Γράφει η Αδαμαντία Σπαθάτου
Μερικοί διατηρούν ακόμη φρούδες ελπίδες περί συμμάχων της Ελλάδος,
στις δύσκολες ώρες που περνάει με τον Τουρκικό επεκτατισμό… Μας το
μήνυσαν, όμως, με τον τρόπο τους όλοι πως είμαστε μόνοι! Αλλά’ έτσι
ήμασταν πάντα! Γι’ αυτό μας είπαν έθνος ανάδελφο και σ’ αυτόν τον λαό
απευθύνομαι:
Συνέλληνες έχουν μείνει στο μυαλό μου φωτογραφίες του 1940 με τα
παλικάρια μας κρεμασμένα στα τραίνα προς την Αλβανία για συνάντηση κι
αναμέτρηση με τους Ιταλούς του Άξονα, που νόμιζαν πως εύκολα θα πατήσουν
τα χώματά μας. Έχετε ακούσει για το «Ελληνικό θαύμα στην Αλβανία»! Θα
τους ρίχναμε στη θάλασσα τους Ιταλούς, αν δεν μας σταματούσαν οι
Εγγλέζοι!
Ξέρετε πως οι ξένοι ανταποκριτές και πρεσβευτές προέβλεπαν τη
συντριβή μας; Πως ο Άγγλος στρατάρχης «Μέτλαντ Ουίλσον» έγραφε ότι «η
Ελληνική κυβέρνηση δεν είχε καμία προετοιμασία στην Ήπειρο»; Ξέρετε ότι ο
Παπάγος ούτε το στρατηγείο του δεν είχε προωθήσει στο Μέτωπο; Ότι ο
υποστράτηγος Πετρουτσόπουλος από την πρώτη γραμμή άμυνας έλεγε πως «η
ηγεσία δεν πίστευε στη νίκη, αλλ’ ήθελε να ρίξουμε μερικούς
πυροβολισμούς για την τιμή των όπλων»;