Κωνσταντῖνος Βαθιώτης: Ξαναδιαβάζοντας Μακρυγιάννη μέσῳ Σεφέρη στόν Ἀνάποδο (καὶ Ἀνθελληνικὸ) Κόσμο τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων

 

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Ι. Βαθιώτης

 

Μὲ φόντο τὰ resilient-ρεζιλίκια μιᾶς (ἀκόμη) παρέλασης-παρωδίας

Στὶς 15 Ἰουνίου 1987, μία ἡμέρα μετὰ τὸν θρίαμβο τῆς Ἐθνικῆς ὁμάδας μπάσκετ ἐνάντια σὲ ἐκείνη τῆς Ρωσίας, οἱ διαγωνιζόμενοι στὶς Πανελλαδικὲς Ἐξετάσεις, ὅταν ἄκουσαν τὸ θέμα τῆς ἔκθεσης ποὺ ἔπρεπε νὰ ἀναπτύξουν, πάγωσαν:

Εἶχα δυὸ ἀγάλματα περίφημα, μιὰ γυναῖκα κι ἕνα βασιλόπουλο, ἀτόφια - φαίνονταν οἱ φλέβες, τόσην ἐντέλειαν εἶχαν. Ὅταν χάλασαν τὸν Πόρον, τὰ ᾿χαν πάρει κάτι στρατιῶτες, καὶ εἰς τ᾿ Ἄργος θὰ τὰ πουλοῦσαν κάτι Εὐρωπαίων χίλια τάλαρα γύρευαν... Πῆρα τοὺς στρατιῶτες,  τοὺς μίλησα: «Αὐτά, καὶ δέκα χιλιάδες τάλαρα νὰ σᾶς δώσουνε, νὰ μὴ τὸ καταδεχτεῖτε νὰ βγοῦν ἀπὸ τὴν πατρίδα μας. Δι᾿ αὐτὰ πολεμήσαμεν».

Αυτός είναι ο λόγος που ανησυχούν – Λάρι Φινκ Blackrock: «Ο Πούτιν βάζει τέλος στην παγκοσμιοποίηση»

 

«Η πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία ανέτρεψε την παγκόσμια τάξη πραγμάτων»

«Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας συνιστά  το τέλος της παγκοσμιοποίησης, καθώς η σύγκρουση έχει ανατρέψει την τρέχουσα παγκόσμια τάξη πραγμάτων που ίσχυε από τον Ψυχρό Πόλεμο και μετά και θα έχει μόνιμες παγκόσμιες οικονομικές συνέπειες», προειδοποίησε ο διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της BlackRock, Λάρι Φινκ, σε επιστολή του προς τους μετόχους της επενδυτικής τράπεζας την Πέμπτη.

Μάλιστα μερικοί  από τους μεγαλύτερους επενδυτές της Wall Street προειδοποιούν ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να γίνει αιτία για μια μόνιμη αλλαγή στον κόσμο …

 «Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έβαλε τέλος στην παγκοσμιοποίηση που βιώσαμε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες», δήλωσε την Πέμπτη ο διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος του μεγαλύτερου διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο, ο οποίος εποπτεύει 10 κεφάλαια τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Άγιος Ιννοκέντιος Μόσχας: «Αν θέλεις η προσευχή σου ν’ ανεβεί κατευθείαν στο Θεό, δώσε της δύο φτερά, τη νηστεία και την ελεημοσύνη»

Τα γνωστά και αποτελεσματικά μέσα για την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τη διδασκαλία των ιερών Γραφών και την πείρα των μεγάλων αγίων είναι τα εξής:
 

1. Η καθαρή καρδιά και το αγνό σώμα.
2. Η ταπεινοφροσύνη.
3. Η υπακοή στη φωνή του Θεού.
4. Η προσευχή.
5. Η καθημερινή αυταπάρνηση.
6. Η ανάγνωση και ακρόαση της Αγίας Γραφής.
7. Τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας και κατεξοχήν η θεία Κοινωνία.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022

Σύναξις Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ 

 Τὸν σὴν ἀπαγγείλαντα σάρκωσιν Νόα,

Τιμῇ πρεπούσῃ πᾶσα σάρξ τιμᾷ, Λόγε.

