Η ελληνική και η κατά Χριστόν μόρφωσις, κατά τους τρεις Ιεράρχας. Ομιλία Προηγουμένου Γεωργίου Γρηγοριάτη (†2014) στους μαθητές της Αθωνιάδας

 

Εορτάζουμε σήμερα την μνήμη των τριών μεγάλων Ιεραρχών και οικουμενικών διδασκάλων της Εκκλησίας, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Των τριών μεγίστων φωστήρων της Τρισηλίου Θεότητος.

Οι άμβωνες της Κωνσταντινουπόλεως, της Αντιοχείας, της Καισαρείας της Καππαδοκίας, της Ναζιανζού έγιναν αιώνιοι άμβωνες της Εκκλησίας, από τους οποίους οι τρεις Ιεράρχαι κηρύττουν την Ορθόδοξο Θεολογία και πίστι μας και μας υποδεικνύουν την γνησία Χριστιανική ζωή.

Γι’ αυτό και σε κάθε ακολουθία και Θεία Λειτουργία τους μνημονεύουμε. Ο μακαρισμός και έπαινός τους στην Εκκλησία του Θεού είναι πολύς, αδιάκοπος και αιώνιος.

Τιμώνται ιδιαίτερα ο καθένας την ημέρα της μνήμης του και όλοι μαζί σήμερα, ώστε οι Χριστιανοί να τους θεωρούν ισαξίους και ισοτίμους.

Μετά την απελευθέρωσι του Γένους από την φοβερή τουρκική σκλαβιά, η νεοελληνική πολιτεία καθιέρωσε η σημερινή εορτή τους να εορτάζεται και ως εορτή της Παιδείας.

Ἅγιος Πορφύριος: Ταπείνωση

«Τὰ πνευματικά μου ἁμαρτήματα εἶναι πολλά»

Ὁ Γέροντας εἶχε λάβει πολλὰ χαρίσματα ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴ μικρή του ἡλικία.

Εἶχε τὸ μεγάλο χάρισμα τῆς βαθύτατης συναισθήσεως τῆς ἀνθρώπινης αμαρτωλότητας.

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας βοηθοῦν νὰ καταλάβουμε ὅτι δὲν εἶναι εὔκολο πρᾶγμα νὰ παραδέχεσαι τὴν αμαρτωλότητά σου.

Ἁμαρτωλὸς αἰσθάνεται ἐκεῖνος, ποὺ ἔχει γνωρίσει τὰ ὅσα ὁ Θεός του ἀποκαλύπτει μέσα στὴν κοινωνία τῆς ἀγάπης του.

Ὁ Γέροντας Πορφύριος ἦταν ἐντυπωσιασμένος ἀπὸ τὰ ὅσα θαυμαστὰ ὁ Θεός τοῦ ἀπεκάλυπτε.

Αὐτὴ τὴν πνευματική του ἀνύψωση τὴν ἔδειχνε μὲ τὴν αἴσθηση τῆς δικῆς του μηδαμινότητας.

Οι Τρεις Ιεράρχαι εις τον 20ον Αιώνα, Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου

 

Συνήθως, όταν πρόκειται να ομιλήσωμεν διά τους Αγίους της Εκκλησίας, συμβαίνει να μεταφερώμεθα εις την εποχήν των. Και, παρασυρόμενοι από το κλίμα του παρελθόντος, να νομίζωμεν, ότι ανήκουν μόνον εις τον αιώνα των.

Παρ’ ότι και τώρα τους τιμώμεν, έχομεν την εντύπωσιν, ότι ο βίος των, τα έργα των, η διδαχή των, ισχύουν μόνον διά την εποχήν των.

Εν τούτοις, οι άγιοι «εις τον αιώνα ζώσι». Διότι η ζωή των και η διδαχή των περιέχει την αιωνίαν αλήθειαν του Θεού. Και ως τοιαύτη παραμένει άφθαρτος από τον χρόνον και τας μεταβολάς του κόσμου.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Οἱ Ἅγιοι Τρεῖς Ἱεράρχες

Ὁμοῦ δίκαιον τρεῖς σέβειν Ἑωσφόρους,

Φῶς τρισσολαμπὲς πηγάσαντες ἐν βίῳ.

Κοινὸν τὸν ὕμνον προσφέρειν πάντας θέμις,

Τοῖς ἐκχέασι πᾶσι κοινὴν τὴν χάριν.

Ἔαρ χελιδὼν οὐ καθίστησι μία·

Αἱ τρεῖς ἀηδόνες δὲ τῶν ψυχῶν ἔαρ.

Τὴν μὲν νοητὴν ἡ Τριὰς λάμπει κτίσιν,

Τριάς γε μὴν αὕτη δὲ τὴν ὁρωμένην.

Ἀπώλεσαν μὲν οἱ πάλαι Θεοῦ σέβας,

Ἐξ Ἡλίου τε καὶ Σελήνης ἀφρόνως·

Μοναχός Χρυσόστομος Κατουνακιώτης (1903 - 29 Ιανουαρίου 1989)

 

Γεννήθηκε στο Νέο Καρλόβασι της Σάμου το 1903. Το 1930 «τρωθείς από τον θείον έρωτα εγκατέλειψεν τα εγκόσμια και ήλθεν εις το Περιβόλι της Παναγίας». Εισήλθε στην ιερά μονή Ξηροποτάμου και μετά την κανονική δοκιμασία εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός. Διακρίθηκε για την υπακοή του και τον ζήλο του προς όλα τα διακονήματα. Γι’ αυτό τον αγαπούσαν όλοι οι μοναχοί, και ιδιαιτέρως ο Γέροντάς του Προηγούμενος Αθανάσιος.

Ο ερημίτης παπά-Τύχων. Μέρος Γ'

Από την πολύωρη ορθοστασία, τα πόδια του ήταν πάντα πρησμένα.

   Νήστευε πολύ. Ένα ψωμί μπορεί να το έτρωγε και σε ένα μήνα. Είπε κάποια μέρα στους δύο μοναχούς να μαζέψουν κούμαρα και να τα βράσουν στην κατσαρόλα. Όταν είδε το κόκκινο ζουμί, τους είπε άλλη φορά να μην ξανακάνουν κούμαρα, γιατί έχουν πολύ αίμα.

   Αγαπούσε πολύ τη μελέτη. Διάβαζε δυο-τρεις ώρες και γλυκαινόταν. Έλεγε: "Τι γλυκός που είναι ο αββάς Ισαάκ!". Είχε διαβάσει δυο-τρεις φορές τα Άπαντα του αγίου Χρυσοστόμου.
   Όλη τη νύχτα δεν εκοιμάτο σχεδόν καθόλου.

"ΒΟΜΒΑ" ΜΟΡΦΟΥ: ΣΕ ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ! (Βίντεο)

 

Με νέα "βόμβα" επανέρχεται ο  Μητροπολίτης Μόρφου κ.κ. Νεόφυτος στα αναμενόμενα που θα συγκλονίσουν τον κόσμο και ειδικά σε όσα θα συμβούν στις ΗΠΑ!

Μετά την ρήση του για "τρομερό 2021" (δείτε εδώ) και την συγκρουσιακή αλλαγή σκυτάλης στον Λευκό Οίκο, ο Μόρφου προχωρά ακόμη περισσότερο!

ΣΕ ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ

 ΜΟΡΦΟΥ: "Μέχρι εχτές ελέγαν την Αμερική "Υπερδύναμη"... Σε έναν μήνα δεν θα την λέν "Υπερδύναμη"...

  Από τώρα ξεκίνησε να ξηλώνεται το πουλόβερ της...

 Βλέπετε οι επίγειες δυνάμεις είναι προσωρινές. Όπως ήταν η Σοβιετική Ένωση, πριν μερικά χρόνια. Πού 'ν' τη τώρα";

Ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα;

 

Ο γιος του Τζορτζ Σόρος Αλεξάντερ αγκαλιά με όλη την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος

 

Τελικά, ποιος κυβερνά τις ΗΠΑ; Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες -τουλάχιστον θεωρητικά- γύρισαν σελίδα με την εκλογή του Τζο Μπάιντεν στην προεδρία, στην πραγματικότητα επέστρεψαν στο βαθύτερο συστημικό παρελθόν τους.

Ο Αλεξάντερ Σόρος με την Κάμαλα Χάρις

«Ἡ Πίστις μας, πρέπει νά παραδίδεται ἀνόθευτη, καθαρή ἀπό κάθε σπίλο...»

