Τετάρτη 20 Απριλίου 2022

Σοφία Μπεκρῆ: «Δεινὸν ἡ ῥαθυμία, μεγάλη ἡ μετάνοια»

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Τὴν Μεγάλη Τετάρτη ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπεικονίζει μὲ γλαφυρὸ καὶ παραστατικὸ τρόπο τὴν «σχέση» ἁμαρτίας - μετανοίας. Στὰ περισσότερα τροπάρια παρουσιάζονται κατ’ ἀντιδιαστολὴ οἱ μορφὲς τῆς ἁμαρτωλοῦ γυναικός, «τῆς ἀλειψάσης τὸν Κύριον μύρῳ», καὶ τοῦ δολίου μαθητῆ τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἰούδα, ποὺ τὴν ἴδια ὥρα σχεδίαζε τὴν προδοσία τοῦ Κυρίου.

Ἡ μὲν πόρνη, προσφέροντας τὸ μύρο μαζὶ μὲ τὰ ἀκόμη πιὸ πολύτιμα δάκρυά της, «λυτροῦται τῆς δυσωδίας τῶν κακῶν», ὁ δὲ Ἰούδας, ἄν καὶ ἀνέπνεε τὴν εὐωδία τῆς θείας χάριτος, ἐν τούτοις «ταύτην ἀποβάλλεται καὶ βορβόρῳ συμφύρεται». Ἡ μὲν ἁμαρτωλὸς προσφέρει τὰ δάκρυά της ὡς λύτρο γιὰ τὴν σωτηρία της, ὁ δὲ φιλάργυρος μαθητὴς προσφέρει στοὺς ἀνόμους τὰ τριάκοντα ἀργύρια, «τὴν τιμὴν τοῦ τετιμημένου».

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Μεγάλης Τετάρτης 20 Ἀπριλίου 2022

 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚϚ´ 6 - 16

6 Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γενομένου ἐν Βηθανίᾳ ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ, 7 προσῆλθεν αὐτῷ γυνὴ ἀλάβαστρον μύρου ἔχουσα βαρυτίμου, καὶ κατέχεεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἀνακειμένου. 8 ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠγανάκτησαν λέγοντες· Εἰς τί ἡ ἀπώλεια αὕτη; 9 ἠδύνατο γὰρ τοῦτο τὸ μύρον πραθῆναι πολλοῦ καὶ δοθῆναι τοῖς πτωχοῖς. 10 γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Τί κόπους παρέχετε τῇ γυναικί; ἔργον γὰρ καλὸν εἰργάσατο εἰς ἐμέ. 11 τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. 12 βαλοῦσα γὰρ αὕτη τὸ μύρον τοῦτο ἐπὶ τοῦ σώματός μου, πρὸς τὸ ἐνταφιάσαι με ἐποίησεν. 13 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅπου ἐὰν κηρυχθῇ τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ, λαληθήσεται καὶ ὃ ἐποίησεν αὕτη εἰς μνημόσυνον αὐτῆς. 14 Τότε πορευθεὶς εἷς τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Ἰούδας Ἰσκαριώτης, πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς εἶπε· 15 Τί θέλετέ μοι δοῦναι, καὶ ἐγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα ἀργύρια. 16 καὶ ἀπὸ τότε ἐζήτει εὐκαιρίαν ἵνα αὐτὸν παραδῷ.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Μεγάλη Τετάρτη - Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω


Γυνή, βαλοῦσα σώματι Χριστοῦ μύρον,
Τὴν Νικοδήμου προὔλαβε σμυρναλόην.

Κατά τη Μ. Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση: (α) του γεγονότος της ελλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, (β) η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και (γ) τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.

