Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης: «Ὁ λέων τῆς Ὀρθοδοξίας»

Τὴν Β' Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, προέκταση τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, μετὰ τὴν ἀναστήλωση τῶν εἰκόνων καὶ τὰ ἀναθέματα (ὅσοι πιστοί, στὴν παράδοση τῆς ἐκκλησίας κληρικοί τὰ ἀνέγνωσαν), δηλαδὴ μετὰ ἀπ᾿ τὴ νίκη κατὰ τῆς πολύχρονης αἵρεσης καὶ τὴν οἰωνεί ἀποτείχιση ἀπ᾿ τοὺς αἱρετικούς, ἡ Ὀρθοδοξία καθαρὴ πλέον ἀπ᾿ τοὺς μιαροὺς ἐπισκόπους καὶ τοὺς προβατόσχημους λύκους, ὑποδέχεται τὸν λέοντα τοῦ δόγματος, τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ, τὸν Μέγα Ἐπίσκοπο Θεσσαλονίκης.

Μιὰ πράξη συμβολικὴ καὶ ἀποφασιστική, καθ᾿ ὅτι ἡ μέρα αὐτὴ ἀποτελεῖ συνέχεια τῆς νίκης ἐναντίον τῆς πλάνης. Δὲν εἶναι νίκη προσώπων ἢ παρατάξεων, ἀλλὰ εἶναι ἡ νίκη τῆς Πίστεως.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ & ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ εἶναι διανθισμένη μὲ ἡμέρες σταθμοὺς γιὰ τὴν πίστη καὶ τὴν Ὀρθοδοξία.

Οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, καθόρισαν τὴ διαδοχή τῶν πέντε Κυριακῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Α' Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν.

Ἡ πρώτη Κυριακὴ τῆς Σαρακοστῆς εἶναι ἡ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. Αὐτὴ τὴν ἡμέρα ἑορτάζουμε τὴν ἀναστήλωση τῶν Ἁγίων Εἰκόνων καὶ τὸ θρίαμβο τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως κατὰ τῆς αἱρέσεως τῶν εἰκονομάχων. Περισσότερα ἀπὸ 100 χρόνια κράτησε ἡ διαμάχη αὐτή, ποὺ σταμάτησε ἡ αὐτοκράτειρα Θεοδώρα καὶ ὁ γιὸς της Μιχαήλ, ἀναστηλώνοντας τὶς εἰκόνες ἐντὸς τῶν Ναῶν.

Μὲ τὸ ἄδοξο τέλος μιᾶς πολυετοῦς αἱρέσεως, ξεκινᾶ ἡ Ἁγία Τεσσαρακοστή.

Ἀναγιγνώσκονται τὰ ἀναθέματα (δυστυχῶς ὄχι σ᾿ ὅλες τὶς ἐκκλησιὲς καὶ μητροπόλεις).

Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης: «...σκάνδαλον ἔρχεται.»

Δυστυχῶς εἶναι σημεῖο τῶν καιρῶν, ὅταν ἐπίσκοποι ἄγονται καὶ φέρονται κατὰ τρόπο ποὺ δὲ συνάδει μὲ τὸ ἀξίωμά τους καὶ τὴν εὐθύνη ποὺ τοὺς ἔχει ἀναθέσει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.

Ἀντιγράφουν σὲ πράξεις καὶ λόγους, πολιτικοὺς καὶ μάλιστα τῆς ἐκπεσούσης νέας ἐποχῆς.

Διπλωματία, γρῖφοι, παρασκήνιο, κυβιστήσεις ἄνευ προηγουμένου.

Αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ εἰκόνα ἐπισκόπου, ἀλλὰ καρικατούρα τῆς νέας τάξης πραγμάτων.

Τή μιὰ τὰ λένε ἔτσι, τὴν ἄλλη ἀλλιῶς, ἀνάλογα μὲ τὴ δεκτικότητα, τὴν ἀπάθεια ἢ τὴν ἀντίδραση τῶν πιστῶν. Ὁ λόγος τους δὲν θεμελιώνεται πάνω στὸ βράχο τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλὰ στὸ ἕλος τῶν ἀνθρωπίνων ὀρέξεων καὶ τοῦ ὀρθολογισμοῦ.

Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης: Πραότητα καὶ Ὀργή, οἱ δύο ὄψεις δύο νομισμάτων

Ὁ γέρων Ἀθανάσιος Μυτιλιναῖος διηγοῦνταν : 

«Κάποτε ρώτησαν κάποιον πνευματικὸ ἄνθρωπο πῶς θά ἀναγνώριζε ἕναν ἅγιο, καί ἐκεῖνος ἀπάντησε: Ἀπὸ τὴν πραότητά του »

O ἴδιος ὁ Κύριος ὑπόσχεται τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν στὸν 3ο Μακαρισμὸ Του: «μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν.» (Ματθ. 5,5).

H πραότητα εἶναι καρπὸς τῶν δύο πρώτων μακαρισμῶν. Τῆς πτωχείας τοῦ πνεύματος καὶ τοῦ πένθους. Οἱ ταπεινόφρονες καὶ οἱ συναισθανόμενοι τὴν αμαρτωλότητα τους , κλαίοντας γιὰ τὴν πτώση τῆς ἀνθρωπότητας καὶ τὴ δική τους, αὐτοὶ εἶναι οἱ πρᾶοι.
 

Αὐτοὶ ποὺ δὲν κατακρίνουν, ποὺ δὲν καταδιώκουν, ποὺ δὲν ὑποτιμοῦν, ποὺ δὲν ὑβρίζουν καὶ δὲν ἐξουθενώνουν τοὺς ἄλλους. Αὐτοὶ ποὺ δὲν εἶναι μνησίκακοι καὶ περιμένουν τὶς περιστάσεις καὶ τὴν εὐκαιρία νὰ ἐκδικηθοῦν. Αὐτοὶ ποὺ δὲν χαίρονται μὲ τὸν ξεπεσμό των ἄλλων καὶ τὴν ἀποτυχία τους.

Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης : Ποίημα - Νὰ ᾿χα

1

Νά ᾿χα ἕνα στάβλο ταπεινό, καὶ στρῶμα ἀχυρένιο

Νὰ ᾿χα δῶρα πολύτιμα , σὲ σκεῦος μαλαματένιο

2

Νὰ ᾿χα κι ἕνα ζεστὸ παχνί, μοσχάρια προβατάκια

κι ἕνα κῆπο ὀρθάνοιχτο, γιὰ ὅλα τὰ παιδάκια

3

Νὰ δώσει κι ὁ καλὸς Θεός , μεσούρανα ἕνα ἄστρο

νὰ γίνει κι ἡ πικρὴ ζωή, ἀπόρθητη σὰν κάστρο

4

Ἀπ᾿ ὅλα τ᾿ ἀνομήματα, καὶ κάθε ἀναλγησία

Νὰ ἀπευθύνω προσευχὴ μὲ κάθε παρρησία

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: «Δέκα ζητήματα γιά τὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ»

1. Γιατί ἐσαρκώθῃ ὁ Υἱὸς καὶ ὄχι ὁ Πατὴρ ἢ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον;

2. Γιατί τότε γινόταν καθολικὴ ἀπογραφή;

3. Ποιὰ ἐποχὴ καὶ ὥρα τῆς ἡμέρας γεννήθηκε τὸ Θεῖον βρέφος;

4. Οἱ Μάγοι πὼς κατάλαβαν τὸ ἀκατάληπτο γεγονὸς καὶ ἀναζήτησαν τὴ φάτνη;

5. Τί συμβολίζουν τὰ δῶρα τους;

6. Πὼς τὰ ἐπέλεξαν;

7. Ποὺ βρῆκαν τὸν μικρὸ Χριστό;

8. Τὸ φωτεινὸ ἀστέρι ἦταν σὰν ὅλους τοὺς ἄλλους ἀστέρες;

9. Πότε ἐμφανίστηκε στὸ οὐράνιο στερέωμα;

10. Γιατί ὁ Χριστὸς δὲν σαρκώθηκε νωρίτερα καὶ «ἄφησε» τόσες ψυχὲς νὰ κολασθοῦν;

Αριστείδης Π.Δασκαλάκης: 2 ποιήματα για τα Χριστούγεννα (1) Το φτωχικό Παχνί

 

Το φτωχικό Παχνί

1 Σε μονοπάτι ερημικό το γαϊδουράκι το σκυφτό τις τύχες του κόσμου κουβαλάει   2 Στη ράχη, κόρη νεαρή σεμνή , γλυκιά και ταπεινή τον Κύριό της προσδοκάει 3 Κει στο παχνί το φτωχικό τα ζώα φτιάχνουνε χρυσό στρώμα απ’ άχυρα πλεγμένο 4 Ζεσταίνουν χνώτα και μαλλί θέλουν να δώσουν θαλπωρή στο βρέφος το νεοφερμένο 5 Στον Άδη μέγας χαλασμός στις πύλες του συνωστισμός όλοι οι νεκροί αγωνιούνε 6 Άλλοι αλαλάζουν με χαρά άλλοι με δάκρυα πικρά τα ανομήματα θυμούνται 7 Κάπου στιλβώνουν το σταυρό θανάτου σύμβολο μιαρό που κάποιος θα το αγιάσει

8 Κάπου γεννιέται ένα παιδί που όλη την άσωτη ζωή με ένα μνήσθητι θα σβήσει 9 Πίσω απ’ το λόφο οι βοσκοί με πρόσκληση τιμητική το βρέφος έρχονται να βρούνε 10 Ύμνοι που λούζουν τη νυχτιά μια ακατάληπτη βραδιά σάλπιγγες αντηχούνε 11 Ποιο πέρα άστρο φωτεινό τη στράτα δείχνει , το συρμό στους τρεις πιστούς απ’ την Περσία 12 Δώρα κομίζουν μυστικά πολύτιμα και ακριβά στου σπήλαιου την αφθονία 13 Άγγελοι ψάλουν ευλαβικά δόξα εν υψίστοις ωσαννά ουρανομήκης χορωδία 14 Και το παχνί το ταπεινό φέρνει στον κόσμο το φτωχό, Ελπίδα,     Σωτηρία!

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης

«Πᾶνος»

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: «…τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν… τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων…»

«Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς»(Ματθ.7,6)

(Προσέχετε νά μή δώσετε τό ἅγιο μυστήριο τῆς πίστεως σέ ἀνθρώπους πού σάν σκυλιά ζοῦν ζωή ἀσεβή καί ἀναίσχυντη· οὔτε νά ρίξετε τά πολύτιμα μαργαριτάρια τῆς χριστιανικῆς πίστεως μπροστά σέ ἀνθρώπους πού σάν χοῖροι ζοῦν στό βόρβορο τῶν παθῶν. Ὑπάρχει μεγάλος κίνδυνος μήπως τά καταπατήσουν μέ τά πόδια τους καί στραφοῦν νά σᾶς κατασπαράξουν ἤ νά σᾶς βλάψουν μέ ὁποιονδήποτε τρόπο -Π.Τρεμπέλας).

Άνθρωποι που σαν σκυλιά, ζουν ζωή ασεβή κι αναίσχυντη και σαν χοίροι ζουν μέσα στο βούρκο των παθών. Βέβαια τα «ζωντανά» δεν έχουν επίγνωση των πράξεών τους και πράττουν αυτό που υπαγορεύει η φύση τους.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: «Η ΑΓΑΠΗ ΑΝΕΥ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΝΕΚΡΑ ΕΣΤΙ» (ΠΡΟΣ ΕΛΠΙΔΟΦΟ ΑΜΕΡΙΚΗΣ)

Ακούσαμε λόγια που μας ξενίζουν. Ο Μακαριότατος Αμερικής Ελπιδοφόρος, διατύπωσε μια φράση ξένη προς τα Ελληνορθόδοξα ειωθότα: «Η Ορθοδοξία μας δεν είναι της ακρίβειας αλλά της αγάπης».

Mακαριότατε η αντωνυμία «μας» που παραπέμπει; Για ποια Ορθοδοξία μιλάτε; 

Μιλάτε για την Ορθοδοξία που πρεσβεύει η Μία, Αγία και Καθολική Εκκλησία;

Δεν εννοώ την Ρωμαιοκαθολική-Παπική αλλά αυτή των Πατέρων, των Αγίων και Φωστήρων, των εμφορούμενων από Άγιο Πνεύμα. Αυτήν εννοείτε; 

Το «μας» απευθύνεται σε όλο το πλήρωμα των απανταχού ορθοδόξων εκκλησιών ή σε κάποια ομάδα-ελίτ ιεραρχίας και λαϊκών; 

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: ΜΕΤΑΘΕΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

«Ἐπίσκοπον ἀπὸ παροικίας ἑτέρας εἰς ἑτέραν μὴ μεθίστασθαι…μένειν δὲ εἰς ἣν ἐκληρώθη ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἐξ ἀρχῆς ἐκκλησίαν»

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

Η λέξη επίσκοπος σημαίνει «ο επιβλέπων». Προκύπτει απ’ το ρήμα επισκοπώ, που σημαίνει «εξετάζω κάτι καλά, το σκέπτομαι, επιθεωρώ».

Στη γλώσσα και την παράδοση της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, αποτελεί την ανώτερη (3^η ) βαθμίδα του κλήρου.

Η λέξη επίσκοπος παρ’ ότι είναι κοινή στην καθομιλουμένη, στην Καινή Διαθήκη εμφανίζεται μόνο σε πέντε χωρία (Πραξ.20,28, Τιτ.1,7, Α Τιμ.3,2, Φιλ.1,1, Α Πε.2,25)

Στη συνάφεια κράτους-εκκλησίας, με την πολιτική να διεισδύει και να εμβολίζει την εκκλησία, τη δε ιεραρχία (με εξαιρέσεις βέβαια) να αποδέχεται ιδιοτελώς αυτή την εισπήδηση, οδήγησε σε ένα αλισβερίσι δίχως τέλος, ανάμεσα σε κυβερνώντες και ανώτερο κλήρο.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Το Ευαγγέλιο της κοπάνας

Δυστυχώς, έλαβε χώρα ένα λυπηρό γεγονός, κατά τον αγιασμό στο μουσικό σχολείο Λάρισας, απ’ τον μητροπολίτη Λάρισας & Τυρνάβου κ. Ιερώνυμο. 

Σεβασμιότατε, καταλαβαίνουμε τον «οίστρο» σας όταν στέκεστε μπροστά στο μέλλον της πατρίδας, τα παιδιά μας. 

Και είμαι σίγουρος ότι δεν θέλετε συνειδητά να τα βλάψετε. Όμως αυτό κάνετε, όταν κακοχαρακτηρίζετε τον Δημιουργό τους «κοπανατζή» και το Ευαγγέλιό Του Ευαγγέλιο της «κοπάνας».

Εν  ολίγοις  αναφέρατε ότι ο δωδεκάχρονος Ιησούς  την «κοπάνησε» τρεις ημέρες και τον έψαχναν οι γονείς του. Και αυτό όπως λέτε ανερυθρίαστα, αναφέρεται στο Ευαγγέλιο της κοπάνας. Γνωρίζαμε το κατά Ματθαίον , το κατά Μάρκον, το κατά Λουκάν  και το κατά Ιωάννην. Αλλά Ευαγγέλιο της κοπάνας πρώτη φορά το ακούμε, εμβρόντητοι.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Ὄντως οὖν αὕτη ἐστὶν ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας

Η φράση αυτή περιέχεται στην απολογία του Αγίου Αριστείδη.

13 Σεπτεμβρίου αδελφοί μου εορτάζουμε τη μνήμη ενός μεγάλου απολογητού και ομολογητού της πίστεώς μας, των πρώτων χριστιανικών χρόνων.

Του αγίου και ισαποστόλου Αριστείδου του φιλοσόφου.

Τιμάται η μνήμη του Αγίου Αριστείδου, του επιφανούς αυτού Αθηναίου φιλοσόφου και πανευφήμου μάρτυρος του Χριστού, ο οποίος έμεινε ευρύτερα γνωστός στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία από την περίφημη απολογία του υπέρ των διωκομένων χριστιανών, η οποία είναι και το αρχαιότερο σωζόμενο απολογητικό κείμενο.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: ΠΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΠΡΟΙΚΟΝΝΗΣΟΥ (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ)

Σεβασμιότατε,

μας εκπλήσσει η προσπάθεια άρσης της αγιότητας, που επιχειρήσατε προσφάτως, ενός Αγίου των ημερών μας. Κι ακόμη χειρότερα, με πρόχειρο τρόπο, ανάξιο του αξιώματος ή του διακονήματος του οποίου χάριτι Θεού είστε φορέας. Όχι μέσω μιας οποιασδήποτε Συνοδικής διαδικασίας ή έστω μιας επιστημονικής ημερίδας, αλλά μέσω προσωπικού λογαριασμού σας σε κοινωνικό δίκτυο.

Δεν αποτελεί ξεπεσμό, η εκφορά απόψεων για τόσο σοβαρά θέματα, μέσα από προσωπικούς λογαριασμούς στο facebook;

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: «Οδοιπορικό στο μικρό Πάσχα του καλοκαιριού και οι κακοτοπιές του Οικουμενισμού»

Την εορτή της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου» το «Πάσχα του καλοκαιριού», μέσα στο «κατακαλόκαιρο», σε κάθε γωνιά της Ορθόδοξης Ελλάδος, τιμάται επἀξια, με τόση λαμπρότητα και λαϊκό παλμό, η Μητέρα του Κυρίου μας, που είναι και «Μάννα» όλου του κόσμου.

 Η ορθόδοξη ψυχή στρέφει τις αισθήσεις της με βαθειά κατάνυξη και παρακλητική διάθεση προς την Παναγία. Καθημερινά η βυθισμένη μέσα στο πένθος και την οδύνη, βα­ρυ­αλ­γού­σα ψυ­χή του πι­στού, ζη­τά πα­ρά­κλη­ση και πα­ρη­γο­ριά α­πό την Πα­να­γί­α. Σε αντίθεση με τον υμνολογικό τόνο της περιόδου των Χαιρετισμών, όπου κυριαρχεί η θρι­αμ­βι­κή δο­ξο­λό­γη­ση των α­πεί­ρων χα­ρί­των της «Μη­τρός του Θε­ού γε­νο­μέ­νης».

 Οι χριστιανοί επικαλούνται με δεήσεις και ικεσίες το όνομά της Θεοτόκου, για να λάβουν βοήθεια στους καιρούς των πειραμσμών , των πόνων και των θλίψεων, «Δέξαι παρακλήσεις αναξίων σων ικετών».

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Η αντίστροφη κλίμακα του Ιωάννου του Σιναΐτου (2)

ΛΟΓΟΣ 29^οςΠερὶ απαθείας

Η απάθεια, κατά την διδασκαλία των Πατέρων, είναι «υγεία της ψυχής»

Απαθής είναι εκείνος που αφθαρτοποίησε τις αισθήσεις, ανύψωσε τον νου πάνω από την κτίση, υπέταξε όλες τις αισθήσεις στον νου και παρέστησε την ψυχή μπροστά στο πρόσωπο του Κυρίου.

Οι Στωϊκοί φιλόσοφοι μιλούσαν για την απάθεια ως νέκρωση του παθητικού της ψυχής. Το παθητικό της ψυχής είναι το θυμικό και το επιθυμητικό. Όταν αυτά νεκρωθούν, κατά την αρχαία ερμηνεία, τότε έχουμε την απάθεια. 

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Η αντίστροφη κλίμακα του Ιωάννου του Σιναΐτου (1)

Η Κλίμαξ του Ιωάννη του Σιναϊτη, ίσως είναι το σημαντικότερο ιερό βιβλίο μετά την Αγία Γραφή.

Παλαιά οι Πατέρες και οι Όσιοι της Εκκλησίας την τηρούσαν μέχρι κεραίας.

Πλέον οι Πατριοί και οι Ανόσιοι, την προσβάλλουν και τη λοιδορούν με τα πεπραγμένα και τα λεγόμενά τους. 

Δηλαδή το εκκοσμικευμένο κομμάτι της εκκλησίας , οι κληρικοί και λαϊκοί ακαδημαϊκοί και πολιτευτές, Οικουμενιστές, φιλο-μασόνοι και οι «ησυχαστές» , αυτοί που προτρέπουν να κάνουμε «ησυχία» και να μη μιλάμε ενάντια στον Οικουμενισμό και την αίρεση κάνοντας «υπακοή». 

Αλλά και οι δήθεν αγωνιστές της πίστεως που την ομολογία  την βλέπουν ως όχημα αυτοπροβολής  και πολλές φορές προσχωρούν σε σχισματικούς.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Εξηγείστε μας Σεβασμιότατε

Με μεγάλη απογοήτευση αλλά όχι κι έκπληξη, ακούσαμε προσφάτως τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως, να προβαίνει σε ανήκουστες δηλώσεις που προσβάλλουν το ορθόδοξο φρόνημα του λαού. Δηλώσεις με τεράστιες προεκτάσεις. Ίσως είναι τυχαίες, ίσως είναι δηλώσεις  «λαγός», προπομπός γι’ αυτά που έρχονται.

Οι δηλώσεις αυτές αφορούν το Λόγο του Θεού. Το Ιερό Ευαγγέλιο.

Ζήσαμε στα πλαίσια του οικουμενιστικού κινήματος μεγάλη προσβολή της πίστεως. Αναγνωρίζοντας μυστήρια στους αιρετικούς και στους σχισματικούς. Οι «ορθόδοξοι» οικουμενιστές δέχονται την ύπαρξη Αληθείας στα αντίχριστα δόγματα των αιρετικών.