Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2021

Ψυχή χωρίς προσευχή είναι καταδικασμένη - Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

 

Ψυχή χωρίς προσευχή είναι καταδικασμένη να πεθάνει από πνευματική ασφυξία, όπως το σώμα όταν στερηθεί το οξυγόνο.

Δύο ειδών προσευχές έχουμε: την κοινή, τη φανερή· και την ατομική, τη μυστική. Η κοινή προσευχή πρέπει να γίνεται πάντοτε σύμφωνα με την τάξη και το τυπικό που ορίζει η Εκκλησία μας.

Ο παπα Τύχων και οι επισκέπτες του

 

Ο Γέροντας την λέξη «ευλόγησον» την χρησιμοποιούσε πάντα και με τις πολλές καλογερικές έννοιες, όπως το «ευλογείτε» ή «ευλόγησον», όταν ζητούσε ταπεινά την ευλογία του άλλου, και μετά θα έδινε και αυτός την ευλογία του με την ευχή «Ό Κύριος να σε ευλόγηση». Μετά από τον συνηθισμένο χαιρετισμό οδηγούσε τους επισκέπτες στο Ναό και έψαλλαν μαζί το Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου και το Άξιον εστίν και, εάν ήταν καλός καιρός, έβγαιναν έξω, κάτω από την ελιά, και καθόταν μαζί τους πέντε λεπτά, μετά σηκωνόταν με χαρά και έλεγε:

- Εγώ τώρα κεράσματα.
 
Έβγαζε νερό από την στέρνα και γέμιζε ένα κύπελλο για τον επισκέπτη, έβαζε και στο δικό του τενεκάκι (κονσερβοκούτι, πού το χρησιμοποιούσε και για μπρίκι) και έψαχνε μετά να βρή κανένα λουκούμι, άλλοτε κατάξηρο και άλλοτε μυρμηγκοφαγωμένο, το όποιο, επειδή ήταν ευλογία του Παπα - Τύχωνα, δεν προξενούσε αηδία. Αφού τα ετοίμαζε, έκανε τον Σταυρό του ο Γέροντας, έπαιρνε το νερό και έλεγε: 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Οἱ Ἅγιοι Πάμφιλος, Δανιήλ, Ἠλίας, Ἡσαΐας, Θεόδουλος, Ἱερεμίας, Ἰουλιανός, Οὐάλης, Παῦλος, Πορφύριος, Σαμουὴλ καὶ Σέλευκος οἱ Μάρτυρες



Εις τον Πάμφιλον
Ὑπὲρ τὸ πᾶν σε Πάμφιλος φιλῶν Λόγε,
Καὶ τὴν τομὴν ἡγεῖτο τῆς κάρας φίλην.

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2021

Ιερομόναχος Ιάκωβος Αγιορείτης (1870 - 15 Φεβρουαρίου 1960)

 

Από το χωριό Βοδίνο Αργυροκάστρου της Β. Ηπείρου που γεννή­θηκε, ο κατά κόσμον Ευάγγελος Βαλοδήμος, το 1870, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάσθηκε ως μικροπωλητής και από εκεί ήλθε στο Άγιον Όρος, στην περιβόητη χερσόνησο των αγίων. Η τριετής φοίτησή του στο αθωνικό φροντιστήριο της οσιότητος, και η εδώ χειροτονία του, του έδωσε δύναμη ισχυρή, για ν’ αρχίσει ιεραποστολικό έργο στην πονεμένη πατρίδα του.

Μοναχός Δημήτριος Γρηγοριάτης (+1930-1976) Μέρος Β'

 

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
 
Ἀπό μικρός εἶχα τόν πόθο νά ἀφιερωθῶ στήν διακονία τοῦ Θεοῦ καί τῆς Παναγίας μας. Γι᾿ αὐτό, μετά ἀπό τήν ἐκπλήρωσι τῶν στρατιωτικῶν μου ὑποχρεώσεων σέ ἡλικία 23 ἐτῶν ἦλθα στό Ἅγιον Ὄρος τόν Νοέμβριο τοῦ 1953.

Ὁ ἀδελφός του, ὅταν εἶχε ἔλθει στήν Μονή νά ἐπισκεφθῆ τόν ἀσθενοῦντα π. Δημήτριο, λίγους μῆνες πρίν τήν κοίμησί του, μᾶς εἶπε τά ἑξῆς: "Ὁ ἀδελφός μου ἐπιθυμοῦσε ἀπό μικρό παιδί νά γίνη Καλόγερος. Στά ἐφηβικά του χρόνια ἔκανε πολλές προσευχές καί περίπου 500 μετάνοιες".

-Ποιός σᾶς ἐβοήθησε, π. Δημήτριε, τότε στήν μοναχική σας ζωή;

Νεκτάριος Δαπέργολας: ...ἀντίδραση ἐνάντια στόν ὁλοκληρωτικό ἀφανισμό μας. Αὐτός εἶναι ὁ δρόμος.


Τα ὅσα ζοῦμε ἀπό τό μέτωπο τῆς ἀποκαλούμενης «πανδημίας», ὅλη ἡ συνεχῶς κλιμακούμενη παράνοια τῶν διαταγμάτων τοῦ δυστοπικοῦ συρφετοῦ, μέ τά ὁποῖα ἀποτελειώνουν καί τά τελευταῖα ἴχνη που ἀπέμειναν ἄθικτα ἀπό τίς ζωές μας καί κυρίως ἀπό τήν ἀξιοπρέπειά μας, ὁ πρωτοφανής φασισμός τῶν ἀπειλῶν, καθώς καί τοῦ ἐπερχόμενου πογκρόμ ἐναντίον ὅσων θά ἀρνηθοῦν τόν ἐμβολιασμό (ἀρχικά τῶν γιατρῶν, στή συνέχεια καί τῶν ὑπολοίπων), ὅσα εἴδαμε σε Πάρνηθες καί Ἰκαρίες (μέ τόν ξετσίπωτο ἐμπαιγμό ἀπό τόν φασίζοντα γκαουλάιτερ τῆς ἀλαμανικῆς ἀποικίας καί τήν ἀνεκδιήγητη παρεούλα του) καί ὅσα ἐπίσης βλέπουμε σχεδόν ὁπουδήποτε ἀλλοῦ ἐμπλέκεται στέλεχος ἤ παρατρεχάμενος τοῦ διεστραμμένου ἐσμοῦ, ὅλο και περισσότερο ξεκαθαρίζουν το τοπίο. 

Αυτό που ονομάζουν "δομή" μήπως είναι μια νέα μεγάλη μουσουλμανική πόλη στη Σάμο;


Τις φωτογραφίες από τη νέα υπό κατασκευή υπερδομή μεταναστών στη Σάμο στου Ζερβού δημοσίευσε ο γνωστός δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός του νησιού, Γιάννης Νέγρης.

 
Ωστόσο παρατηρώντας κανείς τις φωτογραφίες αναρωτιέται αν αυτό που κάποιοι ονομάζουν δομή, είναι στην πράξη μια νέα και μεγάλη για τα δεδομένα του νησιού πόλη, η οποία αν κρίνουμε από την εμπειρία της Μόριας θα αρχίσει να αποκτά και στοιχεία οικονομικής ζωής.

Ο Γέρων Γρηγόριος ο Βιγλιώτης (†1873)

 

Ὁ διδάσκαλος Γρηγόριος, Ἕλληνας τὴν καταγωγή, γεννήθηκε τὸ 1799 καὶ ἦταν γόνος πλουσίων ἐμπόρων. Δεκαεπταετὴς ξεκίνησε γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἔμεινε κατ’ ἀρχὰς ἐπὶ μία τριετία κοντὰ σὲ Γέροντα, στὸ πατριαρχικὸ Κελλὶ τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου (φωτογραφία), τὸ ὁποῖο σήμερα εἶναι ἡ ῥωσικὴ Σκήτη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Σεραγιοῦ. Κατόπιν πῆγε στὸ Κελλὶ τοῦ Ὁσίου Εὐθυμίου ποὺ ἀνήκει στὸ Ῥωσικό, στὸν Πνευματικὸ π. Μάξιμο, μὲ τὸν ὁποῖο ἔζησε ἕνα ἔτος.
 
Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἄρχισε ἡ ἑλληνικὴ ἐπανάστασις, ὁ δὲ Γρηγόριος ἀνεχώρησε ἀπὸ τὸν Ἄθωνα γιὰ τὸν Μοριᾶ, ὅπου ἐνεγράφη στὴν Ἱερατικὴ Σχολή. Ὅταν ἡ ἐπανάστασις προχωροῦσε πρὸς τὸ τέλος, ἑτοιμάσθηκε πάλι γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος.

 Ἀλλά, ἐπειδὴ ἀκόμη ὑπῆρχαν Τοῦρκοι, ἔμεινε δύο χρόνια στὴν Θεσσαλονίκη καὶ σπούδασε στὴν Σχολὴ ποὺ τότε εἶχε ἀνοίξει. Στὸν Ἄθωνα ἐπέστρεψε τὸ 1835.

Όταν ο Κύριος επισκέπτεται την ψυχή, τότε ο Σταυρός γίνεται ελαφρύς

 


Και τώρα επαναλαμβάνω ότι τίποτε άλλο εκτός από τον Σταυρό δεν κηρύσσουμε.

Και αν προσκαλούμε κάποιον να συμπορευτεί μαζί μας, τον καλούμε μόνο προς τον Σταυρό, και το θεωρούμε αυτό ως τη μεγαλύτερη και ασύγκριτη δόξα.

Όταν ο Κύριος επισκέπτεται την ψυχή, τότε ο Σταυρός γίνεται ελαφρύς, και κάποτε μάλιστα ανείπωτα γλυκύς.

Όταν όμως ευδοκεί να την εγκαταλείπει σε κόπους και ασθένειες, τότε οφείλουμε να χαιρόμαστε με την ελπίδα ότι θα λάβει ακόμη μεγαλύτερη δόξα.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ ἐργαζόμενη μητέρα

 


– Γέροντα, εἶναι σωστὸ νὰ ἐργάζεται ἡ γυναίκα;

– Ὁ ἄνδρας της τί λέει;

– Ὅ,τι ἀναπαύει τὴν γυναίκα.

– Μιὰ κοπέλα ποὺ σπούδασε καὶ ἄρχισε νὰ ἐργάζεται πρὶν ἀπὸ τὸν γάμο της, δύσκολα ἀφήνει τὴν δουλειά της, ὅταν γίνη μάνα, γιὰ νὰ ἀφοσιωθῆ στὰ παιδιά της. Ἐνῶ μιὰ ἄλλη ποὺ δὲν σπούδασε καὶ ἔχει μιὰ ἁπλὴ δουλειά, πιὸ εὔκολα μπορεῖ νὰ τὴν ἀφήση.

– Ἂν δὲν ἔχη παιδιά, Γέροντα, νομίζω ὅτι τὴν βοηθάει ἡ δουλειά.

– Δηλαδή, ἂν δὲν ἔχη παιδιά, πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἐργάζεται ἐπαγγελματικά; Ὑπάρχουν τόσα ἄλλα πράγματα ποὺ μπορεῖ νὰ κάνη. Φυσικά, ἂν ἔχη παιδιά, τὸ καλύτερο εἶναι νὰ μείνη στὸ σπίτι. Γιατὶ τὰ παιδιὰ πῶς θὰ βοηθηθοῦν;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος ὁ Ἀπόστολος μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου


Ἥπλωσεν Ὀνήσιμος εἰς θλάσιν σκέλη,
Παύλου σκελῶν δραμόντα γενναίους δρόμους.
Πέμπτῃ Ὀνησίμου σκέλεα θραῦσαν δεκάτῃ τε.


Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους, ἦταν δοῦλος στὸ σπίτι τοῦ Ρωμαίου ἄρχοντα Φιλήμονος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ τὴν Φρυγία καὶ ἔγινε Χριστιανὸς ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο. Ὁ Ὀνήσιμος ἔφυγε κρυφὰ ἀπὸ τὸν κύριό του καὶ μετέβη στὴ Ρώμη σὲ ἐπίσκεψη τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. 

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2021

π. Eπιφάνιος Θεοδωρόπουλος - Η επιστήμη δεν είναι αλάθητη. Οι γιατροί πέφτουν πολλές φορές έξω


 
Ένα πιστό ανδρόγυνο πήγε κάποτε στον Γέροντα ζητώντας τη συμβουλή του (δεν είχαν αυτόν Πνευματικό). Το πρόβλημα τους ήταν ότι η γυναίκα έπαιρνε δυνατά φάρμακα για κάποια ασθένεια της και κατά τη διάρκεια της θεραπείας έμεινε έγκυος. Ο γιατρός την προέτρεπε να κάνη άμβλωσι, διότι το παιδί θα γεννιόταν ανάπηρο. 
 
Ο Γέροντας τους είπε:
- Και τι ήλθατε σε μένα; Να σας δώσω άδεια να το σκοτώσετε;
 
- …
 
- Έχετε άλλα παιδιά;

Μοναχός Δημήτριος Γρηγοριάτης (+1930-1976) Μέρος Α'

 

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου


Ἦλθα στήν Μονή μας, μᾶλλον μ᾿ἔφερε ἡ Κυρία καί Βασίλισσα τοῦ Ὄρους Ἀειπάρθενος Θεοτόκος Μαρία τόν Ἰανουάριο τοῦ 1975. Ἐκτός ἀπό τούς δικαιολογημένους ἐξωτερικούς ἐντυπωσιασμούς μου γιά τά μεγαλοπρεπῆ κτίρια, τό ἀπόκρημνο τῆς τοποθεσίας, γιά τούς κρεμαστούς κήπους τῆς Μονῆς μου, οἱ νοερές ματιές μου ἐστράφησαν ἰδιαίτερα στά εἰρηνικά πρόσωπα μιᾶς περίπου εἰκοσάδος Γρηγοριατῶν μοναχῶν.

Δέν εἶναι καθόλου εὔκολο ἕνας ἄπειρος καί ἀπνευμάτιστος νέος νά εἰσχωρήση βαθειά στά μυστικά παλάτια μιᾶς μοναχικῆς Ψυχῆς γιά νά ἐρευνήση, νά ἀνεύρη καί νά θαυμάση κάτι ἀπό τίς πλούσιες δωρεές, μέ τίς ὁποῖος διηνεκῶς ἀγωνίζονται νά στολίζουν τίς ψυχές τους οἱ Ἁγιορεῖτες μοναχοί.

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2021


Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας 
 
Στις 9 Φεβρουαρίου τιμήθηκε στην Ελλάδα, στην Κύπρο και στον Απόδημο Ελληνισμό η Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας. Η ημερομηνία είναι συμβολική με στόχο να τιμηθεί ο Εθνικός ποιητής μας. Στις 9 Φεβρουαρίου 1857 απεβίωσε ο Διονύσιος Σολωμός, ο οποίος μεταξύ πολλών άλλων μάς άφησε τη σοφή παρακαταθήκη του: «Μήγαρις έχω άλλο στον νου μου, πάρεξ Ελευθερία και Γλώσσα;». 
 
Με αφορμή αυτόν τον εορτασμό, η διεθνούς ακτινοβολίας Βυζαντινολόγος Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ δήλωσε ότι όποιος δεν κατανοεί τον ύμνο (κοντάκιο) «Τη Υπερμάχω» δεν καταλαβαίνει καλά ελληνικά. Η κ. Αρβελέρ τόνισε ότι πρέπει όλα τα ελληνόπουλα να μάθουν τη διαχρονική ελληνική γλώσσα – και όχι μόνο τα Νέα Ελληνικά- ώστε να μπορούν να κατανοούν παλαιότερα κείμενα και ποιήματα και την Ορθόδοξη υμνογραφία. 
 
Η Ορθόδοξη Εκκλησία και η ελληνική γλώσσα είναι άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους. Η Ορθοδοξία αξιοποίησε τον γλωσσικό και εννοιολογικό πλούτο της ενιαίας ελληνικής και χρησιμοποίησε διάφορες μορφές της (Αττική, Ελληνιστική Κοινή, Καθομιλουμένη κ.λπ.), για να εκφράσει τα δόγματα της Πίστεως, να καταγράψει τον επίγειο βίο και τη διδασκαλία του Χριστού, να υμνήσει τον Θεό μέσω της Θείας Λειτουργίας και της Υμνογραφίας και για να κατηχήσει τον λαό. 

Νέα επιστολή του Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος


Ἀριθ. Πρωτ.: 82

 Ἐν Κυθήροις τῇ 11ῃ Φεβρουαρίου 2021

Μακαριώτατε άγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι άγιοι Συνοδικοί Σύνεδροι,

Εύλογείτε

Εύσεβάστως προάγομαι μετά την λήψιν του υπ' αριθ.664/299/11-2-2021 Υμετέρου Έγκυκλίου Σημειώματος, δι' ού διεβιβάσθη ημίν ή υπ' αριθ.9147/10.2.2021 Κ.Υ.Α. «περί προσωρινών μέτρων είς τούς θρησκευτικούς χώρους λατρείας διά την προστασίαν της δημοσίας υγείας έναντι του κορωνοϊού Coνid -19 »,νά αναφερθώ εις τά έκ ταύτης ανακύπτοντα προβλήματα είς τό Xριστεπώνυμον Πλήρωμα και να παρακαλέσω Υμάς διά τα κάτωθι:

1. Συμφώνως πρός τά διαλαμβανόμενα έν τή ώς άνω Κ.Υ.Α. ή παρουσία πιστών εντός των Ιερών Ναών θα πραγματοποιήται αναλόγως του επιπέδου επιδημιολογικής επιβαρύνσεως εις το οποίον ευρίσκεται ο Δήμος ή η Περιφερειακή Ενότης εκάστου Ιερού Ναού: α) Έπίπεδον επιτηρήσεως β) Επίπεδον ηύξημένου κινδύνου γ) Επίπεδον πολύ ηυξημένου κινδύνου και δ) Έπίπεδον μητροπολιτικών περιοχών.

Η Ψωροκώσταινα υπήρξε μια ηρωική Ελληνίδα που της αξίζει άπειρος σεβασμός!

 

Πανωραία Χατζηκώστα, η άλλοτε εύπορη Μικρασιάτισσα και κατόπιν φτωχή ηρωίδα, που έμελλε τελικά να πολιτογραφηθεί ατυχώς ως Ψωροκώσταινα...

Η Πανωραία, μια από τις όμορφες κόρες των Κυδωνιών της Μικρασίας, έζησε μια ευτυχισμένη ζωή με την οικογένειά της μέχρι τον Ιούνιο του 1821 όταν οι Τούρκοι κατέστρεψαν ολοσχερώς τον τόπο της. Ο άντρας της και τα παιδιά της σφαγιάστηκαν άγρια, εκείνη σώθηκε από τύχη και κατέφυγε στα Ψαρά. Εκεί στο νησί, ολομόναχη και πάμπτωχη πλέον, έγινε γνωστή ως Ψαροκώσταινα.

Αργότερα βρέθηκε στο Ναύπλιο μέχρι το 1824.

Εκεί βρίσκει τρόπους να βγάζει το ψωμί της πότε κάνοντας την αχθοφόρο και πότε την πλύστρα.

Τι συμβαίνει στη Βουλή;;; Κάτι βρωμάει...


Περίεργα πράγματα γίνονται στο κοινοβούλιο, τις τελευταίες μέρες…

Κυκλοφόρησε το παρακάτω έγγραφο, που δημιουργεί  πάρα πολλά ερωτηματικά.

Και μπορεί να μπαίνει λουκέτο στα γραφεία των βουλευτών μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου, και όλο το κοινοβούλιο να … χορεύει σε αποκριάτικους χορούς της “πανδημίας”, αλλά από πότε δίδεται εντολή να πάρουν και τα προσωπικά τους αντικείμενα και τα.. αρχεία τους;;;

Κάτι βρωμάει… και σίγουρα δεν είναι ο … “ιός”…

Κύριε, ελέησέ μας, Κύριε, βοήθησέ μας! Κυριακή ΙΖ’ Ματθαίου – Χαναναίας - Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας

 

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μάς λέει: «Περιπατείτε έως το φως έχετε, ίνα μη σκοτία υμάς καταλάβη» (Ιω. 12:35). Ακόμα έχετε το φως του Χριστού, ακόμα έχετε τη δυνατότητα να πηγαίνετε στον ναό, να ακούτε τις εντολές, να ακούτε το Ευαγγέλιο. Να περπατάτε μέσα σ’ αυτό το φως. Γιατί, όταν έλθει ο θάνατος, το φως αυτό θα σβήσει για σας. Πέραν του τάφου δεν υπάρχει μετάνοια και θα πάρετε ανταπόδοση σύμφωνη με όσα έχετε κάνει στη ζωή σας.

Περπατάτε λοιπόν στο φως όσο έχετε το φως, για να μη σας καταλάβει το σκοτάδι, το σκοτάδι το αιώνιο, το σκοτάδι του θανάτου. Ο θείος απόστολος Παύλος λέει: «Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας» (Β’ Κορ. 6:2). Τώρα, όσο ζούμε, είναι για μας καιρός ευπρόσδεκτος, καιρός σωτηρίας. Τώρα πρέπει να σκεφτόμαστε τη σωτηρία μας και να προετοιμαζόμαστε για την αιώνια ζωή. Αυτό κάνουν όλοι οι χριστιανοί, όλοι όσοι αγαπάνε τον Χριστό.

Νεκτάριος Δαπέργολας: ...οἱ δήμιοί μας μᾶς…προσέχουν καί ἀγωνίζονται γιά τήν ὑγεία μας


Ἔχω καί παλαιότερα ἀναφερθεῖ σέ μία σειρά δυστοπικῶν βιβλίων καί ταινιῶν (ἀπό τόν Ὄργουελ καί τόν Χάξλεϊ ὥς τόν Μπράντμπερυ καί ἀπό τή θρυλική «Μητρόπολη» τοῦ Φρίτς Λάνγκ μέχρι τό «Μάτριξ», τό «Ἐκουιλίμπριουμ» καί τόσες ἀκόμη πού θυμίζουν ἔντονα ὅσα ζοῦμε ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια - καί κυρίως βέβαια τούς τελευταίους μῆνες). 
 
Τά ὅσα ἀπίστευτα ὅμως ὑφιστάμεθα εἰδικά στήν Ἑλλάδα ὅλο καί περισσότερο φέρνουν στόν νοῦ τό περιβόητο «Σαλό - 120 ἡμέρες στά Σόδομα» τοῦ Πιέρ Πάολο Παζολίνι, ὅπως ἐπισήμανα καί σέ προηγούμενή μου ἀνάρτηση. 

Η απόφαση βγήκε και είναι οριστική. Ξανακλείνουν οι Εκκλησίες!!!

 

Γράφει ο Babis Amerinos

Κλείνουν όλες τις εκκλησίες της Αττικής.

Ποιοί νομίζετε ότι τις κλείνουν;

Η Πολιτεία; Όχι!!!

Η ίδια η εκκλησιαστική αρχή τις κλείνει. Οι ίδιοι οι επίσκοποι είναι που αποδέχονται την κυβερνητική οδηγία και γραμμή.

Κανείς δεν τους μίλησε, ότι δεν έχουν αυτό το δικαίωμα;

Κανείς δεν τους υπέδειξε την απόφαση της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου κατά τον 4ο κανόνα;

Κανείς δεν τους έδειξε τους Λόγους του Μεγάλου Βασιλείου;

Ας μας απαντήσουν οι αγαπητοί Αρχιερείς.

Υπάρχει μολυσμός εντός του Ιερού Ναού;

"Απλά μείνε δίπλα του..." (Διδακτική ιστορία)

 

Μία νοσοκόμα οδήγησε τόν κουρασμένο και πολύ αγχωμένο νεαρό στρατιωτικό στό θάλαμο.

«Ο γιός σου είναι εδώ», είπε στόν ηλικιωμένο πού ήταν ξαπλωμένος στό μοναδικό κρεβάτι τού δωματίου. Χρειάστηκε νά επαναλάβει τά λόγια της αρκετές φορέςμέχρι νά τόν δει νά ανοίγει μέ δυσκολία λίγο τά μάτια του.

Ό ηλικιωμένος πού είχε υποστεί ένα βαρύ καρδιακό επεισόδιο, κοίταξε πρός τό μέρος τού στρατιωτικού. Άπλωσε τό χέρι του. Ό νεαρός άντρας τό έπιασε μέ τά δύο του χέρια καί τό έσφιξε δυνατά προσπαθώντας νά τού δώσει ένα μήνυμα αγάπης καί ενθάρρυνσης.

Η νοσοκόμα τού έφερε μιά καρέκλα γιά νά μπορέσει να καθίσει δίπλα του στό κρεβάτι.

Όλη την νύχτα ό νεαρός στρατιωτικός έμεινε καθισμένος σέ αυτή τήν καρέκλα, σέ αυτόν τόν μισοσκότεινο θάλαμο. Μέχρι τό πρωί ο νεαρός δέν έφυγε καθόλου από τό πλάι του. Τού κρατούσε τό χέρι καί τόν ενθάρρυνε μέ λόγια αγάπης καί αισιοδοξίας.

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 14 Φεβρουαρίου 2021- Θεραπεία της θυγατρὸς της Χαναναίας

 

Ευαγγ. Ανάγνωσμα- Θεραπεία της θυγατρὸς της Χαναναίας

(ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΕ΄ 21-28)

Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος.  καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται.  ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες· Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν.  ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ.  ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι.  ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις.  ἡ δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος ὁ ἐν τῷ Ὄρει


Ὁ Βουνός, ὡς Κάρμηλος, ἦν Αὐξεντίω,
Φανέντι τἄλλα πλὴν τελευτῆς Ἠλία.
Λεῖψε βίον δεκάτῃ Αὐξέντιος ἠδέ τετάρτῃ.


Ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Συρία. Ἔζησε στὴν Κωνσταντινούπολη ἐπὶ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου Β’ τοῦ Μικροῦ (408 – 450 μ.Χ.) καὶ κατεῖχε τὸ ἀξίωμα τοῦ σχολαρίου τοῦ στρατηλάτου.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2021

Διαβάτης εἶσαι καὶ ὁδοιπόρος


Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου*
 
Πόσες μεταβολὲς ἔχουν γίνει ἀπὸ τότε ποὺ ἔγινα ἐπίσκοπος τῆς πόλεως, καὶ κανεὶς δὲν σωφρονίζεται; Καὶ ὅταν λέγω κανείς, δὲν κατηγορῶ ὅλους –μακριὰ μιὰ τέτοια σκέψη. Γιατὶ δὲν εἶναι δυνατὸν ἡ γῆ αὐτὴ ἡ γόνιμη, ποὺ δέχτηκε σπέρματα, νὰ μὴ βγάλει στάχυα. Ἐγώ, ὅμως, εἶμαι ἀχόρταγος, δὲν θέλω νὰ σωθοῦν λίγοι, ἀλλὰ ὅλοι. Καὶ ἂν ἀκόμη ἕνας ἀπομείνει χαμένος, ἐγὼ χάνομαι καὶ θεωρῶ σωστὸ νὰ μιμοῦμαι τὸν ποιμένα ἐκεῖνον, ποὺ εἶχε ἐνενήντα ἐννέα πρόβατα καὶ ἔτρεξε στὸ ἕνα, τὸ πλανημένο.

Υπομονή στας θλίψεις (Γέροντας Έφραίμ Κατουνακιώτης)


Αχ, τι να σας πώ τώρα. Να σας πώ και αυτό, καίτοι αυτό είναι ένα απόρρητο της ζωής μου, αλλά για την αγάπη σας, να πούμε, γιατί κι εσείς άνηψάκια μου είσαστε, θα σας το πώ.
 
Το έκζεμα το οποίο έχω, αυτήν την πληγή που έχω στο ποδάρι, το ‘χω από δεκαπέντε χρονών. Δοκίμασα διάφορα φάρμακα, τίποτε. Τώρα που πέρασε η ηλικία, τότες περισσότερο επιδεινώθη το πράγμα. Καθήμενος στο κρεβάτι, το ονομάζω το “κρεβάτι του πόνου” εγώ. Διότι να καθίσω όπως καθόσαστε εσείς, δεν μπορώ. Θα καθίσω λίγο, δεν μπορώ, κατεβαίνουν τα αίματα και πονάει περισσότερο η πληγή, ενώ έτσι, τρόπον τινά, αν βάλεις κι ένα έτσι μαξιλάρι και σηκώνεις λιγάκι το ποδάρι πιο ψηλά, κατεβαίνουν κάτω τα αίματα και ελαφρώνεται ο πόνος. Ε, τη νύχτα προσπαθώ έτσι να ελαφρώσω τον πόνο.