Τρίτη 19 Απριλίου 2022

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ [Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ.25,14-30]


Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ
[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ.25,14-30]

Ἐὰν στὸν εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ ἐκτίθεται μὲ ἄλλον τρόπο ἡ παραβολὴ τῶν ταλάντων[Λουκ. 19,12-21], πρέπει νὰ λεχθεῖ ὡς ἀπάντηση τὸ ἑξῆς, ὅτι ἄλλη εἶναι ἡ παραβολὴ αὐτὴ καὶ ἄλλη ἐκείνη· διότι σὲ ἐκείνη μὲν ἀπὸ τὸ ἴδιο κεφάλαιο προῆλθαν διάφορα ἔσοδα· διότι ἀπὸ ἕνα χρυσὸ νόμισμα τῶν ἑκατὸ δραχμῶν(μία «μνᾶ») ὁ μὲν ἕνας παρουσίασε πέντε, ἐνῶ ὁ ἄλλος δέκα, καὶ γι᾿ αὐτὸ καὶ δὲν ἀμείφτηκαν κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο. Ἐδῶ ὅμως συνέβῃ τὸ ἀντίθετο,  γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ βράβευση ἦταν ἴση· διότι ἐκεῖνος ποὺ ἔλαβε δύο τάλαντα, ἔδωσε δύο, καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἔλαβε τὰ πέντε τάλαντα πάλι τὸ ἴδιο. Ἐνῶ ἐκεῖ, ἐπειδὴ ὑπὸ τίς ἴδιες προϋποθέσεις ὁ μὲν ἕνας παρουσίασε περισσότερα, ἐνῶ ὁ ἄλλος λιγότερα ἔσοδα, ὀρθῶς καὶ στὰ ἔπαθλα δὲν τιμῶνται καὶ οἱ δύο ἐξίσου.

Νώντας Σκοπετέας: Μή γίνει τό Ὡσαννά... Σταυρωθήτω!

 
Ποιός νὰ στὸ ἔλεγε πὼς ἐκεῖνο τὸ ὄνειρο ἐφιάλτης ποὺ πρὶν κάποια χρόνια ἕνα τέτοιο ξημέρωμα σὲ συνάντησε θὰ ἔβγαινε κάποτε ἀληθινό...
 
Κυριακὴ τῶν Βαΐων ξημέρωνε καὶ τρόμαξες μὲς στὴν νύχτα. Ἀλάφρωσε ἡ ψυχή σου ὅταν ὕστερα ξύπνησαν μαζὶ καὶ ὅλες οἱ αἰσθήσεις σου. Ὀνειρεύτηκες ὅτι ἤσουν παιδὶ καὶ ἀποκοιμήθηκες χωρὶς νὰ προλάβεις νὰ πᾶς στὴν Ἐκκλησιὰ ὄρθρου βαθέως ὅπως τὸ συνηθίζατε μὲ τὰ ἄλλα παιδιὰ νὰ ἀκουστεῖ τὸ πρῶτο Εὐαγγέλιο τῆς μεγάλης μέρας καὶ ἔπειτα ἀφοῦ πάρεις ἀγκαλιὰ τὴν δική σου κόφα μὲ τὰ βάγια νὰ περιμένεις  τὸ σινιάλο μὲ τὰ λόγια τοῦ παπᾶ: ὁ δὲ πλεῖστος ὄχλος ἔστρωσαν ἑαυτῶν τὰ ἱμάτια ἐν τῇ ὁδῷ, ἄλλοι δὲ ἔκοπτον κλάδους ἀπὸ τῶν δένδρων καὶ ἐστρώννυον ἐν τῇ ὁδῷ. ...καὶ ἐκείνη τὴν ὥρα νὰ ἀρχίσεις μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα παπαδάκια νὰ πετᾷς τὰ κλαδιὰ καὶ τὰ φύλλα ἀπὸ τὴν βαγίτσα τῆς πλατείας νὰ στρωθεῖ καλὰ ὅλη ἡ Ἐκκλησία καὶ νὰ μοσχοβολήσει.

Σοφία Μπεκρῆ: Πιστοποιητικό εἰσόδου

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Σὲ ἕνα ἰδιαίτερο τραπέζι μᾶς προσκαλεῖ σἠμερα, Μεγάλη Τρίτη, ὁ Κύριός μας, «σὲ ἑστίαση πνευματικὴ εἰς τὸν Νυμφῶνα Του». Βεβαίως, γιὰ νὰ συμμετάσχωμε στὸ ξεχωριστὸ αὐτὸ τραπέζι τῶν γάμων τοῦ Νυμφίου, στὴν οὐράνια Βασιλεία Του, χρειάζεται νὰ διαθέτωμε ὄχι μόνον τὸν κατάλληλο ἐξωτερικὸ χιτῶνα ἀλλὰ καὶ τὶς ἀπαραίτητες ἐσωτερικὲς ἀρετές.

