Ἐδημοσιεύθησαν πολλὰ διαπλεκόμενα εἰς βάρος τῆς ὑποψηφίας
Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κυρίας Αἰκατερίνης Σακελλαροπούλου. Περιορίζομαι, συνοπτικώς, εἰς τρία ἀνομήματά της κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας
καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους:
α΄) Ἐπὶ ἐποχῆς τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου δὲν
παρευρέθη εἰς τὴν τέλεσιν ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τοῦ Ἁγιασμοῦ ἐπὶ τῇ ἐνάρξει
νέας περιόδου τῆς λειτουργίας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας μὲ τὸ ἀντιχριστιανικὸν
καὶ ἀθεϊστικὸν αἰτιολογικὸν ὅτι ἡ τέλεσις τοῦ Ἁγιασμοῦ «ἐμφανίζει τὸ Δικαστήριον ὡς θεσμὸ νὰ
θρησκεύεται». Αὐτὴ λοιπόν, κατὰ τὴν ὁμολογίαν της, ὅταν ἐκλεγῇ
Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ὡς θεσμικὸν πρόσωπον, δὲν θὰ θρησκεύεται. Δὲν θὰ δώσῃ
θρησκευτικὸν ὅρκον ἐπὶ τῇ ἀναλήψει τῶν καθηκόντων της, δὲν θὰ παρίσταται εἰς τὰς
ἱεροτελεστίας τῶν Δοξολογιῶν κατὰ τὰς Μεγάλας Ἐθνικὰς Ἑορτάς, θὰ ἀποφεύγῃ νὰ ὁρκίζωνται
ἐνώπιόν της μὲ θρησκευτικὸν ὅρκον Ἀρχιεπίσκοποι, Μητροπολῖται, βουλευταί, ὑπουργοὶ
καὶ πρωθυπουργοί, δὲν θὰ δέχεται προσκλήσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ δὲν θὰ συζητῇ
μὲ θεσμικοὺς ἐκπροσώπους τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἰδία ἔχει εὐτελίσει τὸ πρόσωπόν της.
β΄) Εἶχε ταχθῆ κατὰ τῆς ὑποχρεωτικῆς ἀναγραφῆς τοῦ
θρησκεύματος εἰς τὰς ταυτότητας. Μεγάλη ἀλεργία ἔχει ἔναντι παντὸς ἱεροῦ καὶ ὁσίου.
γ΄) Ὡς γνωρίζω, ἀντετάχθη εἰς τὴν ἀκύρωσιν τῆς προδοτικῆς καὶ
ἀντεθνικῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν, κατὰ φρικτὴν περιφρόνησιν τοῦ 80% καὶ πλέον
τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ.
Καὶ τώρα ἡ ὀδυνηρὰ διὰ τὸν Πρωθυπουργόν κ. Κυριᾶκον
Μητσοτάκην σύγκρισις. Ὁ κ. Μητσοτάκης ἐπέλεξε τὴν κυρίαν Σακελλαροπούλου ὡς τὴν
πλέον ἀξίαν ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἕλληνας διὰ τὸ ὕπατον ἀξίωμα τοῦ Προέδρου τῆς
Δημοκρατίας. Περιορίζομαι μόνον εἰς δύο σχετικὰς συγκρίσεις: