Νώντας Σκοπετέας: Κάθε Μεγάλη Πέμπτη...

 

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Μεγάλη Ἑβδομάδα ἔφτασε πάλι! Τῶν Ἁγίων Παθῶν ἡ Ἑβδομάδα! Τοῦ Θείου Δράματος! Τῆς καρτερίας! Τῆς προσμονῆς! Ἱερὴ ἀποκαραδοκία! Ψυχῆς συγκλονισμός! 

 

Πόσο κρατᾷ; Πότε λήγει; Πότε θὰ ἐπανέλθουμε στὴ θλιβερὴ κανονικότητά μας; 

 

Ὑπάρχουν ψυχὲς ἀδελφοί μου ποὺ διάγουν συνεχῶς μιὰ ἀτέλειωτη Ἑβδομάδα τῶν Παθῶν! 

Τὰ προσωρινὰ δάκρυα τῆς συγκίνησης γιὰ τὸν Χριστούλη ποὺ σταυρώσανε, αὐτὰ ποὺ ὑγραίνουν τὰ δικὰ ΜΑΣ τὰ μάτια, σ᾿ ἐκείνων μένουν ἀστέγνωτα, γιατί συνεχῶς ἀντικρίζουν ἕναν μόνιμα Ἐσταυρωμένο Θεάνθρωπο,  γιατί δὲν παύει ποτὲ νὰ ξεβγαίνει ἀπὸ τὰ διψασμένα Του χείλη, ἐκεῖνο τὸ παράπονο, ποὺ δυὸ χιλιάδες τόσα χρόνια, κάθε Μεγάλη Πέμπτη βράδυ ἀκούγεται διάχυτο ἀνάμεσα στὰ 12 Εὐαγγέλιά Του! 

 

Ὦ μνήμη καὶ ἀνδρεία αὐτομεμψία! Ἀλήθεια θλιβερή,  σὰν πλησιάζει ὁ Κύριος πρὸς τὸ Ἑκούσιον Πάθος! Ὅλους ΕΜΑΣ ρωτᾷ...

 

«Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις· Λαός μου, τί ἐποίησά σοι ἢ τί σοὶ παρηνώχλησα;

τοὺς τυφλοὺς σου ἐφώτισα, τοὺς λεπρούς σου ἐκαθάρισα, ἄνδρα ὄντα ἐπὶ κλίνης ἠνωρθωσάμην.

Λαός μου, τί ἐποίησά σοι, καὶ τί μοι ἀνταπέδωκας; Ἀντὶ τοῦ μάννα χολήν∙

ἀντὶ τοῦ ὕδατος ὄξος· ἀντὶ τοῦ ἀγαπᾶν μὲ σταυρῷ μὲ προσηλώσατε.

Οὐκέτι στέγω λοιπόν· καλέσω μου τὰ ἔθνη κἀκεῖνα μὲ δοξάσουσι σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Πνεύματι·

κἀγὼ αὐτοῖς δωρήσομαι ζωὴν τὴν αἰώνιον».

( Ἀντίφωνο Μ.Πέμπτης)


Στὴ μέση ὁ Ἐσταυρωμένος. Καρφωμένη ἡ ἀγκαλιά Του! Γερμένη ἡ κεφαλή Του! Ὅπου κι ἂν σταθεῖς, τὸ παραπονεμένο Του βλέμμα  σὲ ἀκολουθεῖ. Προσπαθεῖς νὰ τὸ  ἀποφύγεις...τοῦ φορᾶς στεφάνι μὲ λουλούδια, τοῦ ἀνάβεις κεριὰ καὶ θυμίαμα! 

 

Δακρύζεις στὸ Σήμερον κρεμᾷται καὶ στὸ ἐξέδυσάν με... Λίγο πρὶν ὅμως Τὸν ἄκουσες νὰ σὲ ρωτᾷ! Ναί, γιὰ σένα ἀδελφέ  μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου, ΕΙΝΑΙ αὐτὲς οἱ ἐρωτήσεις! 

 

Τὸ παράπονο Ἐκείνου ποὺ δωρεὰν ἐμίσησες! Ἐσὺ τέκνο τοῦ Νέου Ἰσραὴλ ἀντὶ νὰ Τὸν ἀγαπήσεις εὐγνωμόνως ἐξ ὅλης καρδίας ἀκόμα τὸν προσηλώνεις στὸν Σταυρό. 

Βρὲς ἐπιτέλους τὴν τόλμη νὰ Τοῦ μιλήσεις καὶ ἐσύ! Βάλε ἀρχὴ τοῦτο τὸ σουρούπωμα τῆς Μεγάλης Πέμπτης! Κοίταξέ Τον λοιπὸν καὶ πές Του:

 

 

Εἶμαι ὅλοι ἐκεῖνοι γιὰ τοὺς ὁποίους εἶπες τὸ οὐ γὰρ οἴδασι Κύριε!
 

Παράνομος προδότης  ἔγινα μέσα σὲ λίγες μέρες ἀπὸ τοῦ Ὡσαννὰ κραυγαστὴς καὶ μαθητής σου...

Ἐγὼ ὁ αἰχμάλωτος, ἀπόλυσα  τὸν Βαρραβᾶ καὶ καταδίκασα ἐσένα τὸν Ἐλευθερωτή μου!

Ἀπύλωτο τὸ στόμα μου, σὲ φτύνει καὶ σὲ βλαστημᾷ  καὶ Ἐσὺ Κύριε δὲν ἀποστρέφεις τὸ πρόσωπό σου!

Σὲ ράπισα μὲ τὰ χέρια καὶ σὲ ἀντίκρυσα φθονερὰ μὲ τὰ μάτια ποὺ ἐσὺ Ἐσταυρωμένε μου Φωτοδότη  ἔπλασες!

Σὲ πότισα χολὴ βγαλμένη ἀπὸ πηγάδι συντετριμμένο, ἐγὼ ὁ ἀχάριστος  ποὺ χόρτασα μὲ τὸ θρέμμα σου τὸ οὐράνιο καὶ γεύτηκα  ἀπὸ τὸ ἀστείρευτο Ζωντανὸ  νερό σου.

Κέντησα τὴν πλευρά σου μὲ λόγχη ἐγὼ ὁ ἀμνήμων φονευτὴς,  ποὺ τὴν Ἐρυθρὰ διέσχισα μὲ τῆς ράβδου σου τὸν Σταυρό!

Τόσες ἀτιμίες, τόσα ἀγκάθια, τόσα φραγγέλια ...ἐγὼ βαστῶ καὶ Ἐσὺ ἀκόμα ὑπομένεις...

Δὲν ἔγινα νέος ὅπως μὲ εὐλόγησες...ἔμεινα παλιός, τυφλοπάνι φορῶντας πάνω στῆς ψυχῆς μου τὰ ὄμματα...

Δὲν εἶμαι Κύριε ὁ Ἅγιος Ληστής, μηδὲ ὁ Πέτρος Σου!

Καμώνομαι μόνο,  κάθε Μεγάλη Πέμπτη μόλις  ἀκούω τὰ δώδεκα καρφιὰ στὰ ἄρθρα σου τὰ ἄχραντα!

Δοξάζω τὴ μακροθυμία Σου Κύριε γιὰ  ὅσο βαστᾷ ὁ χτύπος τους...

Καὶ ἔπειτα συνεχίζω νὰ σεργιανῶ στὸν λογικό σου Παράδεισο, τριήμερους αἰῶνες σπαταλῶντας...

Νώντας Σκοπετέας
Μ.Εβδομάδα 2022

 

Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/

______________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»