Ἀλλὰ ποιές εἶναι αὐτές; Ἡ πίστη, ἡ προσευχή, ἡ ἐξομολόγηση, ἡ μετάνοια. Αὐτὲς ὅμως τὶς διέθεταν καὶ οἱ μωρὲς παρθένες, ἀλλὰ δὲν κατάφεραν τελικὰ νὰ εἰσέλθουν στὸν οὐράνιο νυμφῶνα. Γιατί; Διότι δὲν διέθεταν ἔλαιο.

Δημήτρης Νατσιός: Ψίχουλα ἀπὸ πρόσφορα τῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε στὰ δόντια μας...

 

 
«Ἀδελφοί! Κρατῆστε ζωντανὸ τὸν θησαυρὸ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀναστήτω ὁ Θεὸς καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν. Νὰ θεωρεῖτε τοὺς ἑαυτούς σας  μακάριους ποὺ εἶστε Ὀρθόδοξοι. Γιατί πολυτιμότερο πρᾶγμα ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία δὲν ὑπάρχει στὸν κόσμο».
Φώτης Κόντογλου


Δὲν ξυπνάει ὁ Ἕλληνας, δὲν λυτρώνεται ἀπὸ τὸν λήθαργο, ἂν δὲν τοῦ θυμίσεις καὶ τοῦ δείξεις ποιὲς εἶναι οἱ ρίζες του, ἀπὸ ποῦ κρατάει ἡ φύτρα του καὶ ἂν δὲν τοῦ δώσεις νὰ γευτεῖ ἀπὸ τοὺς ἀθάνατους καρποὺς τοῦ μοναδικοῦ στὸν κόσμο γενεαλογικοῦ του δέντρου. Ρίζα αὐτοῦ τοῦ δέντρου εἶναι ἡ ζωντανή μας πίστη, ἡ Ἐκκλησία, τὴν ὁποία οἱ ποικιλώνυμοι πολιτικάντηδες, πάσης μορφῆς καὶ χρώματος, τὴν βλέπουν σὰν ἐμπόδιο στὸν ἀμοραλισμό τους, στὴν ἡδονοθηρία καὶ στὸν "προοδευτισμό" τους, ἐπηρεάζοντας συστηματικῶς πρὸς τοῦτο καὶ τὴν παιδεία, τοὺς ἄπλαστους νέους. ("Ἄν δώσεις μιὰ ὀδοντογλυφίδα σὲ ἕναν Νεοέλληνα, νὰ καθαρίσει τὰ δόντια του, τότε θὰ ἀνακαλύψει ψίχουλα ἀπὸ τὰ πρόσφορα ποὺ ἔφαγε καὶ μεγάλωσε κάποτε ἡ οἰκογένειά του", ἔλεγε παλιὸς θυμόσοφος ἐπίσκοπος).

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Στό Σταυρό (ποίημα 18/4/22 - Ἀριστείδης Δασκαλάκης)

 

Ἀπ᾿ ἕνα ψεύτικο φιλὶ ἡ αἱματηρὴ πορεία,
ἐκκίνησε στοῦ Γολγοθᾶ τὸ δύσβατ᾿ ἀνηφόρι,
πῆραν  βουλὴ  ἀρχιερεῖς, ἐλήφθῃ ἀπριόρι,
γιὰ Σένα ποὺ μᾶς πρόσφερες δῶρο, υἱοθεσία.

Φραγκελωμένος, μὲ βρισιές, σέρνεσαι  σὰν τὸν σκλάβο,
ὕβρεις καὶ σχόλια καρφιά, σὲ συνοδεύουν στὰ ψηλά,
σβαρνίζεσαι μὲ τὸ Σταυρό, μόνος, ἐλπίδα πουθενά,
τῆς τιμωρίας τ᾿ ὄργανο, βαρύ, στοῦ Γολγοθᾶ τὸ μαῦρο.

Κι ἐκεῖ στὴν ἅγια τὴν κορφή, τὰ χέρια Σου ἀνοῖξαν,
καρφιά τοὺς βάλαν στὸ σταυρό, αὐτὰ ποὺ εὐλογᾶνε,
οἱ λοιδορίες δὲ λείπουνε, πολλοὶ κακολογᾶνε,
καὶ λόγχη στ᾿ ἅγια τὰ πλευρὰ οἱ ἄπιστοι σοῦ μπῆξαν.

Καλλιόπη Ταχτσόγλου: Ἕνας ἀκόμα ξεπεσμός μας, μέσα στούς τόσους - πόσους ἀκόμα θὰ ἀντέξουμε;;

 

 
Μ. Δευτέρας, τὸ κατὰ Ματθαῖον (κβ' 15-46 καὶ κγ' 1-39) Εὐαγγέλιο 
(ἐδάφιον 30)
«...ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται ἀλλ᾿ ὠς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι...»
 
 
Ἐπὶ 2.000 χρόνια διαβάζεται τὸ Εὐαγγέλιο καὶ κανένας δὲν ἐνοχλήθηκε ἀπὸ λέξεις ὅπως «γαμίζονται» ἤ «διὰ πάσαν μαλακίαν» διότι, δὲν εἴμεθε πουριτανοί, ἠθικολάγνοι ἤ προτεστάντες ἀλλά, Ὀρθόδοξοι !!
 
Φέτος λοιπόν, μέσα σὲ ὅλα μας τὰ βάσανα μὲ τὶς λογιῷ φοβίες ὁποὺ καταντήσαμε στὸν Θεό μας ποὺ μᾶς ἔπλασε μὲ πρόσωπα νὰ παρουσιαζόμαστε,ὡς γουρουνάκια μὲ μουτσοῦνες, εἴχαμε ΚΑΙ αὐτὸ τὸ περιστατικό, ἔτσι γιὰ νὰ μὴν μένουμε χωρὶς ἐκπλήξεις καὶ πλήγματα!! 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝ [Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων: Μάτθ.25,1-13]

 
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων: Ματθ.25,1-13]
 
«Τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὐτῶν ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν τοῦ νυμφίου(:Τότε, ὅταν δηλαδὴ ἔλθει ὁ Μεσσίας κατὰ τὴ δευτέρα Του παρουσία, ἡ ἔλευση αὐτῆς τῆς οὐράνιας βασιλείας Του καὶ ὅσα θὰ συμβοῦν τότε, θὰ μοιάζουν μὲ ὅ,τι ἔγινε σὲ δέκα παρθένες. Αὐτὲς λοιπόν, ἀφοῦ πῆραν τὰ λυχνάρια τους, βγῆκαν νὰ ὑποδεχτοῦν τὸν γαμπρό, ποὺ θὰ ἐρχόταν τὴ νύχτα νὰ παραλάβει τὴ νύφη)».πέντε δὲ ἦσαν ἐξ αὐτῶν φρόνιμοι καὶ αἱ πέντε μωραί(:πέντε ὅμως ἀπ᾿ αὐτὲς ἦταν φρόνιμες καὶ μυαλωμένες, ἐνῶ οἱ πέντε ἄλλες ἦταν ἀσυλλόγιστες καὶ ἀνόητες),αἵτινες μωραὶ λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν οὐκ ἔλαβον μεθ᾿ ἑαυτῶν ἔλαιον(:καὶ οἱ ἀνόητες αὐτές, ὅταν πῆραν τὰ λυχνάρια τους, δὲν πῆραν μαζί τους καὶ λάδι)·αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις αὐτῶν μετὰ τῶν λαμπάδων αὐτῶν(:οἱ φρόνιμες ὅμως μαζὶ μὲ τὰ ἀναμμένα λυχνάρια τους πῆραν καὶ λάδι στὰ εἰδικὰ δοχεῖα τους)». Χρονίζοντος δὲ τοῦ νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον(:ἐπειδὴ ὅμως ἀργοῦσε τὴ νύχτα νὰ ἔλθει ὁ γαμπρός, νύσταξαν ὅλες καὶ κοιμοῦνταν)»[Ματθ.25,1-5].

"ΠΡΩΤΟΙ” ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ γιατί θέλει ΑΡΕΤΗ και ΤΟΛΜΗ η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

“Γυρίζουμε τις πλάτες μας στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνουν για τα παιδιά μας όπως το θέλουνε.

Αγωνιζόμαστε για να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται
συνένοχους σε έναν κόσμο χειρότερο από τους προηγούμενους δε θα μας έχετε”.

Κι ας έχουμε τις συνέπειες του “νόμου”:

        Σε αναστολή καθηκόντων τέθηκαν 15 εκπαιδευτικοί «για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας»(1) επειδή “παρανόμως” τους αφαιρείται το δικαίωμα της επιλογής σε οποιαδήποτε ιατρική πράξη, ενώ ως εκπαιδευτικοί γνωρίζουν ότι έχουν απαγορευτεί οι υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η δίκη της Νυρεμβέργης (1946) κατέδειξε ότι μια υποχρεωτική ιατρική πράξη ή ένα πείραμα χωρίς συναίνεση,  αποτελεί προσβολή της αξιοπρέπειας του ανθρώπου.

         Αυτοί οι άνθρωποι τέθηκαν σε αναστολή εργασίας άνευ αποδοχών και άνευ ασφάλισης επειδή αρνήθηκαν είτε τη μάσκα είτε τα rapid tests. Ως εκπαιδευτικοί – παιδαγωγοί που οδηγούν τα παιδιά μας στην πνευματική τους ανάπτυξη αναρωτιούνται: «Μήπως τελικά μόνο μια αρρωστημένη κοινωνία επιβάλλει σε υγιή άτομα να αποδεικνύουν συνέχεια ότι είναι όντως υγιή;» Πόσο μάλλον όταν βάσει του φύλλου οδηγιών των rapid tests (Sars-CoV-2 Γρήγορο Τεστ Κιτ Αντιγόνου Ag) που υποχρεούνται να κάνουν τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί αναφέρεται ότι γίνονται  «...εντός των πρώτων 5 ημερών από την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Τα θετικά αποτελέσματα δεν αποκλείουν τη βακτηριακή λοίμωξη ή την επι-μόλυνση με άλλους ιούς.» Είναι άραγε τα rapid tests τόσο ασφαλή όσο μας λένε;(2)

Σοφία Μπεκρῆ: Καρποὶ μετανοίας

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Τὸ εὐχάριστο διάλειμμα τοῦ ἀναστάσιμου Σαββάτου τοῦ Λαζάρου καὶ τῆς πανηγυρικῆς Κυριακῆς τῶν Βαων ἦταν ἡ ἐνίσχυση ποὺ χρειαζόμασταν ὅλοι, ὥστε ἐνδυναμούμενοι σωματικά, ψυχικὰ καὶ πνευματικὰ νὰ εἰσέλθωμε πλέον στὸ τελευταῖο στάδιο τοῦ ἀγῶνα μας ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσῃ μέσα ἀπὸ τὴν κορύφωση τοῦ σταυρικοῦ Πάθους στὴν λυτρωτικὴ Ἀνάσταση.

Ἡ Ἐκκλησία μας, γιὰ νὰ μᾶς ἐνισχύσῃ στὸν δύσκολο αὐτὸν ἀγῶνα, προβάλλει συνεχῶς μορφὲς εἴτε ἀπὸ τὴν Παλαιὰ εἴτε ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη, γιὰ νὰ μᾶς διατηρήσῃ σὲ πνευματικὴ ἐγρήγορση καὶ νὰ μᾶς ἐνθαρρύνῃ στὴν αὔξηση τῆς προσπάθειάς μας. Ἔτσι, ἔχοντας κάνει τὴν κατάλληλη προετοιμασία, θὰ μπορέσωμε νὰ βιώσωμε καὶ τὰ σωστικὰ Πάθη τοῦ Κυρίου μας καὶ ἐν τέλει καὶ τὴν ζωηφόρο Του Ἀνάσταση.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΩΝ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ.22,23-33]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΩΝ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ.22,23-33]

Ὅταν ἄκουσαν οἱ Φαρισαῖοι τὴν ἀπάντηση τοῦ Κυρίου σχετικὰ μὲ τὴν καταβολὴ τῶν φόρων στὸν Καίσαρα καὶ τὴν ἀπόδοση τιμῶν στὸν Θεό, ἀποστομώθηκαν καὶ θαύμασαν τὴν σοφία Του[βλ. Ματθ. 22,22:«Καὶ ἀκούσαντες, ἐθαύμασαν(:καὶ ὅταν ἄκουσαν τὴν ἀπάντηση, θαύμασαν)»]. Βέβαια ἔπρεπε νὰ πιστέψουν καὶ νὰ ἐκπλαγοῦν ἀπὸ τὰ λόγια Του, καθόσον τοὺς ἔδωσε δείγματα τῆς θεότητάς Του καὶ μέ τὸ ὅτι τοὺς ἀπεκάλυψε τὰ μυστικὰ σχέδιά τους καὶ μέ το ὅτι τοὺς ἀποστόμωσε μὲ ἐπιείκεια. Τί λοιπόν; Πίστεψαν; Καθόλου· ἀλλὰ «ἀφέντες αὐτὸν, ἀπῆλθον(:Τὸν ἄφησαν τότε κι ἔφυγαν)»· καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτοὺς Τὸν πλησίασαν οἱ Σαδουκκαῖοι.

Καλλιόπη Ταχτσόγλου: Θυσία καί αὐτοθυσία

 

Γράφει η Καλλιόπη Ταχτσόγλου

 
1. Κάθε χρόνο 300.000 ἑλληνόπουλα ξεριζώνονται ἀπὸ τὴν ζεστὴ μήτρα-φωλιἀ τους ὡς ΘΥΣΙΑ στὴν «ἐλευθερία» καὶ στὸ «δικαίωμα στὸ σῶμα της» τῆς κάθε γυναῖκας πού, ἐγκληματικὰ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὸ ἄλλο σῶμα πού, στὰ σπλάγχνα της βρίσκεται. Ἐν ὁλίγοις νοεῖ : «Θέλω νὰ πηδιέμαι ὅποτε θέλω μὲ ὅποιον θέλω (καὶ γιατί ὄχι καὶ μὲ ὅποια θέλω) καὶ ἄν σκάσει μύτη κανένα μούλικο, δὲν τὸ θέλω, γιατὶ βαριέμαι νὰ ξεσκατίζω οὐά-ρικα!! Δὲν εἶναι ἄλλωστε ἄνθρωπος, εἶναι κύτταρα!!!» Ὡς ΘΥΣΙΑ ἐπίσης καὶ στοῦ κάθε ἀμούστακου ἢ ἐνήλικα ἀμπαρουτοκάπνιστου ἀρσενικοῦ τὸ «δικαίωμα» τοῦ νὰ μὴν ἀναλαμβάνει εὐθύνες καὶ τοῦ νὰ νίπτει τὰς χεῖρας του - στὸ κάτω κάτω ἡ μήτρα δὲν εἶναι δική του!
 
2. Ἐδῶ καὶ λίγους μῆνες, ἄρχισαν οἱ, ἐκβιαστικῷ τῷ τρόπῳ, ἐμβολιασμοὶ ἀνηλίκων (5-11 ἐτῶν) μὲ σκευάσματα πειραματικὰ καὶ ὕποπτα ΚΑΙ οἱ ἄτεγκτοι γονεῖς μὲ ἐλαφρότητα ὁδηγοῦν τὰ ἀθῶα τους βρέφη πρὸς ΘΥΣΙΑ ὡς πρόβατα ἐπὶ σφαγῇ, στὴν θεὰ Ὑγεία (ἤτοι ἀνάποδα= στὴν ψυχική, σωματική, ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ ΑΡΡΩΣΤΙΑ- στὸν ΜΑΜΜΩΝΑ δηλαδή!)
 
3. Ἡ Μήδεια νικημένη, «ἀλλά, νικῶμαι κακοῖς» ὅπως ὁμολογεῖ, ἀπὸ τὸ ΚΑΚΟ, σκοτώνει τὰ δυό της παιδιὰ ὡς ΘΥΣΙΑ στὸ πάθος της, προκειμένου νὰ πληγώσῃ θανάσιμα τὸν ἄπιστο σύζυγό της ποὺ γιὰ χάρη του τεμάχισε τὸν ἀδελφό της καὶ πρόδωσε καὶ ἐγκατέλειψε πατέρα καὶ πατρίδα ( εἶχε ἤδη, ἀμετανόητα νικηθεῖ ἀπὸ τὰ πάθη της, πρὶν γίνει μάννα).

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΗΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΦΟΡΩΝ ΣΤΟΝ ΚΑΙΣΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [ Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ. 22,15 - 22]

 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΗΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΦΟΡΩΝ ΣΤΟΝ ΚΑΙΣΑΡΑ

ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ. 22,15 - 22]

«Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ(:τότε πῆγαν οἱ Φαρισαῖοι στὸν τόπο τῶν συσκέψεών τους καὶ συμφώνησαν νὰ Τὸν παγιδεύσουν μὲ ἐρωτήσεις)»[Ματθ.22,15].

«Τότε». Πότε δηλαδή; Ὅταν προπάντων ἔπρεπε νὰ δείξουν κατάνυξη, ὅταν ἔπρεπε νὰ ἐκπλαγοῦν ἀπὸ τὴν φιλανθρωπία Του, ὅταν ἔπρεπε νὰ φοβηθοῦν γιὰ τὰ μέλλοντα, ὅταν ἔπρεπε νὰ πιστέψουν καὶ γιὰ τὰ μέλλοντα, λαμβάνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ τὰ παρόντα. Καθόσον τὰ ὅσα εἰπώθηκαν, βροντοφώναζαν καὶ γιὰ τὰ γεγονότα τοῦ μέλλοντος· διότι πράγματι τελῶνες καὶ πόρνες πίστεψαν, καὶ προφῆτες καὶ δίκαιοι φονεύθηκαν, καὶ ἔπρεπε ἀπὸ ὅλα αὐτὰ νὰ μὴν ἔχουν καμία ἀμφιβολία καὶ γιὰ τὴ δική τους ἀπώλεια, ἀλλὰ ἀντιθέτως ἔπρεπε καὶ νὰ πιστέψουν καὶ νὰ σωφρονίζονται. Ἀλλὰ ὅμως οὔτε καὶ ἐδῶ τερματίζουν τὰ ἔργα τῆς κακίας τους, ἀλλὰ αὐτὴ αὐξάνεται διαρκῶς καὶ προχωροῦν ἀκόμη παραπέρα. Καὶ ἐπειδὴ δὲν μποροῦσαν νὰ Τὸν συλλάβουν (διότι φοβόντουσαν τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ) μεταχειρίστηκαν ἄλλη ὁδό, θέλησαν δηλαδὴ νὰ Τὸν παρουσιάσουν ὡς ἐπικίνδυνο καὶ ὡς ὑπεύθυνο δημόσιων ἀδικημάτων.

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Μεγάλης Τρίτης 19 Ἀπριλίου 2022

 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΔ´ 36 - 51

36 Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μὴ ὁ πατὴρ μου μόνος. 37 ὥσπερ δὲ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 38 ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, 39 καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 40 τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, ὁ εἷς παραλαμβάνεται καὶ ὁ εἷς ἀφίεται· 41 δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μυλῶνι, μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίεται. 42 γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Μεγάλη Τρίτη - Των Δέκα Παρθένων
 
Τρίτη μεγίστη Παρθένους δέκα φέρει,
Νίκην φερούσας ἀδεκάστου Δεσπότου.
Κατά την Μεγάλη Τρίτη επιτελούμε ανάμνηση της περί των δέκα παρθένων γνωστής παραβολής του Κυρίου. Η Εκκλησία μας καλεί να είμεθα έτοιμοι για να υποδεχθούμε, κρατούντες τις λαμπάδες των αρετών μας, τον ουράνιον Νυμφίο, τον Κύριον Ιησού, ο Οποίος θα έλθει αιφνίδια, είτε ειδικά κατά τη στιγμή του θανάτου μας, είτε γενικά κατά τη Δευτέρα Παρουσία.

Δευτέρα 18 Απριλίου 2022

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ [Ὑπομνηματισμός τῶν ἐδαφίων Ματθ.22,1-14]



Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ.22,1-14]
 
Ἀντιλήφθηκες καὶ στὴν προηγούμενη παραβολὴ τοῦ υἱοῦ τοῦ νοικοκύρη ἐκείνου πού, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ἀπεσταλμένους δούλους του γιὰ τὴ συγκομιδὴ τῶν καρπῶν στὸ ἀμπέλι ποὺ τοὺς ἐμπιστεύτηκε νὰ καλλιεργοῦν, θανάτωσαν οἱ κακοὶ γεωργοί[βλ. Ματθ.21,33-46]καὶ σὲ αὐτὴν ἐδῶ τὴν παραβολὴ τοῦ υἱοῦ καὶ τῶν ἀπεσταλμένων δούλων, τὸ ἐνδιάμεσο κεντρικὸ νόημα; Ἀντιλήφθηκες ὅτι ὑπάρχει βέβαια μεγάλη συγγένεια ἀνάμεσα στὶς δύο αὐτὲς παραβολές, ἀλλὰ καὶ πολὺ μεγάλη διαφορὰ ταυτόχρονα; Καθόσον καὶ αὐτὴ δείχνει καὶ τοῦ Θεοῦ τὴ μεγάλη μακροθυμία καὶ τὴν πρόνοια, ἀλλὰ καὶ τὴν ἰουδαϊκὴ ἀγνωμοσύνη.

Νεκτάριος Δαπέργολας: «ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρα μου καὶ Πατέρα ὑμῶν»

 


«Ἐρχόμενος ὁ Κύριος πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος τοῖς Ἀποστόλοις ἔλεγεν ἐν τῇ ὁδῷ: Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ παραδοθήσεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περὶ αὐτοῦ. 
 
Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ καὶ συσταυρωθῶμεν καὶ νεκρωθῶμεν δι᾿ αὐτόν ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ συζήσωμεν αὐτῷ καὶ ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ, οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ διὰ τὸ παθεῖν, ἀλλὰ: ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρα μου καὶ Πατέρα ὑμῶν καὶ Θεόν μου καὶ Θεὸν ὑμῶν, καὶ συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν».

Κωνσταντῖνος Βαθιώτης: Τά ἀγαθά κόπ(ρ)οις κτῶνται*

Ἕνα (ἀκόμη) στρεβλὸ μήνυμα τοῦ θαυμαστοῦ ἀνάποδου κόσμου μας

 
Ζοῦμε σὲ μιὰ κοινωνία ποὺ σιχαίνεται τὸν κόπο καὶ φοβᾷται τὸν πόνο. Τόσο ἡ στιγμὴ τῆς γέννησης τοῦ ἀνθρώπου ὅσο καὶ ἐκείνη τοῦ θανάτου του ἐπηρεάζονται πολὺ συχνὰ ἀπὸ τὸ σύνθημα «λιγότερος κόπος - μικρότερος πόνος».

Ἔτσι, μιὰ ἐγκυμονοῦσα μπορεῖ νὰ πεισθεῖ ἀπὸ τὸν γιατρό της ὅτι εἶναι προτιμητέα ἡ καισαρικὴ ἔναντι τῆς φυσιολογικῆς γέννας, ἀφοῦ παρέχει τὸ πλεονέκτημα τοῦ προγραμματισμοῦ καὶ διαρκεῖ πολὺ λιγότερο.