Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2021

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης: ΑΝΤOΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΣΤΑ «ΔΙΠΤΥΧΑ» ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.
 

1. Προστέθηκε ἡ ψευδοαυτοκέφαλη «Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας» μεταξύ τῶν κανονικῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν.

Τά «Δίπτυχα» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἕνα ὀγκῶδες βιβλίο πού ἐκδίδεται κάθε χρόνο ἀπό τήν Ἀποστολική Διακονία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πρός ὑποβοήθηση τοῦ λειτουργικοῦ ἔργου τῶν κληρικῶν καί γνώση τῆς διοικητικῆς διάρθρωσης τῆς ἀνά τήν Οἰκουμένη Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Χωρίζεται σέ δύο μέρη: α) Τό Ἑορτολογικό καί β) τό Διοικητικό.

Στό ἐσώφυλλο τῶν ἐφετινῶν (2021) «Διπτύχων», πού ἀριθμοῦν 1366 σελίδες, τό πρῶτο μέρος χαρακτηρίζεται ὡς «Κανονάριον» καί τό δεύτερο ὡς «Ἐπετηρίς», καί μᾶς δίδεται ἡ ἡλικία τῶν «Διπτύχων», τά ὁποῖα βρίσκονται στό ἐνενηκοστό ὄγδοο ἔτος τῆς ἡλικίας των, ἑπομένως ἄρχισαν νά ἐκδίδωνται τό 1923. Εἰδικώτερα, ὅταν ἐντός τοῦ βιβλίου χωρίζονται τά δύο μέρη, τό μέν πρῶτο ὀνομάζεται «Κανονάριον, ἤτοι Λειτουργικαί Τυπικαί Διατάξεις» (σελ. 35ἑ.), τό δεύτερο «Ἐπετηρίς, Κανονική ᾽Οργάνωσις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» (σελ. 371ἑ.). Ἀμφότερα τά μέρη εἶναι πολύ χρήσιμα ἰδιαίτερα γιά τούς κληρικούς, ἀλλά καί γιά ὅσους λαϊκούς ἐνδιαφέρονται γιά τό λειτουργικό τυπικό τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν καί τήν διοικητική ὀργάνωση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἅγιος Πορφύριος: Νά ζητᾶμε ἀπ΄τόν Θεό νά γίνει τό θέλημά Του στή ζωή μας


Οἱ προσευχές μας δέν εἰσακούονται, διότι δέν εἴμαστε ἄξιοι. Πρέπει νά γίνεις ἄξιος, γιά νά προσευχηθεῖς. Δέν εἴμαστε ἄξιοι, διότι δέν ἀγαπᾶμε τόν πλησίον μας ὡς ἑαυτόν. Τό λέει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός: «Ἐὰν οὖν προσφέρῃς τὸ δῶρόν σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατὰ σοῦ, ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ὕπαγε πρῶτον, διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου».

Νά πάεις πρῶτα νά συμφιλιωθεῖς μέ τόν ἀδελφό σου, νά συγχωρεθεῖς, γιά νά γίνεις ἄξιος. Ἄν δέν γίνει αὐτό, δέν μπορεῖς νά προσευχηθεῖς. Ἄν δέν εἶσαι ἄξιος, δέν μπορεῖς νά κάνεις τίποτα.

Ὅταν τακτοποιήσεις ὅλες τίς ἐκκρεμότητες καί ἑτοιμασθεῖς, τότε πάεις καί προσφέρεις τό δῶρο σου.

Ἄξιοι γίνονται ὅσοι ἐπιθυμοῦν καί λαχταροῦν νά γίνουν τοῦ Χριστοῦ, ὅσοι δίνονται στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Νά μήν ἔχεις κανένα θέλημα, αὐτό ἔχει μεγάλη ἀξία, εἶναι τό πᾶν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ἡ Ἁγία Φιλοθέη ἡ Ὁσιομάρτυς ἡ Ἀθηναία 


Ὅρπηξ Ἀθηνῶν ἐστιν ἡ Φιλοθέη,
Ἐχθρὸν βαλοῦσα σταυροῦ τῇ πανοπλίᾳ.

Ἡ Ὁσία Φιλοθέη γεννήθηκε τὸ ἔτος 1522 μ.Χ. στὴν τουρκοκρατούμενη τότε Ἀθήνα. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της ὀνομάζονταν Ἄγγελος καὶ Συρίγα Μπενιζέλου. Ἡ μητέρα της ἦταν στείρα καὶ ἀπέκτησε τὴν Ἁγία μετὰ ἀπὸ θερμὴ καὶ συνεχὴ προσευχή.

Ὁ Κύριος ποὺ ἱκανοποιεῖ τὸ θέλημα ἐκείνων ποὺ Τὸν σέβονται καὶ Τὸν ἀγαποῦν, ἄκουσε τὴν δέησή της. Καὶ πράγματι, μία ἡμέρα ἡ Συρίγα μπῆκε κατὰ τὴν συνήθειά της στὸ ναὸ τῆς Θεοτόκου γιὰ νὰ προσευχηθεῖ καὶ ἀπὸ τὸν κόπο τῆς ἔντονης καὶ ἐπίμονης προσευχῆς τὴν πῆρε γιὰ λίγο ὁ ὕπνος.

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2021

Η σημασία των δοκιμασιών - Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως


Οἱ δοκιμασίες ὁδηγοῦν σέ τελειότητα.  Ἄνθρωπος πού δέν δοκιμάζεται, δέν εὐδοκιμεῖ.  Ἄνθρωπος πού δέν δοκιμάζεται, δέν ὑψώνεται πάνω ἀπό τό γήινο ἔδαφος, ἐκεῖ ὅπου στηρίζεται ἡ κλίμακα τῶν ἀρετῶν πού φτάνει μέχρι τόν οὐρανό.  Οἱ δοκιμασίες σέ ὅσους ἀγαποῦν τόν Θεό, ἀποβαίνουν παιδαγωγίες πού ἐκπαιδεύουν τήν ψυχή στήν ἀγάπη πρός τήν φιλοσοφία, στήν ἀγάπη πρός τήν ἀλήθεια.

Ὁ Χριστιανισμός χειραγωγεῖ πρός τήν ἀληθινή φιλοσοφία, γιά τήν ὁποία ὁ χριστιανός θά ’πρεπε νά ἀγωνίζεται, καθότι ὁ ἀφιλοσόφητος, αὐτός δηλαδή πού δέν ἔχει ἀγάπη πρός τήν ἀλήθεια, δέν φτάνει στό μέτρο τῆς τελειότητας στό ὁποῖο ὀφείλει νά φτάσει.  Ἄν ὅλοι οἱ χριστιανοί ἔχουν ὑποχρέωση νά γίνουν φίλοι τῆς θείας γνώσης, ὥστε νά ἀποβοῦν τέλειοι σύμφωνα μέ τήν ἐντολή τοῦ Κυρίου, πόσω μᾶλλον ὅσοι τήν ἀγάπησαν καί ἀφοσιώθηκαν σ’ αὐτήν.  Ἐάν, λοιπόν, οἱ δοκιμασίες εἶναι παιδαγωγοί πρός τήν φιλοσοφία, ἡ δέ φιλοσοφία προάγει στή χριστιανική τελειότητα, συμπεραίνουμε ὅτι εἶναι ἀναγκαῖες οἱ δοκιμασίες.

Οἱ δοκιμασίες πού παιδαγωγοῦν στή φιλοσοφία, παιδαγωγοῦν καί στήν ὑπομονή, ἐπειδή ἡ ὑπομονή εἶναι ἐκ φύσεως ἀδελφή τῆς φιλοσοφίας.  Γι’ αὐτό, κανείς ἀληθινός φιλόσοφος δέν εἶναι ἀνυπόμονος, οὔτε ὁ ἀνυπόμονος μπορεῖ νά γίνει φιλόσοφος.  Οἱ δοκιμασίες πράγματι δοκιμάζουν τόν θεμέλιο λίθο τῶν ἀρετῶν, πού εἶναι ἡ ὑπομονή.

Ἡ ὑπομονή εἶναι αὐτή πού μᾶς εἰσάγει στή σωτηρία.  Γιά τόν λόγο αὐτό, ὁ χριστιανός πού ἀγαπᾶ τήν ἀλήθεια, ὄχι μόνο δέν ἀποθαρρύνεται, ἀλλά ἔχει θάρρος, ὑπομένει καί χαίρεται.  Ὄντως χαίρεται ἀληθινά καθώς διαπιστώνουμε στόν Ἀπόστολο ὅτι «καυχᾶται ἐν ταῖς θλίψεσιν» κατανοώντας «ὅτι ἡ θλίψη κατορθώνει τήν ὑπομονή, ἡ ὑπομονή τήν δοκιμασία, ἡ δοκιμασία τήν ἐλπίδα, ἡ δέ ἐλπίδα δέν ντροπιάζει, ἀφοῦ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ διαχέεται μέσα στήν καρδιά του».

peiraikosfaros

Πηγή:https://filoinikodimou.blogspot.com/

«Πᾶνος» 

 

Μοναχός Δημήτριος Γρηγοριάτης (+1930-1976) Μέρος Ε' (Τελευταῖο)

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἀγαποῦσε τό Παιδάκι του μέ τόση στοργή, ὅση ἔχει ἡ μάννα στό μονάκριβο παιδί της...Τό κυττοῦσε μέ πόθο, τό ἔσφιγγε στήν ἀγκαλιά του, τό ἐλάτρευε. καί μοῦ ἔλεγε: "Σήμερα τό Παιδάκι τό φίλησα καί μέ τήν Θεία Κοινωνία μέσα στήν καρδιά μου...".

Κάποτε τόν ἐρώτησε ἕνας ἀδελφός:
-Τί νά κάνουμε ἐμεῖς οἱ νεώτεροι, πάτερ Δημήτριε, γιά να σωθοῦμε;

-Ὑπακοή.

-Καί τί ἄλλο;

-Προσευχή.

-Ἐγώ τοῦ εἶπε ὁ Ἀδελφός, ἔχω καί κενοδοξία, πῶς ν᾿ ἀπαλλαγῶ ἀπ᾿ αὐτό τό πάθος;

ΙΣΠΑΝΙΑ: Συμμορίες ανήλικων Μαροκινών απειλούν ότι θα σφάξουν με ματσέτες μαθητές


Στην Χετάφε της Ισπανίας, αστυνομικοί συνέλαβαν δύο ανηλίκους από το Μαγκρέμπ με ιστορικό που κατηγορούνται ότι απειλούν και εκβιάζουν παιδιά και εφήβους όταν φεύγουν από τα σχολεία τους στη Χετάφε.

Η αστυνομική επέμβαση πραγματοποιήθηκε αφού αρκετοί γονείς ανέφεραν στο αστυνομικό τμήμα ότι τα παιδιά τους απειλούνται συνεχώς από ανηλίκους.

Οι δύο συλληφθέντες είναι δύο Μαροκινοί ανήλικοι με ιστορικό παραβατικής συμπεριφοράς και οι γονείς των μαθητών κινητοποιούνται ζητώντας περισσότερη αστυνομική παρουσία.

Τα θύματα διαβεβαίωσαν ότι οι Βορειοφρικανοί κακοποιοί είχαν απαιτήσει έως και 600 ευρώ ή το κινητό τους τηλέφωνο για να μην τους δείρουν ή τους σφάξουν με ματσέτες. Μερικά από τα αγόρια έχουν πληρώσει ακόμη και κάποιο χρηματικό ποσό στους ανηλίκους σύμφωνα με αρκετούς γονείς που μίλησαν στο Telemadrid.

Οι γονείς λένε ότι παρά την παρέμβαση της αστυνομίας υπάρχουν και άλλοι ανήλικοι που συνεχίζουν να εκφοβίζουν μαθητές. Την ίδια εβδομάδα υπήρχε ένα περιστατικό στην πόρτα του Ινστιτούτου Altair (το βίντεο που ακολουθεί) στο οποίο φαίνονται επεισόδια μεταξύ αρκετών "ανηλίκων".

Νώντας Σκοπετέας: Ποτέ δέν εἶναι ἀργά ! Σπάσε τόν καθρέφτη !

 

Στὸ Ὄρος,  στὰ περισσότερα κοινόβια,  σὲ σκῆτες καὶ κελλάκια, θὰ συναντήσεις πολλὰ θαυμάσια,  ποὺ θὰ καταγραφοῦν ἀνεξίτηλα μέσα σου .

Κάτι ποὺ μόλις τὸ πρωτοαντιληφθήκαμε, μᾶς  μίλησε ἀλησμόνητα, ἦταν τὸ γεγονὸς ὅτι σὲ πάρα πολλὲς ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἑστίες τοῦ ἀσκητισμοῦ  τῆς ἡσυχίας,  δὲν ὑπάρχουν καθρέφτες! Σὰν νὰ μὴν χρειάζονται διόλου αὐτὰ τὰ καθρεφτίσματα, αὐτοὶ οἱ ἀντικατοπτρισμοὶ τῆς ὄψης σου ἐκεῖ...

Στὴν ἀρχή σοῦ φαίνεται πολὺ παράξενο! Μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι σὲ ἐνοχλεῖ κιόλας!

Σπεύδεις ἀφ᾿ ἑνὸς νὰ ἀναλογιστεῖς τὶς πρακτικὲς χρησιμότητες ποὺ θὰ χρειαστεῖ νὰ στερηθεῖς καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου, νὰ ψάξεις νὰ βρεῖς τί εἶναι αὐτὸ ποὺ ἐξυπηρετεῖται μὲ αὐτὴν τὴν περίεργη ἔλλειψη!

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ο ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ

 

 
Γράφει ὁ Ἰωάννης Μ. Ασλανίδης

- Πάλι θὰ ἐπανέλθουμε στὸ αἰώνιο πρόβλημά μας, σὲ σχέση μὲ τὴν ἀντίστοιχη, τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, Τουρκίας.

- Ἐὰν τὰ Ἑλληνικὰ πολιτικὰ κόμματα εἶχαν τὴν εὐαισθησία νὰ κάνουν ἀντικειμενικὴ αὐτοκριτικὴ γιὰ τὸ ἔργο τους στὸν τομέα τῆς ἐθνικῆς πολιτικῆς καὶ τῶν ἐθνικῶν θεμάτων τῆς πατρίδος μας, τὰ τελευταῖα 20 - 30 χρόνια, θὰ διαπιστώσουν μόνο ἀρνητικὴ προσφορά. Τὰ ἐθνικὰ θέματα ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίζονται ἀπὸ κοινοῦ ἀπὸ ὅλα τὰ κόμματα, ὡς μιὰ Δύναμη, ἡ δύναμη τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Τὰ κόμματα στὴν ἐξουσία ἀλλάζουν, ἔτσι ἐπιβάλλει ἡ Δημοκρατία, ἡ ἐθνικὴ ὅμως πολιτικὴ τῆς χώρας μας πρέπει νὰ εἶναι σταθερὴ ἀταλάντευτη καὶ ἀμετάκλητη.

-Αὐτὸ ὅμως γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ σήμερα ἀπαιτοῦνται:

Δημήτρης Νατσιός: Στὸν μακαριστὸ Γέροντα Χρυσόστομο...

 

Ὄχι, δὲν εἶναι λάθος γραμμένη ἡ λέξη. «Μαναστήρια» ὀνόμαζε ὁ λαὸς τὶς ἱερὲς μονὲς τοῦ Γένους. Στὸ βιβλίο τοῦ Χρήστου Χρηστοβασίλη (1862-1937), γιὰ τὸν ὁποῖο ὅπως προσφυῶς γράφτηκε, «ἴσως δὲν ἦταν λόγιος ἀλλὰ κλεφταρματολός», μὲ τίτλο «Ἡρωικὰ διηγήματα», διαβάζουμε γιὰ τὶς τελευταῖες ὁρμήνειες τοῦ βαριοπληγωμένου μετὰ ἀπὸ μάχη μὲ τοὺς Τούρκους, Ἀητόγιαννου, τοῦ  τιμημένου καὶ ξακουσμένου ἀρχηγοῦ, «πούχε ἑξῆντα χρόνια Κλέφτης καὶ δώδεκα πληγὲς στὸ κορμί του». Ξεψυχᾷ ὁ γερο-καπετάνιος, στὸ μοναστήρι τοῦ Άι-Λιά, ἀετοφωλιὰ τῆς Παναγίας στὴν Πίνδο.

«Ἔχω κι ἄλλο ἕνα σᾶς πῶ καὶ νὰ σᾶς παρακαλέσω. Νὰ βοηθᾶτε τὰ μαναστήρια ὅσο μπορεῖτε. Χωρὶς αὐτὰ τὰ μαναστήρια δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ζήσει ἡ Κλεφτουριὰ ποὺ λευτέρωσε τὴν Ἑλλάδα! Νὰ κόβετε ἀπὸ τὴν χαψιά σας καὶ νὰ δίνετε στὰ μαναστήρια. Δὲν ἔχω ἄλλο τίποτε νὰ σᾶς πῶ. Σχωράτε με κι ὁ Θεὸς σχωρέσ᾿ σας». (σελ. 223).

Νεκτάριος Δαπέργολας: «Ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν. Ὡς τήκεται κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρός»…

 
Πάντως, τό ὅτι ἐνῶ Μόσιαλοι, Δερμιτζάκηδες καί ἅπαν τό ἐγκάθετο χαφιεδολόι τῶν βοθροκάναλων ἔχουν ταχθεῖ συστηματικά νά καθυβρίζουν ἐν χορῷ ἐδῶ καί τόσους μῆνες κάθε ἱερό καί ὅσιο αὐτοῦ τοῦ τόπου (μέ ἀνατριχιαστικό ἀποκορύφωμα τή συνεχῆ βλασφημία κατά τῆς Θείας Κοινωνίας) καί δέν ἔχει κουνηθεῖ οὔτε φύλλο στόν «γενναῖο νέο κόσμο» τῆς φερόμενης ὡς Ἑλληνικῆς Δικαιοσύνης, ἀλλά ὅποτε λέγεται κάτι κατά τοῦ ἐμβολίου, σηκώνονται ἀνεμοστρόβιλοι καί σπεύδουν ἀσθμαίνοντας οἱ εἰσαγγελεῖς, εἶναι μία ἀκόμη πολύ χαρακτηριστική ψηφίδα στό μωσαϊκό τῆς φρίκης ὅπου βουλιάζουμε. 

Ἡ δύναμη τοῦ κομποσχοινιοῦ

 

Τὸ ὅραμα μὲ τὴν διατροφὴ ζώντων – κεκοιμημένων
Ἡ δύναμη τοῦ κομποσχοινιοῦ
 
Κάποτε ἕνας ἀδελφός, ὅταν βρισκόμασταν στὴν Ν. Σκήτη, περιέπεσε σ' ἕνα ἀμφίβολο λογισμό: «Προσευχόμαστε, ἀγρυπνοῦμε..., ὡραία αὐτά. Ὅμως κατ' αὐτὸν τὸν τρόπο βοηθοῦμε καὶ τοὺς ἄλλους ἢ μόνον τὸν ἑαυτό μας;». Ἐνῶ ἑτοιμαζόταν νὰ ἐξομολογηθεῖ αὐτὸν τὸν λογισμὸ στὸν Γέροντα, τὸν πρόλαβε ὁ δεύτερος καὶ μὲ πρόσωπο ποὺ φαινόταν βαθιὰ συγκινημένο, λέγει στὸν ἀδελφό. Απόψε παιδί μου, ὁ Θεός μού ἔδειξε τὸ ἕξης φοβερὸ θέαμα: Ἐνῶ προσευχόμουν, γιὰ μία στιγμή μού φάνηκε ὅτι βρισκόμουν σὲ μία πολὺ μεγάλη τράπεζα.

"Με κρατά καλά η Κυρία του σπιτιού μας " - Διδακτική ιστορία

 

Ένα ανδρόγυνο λοιπόν έτρεφε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία μας. Αποτέλεσμα αυτής της αγάπης και των δύο, του άνδρα και της γυναίκας ήταν να αγιογραφήσουν σ΄ έναν από τους τοίχους του σπιτιού τους μία μεγαλόπρεπη και επιβλητική εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου, ξοδεύοντας μάλιστα πολλά χρήματα. Κάθε φορά που περνούσαν μπροστά από αυτή την εικόνα την προσκυνούσαν και της έλεγαν τον αγγελικό ύμνο «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία».

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ὁ Ἅγιος Λέων πάπας Ρώμης


Ψυχὴν ὁ θεῖος ἐξερεύγεται Λέων,
Καὶ δαιμόνων φάλαγξιν ἐμβάλλει φόβον.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ τε Λέων ἠρεύξατο θυμόν.


Ὁ Ἅγιος Λέων γεννήθηκε στὴ Ρώμη περὶ τὰ τέλη τοῦ 4ου αἰῶνος μ.Χ. καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τῶν βασιλέων Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας (450 – 457 μ.Χ.). Διετέλεσε διάκονος τῶν Ἐπισκόπων Ρώμης Καλλίστου καὶ Σίξτου (432 – 440 μ.Χ.) καὶ ἐξαιτίας τῆς πολλῆς ἀρετῆς, τῆς συνέσεως καὶ τῆς καθαρότητας τοῦ βίου του χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ρώμης στὶς 29 Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 440 μ.Χ.

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2021

Τίποτε δέν εἶναι μεγαλύτερο ἀπό τήν καθαρή καρδιά - Ἁγίου Νεκταρίου


 Τίποτε δέν εἶναι μεγαλύτερο ἀπό τήν καθαρή καρδιά, γιατί μιά τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος τοῦ Θεοῦ. Καί τί εἶναι ἐνδοξότερο ἀπό τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς τίποτα. Λέει ὁ Θεός γι' αὐτούς πού ἔχουν καθαρή καρδιά: «θά κατοικήσω ἀνάμεσά τους καί θά πορεύομαι μαζί τους. Θά εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοί θά εἶναι λαός μου» ( Β' Κορ. 6, 16 )...

     Ποιοί λοιπόν εἶναι εὐτυχέστεροι ἀπ' αὐτούς τούς ἀνθρώπους;

     Καί ἀπό ποιό ἀγαθό μπορεῖ νά μείνουν στερημένοι;

Μοναχός Δημήτριος Γρηγοριάτης (+1930-1976) Μέρος Δ'

 

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
 
Μία ἄλλη φορά προσευχόταν τήν νύκτα μέ τό χονδρό του κομποσχοίνι. Ξαφνικά ἐμφανίσθηκε μπροστά του ἡ ἀγαπημένη του Ἀδελφούλα, μικρή στήν ἡλικία καί ντυμένη στά λευκά. Ὁ π. Δημήτριος, φοβούμενος μήπως εἶναι πειρασμός, τήν ἐρώτησε:

-Εἶσαι πειρασμός; Ἄν εἶσαι πειρασμός, φῦγε...

Ἡ Ἁγία τοῦ χαμογέλασε μέ σοβαρότητα. Μᾶλλον τόν καμάρωσε γιά τήν σπουδή του στήν προσευχή καί τήν ἀπέραντη ἁπλότητά του  καί ἀμέσως ἐξαφανίσθηκε, χωρίς νά τοῦ μιλήση. 

-Τήν ἄλλη ἡμέρα, μέ ρωτοῦσε: "Τί θέλει αὐτό τό μικρό κορίτσι, ἐδῶ στό Μοναστήρι μας;

Στους Ισραηλινούς πέρασε και επίσημα η ΕΛΒΟ! Ξεπουλήθηκε σε ξένους ένας στρατηγικός τομέας της πατρίδας μας...

 

Προλογικό σχόλιο
 
Το άρθρο που θα διαβάσετε παρακάτω αντιμετωπίζει το ξεπούλημα μιας ελληνικής εταιρείας μεγάλου στρατηγικού ενδιαφέροντος με ουδέτερη ή και θετική στάση θα έλεγα...
Το ελληνικό (κατ ευφημισμόν) κράτος όφειλε να στηρίξει και να αναγεννήσει την προβληματική εταιρεία και να στηριχθεί και πάλι σε ελληνικά πόδια...
 
Όμως αντιθέτως την σαμπόταρε, ακυρώνοντας ακόμα και παραγγελίες του ελληνικού στρατού και οδηγώντας την ουσιαστικά στην πτώχευση, ώστε τελικώς να ξεπουληθεί και οι αλήτες προδότες πολιτικοί να "φάνε" τις μίζες τους...

Πληθαίνουν τα ερωτήματα για τις πιθανές παρενέργειες του εμβολίου... Νέα παράλυση υγειονομικού στην Κέρκυρα λίγο μετά τον εμβολιασμό του!

 

 

Με παράλυση στα κάτω άκρα, κόπωση και μυαλγίες νοσηλεύεται στο γενικό νοσοκομείο Κέρκυρας ένας από τους γιατρούς του, λίγες ώρες μετά τον εμβολιασμό του για τον κορωνοϊό, χωρίς πάντως να έχει εξακριβωθεί αν συνδέεται με το εμβόλιο ή όχι.

Ωστόσο προβληματίζει το γεγονός ότι προ ημερών νοσηλεύτρια επίσης στην Κέρκυρα, είχε εμφανίσει ανάλογα συμπτώματα, που όμως, έχουν υποχωρήσει πλέον σε μεγάλο βαθμό.

Σύμφωνα με πληροφορίες της ιστοσελίδας corfutvnews.gr, ο γιατρός έκανε τη Δευτέρα τη δεύτερη δόση του εμβολίου κατά του κορωνοϊού. Το βράδυ δεν ένιωθε καλά με τον οργανισμό του να εξασθενεί και να νιώθει παράλυση στα κάτω άκρα και πόνους στη μέση.

Γέρων Μελέτιος Συκιώτης (1907-2000)


Ο μακαριστός γέρων Μελέτιος επί σειρά ετών-από το 1953- υπηρέτησε ως καθηγητής της Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής στην Αθωνιάδα.
 
Ηνάλωσε αληθώς τον εαυτόν του αθορύβως για τους αγαπητούς του μαθητές. Όλα τα έργα του (αν και ο ίδιος απέφευγε συστηματικά την δημοσίευσή τους) εγράφησαν προς χρήσιν των μαθητών της Αθωνιάδος Εκκλησιαστικής Ακαδημίας. Τον μισθόν του για την εκμάθηση της Βυζαντινής Μουσικής θα τον λάβει υπό του Δωρεοδότου Κυρίου εν εκείνη τη Ημέρα.
 
Από νεαρή ηλικία-17 ετών- μονάζων στο Άγιον Όρος ζυμώθηκε με την Παραδοσιακή Αγιορείτικη Βυζαντινή Μουσική και συνέζησε με τούς ευλαβέστατους ιεροψάλτες διάκονο Διονύσιο Φιρφιρή,διάκονο Ιωάννη κ.ά, οι οποίοι συνέστηναν και ανεγνώριζαν τον γέροντα ως διδάσκαλο.

«Άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με» Γέροντας Δαμασκηνός Ορλόφσκι


Όταν κάποιο βράδυ, μετά από μια κουραστική μέρα, που ο Κύριος είχε περάσει κηρύσσοντας και συζητώντας αδιάκοπα με το λαό, τους Φαρισαίους και τους μαθητές. Τότε μερικές μητέρες θέλησαν να φέρουν κοντά Του τα παιδιά τους για να τα ευλογήσει. Οι μαθητές δεν ήθελαν όμως να ενοχλήσουν τον Κύριο, και γι’ αυτό δεν τις άφηναν να Τον πλησιάσουν. Τότε ο Χριστός είπε τα στοργικά λόγια: «Άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με» (Λουκ. 18: 16).

Αυτό είναι ακριβώς το καθήκον των χριστιανών γονέων. Το χρέος πατέρων και μητέρων: Να οδηγήσουν τα παιδιά τους στο Σωτήρα Χριστό.

Αλλά, θα πείτε, πώς είναι δυνατό να γίνει αυτό, τώρα που ο Σωτήρας δεν κηρύσσει πια με ανθρώπινη μορφή πάνω στη γη;

Κι όμως, θα κατορθωθεί, αν οι γονείς φέρουν τα παιδιά τους σ’ επαφή με το Χριστό – με την ορθόδοξη πίστη και με τα μυστήρια της αγίας Εκκλησίας μας – και αν τα διδάξουν να Τον αγαπούν θερμά και να υπακούουν στο νόμο Του. Ο δρόμος που θα οδηγήσει σ’ αυτό είναι η χριστιανική, ορθόδοξη, εκκλησιαστική αγωγή.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ ὑπερηφάνεια μᾶς ἀπομονώνει ἀπὸ τὸν Θεὸ

 


– Γέροντα, βλέπω ὅτι δὲν πάω καλά.

– Βρῆκες τὴν αἰτία; Τὴν προηγούμενη φορὰ ποὺ εἶχα ἔρθει, εἶδα ὅτι, ἐπειδὴ σκεφτόσουν σωστὰ καὶ ἐνεργοῦσες μὲ σύνεση, σὲ βοηθοῦσε καὶ ὁ Χριστός. Μήπως τώρα ὑπερηφανεύθηκες γι᾿ αὐτό, ὁπότε πῆρε τὴν Χάρη Του ὁ Χριστός;

– Ναί, Γέροντα, ἔτσι εἶναι.

– Ὅταν δὲν καταλαβαίνουμε ὅτι προοδεύουμε μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ νομίζουμε ὅτι τὰ καταφέρνουμε μόνοι μας καὶ ὑπερηφανευώμαστε, παίρνει ὁ Θεὸς τὴν Χάρη Του, γιὰ νὰ καταλάβουμε ὅτι μόνον ἡ θέληση καὶ ἡ προσπάθεια εἶναι δικά μας· ἡ δύναμη καὶ τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι τοῦ Θεοῦ. Μόλις ἀναγνωρίσουμε ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς βοηθοῦσε καὶ γι᾿ αὐτὸ προοδεύαμε, ἀνοίγουν τὰ μάτια μας, ταπεινωνόμαστε, κλαῖμε γιὰ τὴν πτώση μας, μᾶς λυπᾶται ὁ Θεός, μᾶς ξαναδίνει τὴν Χάρη Του καὶ προχωροῦμε.