Δευτέρα 9 Ιουνίου 2025

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Η ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ‘’ΒΑΣΙΛΕΥ ΟΥΡΑΝΙΕ’’» [19-6-2000]


ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                           με θέμα:

       « Η ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ‘’ΒΑΣΙΛΕΥ ΟΥΡΑΝΙΕ’’»

                             [εκφωνήθηκε στην Ι.Μ. Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-6-2000]         

      Βασιλε οράνιε, Παράκλητε, τ Πνεμα τς ληθείας, πανταχο παρών, κα τ πάντα πληρν, θησαυρς τν γαθν, κα ζως χορηγός, λθ κα σκήνωσον ν μν, κα καθάρισον μς π πάσης κηλδος, κα σσον, γαθέ, τς ψυχς μν.

 

     Σήμερα, αγαπητοί μου, δευτέρα ημέρα από της Κυριακής της Αγίας Πεντηκοστής, έχομε σύναξη των πιστών για να τιμήσομε το τρίτο πρόσωπον της Αγίας Τριάδος, το Πνεύμα το Άγιον. Είναι Αυτό που υπούργησε το γεγονός της Πεντηκοστής και καθ’ όλη την εβδομάδα, έχομε την Διακαινήσιμον της Οικονομίας του Αγίου Πνεύματος, όπως και την Διακαινήσιμον του Πάσχα είχαμε την Οικονομίαν του Υιού. Ο Πατήρ στέλνει τον Θεόν Λόγον εις τον κόσμον, που με την Ενανθρώπησή Του ο κόσμος σώζεται. Στέλνει και το Πνεύμα το Άγιον ο Πατήρ, για να συμπληρωθεί η σωτηρία των ανθρώπων. Κι όπως λέγεται, ο Υιός και το Πνεύμα, λέγει ένας πατήρ της Εκκλησίας μας, «ο Υιός και το Πνεύμα το Άγιον είναι τα δύο χέρια του Πατρός με τα οποία σώζεται ο κόσμος». Και συνεπώς, όπου ο Υιός, εκεί και το Πνεύμα το Άγιον.

Σοφία Μπεκρῆ: Ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡ ἑνότητα

 
 
Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 
 
Μετὰ ἀπὸ τὴν Ἀνάληψη ὁ ἄνθρωπος δὲν ἐγκαταλείπεται μόνος ἀλλὰ ὁ Θεὸς Πατὴρ, σύμφωνα μὲ τὴν ἐπαγγελία τοῦ Υἱοῦ, ἀποστέλλει «τὸν ἄλλο Παράκλητο», τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, γιὰ νὰ συνεχίσῃ τὸ ἔργο τοῦ Υἱοῦ στὸν κόσμο, πρὸ πάντων ὅμως γιὰ νὰ μεριμνήσῃ, ὅπως καὶ τὰ ἄλλα δύο πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος, γιὰ τὴν θεόσδοτη ἑνότητα.

Νὰ γιατὶ στὸ Κοντάκιο τῆς Πεντηκοστῆς, τῆς ἑορτῆς δηλαδὴ τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τοῦ κατ’ ἐξοχὴν τιμώμενου προσώπου Αὐτῆς, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ψάλλει ὁ ὑμνωδός: «ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλῶσσας διένειμεν (ὁ Θεός), εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε· καὶ συμφώνως δοξάζομεν τὸ πανάγιον Πνεῦμα», διότι ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι καλούμαστε ὅλοι σὲ ἑνότητα μὲ τὸν ἐν Τριάδι Θεὸ καὶ μεταξύ μας.

Οἱ ἄρχοντες καί οἱ βασιλεῖς δέν καταλαβαίνουν συνήθως τί σημαίνει φωτισμός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

 
 (Ἀπόσπασμα ἀπό κήρυγμα τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)
 

Ἐμεῖς, πού ἔχουμε τήν εὐτυχία νά ζοῦμε μέσα στήν Ἐκκλησία, ἄς παρακαλέσουμε σήμερα τόν Παράκλητο, τό Ἅγιο Πνεῦμα «Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν», στῆσε τή σκηνή Σου ἀνάμεσά μας!

