁶ ἀκούσας δὲ ὁ Ἡρῴδης εἶπεν ὅτι Ὃν ἐγὼ ἀπεκεφάλισα Ἰωάννην, οὗτός ἐστιν· αὐτὸς ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν. ¹⁷ αὐτὸς γὰρ ὁ Ἡρῴδης ἀποστείλας ἐκράτησε τὸν Ἰωάννην καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν φυλακῇ διὰ Ἡρῳδιάδα τὴν γυναῖκα Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ὅτι αὐτὴν ἐγάμησεν. ¹⁸ ἔλεγε γὰρ ὁ Ἰωάννης τῷ Ἡρῴδῃ ὅτι Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου. ¹⁹ ἡ δὲ Ἡρῳδιὰς ἐνεῖχεν αὐτῷ καὶ ἤθελεν αὐτὸν ἀποκτεῖναι, καὶ οὐκ ἠδύνατο· ²⁰ ὁ γὰρ Ἡρῴδης ἐφοβεῖτο τὸν Ἰωάννην, εἰδὼς αὐτὸν ἄνδρα δίκαιον καὶ ἅγιον, καὶ συνετήρει αὐτόν καὶ ἀκούσας αὐτοῦ πολλὰ ἐποίει καὶ ἡδέως αὐτοῦ ἤκουε. ²¹ καὶ γενομένης ἡμέρας εὐκαίρου, ὅτε Ἡρῴδης τοῖς γενεσίοις αὐτοῦ δεῖπνον ἐποίει τοῖς μεγιστᾶσιν αὐτοῦ καὶ τοῖς χιλιάρχοις καὶ τοῖς πρώτοις τῆς Γαλιλαίας, ²² καὶ εἰσελθούσης τῆς θυγατρὸς αὐτῆς τῆς Ἡρῳδιάδος καὶ ὀρχησαμένης καὶ ἀρεσάσης τῷ Ἡρῴδῃ καὶ τοῖς συνανακειμένοις, εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῷ κορασίῳ·

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2022

Ἀποτομὴ Κεφαλῆς Ἰωάννου Προδρόμου

 
Τέμνει κεφαλὴν χεὶρ μιαιφόνος ξίφει,
Τοῦ χεῖρα θέντος εἰς κεφαλὴν Κυρίου.
Εἰκάδι ἀμφ' ἐνάτῃ Προδρόμου τάμεν αὐχένα χαλκός.

«Οὐκ ἐξεστὶ σοι ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχεις τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὁ ὁποῖος ζεῖ ἀκόμα. Λόγια τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ποὺ ἀποτελοῦσαν μαχαιριὲς στὶς διεφθαρμένες συνειδήσεις τοῦ βασιλιὰ Ἡρώδη Ἀντίπα καὶ τῆς παράνομης συζύγου του Ἡρωδιάδος, ποὺ ἦταν, γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου.

ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ[:Πράξ.13,25-32] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ [:Υπομνηματισμός των εδαφίων Πράξ.13,23-36]

 

ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ[:Πράξ.13,25-32]

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[:Υπομνηματισμός των εδαφίων Πράξ.13,23-36]  

     […]Έπειτα αναφέρει και τον Ιωάννη, που δίνει τη μαρτυρία και λέγει: «Τούτου ὁ Θεὸς ἀπὸ τοῦ σπέρματος κατ᾿ ἐπαγγελίαν ἤγαγε τῷ Ἰσραὴλ σωτηρίαν, προκηρύξαντος ᾿Ιωάννου πρὸ προσώπου τῆς εἰσόδου αὐτοῦ βάπτισμα μετανοίας παντὶ τῷ λαῷ ᾿Ισραήλ. ὡς δὲ ἐπλήρου ὁ ᾿Ιωάννης τὸν δρόμον, ἔλεγε· τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι; οὐκ εἰμὶ ἐγώ, ἀλλ᾿ ἰδοὺ ἔρχεται μετ᾿ ἐμὲ οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν λῦσαι(:Από τους απογόνους του Δαβίδ ο Θεός, σύμφωνα με την υπόσχεση που είχε δώσει στους Πατριάρχες και στον ίδιο τον Δαβίδ, απέστειλε και ανέδειξε στον Ισραήλ, σωτήρα τον Ιησού. Προηγουμένως όμως, πριν αρχίσει ο Ιησούς τη δημόσια δράση Του, ο Ιωάννης είχε κηρύξει βάπτισμα μετανοίας σε όλο τον λαό του Ισραήλ, για να τον προετοιμάσει να υποδεχθεί τον Σωτήρα που θα ερχόταν μετά από λίγο.