Εἰκάδι ἀμ' ὕμνους Γαβριὴλ κτίσιν ἕκτῃ ἐγείρει.

Τὸ ὄνομα Γαβριὴλ σημαίνει τὴν ἰσχὺ τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἄρχων Γαβριὴλ εἶναι ἕνας ἐκ τῶν τριῶν Ἀγγέλων ποὺ ἀναφέρονται στὴν Ἁγία Γραφή. Ἀπεστάλη ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸν Ζαχαρία, γιὰ νὰ τοῦ ἀναγγείλει τὴν γέννηση τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, στὴν Παρθένο Μαριάμ, γιὰ νὰ τὴν χαιρετίσει καὶ νὰ φέρει τὸ μήνυμα τῆς ἐπικείμενης γέννησης τοῦ Λυτρωτοῦ καὶ στὸν Προφήτη Δανιήλ, γιὰ νὰ ἐξηγήσει τὰ ὁράματα τὰ ὁποῖα εἶχε δεῖ αὐτὸς καὶ νὰ ἀποκαλύψει τὸν χρόνο τῆς ἐλεύσεως τοῦ Μεσσία.

«Συνειδητοποίησα ότι οι άγιοι είναι δίπλα μας» Δύο νέες ιστορίες για την θαυματουργική επέμβαση του οσίου Σεραφείμ

 

Λάβαμε αυτή την επιστολή στην ηλεκτρονική διεύθυνση του εκδοτικού μας τμήματος. Ο συγγραφέας της επιστολής θέλησε να παραμείνει ανώνυμος.

Χαίρετε! Ίσως η μικρή μου ιστορία για την θαυμαστή επέμβαση του οσίου Σεραφείμ θα είναι χρήσιμη σε κάποιον. Μήπως κάποιος θα αναλάβει την δημοσίευσή της προς στήριξη ανθρώπων σαν και μένα. Προτιμώ να μην συστηθώ.

Για πολλά χρόνια, από την πρώιμη παιδική ηλικία, υπέφερα από σοβαρές κρίσεις δύσπνοιας. Τα δοχεία ψεκασμού δεν έπαιζαν ιδιαίτερο ρόλο και συχνά δεν μπορούσαν καν να χρησιμοποιηθούν. Άλλοι τρόποι για την ανακούφιση των κρίσεων αυτών, εκείνη την εποχή, ήταν άγνωστοι ακόμη και στους ενήλικες. Το κρύο, το γρήγορο περπάτημα, το παιχνίδι , το τρέξιμο και απλό κρυολόγημα αποτελούσαν αφορμές για κρίσεις δύσπνοιας. Έτσι συνέχιζα να ζω και μερικές φορές χωρίς να ξέρω αν θα ξυπνήσω το πρωί ή όχι... 

Η Παναγία των Χαιρετισμών ή του Ακαθίστου της Ι.Μ. Διονυσίου

      Από τις πολυτιμότερες εικόνες της Παναγίας είναι και ή των «Χαιρετισμών» ή του «Ακάθιστου» πού βρίσκεται στην Ιερά Μονή Διονυσίου του Αγίου Όρους. Από τις πιο παλαιές χρονολογικά, στο δε Άγιον Όρος είναι η αρχαιοτέρα.

 

Είναι κατασκευασμένη από κηρομαστίχα και με μύρο περιρρεομένη. Στο πίσω μέρος σε αργυρά πλάκα, είναι τετυπωμένος ο Αυτοκράτορας Αλέξιος Γ΄ ο Κομνηνός και ο Όσιος Διονύσιος ο κτήτορας της Μονής και είναι γραμμένο το εξής: «Αυτή η είκών η Θαυματουργός εστί την οποίαν βάσταξέ Σέργιος ο Πατριάρχης περιερχόμενος τα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως έδιωξε τους πολεμίους και την οποίαν ό Αυτοκράτωρ Αλέξιος ιδιοχείρως εδώρησε τω Άγίω Διονυσίω».

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΨΗΛΑΦΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΨΗΛΑΦΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 25-3-1983]

 

Ὦ, ἀγαπητοί μου, ἐλᾶτε νὰ ψηλαφήσουμε αὐτὸ τὸ καινούριο μυστήριο, τὸ καινὸν μυστήριο, τὸ ὄντως καινὸν μυστήριον ὑπὸ τὸν ἥλιον, γιὰ νὰ αἰσθανθοῦμε αὐτὰ τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ.

 

Ἡ Θεοτόκος ἀποτελεῖ πράγματι τὸ καινὸν ὄνομα καὶ τὸ καινὸν μυστήριον. Διότι ἀληθῶς εἶναι καινὸν πρᾶγμα. Λέγει ὁ Ἐκκλησιαστής: «Οὐδὲν καινὸν ὑπὸ τὸν ἣλιον», δὲν ὑπάρχει τίποτα καινούριο κάτω ἀπὸ τὸν ἥλιον. Καὶ ὅμως, ἕνα μόνο εἶναι καινούριο. Ἐκεῖνο τὸ σεσιγημένον μυστήριον, τὸ κεκρυμμένον καὶ εἰς τοὺς ἀνθρώπους καὶ εἰς τοὺς ἀγγέλους. Καὶ αὐτὸ τὸ μυστήριον εἶναι ὅτι ἄνθρωπος θὰ γινόταν Θεοτόκος! Θὰ γεννοῦσε τὸν Θεό! Αὐτὸ εἶναι ὄντως τὸ καινούριο μυστήριο.  Γι᾿ αὐτὸ σᾶς εἶπα ὅτι ἡ Θεοτόκος εἶναι τὸ καινὸν ὄνομα καὶ τὸ καινὸν πρᾶγμα.

΄Εργα τέχνης από Έλληνες και ξένους ζωγράφους για την Επανάσταση του 1821 - ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ

 

Κωνσταντίνος Βολανάκης , Η άφιξη του Καραΐσκάκη στο Φάληρο 

 [αναδημοσίευση από 21/3/19]

                                                            Έργα ξένων ζωγράφων 

Delacroix , Η Ελλάδα πάνω στα ερείπια του Μεσολογγίου , 1826. Oil on canvas. Musιe des Beaux-Arts, Bordeaux, France

 

Σοφία Μπεκρῆ: «Νέαν ἔδειξεν κτίσιν…»

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος - θεολόγος 

Μὲ τὴν φράση αὐτὴν ξεκινοῦν οἱ Γ’ Χαιρετισμοὶ στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τὴν Παναγία Μητέρα μας. Ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενο, οἱ 12 Οἴκοι ἀπὸ τὸ Ν ἕως τὸ Ω, ἡ Γ’ δηλαδὴ καὶ ἡ Δ’ Στάση τῶν Χαιρετισμῶν, ἀναφέρονται στὸ κοσμοσωτήριο ἔργο τῆς Ἐνσαρκώσεως τοῦ Κυρίου καὶ στὴν μεγάλη βοήθεια ποὺ προσφέρει ἡ Θεοτόκος στὸ ἔργο αὐτό.

Μὲ τὴν ἐμφάνιση τῆς νέας κτίσεως, ποὺ ἐγκαινίασε ὁ Κτίστης καὶ Δημιουργὸς μὲ τὴν Ἐνανθρώπισή Του, ὁ Κύριος μᾶς δείχνει, χωρὶς νὰ μᾶς ἐπιβάλλῃ, τὸν τρόπο τῆς δικῆς μας ἀναγεννήσεως, ἐὰν φυσικὰ ἀκολουθήσωμε τὸν δρόμο ποὺ μᾶς ὑποδεικνύει. Ἐκεῖνος κατεβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανό, γίνεται ἄνθρωπος «διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν», «ἵνα τὸν ἄνθρωπον Θεὸν ἀπεργάσηται», ἡ δὲ Παναγία εἶναι ἐκείνη «δι’ ᾗς νεουργεῖται ἡ κτίσις».

Θεοφάνης Γκατζὴς: Zήτω ἡ 25η Μαρτίου 1821!!

 

Γράφει ὁ Θεοφάνης Γκατζὴς τοῦ Θωμᾶ καὶ τῆς Μαίρης
Οἰκονομολόγος

 

Θεοφάνης Γκατζής

Τὰ ἰδανικὰ τῶν Ἡρώων τοῦ 1821 περιγράφονταν στὶς ἑξῆς φράσεις: 

 

Ἐλευθερία ἢ θάνατος, μάχου ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος, καθὼς καὶ γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν Ἁγία καὶ τῆς πατρίδος τὴν ἐλευθερία! 

 

Διαχρονικὲς ἀναλλοίωτες ἀξίες! 

 

Αὐτὲς πρέπει νὰ μᾶς ἐμπνεύσουν καὶ νὰ ἀποτελέσουν ὁδηγὸς καὶ γιά μᾶς τοὺς νεοέλληνες σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὸ ὑλιστικὸ πνεῦμα, τὴν ἀποχαύνωση, τὸν ὠχαδελφισμό, τὸν περιορισμὸ τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν ἐσχάτως, τὴν κατατρομοκράτηση των πολιτῶν καὶ τὴν ἔλλειψη ὁράματος σὲ πλῆθος ἀτόμων! 

Νώντας Σκοπετέας: Μέ συντροφιά τήν Παναγία …

 

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Μὲ χαῖρε καὶ μὲ δόξα Σοὶ μετριοῦνται οἱ ἀποστάσεις!

Λειμῶνας πάντα ὁλάνθιστος, λιμάνι δίχως κῦμα!

Μύρια ἡ φορά, πρώτη ἡ φορά, ἔνδακρυς θὰ θαυμάσεις!

Τοῦ Ὑψίστου ἡ δύναμη ταχειὰ πέμπει τοῦτο τὸ ποίημα!

ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ (ΠΑΛΙΕΣ ΣΠΑΝΙΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ) - ΒΙΝΤΕΟ

 

Τα κλέφτικα τραγούδια είναι δημιουργήματα μιας συγκεκριμένης περιόδου της Τουρκοκρατίας μετά τον 16ο αιώνα και στα θέματά τους διαφαίνεται η επαναστατική δράση των κλεφτών και των αρματολών. 

 

Στους στίχους εγκωμιάζεται η ζωή, τα κατορθώματα, η νικηφόρα μάχη ή ο ένδοξος θάνατός τους. Μολονότι αναφέρονται σε ιστορικά γεγο­νότα, δεν περιλαμβάνουν ακριβή διήγηση, ούτε προσήλωση σε συγκε­κριμένα πρόσωπα .

 

Εδώ οι ήρωες, σε αντίθεση από τα ακριτικά, δεν έχουν υπερφυσικές ικανότητες και είναι απλοί θνητοί. 

 

Στα ολιγόστιχα λιτά, χωρίς εξηγήσεις και περιγραφές περιστατικών, κλέφτικα τραγούδια η μετάβαση από την μια εικόνα στην άλλη γίνεται γρήγορα. 

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: ΝΙΩΘΩ ΓΙΑ ΣΕ, ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ, ΣΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΧΑΛΑΣΜΟ

(Αριστοτέλης Βαλαωρίτης,   Εθνικός ποιητής)

 

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

 

Ντρέπομαι.
Ντρέπομαι Παῦλο ἀρχιστράτηγε καὶ ὁδηγέ.
 

Ντρέπομαι γιατί δὲν εἶμαι σίγουρος ἂν ἔκανα τὰ μέγιστα γιὰ τὸ χρέος. Ποιός μπορεῖ νὰ χαρακτηρίσει μέγιστα τὴ συμμετοχὴ σὲ λαϊκὰ συλλαλητήρια καὶ πορεῖες.
 

Ντρέπομαι γιὰ ὅλους τοὺς ψήφους ποὺ ἔριξα στὴν κάλπη ἀπὸ τότε ποὺ ἐνηλικιώθηκα.
 

Ντρέπομαι ποὺ ἔχω ὄρεξη νὰ γευματίζω,  ὅταν  πληγώνεται ἡ Μακεδονία μας καὶ ἡ Ἑλλάδα.
 

Ντρέπομαι ποὺ μπορῶ καὶ κοιμᾶμαι,  πολλὲς φορὲς μὲ ἥσυχη τὴ συνείδηση,  ὅταν ἀκρωτηριάζεται ἡ πατρίδα.
 

Ντρέπομαι ποὺ μπορεῖ νὰ σκεφτεῖς ὅτι ἄσκοπα θυσιάστηκες.
Ὄχι, ὄχι  δὲν σκόπευα νὰ σοῦ καταλογίσω τέτοιες σκέψεις.

Χρήστος Γεωργιάδης: Η επέτειος της Επανάστασης του 1821 σε μια Ελλάδα ανελεύθερη και υπό καθεστώς τυραννίας

 

Γράφει ο Χρήστος Γεωργιάδης

 

… διακόσα-ένα χρόνια πριν από σήμερα ξεκίνησε να διαδραματίζεται αυτό που καταγράφηκε ως το μεγαλύτερο γεγονός της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Για τον Ελληνισμό που για τετρακόσια χρόνια στέναζε κάτω από τον οθωμανικό ζυγό ήταν μια περίοδος κορύφωσης του δράματος μέσα από την οποία αναδύθηκαν υπέρτατες ηρωικές μορφές αλλά δυστυχώς και το άθλιο εκείνο είδος των ιδιοτελών και των προδοτών. Τον επικό αγώνα των πρώτων που θυσιάζοντας ακόμα και τη ζωή τους πρόσφεραν σε εμάς την ελευθερία, τον πούλησαν και τον ακύρωσαν οι δεύτεροι οι οποίοι έθεσαν τη χώρα υπό το ζυγό άλλων απείρως πιο δόλιων και εγκληματικών τυράννων (οι δυναστείες των διεθνών τραπεζιτών τοκογλύφων που παρασκηνιακά ελέγχουν τον κόσμο).

Με τραγική αφετηρία τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια το 1831 στο Ναύπλιο εξελίσσεται από τότε αυτή η μοιραία προδοσία της Ελληνικής Επανάστασης ως μια συνεχής καθοδική πορεία που τώρα πλέον οδηγεί ταχύτατα στην εθνοδιάλυση. Αυτό είναι ολοφάνερο με βάση τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία πενήντα χρόνια όπου μετά την πτώση της χούντας την εξουσία σφετερίστηκε ένα μεταπολιτευτικό κομματικό έκτρωμα: μια «έξυπνη» χούντα καμουφλαρισμένη με το προσωπείο του κοινοβουλευτισμού. Αυτό το ξενόδουλο έκτρωμα, ως η μεγαλύτερη κατάρα του Ελληνισμού, είναι αυτό που σε ρόλο πληρωμένου δολοφόνου εκτελεί το συμβόλαιο θανάτου των Ελλήνων.

ΟΜΙΛΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 ΟΜΙΛΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 

Πάλι σήμερα ἔχουμε χαρμόσυνες εἰδήσεις, πάλι ἔχουμε μηνύματα ἐλευθερίας, πάλι ἔχουμε μιὰ ἀνάκληση ἀπὸ τὴν πτώση καὶ μιὰ ἐπάνοδο στὴ ζωή, μιὰ ὑπόσχεση εὐφροσύνης καὶ μιὰ ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὴ δουλεία. Ἕνας ἄγγελος συνομιλεῖ μὲ τὴν Παρθένο, γιὰ νὰ μὴν ξαναμιλήσει ὁ διάβολος μὲ γυναῖκα.

 

Λέει ἡ Γραφή: «Τὸν ἕκτο μῆνα τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς Ἐλισάβετ στάλθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ σὲ μιὰ παρθένο, ποὺ ἦταν μνηστευμένη μὲ ἕναν ἄνδρα». Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ ἀποκαλύψει τὴν παγκόσμια σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, νὰ φέρει στὸν Ἀδὰμ τὴ βέβαιη ἀποκατάστασή του. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, στὴν παρθένο, γιὰ νὰ μεταβάλει τὴν ἀτιμία τοῦ γυναικείου φίλου σὲ τιμή. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ προετοιμάσει τὸν νυμφικὸ θάλαμο, ὥστε νὰ εἶναι ἀντάξιος γιὰ τὸν ἀμόλυντο Νυμφίο. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ συντελέσει νὰ νυμφευθεῖ τὸ πλάσμα μὲ τὸν πλάστη. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, στὸ ἔμψυχο παλάτι τοῦ βασιλιᾶ τῶν ἀγγέλων.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821........

 

Ελληνικό δημοτικό τραγούδι και Επανάσταση του 1821

του συγγραφέα-λαογράφου, κ. Γιώργου Λεκάκη
Διάλεξη στον Πολιτιστικό Οργανισμό Δήμου Ελευσίνος

Ο σπουδαίος Οδυσσέας Ελύτης είχε γράψει πως «καμιά επανάσταση, ούτε στην τέχνη, ούτε στην ζωή, δεν έχει περισσότερες ελπίδες επιτυχίας, από ΄κείνη που χρησιμοποιεί για ορμητήριό της την παράδοση» (1).

Το δημοτικο-λαϊκό τραγούδι της Επαναστάσεως του ΄21 σκαρώθηκε στα κλέφτικα λημέρια. Τραγουδήθηκε και χορεύτηκε εκεί, πολλές φορές μόνο για μια βραδιά, και μετά χάθηκε, σβήσθηκε, ξεχάσθηκε… Ύμνησε τον άνδρα, τον ήρωα, την γυναίκα, την μάνα, το χωριό, την φύση… Έδωσε χαρά και δύναμη σε όσους το άκουσαν και το χάρηκαν, και την άλλη μέρα, βγήκαν να πολεμήσουν, ψελλίζοντας το στα χείλη τους…

Όπως έκαναν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες, που πολεμούσαν τραγουδώντας το τραγούδι που έγραψε ειδικά για την περίσταση ο ποιητής Τυρταίος, και που τους είχε τραγουδήσει το προηγούμενο βράδυ!

Παναγιώτης Μυργιώτης: 25η Μαρτἰου 1821 ἄγγελμα Σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπινου γένους καί Ἐλευθερίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης 

 

Ἀγάλλεται καὶ πανηγυρίζει  ἡ Ὀρθοδοξία καὶ σύμπας ὁ Ἑλληνισμός. Ξημερώνει ἡ 25η Μαρτίου. Ἡμέρα ποὺ σηματοδοτεῖ τὴν Ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Ἐλευθερώνεται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ ὁ Ἕλληνας ἀποκτᾷ τὴν Λευτεριά του. Τὸν εὐαγγελισμὸ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τὴν ἔναρξη τοῦ ἀγῶνα τοῦ 21 γιὰ τὴν Ἐλευθερία πανηγυρίζει ὁ ἑλληνισμὸς πανταχοῦ τῆς γῆς.
 

Ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ μὲ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ Πατρὸς μεταφέρει στὴν Παναγία μας τὸ χαρμόσυνο μήνυμα: θὰ γίνει ἡ μητέρα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Χριστοῦ μας, τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος. Στὴν ἄσημη πόλη τῆς Ναζαρὲτ στὴν 15χρονη, τότε, Μαρία ἔρχεται ἡ στιγμὴ τῆς ἐκπλήρωσης τῆς ὑπόσχεσης τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ ἀνθρώπινο γένος. Τὴ στιγμὴ τῆς ἐξόδου τῶν πρωτοπλάστων ἀπὸ τὸν παράδεισο ὁ Πλαστουργός μας ἔδινε ἕνα μήνυμα λυτρώσεως τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου (πρωτευαγγέλιο). Ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν ἀρχαίκακο διάβολο μὲ τὴν μορφὴ τοῦ ὄφεως εἶπε «Καὶ ἔχθραν θύσω ἀνὰ μέσον σου καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς, αὐτὸς σοῦ τηρήσει τὴν κεφαλὴν καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν»(Γέν. Γ΄, 15). 

Δημήτρης Νατσιός: Κι ἀπ᾿ τά δάκρυα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων...

 

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός 

 

«Στὸν τόπο ποὺ κρεμοῦσαν οἱ καπεταναῖοι τ᾿ ἅρματα, κρεμοῦν οἱ γύφτοι τὰ νταούλια». Αὐτὴ ἡ παροιμία μοῦ ἔρχεται στὸ νοῦ, ὅταν γιορτάζουμε τὸ «ἄφραστον θαῦμα» τῆς Ἐπανάστασης τοῦ '21. Σκαλίζω στὸ χαρτὶ τὰ ὀνόματα τῶν ἡρώων ποὺ μᾶς νεκρανάστησαν καὶ ντρέπομαι γιὰ τὴν σημερινὴ κατάντια μας.

Τότε ξεσηκώθηκε τὸ Γένος, λέξη ποὺ μοσχοβολᾷ, θυμίζει ἐκεῖνο τὸν νεκρώσιμο ψαλμὸ τῆς Αὐτοκρατορίας μας «σώπασε κυρὰ Δέσποινα καὶ μὴν πολυδακρύζεις/ πάλε μὲ χρόνια μὲ καιροὺς πάλε δικά μας θά ᾿ναι», ψαλμὸς χαρμολύπης, μὲ μιὰν ἐπωδὸ γεμάτη ἀναστάσιμη πίστη.

Ἰ. Μακρυγιάννης: "Ἐχρειάστηκε νὰ θυσιάσουμε ἀρετὴ καντάρια καὶ κόπους καὶ αἵματα γι’ αὐτὴ τὴν ἐλευθερία. Τηρᾶτε νὰ ‘χετε τὸ νοῦ καθαρὸ καὶ Ὀρθόδοξο καὶ τὸ σῶμα τυραννισμένο, γιὰ νὰ ἀντέχει τοὺς κόπους"

Ἐπιστολὴ τοῦ Ἰωάννου Μακρυγιάννη πρὸς τοὺς Νέους

 

"Ἡ Ἐπανάσταση δὲν ἔγινε μονάχα τὸ ’21…"

 

Ἀγαπητά μου Παιδιά,

Μαζὶ μὲ πολλοὺς ἄλλους ἄξιους καὶ γενναίγους Ἕλληνες πολεμήσαμε καὶ λευτερώσαμε τοῦτο τὸν τόπο ποὺ πατᾶτε ἐσεῖς, καὶ νὰ στοχάζεστε πὼς τὸν λευτερώσαμε γιὰ σᾶς ποὺ γεννηθήκατε σὲ πατρίδα ἐλεύθερη, γιατί ἐμεῖς λίγο τὴν ἀπολάψαμε, ὅτι, μόλις ἐδιώξαμε τοὺς Τούρκους, ἀρχίσαμε νὰ τρῶμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον κι ἔτσι μᾶς βρῆκαν διαιρεμένους οἱ Μπαυαροὶ καὶ μᾶς τζαλαπάτησαν.

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ

 

[...]  Ἐμεῖς δυστυχῶς δὲν ἔχουμε πιὰ κύριο τὸν Θεό! Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες δὲν ἔχουμε πλέον γιὰ κύριό μας τὸν Θεό. Ἔχουμε ἄλλους κυρίους. Ἄλλους... Ἔχουμε τὴ δύναμή μας! Δὲν εἶναι πιὰ κύριος τοῦ λαοῦ μας ὁ Θεός. Αὐτὸ εἶναι ἕνα θλιβερὸ κατάντημα, ποὺ βέβαια ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες σιγὰ σιγὰ τὸ ἐργασθήκαμε. Καὶ ξέρετε ἀπὸ πότε; Ἀπὸ τὸ 1821 μέχρι καὶ σήμερα!...Αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ δὲν τὸ διανοήθηκε οὔτε τὸ Βυζάντιο, οὔτε ἡ Τουρκοκρατία. Προσέξτε: οὔτε ἡ Τουρκοκρατία δὲν τὸ διανοήθηκε νὰ μὴν εἶναι κύριος τοῦ λαοῦ μας ὁ Θεός! Αὐτὸ ἄρχισε νὰ χαλκεύεται ἀπὸ τὸ 1821,ὅπως σᾶς εἶπα. Ἦλθαν ἀπὸ τὴν Εὐρώπη οἱ λόγιοί μας καὶ κουβάλησαν κι αὐτὴν τὴν ἀρρώστια, ὅτι δὲν μπορεῖ σὲ ἕναν λαὸ νὰ εἶναι κύριος ὁ Θεός του, ἀλλὰ θὰ εἶναι κάποιος κυβερνήτης, θὰ εἶναι ἡ Βουλή, θὰ εἶναι ὁ στρατός, θὰ εἶναι οἱ νόμοι... Αὐτὰ θὰ εἶναι. Ἀλλὰ ὅτι αὐτὰ τελικὰ δὲν μποροῦν νὰ νικήσουν, ἀποδείχθηκε ἱστορικά.