Δειλοί καί φοβισμένοι καί τρομαγμένοι οἱ Ἀπόστολοι πρίν ἀπό τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔγιναν κατόπιν λιοντάρια καί στάθηκαν μπροστά σέ βασιλεῖς καί σέ ἄρχοντες ἄφοβοι καί δυνατοί. Οἱ ἄρχοντες καί οἱ βασιλεῖς δέν καταλαβαίνουν συνήθως τί σημαίνει φωτισμός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Μυργιώτης Παναγιώτης: Τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

 
 
 
Ὅπως ἀναφέραμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δὲν σαρκώθηκε ὅπως ὁ Χριστός, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν Πεντηκοστὴ καὶ ἐντεῦθεν εἶναι διαρκῶς παρὸν μέσα ἀπὸ τὶς δωρεὲς τὶς ὁποῖες παρέχει στὸν καθένα μας. Ὅπως χαρακτηριστικὰ ψάλλομε: «Ἁγίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς Χάριτος ρεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίαν» (Ἀναβαθμοὶ δ’ ἤχου). 
 
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι «ζωῆς χορηγὸς» καὶ «θησαυρὸς ἀγαθῶν». Ἱεροποιεῖ τὰ σύμπαντα. Κατέχει κεντρικὴ θέση εἰς τὴν διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας Συγκροτεῖ τὴν ἐκκλησία, τὴν ζωογονεῖ, τὴν ὁδηγεῖ στὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἁγιάζει. Στὴν παλαιὰ διαθήκη μίλησε μὲ τὸ στόμα τῶν προφητῶν. Τοὺς ἁγίους τῆς Καινῆς Διαθήκης τους ὁδήγησε στὴν ὀρθὴ διατύπωση τῶν ἀληθειῶν τῆς πίστης καὶ στὴ συνέχεια ἔγινε ὁ ἐπιστάτης τῆς σωστῆς ἑρμηνείας τῆς ἀπὸ τοὺς πατέρες Ἐκκλησίας καὶ ἀπὸ τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Ἔργο Του εἶναι νὰ διατηρηθῇ ἡ ἀλήθεια στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ ἀπόφαση τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου ἀρχίζει μὲ τὰ λόγια: «ἀποφασίστηκε ὡς σωστὸ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ἀπὸ μᾶς...» (Πρ. 15,28). 

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΖ΄(παράγραφοι Ε΄- ΛΗ΄) «Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον»: ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μέρος Β΄)

 
Μέρος 2ον

Τὸ πρῶτο μέρος ΕΔΩ

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων                

               ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΖ΄(παράγραφοι Ε΄- ΛΗ΄)

                             «Καί ες τό Πνεμα τό γιον»:

     ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

                     ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Και με το πνευματικό δίχτυ της διδασκαλίας ψάρεψαν πέντε χιλιάδες συγχρόνως, οι οποίοι πίστεψαν στον Χριστό, ενώ τους άρχοντες του λαού, που ήταν πλανεμένοι, τους ήλεγξαν. Και δεν το έκαναν αυτό με τη δική τους σοφία- διότι ήταν αγράμματοι και απλοί άνθρωποι- αλλά με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Διότι έχει γραφεί: «Τότε Πέτρος πλησθες Πνεύματος γίου επε πρς ατούς· ρχοντες το λαο κα πρεσβύτεροι το σραήλ(:Τότε ο Πέτρος, αφού η ψυχή του πλημμύρισε από την έμπνευση και το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, τους είπε)»[Πράξ.4,8]. Και δια των δώδεκα Αποστόλων τόσο πλούσια και θαυμάσια η Χάρη του Αγίου Πνεύματος ενήργησε σε αυτούς που πίστεψαν, ώστε να είναι η καρδιά τους και η ψυχή τους μία[βλ. Πράξ.4,32: «Το δ πλήθους τν πιστευσάντων ν καρδία κα ψυχ μία, κα οδ ες τι τν παρχόντων ατ λεγεν διον εναι, λλ᾿ ν ατος παντα κοινά(:Συγχρόνως όμως και το πλήθος εκείνων που είχαν πιστέψει στο Ευαγγέλιο είχαν αρμονική και αδιάσπαστη ομοφροσύνη, μια ψυχή και μια καρδιά ˙ διότι τόσο οι καρδιές τους όσο και ολόκληρη η πνευματική τους ύπαρξη ήταν ενωμένα. Επικρατούσε δηλαδή μεταξύ τους πλήρης συμφωνία και αρμονία φρονημάτων και συναισθημάτων.

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΖ΄(παράγραφοι Ε΄- ΛΗ΄) «Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον»: ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μέρος Α΄)


Μέρος 1ον

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων                

               ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΖ΄(παράγραφοι Ε΄- ΛΗ΄)

                             «Καί ες τό Πνεμα τό γιον»:

     ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

                     ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

    Ε΄.Το Άγιο Πνεύμα έχει βέβαια διάφορες ονομασίες, Ένα όμως και το Αυτό είναι το Πνεύμα το Άγιο, αυτοζωή, αυθυπόστατο και πάντοτε παρευρίσκεται με τον Πατέρα και τον Υιό. Και όχι πως από το στόμα και τα χείλη του Πατέρα ή του Υιού λαλείται ή αναπνέεται, ούτε πως στον αέρα διαχέεται, αλλά είναι ενυπόστατο. Λαλεί και Αυτό και ενεργεί και διακυβερνά πάνσοφα και αγιάζει ταυτισμένο βουλητικά και ενεργητικά με τον Πατέρα και τον Υιό, αλλά χωρίς να χάνει τη δική Του ξεχωριστή υπόσταση. Δηλαδή η σωτήρια οικονομία προς εμάς είναι συνεχής, σύμφωνη και μία. Και προέρχεται από τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, όπως ήδη έχουμε εξηγήσει. Θέλω δηλαδή να θυμάστε όσα τελευταία είπαμε. Και εκείνο να ξέρετε καλά, ότι δεν είναι άλλο το Πνεύμα στον μωσαϊκό Νόμο και στους Προφήτες και άλλο στα Ευαγγέλια και στους Αποστόλους, αλλά είναι Ένα και το Αυτό το Πνεύμα το Άγιο και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, το Οποίο μίλησε στις θείες Γραφές.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Δευτέρας (τοῦ Ἁγίου Πνεύματος) 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

 

Εὐαγγέλιον 
 
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΗ´ 10 - 20

10 Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 11 ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός. 12 Τί ὑμῖν δοκεῖ; ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῇ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφεὶς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη πορευθεὶς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; 13 καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι χαίρει ἐπ’ αὐτῷ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις. 14 οὕτως οὐκ ἔστι θέλημα ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς ἵνα ἀπόληται εἷς τῶν μικρῶν τούτων. 15 Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ῥῆμα. 17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ· ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. 18 Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ. 19 Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 20 οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

Άγιο Πνεύμα


Πάσα πνοή, δόξαζε Πνεῦμα Κυρίου,
Δὲ οὗ πονηρῶν πνευμάτων φροῦδα θράση.

Κυριακή 8 Ιουνίου 2025

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ [:Ματθ.18,10-20] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ[:Ματθ.18,10-20]

     ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

           ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

   «Ορτε μ καταφρονσητε νς τν μικρν τοτων· λγω γρ μν τι ο γγελοι ατν ν ορανος δι παντς βλπουσι τ πρσωπον το Πατρς μου το ν ορανος(:Προσέχετε να μην περιφρονήσετε ούτε έναν απ’ τους μικρούς αυτούς˙ διότι σας λέω ότι οι φύλακές τους άγγελοι είναι  από εκείνους που έχουν πολλή παρρησία στον Θεό· διότι είναι από εκείνους που στον ουρανό αποτελούν το άμεσο περιβάλλον και βλέπουν πάντοτε το πρόσωπο του Πατέρα μου, που είναι στους ουρανούς)»[Ματθ.18,10].  

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ [: Εφ. 5,8-16] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ [ Υπομνηματισμός των χωρίων Εφ. 5,5-21, Ομιλίες ΙΗ’-ΙΘ΄]



ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ΛΟΥΚΑ[: Εφ. 5,8-16]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

            [ Υπομνηματισμός των χωρίων Εφ. 5,5-21, Ομιλίες ΙΗ’-ΙΘ΄]

    [Ομιλία ΙΗ΄]:«Τοτο γρ στε γινσκοντες, τι πς πρνος κθαρτος πλεονκτης, ς στιν εδωλολτρης, οκ χει κληρονομαν ν τ βασιλείᾳ το Χριστο κα Θεο. Μηδες μς παττω κενος λγοις· δι τατα γρ ρχεται ργ το Θεο π τος υος τς πειθεας(:Φυλαχτείτε απ’ όλα αυτά, διότι πρέπει να ξέρετε καλά αυτό, ότι κάθε πόρνος ή ακάθαρτος ή πλεονέκτης, ο οποίος ουσιαστικά είναι ειδωλολάτρης, αφού η λατρεία του χρήματος απορροφά ολόκληρη την καρδιά του, δεν έχει κανένα δικαίωμα κληρονομιάς στην Βασιλεία του Χριστού και Θεού. Αυτή είναι η μόνο αλήθεια. Κι ας μη σας εξαπατά κανείς με λόγια κούφια και ψεύτικα· διότι για τα αμαρτήματα αυτά έρχεται η οργή του Θεού πάνω στους απείθαρχους και ανυπότακτους ανθρώπους)» [Εφ.5, 5-6].

Νεκτάριος Δαπέργολας: Πανσθενές καταφύγιο σέ καιρούς δαιμονικούς…


 
«Παράδοξα σήμερον εἶδον τὰ ἔθνη πάντα, ὅτε τὸ Πνεῦμα κατῆλθε τὸ Ἅγιον ἐν πυρίναις γλώσσαις». Ἔφτασε λοιπόν καί πάλι ἡ περίλαμπρη ἡμέρα τῶν γενεθλίων μας. Ἡ ἡμέρα πού ντυθήκαμε τό Φῶς καί πού ὅλη ἡ ἀνθρώπινη Ἱστορία μεταβλήθηκε σέ καινή κτίση.

    Σήμερα γεννιέται ἡ Κιβωτός τῆς σωτηρίας μας. Ἡ Σύναξη καί ἡ Κοινωνία. Ἐκκλησία μαχόμενη καί θριαμβεύουσα. Ἐν ὀδύναις καί ἐν ὠδίναις. Ἐν μαρτυρίῳ καί ἐν δόξῃ. Φωτεινό καί ἀσφαλές καταφύγιο μέσα στόν ζόφο τῶν αἰώνων. Πανσθενές καί ἀνίκητο ἀπό τίς πύλες τοῦ Ἄδη. Παρά τούς τρομακτικούς κλυδωνισμούς καί τίς σκληρές δοκιμασίες. Παρά τόν ὀρυμαγδό τῶν διωγμῶν καί τίς μανιασμένες θύελλες τῶν αἱρέσεων.

Ὁ Μακαριστός καθηγούμενος + Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος Καψάνης - Ἀφιέρωμα ἐπί τῇ ἐντεκαετία ἀπό τῆς κοιμήσεώς του

 

Ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ἱερὰς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἅγιον Ὅρος 1997 
Ἐκτιμήσεις καὶ σχόλια γιὰ τὴν συνθήκη Σένγκεν καὶ τὶς ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες.
 

«Ἠλεκτρονικὲς Ταυτότητες ὥρα γιὰ ὁμολογία ἢ ἄρνηση» 

Ὅσοι ἀγωνιζόμεθα κατὰ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελώματος καὶ τῆς πολὺ πιθανῆς χρήσεως τοῦ 666 στὶς νέες ταυτότητες, ἔχουμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε ὄχι μόνο τοὺς ἐκπροσώπους τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, οἱ ὁποῖοι εἰσηγοῦνται τὰ μέτρα αὐτά, ἀλλὰ καὶ τοὺς ὀλίγους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι, καλοπροαιρέτως ἴσως, ὑποστηρίζουν ὅτι τὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα καὶ ἡ συνθήκη Σένγκεν δὲν ἔχουν θεολογικὴ σημασία καὶ ἄρα δὲν δικαιολογεῖται κάποια ἀντίδρασις ἐκ μέρους τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, διότι αὐτὰ ἀνήκουν εἰς τὰ τοῦ Καίσαρος καὶ ὄχι εἰς τὰ τοῦ Θεοῦ. 

Ὁ ἀντιαιρετικὸς καὶ θεραπευτικὸς σκοπὸς τοῦ δόγματος

 
 
τοῦ μακαριστοῦ π. Ι. Ρωμανίδη 
                                                                                                 
Τὰ δόγματα δὲν βγῆκαν ἀπὸ στοχαστικὴ προσπάθεια ἔξυπνων φιλοσοφούντων θεολόγων. 
 
Ἀλλὰ τὰ δόγματα εἶναι διατυπώσεις τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας, τὶς ὁποῖες ἔκαναν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας γιὰ νὰ τὴν προφυλάξουν ἀπὸ αἱρέσεις

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ [:Πράξεις 2, 1-11] Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΤΑ ΔΥΟ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» [15-6-1997] [Β356]

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ[:Πράξεις 2, 1-11]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

                       «ΤΑ ΔΥΟ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»

                                [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 15-6-1997] 

[Β356]                                     

       Σήμερα, αγαπητοί μου, εορτάζομε την Αγίαν Πεντηκοστήν. Δηλαδή το γεγονός της καθόδου του Αγίου Πνεύματος εις την Εκκλησίαν του Χριστού· και που αποτελεί το επισφράγισμα του έργου του Χριστού επί της γης. Και το έργον του Χριστού επί της γης είναι η ίδρυσις της Εκκλησίας Του. Και αυτή η ίδρυσις, το βαθύτερον μυστήριον, το «σεσιγημένον μυστήριον χρόνοις αωνίοις», όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, είναι η φανέρωσις της Εκκλησίας ως Σώματος Χριστού.

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου


Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου

                   ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

       Είναι μεγάλα, αγαπητοί, και ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μας δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αυτό λοιπόν ας χαιρόμαστε όλοι μαζί και χορεύοντας από χαρά ας υμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μας εορτή και πανήγυρη. Όπως δηλαδή η μία εποχή διαδέχεται την άλλη και το ένα ηλιοστάσιο το άλλο, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και μας πηγαίνουν από τη μία στην άλλη. Πριν από λίγες ημέρες λοιπόν εορτάσαμε τον Σταυρό, το Πάθος, την Ανάσταση, ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον ουρανό. Σήμερα όμως συναντήσαμε την ίδια την κορυφή των αγαθών, φθάσαμε στη μητρόπολη των εορτών, βρισκόμαστε στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Κυρίου: «ν γρ γ μ πέλθω, παράκλητος οκ λεύσεται πρς μς· ἐὰν δ πορευθ, πέμψω ατν πρς μς (:Σας συμφέρει να φύγω εγώ· διότι εάν δεν πεθάνω επάνω στο σταυρό και δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε σας. Αν όμως προσφέρω πάνω στον σταυρό την εξιλαστήρια θυσία μου και φύγω από τον κόσμο αυτόν για να πάω στον Πατέρα μου, θα σας στείλω τον Παράκλητο)» [Ιω. 16, 7].

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (τῆς Πεντηκοστῆς) 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025


Εὐαγγέλιον
 
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Ζ´ 37 - 52

37 Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· Ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. 39 τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύσαντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη. 40 πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης· 41 ἄλλοι ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· οἱ δὲ ἔλεγον· Μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 42 οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλέεμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυῒδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 43 σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι’ αὐτόν. 44 τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ’ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας. 45 Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· Διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; 46 ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· Οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος. 47 ἀπεκρίθησαν οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· Μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε; 48 μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων; 49 ἀλλ’ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπικατάρατοί εἰσι! 50 λέγει Νικόδημος πρὸς αὐτούς, ὁ ἐλθὼν νυκτὸς πρὸς αὐτὸν, εἷς ὢν ἐξ αὐτῶν· 51 Μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν μὴ ἀκούσῃ παρ’ αὐτοῦ πρότερον καὶ γνῷ τί ποιεῖ; 52 ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ; ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγήγερται.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025


 Κυριακή της Πεντηκοστής
 

Πνοῇ βιαίᾳ γλωσσοπυρσεύτως νέμει,
Χριστὸς τὸ θεῖον Πνεῦμα τοῖς Ἀποστόλοις.
Ἐκκέχυται μεγάλω ἑνὶ ἤματι Πνεῦμ' ἁλιεῦσι.

Σάββατο 7 Ιουνίου 2025

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΣΗΜΕΙΟΝ ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΙΣ ΣΗΜΕΙΟΝ ΔΙΑΛΥΣΕΩΣ» [18-6-2000] (Β416)


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

      Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                  με θέμα:

                         «Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΣΗΜΕΙΟΝ ΕΝΩΣΕΩΣ

            ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΙΣ ΣΗΜΕΙΟΝ ΔΙΑΛΥΣΕΩΣ»

                                [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 18-6-2000] 

(Β416)                                     

   Το Πνεύμα το Άγιον, αγαπητοί μου, ήδη είχε ανακληθεί από την Γην. Το είπε σαφώς ο Πατήρ: «Ο μ καταμείν τ πνεμά μου ν τος νθρώποις τούτοις ες τν αἰῶνα δι τ εναι ατος σάρκας». Οι άνθρωποι είχαν εξοκείλει. Παρότι ο Θεός είχε πει να μη μιγούν οι δύο κλάδοι του Αδάμ. Ο ένας ήταν του Κάιν και ο άλλος του Σηθ. Εμίγησαν όμως κινούμενοι από κίνητρα υλιστικά. «Είδαν», λέγει, «οι υιοί, οι απόγονοι του Σηθ ότι οι θυγατέρες των απογόνων του Κάιν ήταν πολύ ωραίες· και εμίγησαν». Και εχάλασαν. Και έφθασαν σε ένα σημείο που προκαλείται πλέον η απόφασις του Θεού για να έλθει ο Κατακλυσμός. Γι'αυτό λέγει… προσέξτε αυτήν την θέσιν «Ο μ καταμείν τ πνεμά μου ν τος νθρώποις τούτοις ες τν αἰῶνα - δεν λέει «ες τος αἰῶνας»-  δι τ εναι ατος σάρκας». Έγιναν σαρκικοί. Αίρω, λοιπόν, το Πνεύμα μου το Άγιον. Από δω ας μάθομε ότι ο σαρκικός άνθρωπος δεν μπορεί να έχει το Πνεύμα του Θεού. Δεν… τρόπον τινά, προσγειούται ομαλά το Πνεύμα το Άγιον εις τον σαρκικόν άνθρωπον. Γνωρίζομε πλέον από την Καινή Διαθήκη ότι ο άνθρωπος είναι όχι η ψυχή του μόνον αλλά και το σώμα του και κυριότατα το σώμα του, ναός του Αγίου Πνεύματος. Πώς λοιπόν αυτό το σώμα, το οποίον θα συρθεί εις την ανηθικότητα, την ποικίλη ανηθικότητα, πώς είναι δυνατόν πλέον, αφού καταπροδόθηκε ως ναός του Αγίου Πνεύματος να μένει πλέον μέσα εκεί το Πνεύμα το Άγιον;

Θεοφάνης Μαλκίδης: 7η Ιουνίου 1824: Από το ολοκαύτωμα του Ελληνισμού της Κάσου , στην αμφισβήτηση της Ελληνικότητας της Κάσου.....


 
Ένα από τα πολλά και σημαντικά ερωτήματα που αφορούν την Παλιγγενεσία του 1821, σχετίζεται με τα θύματα, τους προγόνους μας που έπεσαν για εμάς, για το αυτεξούσιο μας. 

Η Ελευθερία μας είναι «θεμελιωμένη εις τα αίματα οκτακοσίων χιλιάδων Ελλήνων φονευθέντων εις τον αγώνα», γράφει ο δικαστής Γεώργιος Τερτσέτης, ο δικαστής ο οποίος αρνήθηκε να καταδικάσει τον πρωταγωνιστή της Επανάστασης Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Μάλιστα ο Τερτσέτης αναφέρει την σπουδαία αυτή παρατήρηση, στην απολογία του στην δική του Δίκη η οποία έγινε λίγο αργότερα, λόγω ακριβώς της θαρραλέας στάσης του….

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ [:Ἰω. 7,37-52 και 8,12] YΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ [:Ἰω. 7,37-52 καὶ 8,12]

YΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐὰν τίς διψᾷ, ἐρχέσθω πρὸς μὲ καὶ πινέτω. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος (:κατὰ τὴν τελευταία καὶ ἐπισημότερη ἀπὸ τίς ἄλλες ἡμέρες τῆς ἑορτῆς [τῆς Σκηνοπηγίας] στάθηκε ὄρθιος ὁ Ἰησοῦς καὶ μὲ δυνατὴ φωνὴ εἶπε: ἐὰν κανεὶς αἰσθάνεται πόθο καὶ δίψα, ὄχι γιὰ ἀγαθὰ ὑλικὰ καὶ φθαρτά, ἀλλὰ γιὰ πνευματικὰ καὶ αἰώνια, γιὰ τὴν ἐσωτερικὴ γαλήνη καὶ τὴ μακαριότητα τῆς θείας ζωῆς, ἂς ἔλθει κοντά Μου μέσῳ τῆς πίστεως καὶ ἂς πίνει τὴν ἀλήθεια ποὺ προσφέρω, γιὰ νὰ ἱκανοποιηθοῦν ἔτσι οἱ πλέον μύχιοι καὶ εὐγενεῖς πόθοι του. Ἐκεῖνος ποὺ πιστεύει σὲ Ἐμένα,  σύμφωνα μὲ τοὺς λόγους τῆς Γραφῆς, θὰ γίνει ἀστείρευτη πνευματικὴ πηγή· καὶ ἀπὸ τὴν καρδιὰ καὶ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς του θὰ ἀναβλύζουν ποταμοὶ ἀπὸ ὁλόδροσο τρεχούμενο νερό, γιὰ νὰ ξεδιψᾷ ὄχι μόνο ὁ ἴδιος ἀλλὰ καὶ ὅλοι ὅσοι ἔρχονται σὲ ἐπικοινωνία μὲ αὐτόν)» [:Ἰω.7 ,37-38]·[ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση Παναγιώτου Τρεμπέλα].

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (:Πράξ. 2,1-11) ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ(:Πράξ. 2,1-11)

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Καὶ ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό (:τὸ πρωὶ τῆς ἡμέρας τῆς Πεντηκοστῆς -καθὼς ὁλοκληρωνόταν ἡ ἡμέρα αὐτὴ ἡ ὁποία ἄρχισε ἀπὸ τὸ ἀπόγευμα τῆς παραμονῆς της- ὅλοι οἱ πιστοὶ μὲ μιὰ καρδιὰ ἦταν συναγμένοι στὸ ἴδιο μέρος)» [Πράξεις 2,1].

Ποιά εἶναι αὐτὴ ἡ Πεντηκοστή; Ὅταν τὸ δρεπάνι ἔπρεπε νὰ χρησιμοποιηθεῖ γιὰ τὴν συγκομιδὴ ἀπό το θερισμό· ὅταν ἔπρεπε νὰ συναθροίζει τοὺς καρπούς. Εἶδες τὸν τύπο; Βλέπε πάλι τὴν ἀλήθεια. Ὅταν ἔπρεπε νὰ ἐπιβάλλει τὸ δρεπάνι τοῦ λόγου, ὅταν τοὺς καρποὺς ἔπρεπε νὰ συλλέγει, τότε τὸ Πνεῦμα σὰν δρεπάνι κοφτερό, πετᾷ πάνω σὲ αὐτούς. Διότι ἄκουσε τὸν Χριστὸ ποὺ λέει· «οὐχ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἔτι τετράμηνός ἐστι καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται; ἰδοὺ λέγω ὑμῖν, ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θεάσασθε τὰς χώρας, ὅτι λευκαὶ εἰσι πρὸς θερισμὸν ἤδη (:Δὲν λέτε ἐσεῖς ὅτι τέσσερις μῆνες μένουν ἀκόμη καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται; Στὴν πνευματικὴ ὅμως σπορὰ εἶναι δυνατὸν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ νὰ καρποφορήσει καὶ σὲ χρονικὸ διάστημα πολὺ πιὸ σύντομο. Καὶ γιὰ νὰ πειστεῖτε γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ ποὺ σᾶς λέω, σηκῶστε τὰ μάτια σας καὶ κοιτᾶξτε τὸ πλῆθος αὐτὸ τῶν Σαμαρειτῶν ποὺ ἔρχονται. Μοιάζουν οἱ ψυχές τους μὲ χωράφια, στὰ ὁποῖα δὲν πρόφθασε νὰ σπαρεῖ ὁ λόγος τῆς ἀλήθειας, κι ὅμως εἶναι λευκὰ καὶ ὥριμες πλέον, ἕτοιμα νὰ θεριστοῦν.

ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΟ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ» [Από τη σειρά: «Ομιλίες εις προσκυνητάς Θεσσαλονικείς» Δ97Α’] [13-6-1992]

 

ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΟ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                   με θέμα:

                      «Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ»

                                  [Από τη σειρά: «Ομιλίες εις προσκυνητάς Θεσσαλονικείς» Δ97Α’]

                                 [Εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 13-6-1992]

       Αν ο θάνατος, αγαπητοί μου, έθετε την τελική του σφραγίδα σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, τότε, θα λέγαμε, ας αρχίσομε να θρηνούμε γι΄ αυτήν την φοβερή αιχμαλωσία μας εις τον κόσμον αυτόν. Τότε μόνιμο τραγούδι μας, μόνιμο, μάλλον, ελεγείο μας, ας είναι το «Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης». Και μάλιστα όταν σήμερα, Ψυχοσάββατο προ της Πεντηκοστής, μάς ζωντανεύει αυτή η θέσις του θανάτου, η πραγματικότητα του θανάτου για να τα πούμε αυτά, τότε θα λέγαμε: «Γιατί να έρχονται νέοι άνθρωποι στον κόσμον αυτόν αφού θα πεθάνουν;».