H «Ελένη» του Γκατζογιάννη (Εκτελέστηκε: 28 Αυγούστου 1948) . - ταινία

 

Ὁ δρόμος γιά τή ρεματιά*

Στίς 28 Αὐγούστου 1948, μιά ζεστή ἀποπνικτική μέρα, γύρω στίς δωδεκάμιση, μερικές χωριάτισσες ζαλωμένες ξύλα κατέβαιναν ἕνα ἀπόκρημνο μονοπάτι πάνω ἀπό τό χωριό Λιά, ἕναν οἰκισμό μέ σταχτιά λιθόχτιστα σπίτια σέ μιά βουνοπλαγιά κάτω ἀκριβῶς ἀπό τά ἑλληνοαλβανικά σύνορα. Ὅπως οἱ γυναῖκες ἀντίκρυσαν τό χωριό στά πόδια τους, ἀπάντησαν μιά φριχτή συνοδεία.

Μπροστά καί πίσω, κρατῶντας τουφέκια, ἦσαν κάμποσοι άπό τούς κομμουνιστές ἀντάρτες, πού κατεῖχαν τό χωριό τούς τελευταίους ἐννιά μῆνες - ἐμφύλιος πόλεμος στήν Ἑλλάδα συνεχιζόταν. Φρουροῦσαν δεκατρεῖς δεσμῶτες, πού βάδιζαν γιά ἐκτέλεση ξυπόλητοι, τά πόδια τους μαῦρα καί πρησμένα ἀπό τή φάλαγγα. Κάποιος, ἀνήμπορος ἀπὸ τό ξύλο νά βαδίσει ἢ ἔστω ν᾿ ἀνακαθήσει, ἦταν δεμένος πάνω σ᾿ ἕνα μουλάρι.

Πορφυρίτης: «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος· ἅγιος»! (1) (Ἀφιερωμένο στά 12 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση ἑνός Ἁγίου)

 

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

 

«Μοναδική ὑπῆρξε στά ἑλληνικά ἐκκλησιαστικά πράγματα ἡ περίπτωση τοῦ μητροπολίτη Φλώρινας Αὐγουστίνου Καντιώτη...»[1]. Πράγματι, ὁ μακαριστός πατήρ Αὐγουστίνος Καντιώτης ἄφησε «ἐποχή» στά ἑλληνικά ἐκκλησιαστικά χρονικά. Τό ἀκέραιο τοῦ χαρακτῆρος του, τό θυσιαστικό του πνεῦμα καί ἡ ἀγάπη του γιά  Χριστό καί Εὐαγγέλιο, τόν ὁδήγησαν σέ πολλές περιπέτειες ἐπί γῆς. Τό ἀγωνιστικό του φρόνημα, οἱ ἐνέργειές του γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως, τῆς Πατρίδος καί τοῦ ἀνθρώπου καί γενικότερα ὅλος ὁ βίος του, ἀποτέλεσαν μέ βεβαιότητα τήν ἀπόδειξη, γιά τούς μέν πιστούς ὅτι εἶναι ἕνας μεγάλος ἅγιος, γιά δέ ὅλους τούς ἄλλους ὅτι εἶναι «φονταμενταλιστής»[2], ὁ «Χομεϊνί τῆς Μακεδονίας»[3]!

 

«Αὐτός ὁ ἱεράρχης στηλίτευσε ἔντονα, ἔως εἰσαγγελικοῦ βαθμοῦ, τά κακῶς κείμενα τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί πολιτικῆς ζωῆς τῆς χώρας. Φάνηκε στήν περίοδο τῆς δικτατορίας περισσότερο νά ἐνδιαφέρθηκε γιά θέματα ‘‘ἠθικῆς’’ καί πιστῆς τήρησης τῶν Ἱερῶν Κανόνων, παρά γιά τήν καταπίεση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Οἱ ὀργανώσεις τοῦ Αὐγουστίνου Καντιώτη καί ὁ ἴδιος ἐκδήλωσαν τίς πλέον ἐμφανεῖς τάσεις φονταμενταλισμοῦ στά πλαίσια τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας...»[4].

Άγιος Αρσένιος ο εν Πάρω: Ρίξε το λάδι σου στο καλάθι και μην φοβάσαι καθόλου…

 

Κάποτε ο άγιος Αρσένιος ο εν Πάρω πήγαινε με το γαϊδουράκι του από την Μονή του αγίου Γεωργίου στην Μονή Χριστού Δάσους. 

 

Περνώντας από την Λαγκάδα, ο γέρο Νικήτας Χανιώτης που τον είδε να περνά έξω από το σπίτι του, έτρεξε να του ασπαστεί το χέρι και συγχρόνως του είπε:

– Είχα τάξει να στείλω στην Μονή του Χριστού δυόμιση οκάδες λάδι για να ανάβουν τις καντήλες του ναού.

Μήπως είναι δυνατόν με την ευκαιρία που πάτε εκεί να το βάλω σε μια μπουκάλα χιλιάρικη να την τοποθετήσω και σε ένα καλάθι για ασφάλεια και να την φορτώσουμε στο ζώο; Δεν έχει μεγάλο βάρος.

– Ευχαρίστως γέρο Νικήτα να την πάω. Φέρε την, περιμένω.

Φώτης Μιχαήλ: Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ

 

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός

 

«Τὸ γὰρ πολὺ τῆς θλίψεως γεννᾷ παραφροσύνην»⁽¹⁾

Ὁ τραγικός μας ποιητὴς Εὐριπίδης γράφει: 

 

«Πάνω στὴν ἐλπίδα πρέπει οἱ σώφρονες νὰ στηρίζουν τὴν ζωή τους». Μὲ ἄλλα λόγια, ὅταν χάνεται ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ μέτρο,  θρονιάζεται στὶς ψυχές μας ἡ θλίψη καὶ ἡ ἀπελπισία.
 

Τὸ ἴδιο λένε καὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας: «Ὅποιος νικιέται ἀπὸ τὰ πάθη, δὲν θὰ ἀποφύγει τὰ δεσμὰ τῆς θλίψης. Ὅποιος ἐνίκησε τὰ πάθη του, αὐτὸς ἐνίκησε καὶ τὴν θλίψη»⁽²⁾.
 

Ἡ σοφία, λοιπόν,  τῶν Ἀρχαίων προγόνων μας καὶ ἡ πνευματικὴ ἐμπειρία τῶν Ἁγίων Πατέρων μᾶς διδάσκουν, ὅτι ἡ πρωταρχικὴ αἰτία φωλιάζει μέσα μας καὶ εἶναι προϊὸν ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον τῆς ὑβριστικῆς μας συμπεριφορᾶς: Τῆς ἀπώλειας τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς καλλιέργειας τῶν παθῶν.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Συμβουλές για ενάρετη ζωή...

 

Ψυχή όλων των ασκήσεων, που γίνονται για τον Κύριο, είναι η προσοχή. 

Δίχως προσοχή, όλες αυτές οι ασκήσεις είναι άκαρπες, νεκρές.

Όποιος ποθεί τη σωτηρία του, πρέπει να μάθει να προσέχει άγρυπνα τον εαυτό του, είτε ζει στη μόνωση είτε ζει μέσα στον περισπασμό, οπότε καμιά φορά, και χωρίς να το θέλει, παρασύρεται από τις συνθήκες.

Αν ο φόβος του Θεού γίνει το ισχυρότερο απ’ όλα τ’ άλλα αισθήματα της καρδιάς, τότε πιο εύκολα θα προσέχουμε τον εαυτό μας, τόσο στην ησυχία του κελιού μας όσο και μέσα στο θόρυβο που μας κυκλώνει από παντού.

Σημεία των καιρών

 

Ερώτησε κάποτε ένας μοναχός τον αββά Παμβώ τι θα γίνει στα έσχατα χρόνια.

«Αλήθεια γέροντα, θα αλλάξουν οι συνήθειες και οι παραδόσεις των χριστιανών και δεν θα υπάρχουν ιερείς στις εκκλησιές;»

Και ο Γέροντας απάντησε:

«Εκείνο τον καιρό θα ψυχραθεί η αγάπη των πολλών και θα πέσει μεγάλη θλίψη. Θα γίνουν επιδρομές εθνών. Μετακινήσεις λαών, αστάθεια στους βασιλείς, ανωμαλία στους κυβερνήτες, οι ιερείς θα γίνουν άσωτοι και οι μοναχοί θα ζουν με αμέλεια. 

Οι ηγούμενοι θα αδιαφορούν για τη δική τους σωτηρία αλλά και του ποιμνίου τους. Θα είναι όλοι τους πρόθυμοι και πρώτοι στα τραπέζια και εριστικοί. 

Ἅγιος Πορφύριος: Πως εξαφανίζονται ο διάβολος, το κακό και η αμαρτία.

«Όταν έρθει μέσα μας ο Χριστός, τότε ζούμε μόνο το καλό, την αγάπη για όλο τον κόσμο. Το κακό, η αμαρτία, το μίσος εξαφανίζονται μόνα τους, δεν μπορούν, δεν έχουν θέση, να μείνουν.

Στην ψυχή, που όλος ο χώρος της είναι κατειλημμένος από το Χριστό, δεν μπορεί να μπει και να κατοικήσει ο διάβολος, όσο κι αν προσπαθήσει, διότι δεν χωράει, δεν υπάρχει κενή θέση γι’ αυτόν» (όσιος Πορφύριος καυσοκαλυβίτης).

 Ο άγιος Πορφύριος εκφράζει με τον δικό του τρόπο τη βασική μέθοδο της πνευματικής ζωής, την οποία έχει υποδείξει ο ίδιος ο Θεός μας ήδη από την Παλαιά Διαθήκη, πολύ περισσότερο στην Καινή Διαθήκη. Τι δηλαδή; Ότι η πορεία του ανθρώπου στον κόσμο τούτο δεν πάει… ανάποδα! Ο άνθρωπος κλήθηκε και καλείται πάντοτε να πορεύεται προς τα εμπρός, δηλαδή προς εκεί που είναι Εκείνος, ο Θεός του. «Να αγαπήσεις Κύριον τον Θεό σου με όλη την ψυχή σου, με όλη την καρδιά σου, με όλη τη διάνοιά σου, με όλη τη δύναμή σου και τον συνάνθρωπό σου σαν τον εαυτό σου». 

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς ΙΑ' Ματθαίου 28 Αὐγούστου 2022

 

 Ἑωθινόν

 

Ἦχος β' - Ἑωθινόν ΙΑ´
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΚΑ´ 15 - 25

¹⁵ Ὅτε οὖν ἠρίστησαν, λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλέον τούτων; λέγει αὐτῷ· Ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· Βόσκε τὰ ἀρνία μου. ¹⁶ λέγει αὐτῷ πάλιν δεύτερον· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με; λέγει αὐτῷ· Ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· Ποίμαινε τὰ πρόβατά μου. ¹⁷ λέγει αὐτῷ τὸ τρίτον· Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με; ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖς με, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σὺ πάντα οἶδας, σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Βόσκε τὰ πρόβατά μου. ¹⁸ ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ὅτε ἦς νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ὅταν δὲ γηράσῃς, ἐκτενεῖς τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος σε ζώσει, καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέλεις. ¹⁹ τοῦτο δὲ εἶπε σημαίνων ποίῳ θανάτῳ δοξάσει τὸν Θεόν. καὶ τοῦτο εἰπὼν λέγει αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι. ²⁰ ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ Πέτρος βλέπει τὸν μαθητὴν ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς ἀκολουθοῦντα, ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ καὶ εἶπε· Κύριε, τίς ἐστιν ὁ παραδιδούς σε; ²¹ τοῦτον ἰδὼν ὁ Πέτρος λέγει τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, οὗτος δὲ τί; ²² λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; σύ ἀκολούθει μοι. ²³ ἐξῆλθεν οὖν ὁ λόγος οὗτος εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνήσκει· καὶ οὐκ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὐκ ἀποθνήσκει, ἀλλ’ Ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; ²⁴ Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ. ²⁵ ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ’ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. Ἀμήν.