Προερχόμενος από το Φρένελι Κυδωνιών της Μικράς
Ασίας ήλθε περί το 1900 στο Άγιον Όρος, αφού εργάσθηκε για ένα διάστημα στο
Κάϊρο της Αίγυπτου κοντά στους θείους του, στην υπακοή του πολυεναρέτου
Γέροντος Δανιήλ του Σμυρναίου (†1929), στο ησυχαστήριο των Όσιων Αγιορειτών
Πατέρων-Δανιηλαίων στα Κατουνάκια. Εδώ εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος
και πρεσβύτερος και χειροθετήθηκε Πνευματικός.
Διακρινόταν για την απλότητα των τρόπων του, την
ευκοσμία των ηθών, τη χρηστότητα και την τέλεια αμνησικακία του. Ωφελούσε όλους
όσοι τον πλησίαζαν, ακόμη και με μόνη τη σεμνότητά του, την καλή συναναστροφή
του και καλοκαγαθία του.