Ο
π. Σεραφείμ Δημόπουλος είχε μεγάλη ευλάβεια για το Περιβόλι της
Παναγίας και έλεγε: «Αυτά που κάνουμε εμείς εδώ κηρύγματα, φιλανθρωπίες…
είναι για τα νήπια. Το Άγιον Όρος είναι το Πανεπιστήμιο.
Εκεί οι
μοναχοί δεν κόβουν τα πάθη, αλλά γνωρίζουν μεθόδους που ξεριζώνουν τα
πάθη μια για πάντα. Ο μοναχός πρέπει να κάθεται στο κελλί του κι ας μην
κάνη πολλά πνευματικά. Εάν ο μοναχός βγαίνη έξω στον κόσμο δεν κάνει
καμμία προκοπή».
Κάποιος
του πήγε ένα βιβλίο για το Άγιον Όρος. Ο π. Σεραφείμ το πήρε στα χέρια
του, έψαξε μία-μία τις φωτογραφίες με Αγιορείτες γέροντες, τις
ασπάστηκε, τις εναγκαλίστηκε θερμά και αμέσως μετά επέστρεψε το βιβλίο
λέγοντας «πάρτο τώρα».
Κάποτε τον ρώτησαν αν γνώρισε από κοντά τον γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη και είπε: