Όταν πια μπήκαμε στο μοναστήρι και πήραμε τις ευχές των πατέρων, μας πήγαν στο πηγάδι την ώρα της ακολουθίας, και η καμήλα που ανέβαζε με το μάγγανο το νερό στεκόταν ακίνητη.
Στην απορία μας, γιατί δεν γυρίζει η καμήλα, μας εξήγησαν:
«Ο αββάς μας την πρόσταξε, την ώρα της ακολουθίας, όταν δηλαδή χτυπήσει το σήμαντρο, να μη γυρίζει ωσότου να απολύσει η εκκλησία.
Διότι κάποτε σε ώρα ακολουθίας ο αδελφός με το διακόνημα του πηγαδιού δεν άκουσε το σήμαντρο εξαιτίας του θορύβου του μαγγανοπήγαδου και δεν ήρθε στην εκκλησία.
Ο αββάς λοιπόν πήγε στο πηγάδι και λέει στον αδελφό· “Γιατί δεν ήρθες στην εκκλησία στην ώρα σου;”
Και εκείνος απάντησε· “Συγχώρεσέ με, πάτερ, ο θόρυβος της μηχανής δεν με άφησε να ακούσω το σήμαντρο”.
Τότε στάθηκε ο αββάς και έδωσε εντολή στην καμήλα που ανέβαζε το νερό, λέγοντας·
“Είναι ευλογητός ο Θεός· στο εξής, όταν σημαίνει για την εκκλησία, δεν θα κινείσαι καθόλου μέχρι την απόλυση”.
Και η καμήλα τήρησε την εντολή. Αλλά και οποιαδήποτε άλλη καμήλα τοποθετηθεί στο μαγγανοπήγαδο, τηρεί την ίδια προσταγή».
Ακούγοντας αυτά, δοξάσαμε τον Θεό.
Από το βιβλίο: Άγνωστες σελίδες του Γεροντικού. Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 2001, σελ. 21.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου