Κυριακή 7 Ιουλίου 2019

Ο γερο-Γιάννης ο λαϊκός από τη Λήμνο και η Παναγία


Ο γερο-Γιάννης ερχόταν στο Άγιον Όρος από τη Λήμνο μ’ έναν γάιδαρο. Τον έβαζε και στο καράβι μέσα.

Στον γερο-Γιάννη μάς έκανε εντύπωση η απλότητα και η ευλάβειά του. Αυτός δούλευε χρόνια πολλά εδώ στο Άγιο Όρος και στο τέλος ήρθε να πάρει ένα χαρτί από την Ιερά Κοινότητα, για να εισαχθεί στο γηροκομείο Μυτιλήνης.

Πριν από καιρό με είχε ανταμώσει και μου λέει: «Πάτερ, θα μου κάνεις μια κονίτσα;». 

Του λέω: «Μπαρμπα-Γιάννη, εσύ δεν έχεις χρήματα να πληρώσεις. Είναι ακριβές οι εικόνες».

Λέει: «Αμ συ πολλά θα μου ζητάς, εγώ λίγα θα σου δώκω». 

«Ποια εικονίτσα θέλεις;» 

Η απόλαυση της ζωής – Κυριακή Γ’ Ματθαίου (Επίσκοπος Πολύκαρπος Βαγενάς) (†)


«Μη ουν μεριμνήσητε λέγοντες, τι φάγωμεν ή τι πίωμεν ή τι περιβαλλώμεθα;» (Ματθ. 6:31)

Θα ήταν πράγματι παράλογο. Να δημιουργήσει τον άνθρωπο ο Θεός και να μην του δώσει τις συνθήκες και τις ικανότητες να συντηρηθεί στη ζωή και να προκόψει. 

Και είναι θαυμαστή πράγματι η σοφία του Θεού, που τόσο λεπτομερώς έχει προνοήσει όχι μόνο για τις επιμέρους ικανότητες και λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος αλλά και για τη δύναμη και ευστροφία του ανθρώπινου νου, ώστε με το συνδυασμό όλων αυτών των θεϊκών δωρεών ν’ αντεπεξέρχεται ο άνθρωπος στις ποικίλες δυσκολίες και να βελτιώνει τη ζωή του συνεχώς.


Είναι εκπληκτικά τα επιτεύγματα της ανθρώπινης σκέψεως και λογικής. Ανυπολόγιστες οι δυνάμεις και οι δυνατότητες που κρύβονται στον οργανισμό του.

Νεοταξική πνευματική ένδεια. 7000 κοπέλλες υποψήφιες για μοντέλα-κρεμάστρες....


Αποτροπιασμό προκαλεί η είδηση ότι στις διαδικασίες προεπιλογής της τηλεοπτικής εκπομπής next top model, συμμετέχουν 7000 νέες ελληνίδες. 
Το στοιχείο αυτό δείχνει περίτρανα την πνευματική ένδεια, που φτάνει στα όρια πνευματικής κατοχής στα μυαλά των νέων παιδιών. Τα πρότυπα – δηλητήριο του εκσυγχρονισμού, μολύνουν ακόμα την ελληνική κοινωνία. Που δείχνει ανήμπορη να αντιδράσει και να ορθώσει ανάστημα απέναντι στους νταβατζήδες. Ως γνωστόν ο νταβατζής ένα είδος λαού θέλει. Να μην πούμε παραπάνω… πηγή

ΣΧΟΛΙΟ

Τα έχουμε πει δεκάδες φορές για την μόδα και όλο το βρωμερό και διεστραμμένο περιβάλλον της....

Βρίσκεται στην υπηρεσία της Νέας Τάξης εδώ και δεκαετίες....

Η «ΠΛΟΥΣΙΟΦΑΝΤΑΣΜΕΝΗ…»


Ἡ Αὐρηλία ἔκλεισε τά μάτια τοῦ συζύγου της, τόν κοίταξε γιά τελευταία φορά μέ μεγάλη στοργή κι ἔνιωσε ὅτι χάνει τίς δυνάμεις της. 
Μία ὑπηρέτρια ἔσπευσε νά τή συγκρατήσει πρίν σωριαστεῖ κάτω, καί μέ τή βοήθεια καί ἄλλων ὑπηρετριῶν τήν ὀδήγησαν σ’ ἕνα ἀνάκλιντρο. Ὁ γιατρός πού παρευρισκόταν ἔτρεξε κοντά της καί τῆς ἔπιασε τό σφυγμό. «Φέρτε λίγο ἄρωμα», διέταξε, καί τῆς τό ἔβαλε στά ρουθούνια.   
Σέ λίγο ἡ Αὐρηλία ἄνοιξε τά μάτια της, φάνηκε σάν χαμένη, θυμήθηκε τί συνέβη καί ξέσπασε σ’ ἕνα βουβό κλάμα. 

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς 7 Ἰουλίου 2019


Ἡ μάστιγα τῆς πλεονεξίας

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 7 Ἰουλίου 2019, Γ΄ Ματθαίου (Ματθ. ς΄ 22-33)

Εἶπεν ὁ Κύριος· ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά·

Σάββατο 6 Ιουλίου 2019

ΓΙΑΤΙ ΓΚΡΙΝΙΑΖΩ;


Γογγύζω σημαίνει διαμαρτύρομαι, αρνούμαι, παραπονούμαι, είμαι στενοχωρημένος, δεν ικανοποιούμαι. 

Αυτόν τον γογγυσμό τον εκφράζω στο περιβάλλον μου, στα γραπτά μου, στην προσευχή μου. 

Ζητώ, λόγου χάριν, κάτι από τον άλλον ή προσδοκώ ή απαιτώ κάτι. 

Δεν μου το δίνει όμως, γιατί και αυτός είναι απορροφημένος από τον δικό του αγώνα και πόθο, από την δική του σκέψη, αμαρτία, χαρά, από την δική του ακολασία, αγιότητα ή αρετή. 

Έχεις σκεφτεί πόσων χρόνων είσαι στην πνευματική ζωή;



Συχνὴ ἐρώτηση ποὺ ἀπευθύνεται στοὺς ἄλλους ἢ μᾶς ἀπευθύνουν μικρότεροι, συνομήλικοι ἀλλὰ καὶ μεγαλύτεροι. Ἄλλοι ἀπὸ περιέργεια νὰ μάθουν κι ἄλλοι ἀπὸ ἀφέλεια. «Πόσων ἐτῶν εἶσαι;», «Τί ἡλικία ἔχεις;».

Κάποιοι πειράζονται, ἐνοχλοῦνται. Δὲν θέλουν νὰ φανερώνουν τὴν ἡλικία τους. Δὲν θέλουν νὰ θυμοῦνται πὼς πέρασαν τὰ χρόνια. 

Γι’ αὐτὸ καὶ κάνουν πολλὲς προσπάθειες νὰ διατηρήσουν τὴ νεανικότητά τους, τὶς δυνάμεις καὶ τὰ ἐξωτερικά τους στοιχεῖα ὅπως ἦταν πρὶν χρόνια. 

Ὅσο ὅμως κι ἂν προσπαθοῦν νὰ κρύψουν τὰ χρόνια τους, τὰ σημάδια τῆς φθορᾶς γίνονται φανερὰ στὸ σῶμα καὶ τοὺς προδίδουν.

Σαν σήμερα το 1827...: Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία υπογράφουν τη Συνθήκη του Λονδίνου και αναγνωρίζουν τη σύσταση Ελληνικού Κράτους


1827 - Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία υπογράφουν τη Συνθήκη του Λονδίνου για τη σύσταση ελληνικού κράτους. Στην Τουρκία επιβάλλεται η αποδοχή της Αυτονομίας της Ελλάδας, η προστασία των Ελλήνων και η διμερής κατάπαυση των εχθροπραξιών. 

Η μη συμμόρφωση της Τουρκίας είχε ως αποτέλεσμα την αποστολή των τριών Στόλων στα ελληνικά ύδατα και στη συνέχεια τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου.

Πολύχρωμος ολοκληρωτισμός

Από πότε η «πορεία υπερηφάνειας» θεωρείται από κάποιους ως βήμα για να διασπείρουν μια ρατσιστική ρητορική μίσους; Έτσι μόνο μπορούν να χαρακτηριστούν τα συνθήματα «Ελλάδα σκάσε!», «στο διάολο η οικογένεια, στο διάολο κι η πατρίς, να πεθάνει η Ελλάδα για να ζήσουμε εμείς». 

Κι αν αυτοί που τα εκφράζουν δηλώνουν «αντιφασίστες», αυτό θολώνει μόνο τα νερά της δικής τους ξενοφοβίας, καθώς αντιμετωπίζουν κάθε τι ανόμοιο με αυτούς ως οντολογικά εχθρικό, που πρέπει να εξολοθρευθεί. Ίδια λοιπόν, η κινητήρια αντίληψή τους με τους ναζί τους οποίους υποτίθεται ότι τόσο έντονα απεχθάνονται.

Παπα-Γιάννης Καλαΐδης: "Οἱ βάρβαροι Τοῦρκοι πεντακόσια χρόνια δεν μπόρεσαν νὰ μᾶς κάνουν Τούρκους καὶ τώρα οἱ Εὐρωπαῖοι σύμμαχοί μας θὰ μᾶς ἀλλαξοπιστήσουν"


Φωτογραφία: Δεξιὰ ὁ μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Σισανίου & Σιατίστης καὶ ἀριστερὰ ὁ ἐπίσης μακαριστὸς Παπα-Γιάννης Καλαΐδης


Οἱ Εὐρωπαῖοι σύμμαχοί μας - οἱ Ἰταλοί, οἱ Ἄγγλοι, οἱ Γάλλοι - μᾶς πρόδωσαν καὶ μᾶς κατέστρεψαν. Ἐξαιτίας τοὺς χάσαμε τὴν Πόλη ἀλλὰ καὶ τὴ Μ. Ἀσία. 

Ἐξαιτίας τους εἴχαμε τουρκοκρατία γιὰ πεντακόσια χρόνια. Ἀλλὰ ἀντέξαμε κι ὁ λαὸς ἔμεινε πιστὸς στὴ ρωμιοσύνη καὶ τὴν ὀρθοδοξία καὶ τὰ κρυφὰ σχολεῖα ὅπου τὰ ἑλληνόπουλα διδάσκονταν τὰ γράμματα ἀπὸ τὸ ψαλτήρι κι ἄλλα ἱερὰ βιβλία. 

Μᾶς κατατρέχουν καὶ μᾶς φθονοῦν γιατί δὲν μποροῦν νὰ χωνέψουν πὼς ἕνα μικρὸ κράτος ἔχει τόση χάρη ἀπὸ τὸ Θεό. Αὐτοὶ μπορεῖ νὰ ἔχουν τὴ δύναμη καὶ τὰ ὄπλα, ἐμεῖς ἔχουμε τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα μας στὸ Θεό. 

Ἅγιος Παΐσιος: Βλέπω τί μᾶς περιμένει, γι᾿ αὐτὸ πονάω



Περνοῦν τὰ χρόνια καὶ τί δύσκολα χρόνια! Δὲν τελείωσαν τὰ θέματα. Βράζει τὸ καζάνι. Ἂν δὲν εἶναι λίγο δυναμωμένος κανείς, πῶς θὰ μπορέση νὰ ἀντιμετωπίση μιὰ δύσκολη κατάσταση; 

Ὁ Θεὸς δὲν ἔκανε ἀνεπρόκοπους ἀνθρώπους. Πρέπει νὰ καλλιεργήσουμε τὸ φιλότιμο. Ἀλήθεια, Θεὸς φυλάξοι, ἂν γίνη ἕνα τράνταγμα, πόσοι θὰ σταθοῦν ὄρθιοι; 

Πρὶν ἀπὸ τὸν πόλεμο τοῦ ᾿40, στὴν Κόνιτσα, ἐκεῖ ποὺ εἶχα τὸ μαραγκούδικο ἦταν ἡ ἀγορὰ καὶ ἔφερναν οἱ χωρικοὶ καλαμπόκι, σιτάρι κ.λπ. 

Μερικοὶ πλούσιοι – τί πλούσιοι, αὐτοὶ δηλαδὴ ποὺ ἔπαιρναν κάποιους τόκους ἀπὸ τὶς Τράπεζες –, ὅταν πήγαιναν οἱ καημένοι οἱ χωρικοὶ τὸ καλαμπόκι στὴν ἀγορά, γιὰ νὰ τὸ πουλήσουν, αὐτοὶ τὸ κλωτσοῦσαν μὲ τὸ πόδι καὶ ρωτοῦσαν πόσο ἔχει. 

Παρασκευή 5 Ιουλίου 2019

Έχουμε ασφάλεια μέσα στην Εκκλησία - π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)


Όλα τα έχουμε μέσα στην Εκκλησία. Έξω από την Εκκλησία είναι η πλάνη και δεν υπάρχει σωτηρία. Όχι όμως απλώς να μπαίνουμε μέσα στους ναούς. Όχι. 

Πρέπει να πάρουμε το αληθινό πνεύμα, την αληθινή διδασκαλία της Εκκλησίας. Να έχουμε τον νου μας ότι είναι ενδεχόμενο, ακόμη και άνθρωποι που μπορεί να εμφανίζονται σαν άνθρωποι της Εκκλησίας, να μας διδάσκουν κολοβωμένη την αλήθεια, παραποιημένη, νοθευμένη με πλάνη. Χρειάζεται προσοχή.

Έχουμε ασφάλεια μέσα στην Εκκλησία, η οποία δεν είναι κάτι το αόριστο και θεωρητικό. Εμείς τώρα στον εικοστό αιώνα έχουμε ασφάλεια, γιατί έχουμε τους συγκεκριμένους Πατέρες, τους συγκεκριμένους αγίους, τη συγκεκριμένη ζωή που έζησαν οι άγιοι μέσα στην Εκκλησία, την όλη ζωή τους και το όλο πνεύμα τους. 

Ο φόνος των εμβρύων είναι «η εσχάτη ανομία» (π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου)



Οι υπολογιζόμενες αμβλώσεις στην χώρα μας που ανέρχονται σε 400 χιλιάδες το χρόνο προκαλούν ίλιγγο, φρίκη και εγκληματικότητα. 

Κάθε χρόνο κατα-στρέφεται μια πολυάνθρωπη πόλη με εκτελεστές, εγκληματίες και δολοφόνους, γονείς, γιατρούς και πολιτεία, η οποία νομιμοποίησε τις εκτρώσεις και τις επιχορηγεί, δυστυχώς!! Νόμος 1609 του 1986.

Ο φόνος των εμβρύων που αναχωρούν αβάπτιστα είναι βαρύτερο αμάρτημα από τον φόνο βαπτισμένου ανθρώπου.

Η Γερμανίδα πλοίαρχος και η υποκρισία…


Ας υποθέσουμε ότι πλοίο περισυλλέγει ναυαγούς μετανάστες κάπου στο Αιγαίο. Το πλοίο κατευθύνεται σε ελληνικό λιμάνι ειδοποιώντας συγχρόνως τις Αρχές πως ορισμένοι απ’ αυτούς χρειάζονται άμεση βοήθεια. 

Οι Αρχές τους περιθάλπουν, απαγορεύουν όμως στο πλοίο να πλησιάσει ελληνικό λιμάνι. Η πλοίαρχος όμως, η «καπετάνισσα» έχει αντίθετη γνώμη.

Βάζει πλώρη για την Καλαμάτα ή τα Χανιά όπου όταν προσεγγίζει την παρεμποδίζει ακταιωρός του Λιμενικού Σώματος.

Εκείνη, σαν άλλη Μαντώ Μαυρογένους, δεν διστάζει να εμβολίσει το ταχύπλοο που την εμποδίζει αναγκάζοντας το σκάφος του Λιμενικού να απομακρυνθεί για να μην το εγκλωβίσει ανάμεσα στο δικό της και στην προβλήτα. 

Όχι, όλοι μαζί δεν μπορούμε!



του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας

Καθώς πλησιάζουμε σε μία ακόμη εκλογική διαδικασία, είναι πιο σαφές από κάθε άλλη φορά ότι ως λαός ζούμε μέρες απίστευτης παρακμής. 

Μέρες μιας άνευ προηγουμένου πολιτικής αποσάθρωσης, κοινωνικής διάλυσης και εθνικής κατάρρευσης, που δεν είναι ασφαλώς παρά οι μοιραίες συνέπειες μιας βαθύτατης πνευματικής κρίσης. 

Μετά από μία μακρά περίοδο ιστορικής αμνησίας, πολιτισμικής διάβρωσης και ηθικής καταρράκωσης, μετά από δεκαετίες συστηματικού αφελληνισμού και αποχριστιανισμού, μετά από δεκαετίες οργανωμένης και μεθοδικής αποδόμησης και μαζικής λοβοτομής, που απονεύρωσαν και ευνούχισαν πνευματικά τον λαό μας (με πλήρη φυσικά συνέργεια και συνενοχή και του ιδίου), ήρθαν εν τέλει και οι ταφόπλακες των μνημονίων, του εθνικού ξεπουλήματος, της αθρόας λαθρομετανάστευσης και της νομοθετικής επιβολής όλης της διαστροφικής νεοταξικής ατζέντας. 

Ο όσιος Ανδρέας Ρουμπλιώφ ο εικονογράφος


Ο όσιος Ανδρέας, ο μεγαλύτερος των αγίων εικονογράφων, γεννήθηκε περί το 1360. Επιθυμώντας παιδιόθεν να γίνει μοναχός, μετέβη στην Λαύρα της Αγίας Τριάδος την οποία καθοδηγούσε τα χρόνια εκείνα ο άγιος Νίκων (17 Νοεμ.), που τον έστειλε στην Μονή Σερπουχώφ, κοντά στον μαθητή του Αθανάσιο, από τον οποίο έλαβε το μοναχικό Σχήμα.

Αφού χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, δεδομένου ότι ο Αθανάσιος είχε φύγει για την Κωνσταντινούπολη, ο Ανδρέας επέστρεψε στην Λαύρα της Αγίας Τριάδος για να ζήσει στην σκιά του αγίου Σεργίου. 

Εκεί μυήθηκε στην τέχνη της εικονογραφίας εν μέρει από τον συμμαθητή και εν Χριστώ αδελφό του Δανιήλ τον Μαύρο, βουλγαρικής καταγωγής, ο οποίος του μετέδωσε τα στοιχειώδη της βυζαντινής παράδοσης. 

Μνήμη Οσίου Αθανασίου Αθωνίτου (Φωτογραφίες)


Μνήμη Αγιορείτη Αγίου

5 Ιουλίου

του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών

Αθανασίου του εν τω Άθω
Την εν σαρκί ζωήν σου κατεπλάγησαν, Αγγέλων τάγματα, πώς μετά σώματος, προς αοράτους συμπλοκάς, έχώρησας άοίδιμε, και κατετραυμάτισας, των δαιμόνων τάς φάλαγγας. Όθεν Αθανάσιε, ό Χριστός σε ήμείψατο πλουσίαις δωρεαίς. Διό Πάτερ πρέσβευε, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.


Αναμφισβήτητα ο πραγματικός διοργανωτής των μοναστικών κοινοβίων στον Άθω υπήρξε ο Όσιος Αθανάσιος.  

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2019

Δεν είμαι εγώ για θάνατο! (Αληθινή ιστορία)



Το αληθινό γεγονός πού καταγράφουμε έγινε γύρω στο 1940, πριν από την έναρξη του πολέμου. Ένας ιερεύς ο παπα-Θεόδωρος κλήθηκε για να κοινωνήσει δύο χριστιανούς ετοιμοθάνατους.

Έναν πλούσιο, σκληρό και φιλάργυρο και μια ενάρετη χήρα, πού μεγάλωσε μόνη της, με τιμιότητα και σωφροσύνη, σκληρό αγώνα και φτώχεια πολλή, εκείνα τα χρόνια, οκτώ παιδιά!

Ο παπα-Θεόδωρος πήρε μαζί τον διάκονο του, τον πατέρα Λαυρέντιο. Μπροστά ο νεωκόρος, στο πλάι ο διάκονος και ο ιερεύς με το άγιο Ποτήριο, ασκεπής και με τον Αέρα στους ώμους, (όπως εσυνηθίζετο τότε), πήγαν πρώτα στο σπίτι του πλούσιου, αλλά αυτός ούτε καν ήθελε να ακούσει για Θεία Κοινωνία. Μόνο φώναζε:

Πέφτει ο ΣΥΡΙΖΑ, λύνονται οι γλώσσες επιστημόνων, άκυρη η συμφωνία των Πρεσπών.



Πρόλογος του Γιώργου Τάτσιου και άρθρο του Πέτρου Παραρά.

Επιτέλους άρχισαν να λύνονται οι γλώσσες των επιστημόνων που μέχρι τώρα τελούσαν υπό καθεστώς κυβερνητικής τρομοκρατίας και τηρούσαν σιγή ιχθύος για την «συμπαιγνία» (συμφωνία) των Πρεσπών. 

Μέχρι πρότινος η κυβέρνηση είχε ξαμολύσει στα ΜΜΕ και σε συνέδρια ανά την Ελλάδα δικούς της διεθνολόγους, καθηγητές νομικής και άλλους επιστήμονες με σκοπό να πείσουν τους Έλληνες για τα ΑΝΎΠΑΡΚΤΑ οφέλη της συμφωνίας των Πρεσπών. 

Οι περισσότεροι από τους επιστήμονες που στρατεύτηκαν με την  κυβέρνηση έλαβαν ως αντάλλαγμα προαγωγές, επιδοτήσεις, μεταθέσεις κτλ Οσοι είχαν αντίθετη άποψη για την Συμφωνία των Πρεσπών προτίμησαν να κρατήσουν ένα χαμηλό προφίλ ώστε να μην πέσουν στη δυσμένεια της εκδικητικής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Σαν σήμερα 100 κελλιώτες μοναχοί αιχμαλώτισαν απόσπασμα βουλγαρικού στρατού που είχε εγκατασταθεί στην Ιερά Μονή Ζωγράφου (21 Ιουνίου/4 Ιουλίου 1913)


Ιερολοχίτες μοναχοί του Αγίου Όρους με χωροφύλακες.
Αναμνηστική φωτογραφία μετά την απώθηση των Βούλγαρων στρατιωτών
από τη μονή Ζωγράφου (Καρυές, 21 Ιουνίου 1913)
(Φωτογράφος: Στέφανος ιερομόναχος)


Μετά την απελευθέρωση του Αγίου Όρους, στις 2 Νοεμβρίου 1912, η πλειοψηφία των μοναχών, πλην των Ρώσων, πανηγυρίζει το τέλος της αλλόθρησκης οθωμανικής κατοχής και κυρίως για την αυτονόητη προοπτική ενσωμάτωσης του Αγίου Όρους στον Εθνικό Κορμό. 

Ωστόσο η de jure αναγνώριση της Ελληνικής κυριαρχίας στον Άθω, που αρχικά επιχειρήθηκε να αποτραπεί από άλλα ορθόδοξα κράτη, έγινε το 1919 με τη Συνθήκη του Νεϊγύ και οριστικά το 1920 με τη Συνθήκη των Σερβών.