Του Χρήστου Φωτόπουλου
Ποιος ύμνος και ποια γλώσσα θα είναι ποτέ αρκετά για να υμνήσουν την Κεχαριτωμένη Κόρη; Ποιο ποίημα και ποιο τραγούδι είναι αντάξιο της Δόξας και της Μεγαλοσύνης της;
Κι όμως μια απλή λέξη από μια πονεμένη καρδιά θα μπορούσε να είναι εκείνο το οποίο θα λυγήσει και τον ομορφότερο λόγο για Εκείνην!
Δεκαπενταύγουστος λοιπόν Αδελφοί, η Πάναγνος Μητέρα του Εμμανουήλ αφήνει τα επί γης και πορεύεται εν δόξη προς την όντως και ατελεύτητο Ζωή, προς τον Υιό και Θεό Της.
Η Παναγία μας η αέναη Μεσίτρια μας προς τον Θεόν εκοιμήθη και μεστέστη από της γης εις τα άνω, μη εγκαταλείποντας όμως όλους εμάς αβοηθήτους και απροστάτευτους μέσα στην ζάλη του παρόντος βίου.