 

«Εἴ τις Χριστιανός ἔλαιον ἀπενέγκει εἰς ἱερόν ἐθνῶν, ἤ εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῶν, ἤ λύχνους ἅπτοι, ἀφοριζέσθω.»

(Κανών ΟΑ΄ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων)

Γράφει ὁ Χρίστος Παναγιώτου

Μέ ἀφορμή τήν παρουσία τοῦ μητροπολίτου μας, κ. Ἱερωνύμου, στίς ἐκδηλώσεις γιά τήν «Ἡμέρα Μνήμης τοῦ Ὁλοκαυτώματος»[1] (27/1/2021), ἀνακλήθηκαν στή μνήμη μου οἱ πρωτοφανεῖς ἐνέργειές του, οἱ ὁποῖες ἀναστάτωσαν τό ὀρθόδοξο πλήρωμα τῆς μητροπόλεως πού κλήθηκε νά ποιμάνει. Πρόκειται γιά τή ἐνεργή συμμετοχή του στίς ἐκδηλώσεις μνήμης τοῦ ὀλοκαυτώματος τῶν Ἑλλήνων Ἐβραίων. Στίς  24/1/2019 περάτωσε τήν ἐκδήλωση στή συναγωγή μέ τήν ὁμιλία του[2], καί στίς 30/1/2020 ἄναψε κερί στήν ἑπτάφωτη λυχνία[3].

              Σέ καμμία περίπτωση δέν εἶμαι ὑπερ-ὀρθόδοξος, οὔτε φυσικά τιμητής καί κριτής τῶν πάντων. Ἕνας ἁπλός χριστιανός εἶμαι, πού ἀγαπῶ τήν πίστη μου, μελετῶ τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες, τήν Ἱερᾶ Παράδοσή μας καί, ἔνεκα τούτων, εὐκόλως γίνονται διακριτές οἱ ὁποιεσδήποτε παραφωνίες ἀπό τόν Ἱερό πλοῦτο τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐπιπλέον, προσπαθῶ νά γίνω «στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Β΄ Τιμ. 2,3), κατά τόν Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν, Παῦλο,           καί νά  ἀνταποκριθῶ στό κάλεσμα τοῦ ἐπισκόπου μου, σέ μιά «πνευματική συστράτευση ὅσων θέλουν νά εἶναι κι ὄχι μόνο νά λέγονται Χριστιανοί, ὑπό τό ὠμοφόριο τοῦ κατέχοντος τήν ἀποστολική διαδοχή».[4] Εἶναι φυσικό, κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, νά λυπᾶμαι ὅταν ὁ Ποιμένας μου, ὁ Ἐπίσκοπος Λαρίσης καί Τυρνάβου, ὁ ἔχων τήν ἀποστολική διαδοχή, νά μήν ταυτίζεται ἐνίοτε καί μέ τούς «τρόπους» τῶν Ἀποστόλων.

Δημήτρης Νατσιός: Ἐμεῖς δέν ὑπογράψαμε. Συνεχίζουμε νά συνορεύουμε μέ τά Σκόπια

 

 

Ἔχω ἐνώπιόν μου τὸ βιβλίο Γεωγραφίας τῆς Ε' Δημοτικοῦ, τάξη στὴν ὁποία φέτος εἶμαι δάσκαλος. Τὸ ἐγχειρίδιο τιτλοφορεῖται «Γεωγραφία» καὶ ὑπότιτλος «Μαθαίνω τὴν Ἑλλάδα». (Τὸ σωστότερο θὰ ἦταν «Μαθαίνω ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα», ἀλλὰ αὐτὰ εἶναι ψιλὰ γράμματα γιὰ τοὺς συγγραφεῖς του). Τὸ βιβλίο ἐπανεκδόθηκε τὸ 2020. Ὅμως τὴν φετινὴ σχολικὴ χρονιά, μᾶς ἦρθε πολὺ διαφορετικό, ἀγνώριστο, μασκαρεμένο. 

 

Περιέχει μιὰ «καινοτομία», μιὰ λεπτομέρεια ποὺ ὅσοι παραμένουν ἀκόμη Ἕλληνες, διατηροῦν ἄγρυπνη τὴν ἰθαγένεια καὶ ἔχουν ἀνοιχτὰ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς τους, αἰσθάνονται θλίψη, ὀδύνη καὶ σπαραγμό. Πολὺ περισσότερο ὅσοι δάσκαλοι ἀντικρύζουμε τὴν μαγαρισιά, τὴν μεγαλύτερη προδοσία ἀπὸ καταβολῆς τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους. 

Ἔτσι, γιά νά μήν ἔχει κανένας τό παραμικρό ἄλλοθι πιά…

 

Νεκτάριος Δαπέργολας

 

Ἄλλη μία εἰκόνα ντροπῆς, ἀπό σημερινή (χθεσινή) φοιτητική διαδήλωση στήν Ἀθήνα γιά τό…μεῖζον θέμα τῆς πανεπιστημιακῆς ἀστυνόμευσης, τούς λεγόμενους «αἰώνιους φοιτητές» καί ἕτερα παρόμοια κοσμοϊστορικά.

Καί ἡ ντροπή φυσικά πάει καί στό κάθε ἐξηλιθιωμένο καί λοβοτομημένο κνώδαλο, πού ἀρνεῖται τόσο πεισματικά νά δεῖ τήν πραγματικότητα καί νά κατανοήσει ποιά εἶναι τά πραγματικά προβλήματα αὐτῆς τῆς καταρρακωμένης πατρίδας. (Ναί, πάει καί σ’ αὐτόν, γιατί πιά ὅλοι φταῖμε, κανείς δεν εἶναι ἀνεύθυνος). 

Ενώ η ελληνική ιθαγένεια δεν είναι δυνατόν να δίνεται σε οποιονδήποτε αλλοδαπό.... οι νεοταξίτες προδότες πολιτικοί επιμένουν.

 

Προλογικό Σημείωμα 

 

Η ελληνική ιθαγένεια είναι ένα κληρονομικό δικαίωμα των Ελλήνων που προέρχεται από την Ελληνική καταγωγή των γονέων ή τουλάχιστον του ενός γονέα....

 

Κατά συνέπεια κανείς αλλοδαπός δεν μπορεί να την λάβει κάτω από οποιεσδήποτε προϋποθέσεις.... (με το θέμα αυτό έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές στο παρελθόν δείτε ενδεικτικά ΕΔΩ)

 

Αυτό που μικροί μαθαίναμε στην Αγωγή του Πολίτη είναι ότι στους νόμιμα διαμένοντες αλλοδαπούς μετά από αυστηρές εξετάσεις και προϋποθέσεις (όπως π.χ. πολύχρονη νόμιμη διαμονή και εργασία στην πατρίδα μας, στρατιωτική θητεία κλπ...) μπορεί να δοθεί η υπηκοότητα. Δηλαδή το να γίνουν Ελληνες πολίτες με πλήρη πολιτικά δικαιώματα. 

 

Η Νέα Τάξη όμως έχει τα δικά της μοχθηρά σχέδια τα οποία προωθεί συστηματικά με την λαθρομετανάστευση.... 

Γιατί ο κορωνοϊός μετατρέπεται, από ίωση σε πολεμική εναντίον της Εκκλησίας;

 

Ηρακλής Ρεράκης, Ομ. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Γιατί ο κορωνοϊός μετατρέπεται, από ίωση σε πολεμική εναντίον της Εκκλησίας;

Όλοι οι Έλληνες, τον τελευταίο καιρό, ακούμε συχνά στα ΜΜΕ κάποιους επιστήμονες να καταφέρονται εναντίον της Εκκλησίας, επειδή συνεχίζει να τελεί το Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας και να καλεί τους πιστούς να λαμβάνουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

Ξεχωριστές πολεμικές ιαχές ακούστηκαν εναντίον της ειρηνικής ανυπακοής, που εξέφρασε η Ιερά Σύνοδος έναντι της Πολιτείας, με την απόφασή της, παρά τις απαγορεύσεις της τελευταίας, να γίνει ο Αγιασμός των Υδάτων, εντός των Ναών, κατά την Εορτή των Θεοφανείων, τηρουμένων βέβαια των υγειονομικών κανόνων.

 Έτσι, τις μέρες των Θεοφανείων οι ως άνω επιστήμονες, σαν προστάτες του νόμου και της τάξης και κριτές της συμπεριφοράς των πιστών, βρήκαν την ευκαιρία να εντείνουν τις επιθέσεις τους κατά της Εκκλησίας, διανθίζοντάς τις, μάλιστα, με προφητικές προβλέψεις και διαγνώσεις, που έκαναν λόγο για θεαματική αύξηση των κρουσμάτων του κορωνοϊού με ευθύνη της Εκκλησίας.

Η Πίστη μας είναι Φως!!!... (Άγιου Νικόλαου Βελιμίροβιτς)

 

Πολυξένη Ρέρρα

Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ . Ανάβουμε καντήλι εμείς.
Ο ΧΡΙΣΤΌΣ μας είπε: «Εγώ ειμί το Φώς του κόσμου».
Το φως μας θυμίζει το Φώς , με το οποίο ο Χριστός καταυγάζει τις ψυχές μας.

Ανάβουμε καντήλι εμείς .

Για να μας θυμίζει, ότι και η ζωή μας πρέπει να είναι φωτεινή σαν των αγίων, δηλαδή των ανθρώπων, που ο Απόστολος Παύλος τους ονομάζει «τέκνα φωτός».

Γεώργιος Τζανάκης: Ο ΜΑΓΟΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ

 

Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς συγχρόνους ἐπισκόπους, ἐνῷ οἱ ἴδιοι δὲν ὑπακούουν στὸν ἀρχιποιμένα Χριστό, ἀπαιτοῦν τυφλὴ ὑπακοὴ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους προκειμένου νὰ ἐπιβάλλουν στὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ τὶς αὐθαιρεσίες τους. Γιὰ νὰ τὸ πετύχουν διαστρεβλώνουν τὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων πατέρων καὶ ἰδιαιτέρως τὰ λόγια τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου. 

Ἄν ζητοῦν τὴν ὑπακοὴ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν στήριξι τοῦ  λαοῦ πρὸς τοὺς ἐπισκόπους, ποὺ ζητᾶ ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος,  ἄς ἀκολουθήσουν καὶ τὸ παράδειγμα τῶν τότε ἐπισκόπων ποὺ ἦταν ἕνα σῶμα μὲ τὸ ποίμνιό τους (ἐπίσκοπος, πρεσβύτεροι, διάκονοι, λαός) καὶ μάλιστα προαγωνιζόταν γι᾿ αὐτὸ καὶ θυσιαζόταν, ὅπως ὁ ἴδιος ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος. 

Ὅλα τὰ εἶχαν κοινὰ μὲ τὸν λαό, οὔτε πολυτέλειες, οὔτε ξιπασμὸς, οὔτε πολλὰ πολλὰ μὲ τοὺς ἀθέους ἄρχοντες... Ἦταν ποιμένες καὶ ὄχι μισθωτοί. Αὐτοὶ εἶχαν δικαίωμα νὰ ζητοῦν τὴν στήριξι καὶ τὴν ἐν Χριστῷ ὑπακοὴ τῶν πιστῶν γιατὶ ὑπήρχαν, ζοῦσαν καὶ θυσιαζόταν γιὰ τὸν λαὸ ἀπὸ ἀγάπη στὸν Χριστό. 

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ ψαλμωδία γλυκαίνει καὶ εἰρηνεύει τὴν ψυχὴ

 

– Γέροντα, ἐνῶ ἔχω καταλάβει πόσο βοηθάει ἡ εὐχή, δὲν μπορῶ νὰ τὴν λέω συνέχεια.

– Ὅταν δυσκολεύεσαι νὰ πῆς τὴν εὐχή, νὰ σιγοψάλ­λης. Καὶ ἡ ψαλμωδία προσευχὴ εἶναι. Ἡ ψαλμωδία δί­νει στὴν καρδιὰ μιὰ ἁπαλάδα, τὴν γλυκαίνει καὶ τὴν θερμαίνει μὲ τὶς πνευματικές της θερμίδες. Ἔτσι δη­μιουργεῖ τὶς καλύτερες προϋποθέσεις γιὰ νὰ λέη κα­νεὶς μὲ ὄρεξη τὴν εὐχή. Γιὰ μένα τὰ κουμπιὰ γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωὴ εἶναι αὐτά: Λίγη μελέτη, ἀλλὰ δυνατή, εὐχή, μετάνοιες, ψαλτική.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου

Χάρις λέουσιν Ἰγνάτιε παμβόροις,
Σοῦ σώματος λιποῦσι καὶ πιστοῖς μέρος.
Τῇ ἐνάτῃ ἐπάνοδος Ἰγνατίῳ εἰκάδι τύχθη.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ἰγνάτιος († 20 Δεκεμβρίου) ἦταν διάδοχος τῶν Ἀποστόλων καὶ χρημάτισε δεύτερος Ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας. Ὑπῆρξε, μαζὶ μὲ τὸν Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σμύρνης Πολύκαρπο, μαθητὴς τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Μαρτύρησε ἐπὶ αὐτοκράτορα Τραϊανοῦ (98 – 117 μ.Χ.) στὴ Ρώμη, κατασπαραχθεὶς ἀπὸ τὰ θηρία.

Εύγε σου, πάτερ Ιωσήφ

 

Εύγε σου, πάτερ Ιωσήφ, για τις σημαίες, που έστησες και ύψωσες στις κορυφές σου. Την Ελληνική και την Βυζαντινή. «Διάβασες», ως φαίνεται, τη χρόνια σκέψη μου, αντέγραψες τους σχεδιασμούς μου, μούκλεψες τα πρωτεία. Εμένα με καθυστέρησαν σε τούτο, όπως και σε πολλά άλλα, οι άλλες έγνοιες. 

 

Έκαμψε, ως μη ώφειλε, τους ενθουσιασμούς μου η ηλικία, ατόνισε στην ψυχή μου η ζωηρότης των συμβόλων του Γένους μας και δεν σφυροκοπούν όπως πρώτα στην καρδιά μου της υπερχιλιόχρονης αγιορείτικης Ιστορίας οι επιταγές. Ανεξόφλητα, λοιπόν, αφήνονται τα χρέη μου προς τούτη την ανόθευτη, βαρύτιμη και άγια Βυζαντινογωνιά μας. 

Διάβαζε και εφάρμοζε το Ευαγγέλιο

 

Στο Μεσολόγγι ζούσε μία ευλαβέστατη γυναίκα, ονόματι Βασιλική (Κούλα την φώναζαν), παντρεμένη με τον Δημήτριο Καλαντζή, ψαρά στο επάγγελμα. Ήταν και οι δυο πολύ πιστοί και πολύ απλοί άνθρωποι.

Όταν η Βασιλική ήταν νέα, την ημέρα των Θεοφανείων «είδε τους ουρανούς ανεωγμένους» και τους Αγγέλους του Θεού να ψάλλουν. Γι’ αυτό έλεγε: «Αυτή την ημέρα μη φεύγης από την Εκκλησία, έστω και αν καίγεται το σπίτι σου, γιατί ανοίγουν οι ουρανοί».

Το σπίτι που κατοικούσαν ήταν ισόγειο και για πάτωμα είχε τσιμέντο. Όταν έβρεχε γέμιζε νερό που έφθανε τα είκοσι εκατοστά. Είχαν τοποθετήσει πέτρες για να πατάνε και με ένα “γκιούμι” άδειαζαν το νερό. Τον χειμώνα δεν έστρωναν κουρελούδες για να έχουν λίγη ζέστη, γιατί μούσκευαν από τα νερά. Αλλά μέσα σ’ αυτό το παγωμένο σπίτι η καρδιά τους χτυπούσε πολύ ζεστά για τον Χριστό και τα πρόσωπά τους ήταν πάντα χαρούμενα και ειρηνικά. Η θεία Χάρι τους φύλαγε και δεν αρρώσταιναν.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Στό τέλος τά δικά Του σχέδια θά πραγματοποιηθοῦν

 

Νεκτάριος Δαπέργολας

Δύο χρόνια ἀπό τήν τελευταία ἄθλια πράξη τῆς προδοσίας τῆς Μακεδονίας, πού παίχτηκε μέσα στό φερόμενο ὡς Ἑλληνικό Κοινοβούλιο ἀπό τούς δωσιλογικούς ἐσμούς τῶν κομματόσκυλων. 

Ἡ φωτογραφία ἀπό τήν ὁμιλία μου στό τελευταῖο συλλαλητήριο πού ἔγινε στήν Κομοτηνή, τέτοιες ἀκριβῶς μέρες, τόν Ἰανουάριο τοῦ 2019. 

’Εμεῖς θά συνεχίσουμε νά γράφουμε καί νά μιλᾶμε καί νά φωνάζουμε.