Ποιός νὰ στὸ ἔλεγε πὼς ἐκεῖνο τὸ ὄνειρο ἐφιάλτης ποὺ πρὶν κάποια χρόνια ἕνα τέτοιο ξημέρωμα σὲ συνάντησε θὰ ἔβγαινε κάποτε ἀληθινό...
Κυριακὴ τῶν Βαΐων ξημέρωνε καὶ τρόμαξες μὲς στὴν νύχτα. Ἀλάφρωσε ἡ ψυχή σου ὅταν ὕστερα ξύπνησαν μαζὶ καὶ ὅλες οἱ αἰσθήσεις σου. Ὀνειρεύτηκες ὅτι ἤσουν παιδὶ καὶ ἀποκοιμήθηκες χωρὶς νὰ προλάβεις νὰ πᾶς στὴν Ἐκκλησιὰ ὄρθρου βαθέως ὅπως τὸ συνηθίζατε μὲ τὰ ἄλλα παιδιὰ νὰ ἀκουστεῖ τὸ πρῶτο Εὐαγγέλιο τῆς μεγάλης μέρας καὶ ἔπειτα ἀφοῦ πάρεις ἀγκαλιὰ τὴν δική σου κόφα μὲ τὰ βάγια νὰ περιμένεις τὸ σινιάλο μὲ τὰ λόγια τοῦ παπᾶ: ὁ δὲ πλεῖστος ὄχλος ἔστρωσαν ἑαυτῶν τὰ ἱμάτια ἐν τῇ ὁδῷ, ἄλλοι δὲ ἔκοπτον κλάδους ἀπὸ τῶν δένδρων καὶ ἐστρώννυον ἐν τῇ ὁδῷ. ...καὶ ἐκείνη τὴν ὥρα νὰ ἀρχίσεις μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα παπαδάκια νὰ πετᾷς τὰ κλαδιὰ καὶ τὰ φύλλα ἀπὸ τὴν βαγίτσα τῆς πλατείας νὰ στρωθεῖ καλὰ ὅλη ἡ Ἐκκλησία καὶ νὰ μοσχοβολήσει.
Τὴν ἀλογία ἦρθε ὁ Χριστὸς νὰ λύσει τὴν κάκιστη. Υἱὲ Δαυὶδ καὶ Ὡσαννὰ φωνάξαμε ὅλοι ἐμεῖς ἐδῶ ...τῆς «Ἐκκλησίας οἱ ἄνθρωποι». Βασιλέα τῶν Οὐρανῶν καὶ τῶν Ἀγγέλων, Νικητὴ καὶ Σωτῆρα Εὐλογημένο, Νέο Ἀδάμ , καὶ Λόγο σὲ προσφωνήσαμε ἐμεῖς ἐδῶ ...τῆς Ἐκκλησίας οἱ πρώην ἀκολουθοῦντες...μετά κλάδων σὲ ὑμνήσαμε, μετὰ ξύλων σὲ συλλάβαμε ...Ἀπὸ ὑμνητές Σου ἀγνώμονες θὰ μπήξουμε λόγχη στὴν πλευρά Σου.
Ἀπ τὸ ὡσαννὰ στὸ σταυρωθήτω! Λίγο ἀρκεῖ νὰ γίνει τὸ ὄνειρο ἐφιάλτης! Καὶ ἐσὺ ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου, ἀπὸ ὑμνητὴς καὶ προϋπαντητὴς νὰ γίνεις σταυρωτής.
Ὑπάρχει τελικὰ χειρότερος ἐφιάλτης ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν παιδικό σου, κρυμμένος βαθιὰ ἐντὸς μας...στὸ ὑποσυνείδητο! Στὸ βαθὺ σκοτεινὸ ἀποθηκάκι, τὴν κρύπτη ὅλων τῶν θλιβερῶν ἰαχῶν τοῦ πραιτωρίου. Ὅλα τὰ Βαραββὰν καὶ τὰ σταυρωθήτω ποὺ ναί, δὲν ἀκούστηκαν ποτὲ ἀπ᾿ τὸ δικό μας στόμα, μὰ ὅλη μας ἡ βιωτὴ οἱ κρυφοί μας λογισμοὶ καὶ τὸ φαρισαϊκό μας πνεῦμα συνεχῶς τὰ ξεστόμιζαν.
Σὲ ἐμᾶς καὶ στὸ αὐτεξούσιο μᾶς ἐναπόκειται τὸ ἂν θὰ κάνουμε ξανὰ καὶ ξανὰ αὐτὴν τὴν διαδρομή. Ἀπ᾿ τοὺς δρόμους τῆς πόλης τῆς Ἁγίας τοὺς στρωμένους μὲ τὰ βάγια ὡς ὑμνητές Του ταπεινοὶ ὡς τὸν αἱματοβαμμένο Γολγοθᾶ ὡς γνήσιοι ἀπόγονοι γενεῶν ἀπίστων καὶ μοιχαλίδων...
Βοηθᾶτε, οὐράνιες δύναμες, κι ἀνοῖχτε μου τὴν πιὸ βαθιά
τὴν ἄβυσσο, μακριὰ ἀπ᾿ τοὺς λύκους νὰ κρυφογεννήσω!
Ἀπόσπασμα ἀπό : «Οἱ πόνοι τῆς Παναγιᾶς» τοῦ, Κώστα Βάρναλη, ἀπὸ πρῶτο μέρος τοῦ ποιητικοῦ ἔργου «Σκλάβοι Πολιορκημένοι»1927.
τὴν ἄβυσσο, μακριὰ ἀπ᾿ τοὺς λύκους νὰ κρυφογεννήσω!
Ἀπόσπασμα ἀπό : «Οἱ πόνοι τῆς Παναγιᾶς» τοῦ, Κώστα Βάρναλη, ἀπὸ πρῶτο μέρος τοῦ ποιητικοῦ ἔργου «Σκλάβοι Πολιορκημένοι»1927.
Ἔτσι βάζει ὁ Βάρναλης τὴν Παναγιὰ νὰ πονᾷ καὶ νὰ ἀγωνιᾷ γιὰ τὸν Υἱὸ καὶ Θεό της. Ψάχνει ἡ Θεοτόκος ἕνα καταφύγι νὰ προφυλάξει τὸ σπλάχνο της. Ἄλλος ἐφιάλτης καὶ αὐτός! Θεὲ μὴ βγεῖ ἀλήθεια! Καὶ ἐδῶ ἡ ἀπόσταση μικρὴ σὰν τίς λίγες μέρες ποὺ μακραίνουν τὸ ὡσαννὰ ἀπὸ τὸ σταυρωθήτω. Ἕνα γράμμα ἀπέχει τὸ ἄγριο ἀπὸ τὸ Ἅγιο. Ἕνα γράμμα καὶ μιὰ σκοτασμένη αἰωνιότητα!
Νώντας Σκοπετέας.
Μεγάλη Ἑβδομάδα 2021
Μεγάλη Ἑβδομάδα 2021
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή. Ὀπτικοποίηση ἀπὸ τὴν ἀδελφή μας καὶ συνεργάτιδα Στεφανία Στέφη
______________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου