π. Δημήτριος Μπόκος: ΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΑΧΑΖ (β)

 

 π. Δημήτριος Μπόκος

 

Τὸ πρῶτο μέρος ΕΔΩ

 

Ἐνῶ τὸ βασίλειο τοῦ Ἰούδα βρίσκεται σὲ κρίσιμη κατάσταση (βλ. καὶ ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 449, Δεκ. 2020), ὁ Θεὸς προφητεύει ὅτι, ὄχι μόνο δὲν θὰ χαθεῖ ὁ λαός του, ἀλλὰ θὰ προέλθει ἀπὸ αὐτὸν στὸ μακρινὸ μέλλον ὁ Μεσσίας, ποὺ θὰ γεννηθεῖ μάλιστα μὲ τρόπο θαυμαστὸ ἀπὸ μητέρα παρθένο. «Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεὸς» (Ματθ. 1, 23. Ἡσ. 7, 14). 

Τὸ βασίλειο τοῦ Ἰούδα δὲν βρίσκεται πλέον στὴν αἴγλη ποὺ τὸ ἀνύψωσε ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ βασιλιὰς Δαυΐδ. Ἡ ἀποστασία ἀπὸ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, μὲ ἰδιαίτερο χαρακτηριστικὸ τὴν ἐκτροπὴ στὴν εἰδωλολατρία, τὸ ἔχουν φέρει στὴν ἔσχατη παρακμὴ καὶ κατάπτωση. Βρίσκεται σχεδὸν ἀδιάκοπα σὲ ἐμφύλια διαμάχη μὲ τὸ βασίλειο τοῦ Ἰσραήλ, τὸ βόρειο τμῆμα ποὺ ἀποκόπηκε ἀπὸ τὸ ἑνιαῖο ἀρχικὰ βασίλειο. Στὴ συγκεκριμένη στιγμὴ τὸ βασίλειο τοῦ Ἰούδα μετράει τὶς πληγές του ἀπὸ τὴ μεγάλη σύγκρουση μὲ τὶς δυνάμεις τοῦ βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ βασιλιᾶ τοῦ Ἀρὰμ (Συρίας), ποὺ συμμάχησαν ἐναντίον του. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Οἱ Ἅγιοι Θύρσος, Λεύκιος καὶ Καλλίνικος 

 
Eις τον Θύρσον.
Οὐ δένδρινόν σε, Θύρσε, θύρσον ὁ πρίων,
Πρὸ τῆς τελευτῆς εὗρεν, ὡς ῥᾷστα πρῖσαι.

Eις τον Λεύκιον.
Ὁ πνεῦμα λευκὸς Λεύκιος, τμηθεὶς ξίφει,
Τὸ σῶμα βάπτει φοινικοῦν ἐξ αἱμάτων.

Eις τον Kαλλίνικον.
Ὁ Καλλίνικος, ἐκκοπεὶς τὸν αὐχένα,
Ὑπῆρξε Καλλίνικος ἐκ τῶν πραγμάτων.

Πρῖσιν ἀλύξας, Θύρσε, θάνες δεκάτῃ γε τετάρτῃ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 14,16-24] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ [:Ματθ. 22,1-14]

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 14,16-24] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ [:Ματθ. 22,1-14]

Ἀντιλήφθηκες καὶ στὴν προηγούμενη παραβολὴ τοῦ υἱοῦ τοῦ νοικοκύρη ἐκείνου πού, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ἀπεσταλμένους δούλους του γιὰ τὴ συγκομιδὴ τῶν καρπῶν στὸ ἀμπέλι ποὺ τοὺς ἐμπιστεύτηκε νὰ καλλιεργοῦν, θανάτωσαν οἱ κακοὶ γεωργοί[βλ. Ματθ.21,33-46]καὶ σὲ αὐτὴν ἐδῶ τὴν παραβολὴ τοῦ υἱοῦ καὶ τῶν ἀπεσταλμένων δούλων, τὸ ἐνδιάμεσο κεντρικὸ νόημα; Ἀντιλήφθηκες ὅτι ὑπάρχει βέβαια μεγάλη συγγένεια ἀνάμεσα στὶς δύο αὐτὲς παραβολές, ἀλλὰ καὶ πολὺ μεγάλη διαφορὰ ταυτόχρονα; Καθόσον καὶ αὐτὴ δείχνει καὶ τοῦ Θεοῦ τὴ μεγάλη μακροθυμία καὶ τὴν πρόνοια, ἀλλὰ καὶ τὴν ἰουδαϊκὴ ἀγνωμοσύνη.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ [: Β΄ Τιμ. 1, 8-18] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ [: Β΄ Τιμ.1, 8-18]

              ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

               ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

    «Μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν μηδὲ ἐμὲ τὸν δέσμιον αὐτοῦ, ἀλλὰ συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύναμιν Θεοῦ,(:Αφού λοιπόν ο Θεός μάς έδωσε χάρισμα ανδρείας και δυνάμεως, μην ντραπείς να ομολογείς τη μαρτυρία για τον Κύριό μας, τον Εσταυρωμένο Χριστό. Μην ντραπείς ακόμη ούτε για μένα που έχω φυλακιστεί για τον όνομά Του, αλλά κακοπάθησε μαζί μου για χάρη του Ευαγγελίου με τη δύναμη που δίνει ο Θεός), τοῦ σώσαντος ἡμᾶς καὶ καλέσαντος κλήσει ἁγίᾳ, οὐ κατὰ τὰ ἔργα ἡμῶν, ἀλλὰ κατ' ἰδίαν πρόθεσιν καὶ χάριν, τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ πρὸ χρόνων αἰωνίων, (:Αυτός μας έσωσε και μας κάλεσε με ιερή κλήση που μας αγιάζει. Μας έσωσε και μας κάλεσε όχι για τα έργα μας, αλλά γιατί ο Ίδιος είχε την αγαθή θέληση και μας πρόσφερε τη χάρη Του λόγω της σχέσεώς μας με τον Ιησού Χριστό.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Καλάβρυτα 13 Δεκεμβρίου 1943: Ύβρις, Άτις, Νέμεσις, Τίσις:

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

1.Το έγκλημα

« Οι άνδρες σκαρφάλωσαν στην πλαγιά. Έφτασαν στη μικρή χαράδρα. Οι στρατιώτες εκτέλεσαν τους άντρες, από εκατό κάθε φορά. Εμείς στο σχολείο ακούσαμε τα οπλοπολυβόλα, κι αυτές που ούρλιαζαν σώπασαν. Η σιωπή έπεσε πάνω μας, και μας πλάκωσε με το αβάσταχτο βάρος της. Τεντώναμε το αυτί για να ακούσουμε την επόμενη ριπή και κάθε φορά ελπίζαμε ότι θα ήταν η τελευταία,  κλείναμε τ’ αυτιά των παιδιών με τα χέρια μας, κι αυτά έχωναν τα προσωπάκια τους στον κόρφο μας. Σε τρεις ώρες μέσα, είχαν τελειώσει όλα…..» (Charlotte Delbo, La mémoire et les jours, εκδ. Berg International, Paris, 1995: «Kalavrita des mille Antigone», μετάφραση: Οντέτ Βαρών-Βασάρ, σ. 103-124).

Καλάβρυτα, Ρωγοί, Κερπινή, Άνω Ζαχλωρού, Κάτω Ζαχλωρού, Σούβαρδο, Βραχνί, Αγία Κυριακή, Αυλές, Βυσωκά, Φτέρη, Κλαπατσούνα, Πυργάκι, Βάλτσα, Μελίσσια, Μονή Ομπλού, Λαπαναγοί, Μάζι, Μαζέικα, Παγκράτι, Μορόχωβα, Δερβινή, Βάλτος, Πλανητέρο, Καλύβια, Μονή Μεγάλου Σπηλαίου, Μονή Αγίας Λαύρας.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Περί ἠλιθίων…

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας   

Περί ἠλιθίων λόγος. Ξέρω φυσικά ὅτι εἶναι μάταιο - γιατί οἱ ἐγκέφαλοι τῶν ἠλιθίων ἀδυνατοῦν νά προβοῦν στίς κατάλληλες διεργασίες - ὅμως θά τό ἀφήσω ἐδῶ νά βρίσκεται (πρός ὁποιαδήποτε ἐνδεχόμενη μελλοντική χρήση). 

Ὁ λόγος γιά ἐκείνους πού ἐδῶ καί τόσο καιρό ὑποστηρίζουν φανατικά τό Ἰσραήλ ὡς ἀντίπαλο δέος στόν ἰσλαμικό κίνδυνο, ἀλλά ἀπό προχτές ζητωκραυγάζουν γιά τήν ἐπικράτηση τῶν ἰσλαμοκανίβαλων στή Συρία, πού πραγματοποιήθηκε ὡστόσο μέ τίς εὐλογίες καί τήν στήριξη τοῦ Ἰσραήλ. 

π. Δημήτριος Μπόκος: ΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΑΧΑΖ (α)

π. Δημήτριος Μπόκος

Ἡ πιὸ χαρακτηριστικὴ ἴσως προφητεία γιὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι αὐτὴ ποὺ ἀναφέρεται ἀπὸ τὸν προφήτη Ἡσαΐα, σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἀναγνώσματα τοῦ Ἑσπερινοῦ τῶν Χριστουγέννων. «Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱὸν καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεὸς» (Ματθ. 1, 23. Ἡσ. 7, 14). 

Ἡ προφητεία αὐτὴ ἐξαγγέλθηκε σὲ μιὰ ἐποχὴ πολὺ δύσκολη γιὰ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ. Οἱ Ἰσραηλίτες εἶχαν διαιρεθεῖ, μετὰ τὴ βασιλεία τοῦ Σολομώντα, σὲ δυὸ βασίλεια, ἀντιμαχόμενα συνήθως μεταξύ τους. Τὸ (νότιο) βασίλειο τοῦ Ἰούδα καὶ τὸ (βόρειο) βασίλειο τοῦ Ἰσραήλ. Οἱ βασιλεῖς ὅμως καὶ τῶν δυὸ βασιλείων ὑπῆρξαν, ἐκτὸς ἐξαιρέσεων, ἀσεβεῖς. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Οἱ Ἅγιοι Εὐστράτιος, Αὐξέντιος, Εὐγένιος, Μαρδάριος καὶ Ὀρέστης

 
Τὸν Εὐστράτιον καὶ συνάθλους δὶς δύω,
Ἅπαξ δύω κτείνουσι πῦρ τε καὶ ξίφος.
Τούς γε σὺν Εὐστρατίῳ δεκάτῃ τρίτῃ ἔκτανεν ἄορ.

Μαρτύρησαν κατὰ τὸ σκληρὸ διωγμὸ τῶν χριστιανῶν ἐπὶ Διοκλητιανού. Ὁ Εὐστράτιος, ποὺ ἦταν ἀνώτερος ἀξιωματικός, συνελήφθη ἀπὸ τὸ Δούκα Λυσία. Αὐτός, ἀφοῦ τὸν βασάνισε μὲ τὸν πιὸ φρικτὸ τρόπο, ἔπειτα τὸν ἔστειλε στὸν ἔπαρχο Ἀγρικόλα. Φημισμένος αὐτὸς γιὰ τὴν ὠμότητά του ἀπέναντι στοὺς χριστιανούς, ἔβαλε τὸν Εὐστράτιο νὰ βαδίσει μὲ σιδερένια παπούτσια, ποὺ εἶχαν μέσα μυτερὰ καρφιά. Κατόπιν τὸν ἀποτελείωσε, ἀφοῦ τὸν ἔριξε μέσα στὴ φωτιά.

Ελευθέριος Ανδρώνης: «Το Δείπνο του Βοσκού»: Η υπέροχη χριστιανική ταινία με 78 βραβεία, που «εξορίστηκε» από κινηματογράφους και φεστιβάλ της Ελλάδας! (+ η ταινία)

Αδιανόητος φασισμός - Ο πρωταγωνιστής Κωστής Σαββιδάκης αποκάλυψε ότι «έκοψαν» την ταινία σε φεστιβάλ, επειδή είναι χριστιανική!

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης   

 

Στο διάστημα που διανύουμε, οι κυβερνώντες εμφανίζουν μια εναλλακτική «πραγματικότητα» στον ελληνικό λαό, κατά την οποία δεν εφαρμόστηκε… ποτέ η woke ατζέντα στην Ελλάδα.

Σε αυτήν την παράκρουση ψεύδους που σίγουρα θαυμάζει μέχρι και ο… άρχοντας του ψεύδους, μαθαίνουμε ότι λογικά:

Οἱ θεολογικὲς προϋποθέσεις τοῦ μητροπολίτου Περιστερίου εἶναι λατινικὲς, καὶ ὄχι τῶν ἀντιδρώντων στὴν ἀφαίρεση τοῦ Ἐσταυρωμένου.

Γράφει ὁ Καππαδόκης

Κατακερματισμός

Στὴν θεολογικὴ σκέψη τοῦ μητροπολίτου Περιστερίου καὶ τῶν ὁμοφρονούντων μὲ αὐτόν, παρατηρεῖται ἕνας διαχωρισμὸς τῶν γεγονότων τῆς θείας οἰκονομίας. Τὸ κάθε γεγονὸς θεωρεῖται ἀποσπασματικὰ καὶ ἀποκομμένο ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα. Ἔγινε τὸ ἕνα, τελείωσε, πήγαμε στὸ δεύτερο, τελείωσε καὶ τὸ δεύτερο καὶ τώρα εἴμαστε στὸ τρίτο. Μὲ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν προσέγγιση, τοποθετοῦνται τὰ γεγονότα μὲ ἕναν ὀρθολογισμὸ σὲ μία διαβάθμιση καὶ ἱεράρχηση. Αὐτὸς ὁ τρόπος σκέψης ὅμως προσιδιάζει στὸν λατινικὸ τρόπο σκέψης.

Ἡ λατινικὴ γλῶσσα, γι’ αὐτὸ εἶναι κατάλληλη γιὰ τὴ νομικὴ ἐπιστήμη, διότι εἶναι πολὺ συγκεκριμένη καὶ ὁρίζει μὲ συγκεκριμένο τρόπο τὶς ἔννοιες. Ἔτσι δὲν ὑπάρχει καμία δυνατότητα ἑλιγμοῦ. Ὅλα εἶναι συγκεκριμένα, ὁριοθετημένα καὶ διαχωρισμένα τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο, σὲ τέλεια τάξη.

Από τον βίο του αγίου Σπυρίδωνος (Από τον Ευεργετινό)

Πήγε κάποτε ένας στον άγιο Σπυρίδωνα για να αγοράσει εκατό κατσίκες από το κοπάδι του. Ο όσιος του ζήτησε πρώτα τα χρήματα, και αυτός του έδωσε μόνο για τις ενενήντα εννιά και κράτησε το αντίτιμο της μίας, νομίζοντας ότι θα διαφύγει τούτο από εκείνον τον απλοϊκό και φιλήσυχο.

Όταν μπήκαν και οι δυο στο μαντρί, ο άγιος του είπε να πάρει τόσες κατσίκες, όσες πλήρωσε· αυτός όμως ούτε έτσι κατάλαβε, αλλά έβγαλε εκατό από το μαντρί. Μια λοιπόν από τις κατσίκες, σαν καλή υπηρέτρια, καταλαβαίνοντας ότι δεν την πούλησε ο κύριός της, στράφηκε γρήγορα και ξαναμπήκε στο μαντρί. Αυτός ο αναιδής όμως την ξανάβγαλε και την τραβούσε με τη βία. Τούτο το αξιοθαύμαστο έγινε δύο και τρεις φορές: η κατσίκα γύριζε πίσω, ενώ αυτός την τραβούσε πάλι με δύναμη και οργή.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων ὁ Θαυματουργός Ἐπίσκοπος Τριμυθοῦντος Κύπρου

 
Ὁ θαυματουργὸς κἂν τέθνηκε Σπυρίδων,
Τοῦ θαυματουργεῖν οὐκ ἔληξεν εἰσέτι.
Ἀμφὶ δωδεκάτην Σπυρίδων βίοτον λίπε τόνδε.

Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της Κύπρου (και όχι στην Τριμυθούντα - σημερινή Τρεμετουσιά - όπως γράφουν πολλοί) από οικογένεια βοσκών, που ήταν κάπως εύπορη. Αν και μορφώθηκε αρκετά δεν άλλαξε επάγγελμα. Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.

Εκδηλώσεις των Ασσυρίων και των Κούρδων στην Αθήνα στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Το διήμερο 14 και 15 Δεκεμβρίου  οι Ασσύριοι και οι Κούρδοι και οι Ασσύριοι, δύο λαοί με τους οποίους συνδέθηκε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, λαοί οι οποίοι υφίστανται σήμερα μία νέα Γενοκτονία από την Τουρκία  (και) στη Συρία,  τιμούν τη μνήμη και τον αγώνα  του. 

Η πρώτη εκδήλωση οργανώνεται από την   Πανελλήνια Ένωση  Ασσυρίων  το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου στις  7μμ στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αιγάλεω (Δημαρχείου και Κουντουριώτου), ενώ η δεύτερη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί από τη  διπλωματική αντιπροσωπεία των Κούρδων της Ροτζάβα της Συρίας την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στις 11πμ στα γραφεία της αντιπροσωπείας  (Χαριλάου Τρικούπη 7Α , Αθήνα).

Ελευθέριος Ανδρώνης: Θαύμα θαυμάτων στις ΗΠΑ: Πλήθη νέων Αμερικανών ασπάζονται την Ορθοδοξία – «Μόνο εκεί βρήκαμε σταθερότητα στο σημερινό χάος»

Η New York Post παρουσιάζει το εντυπωσιακό φαινόμενο μεταστροφής χιλιάδων νέων στην Ορθοδοξία - «Βρήκαμε την αρχαία εκκλησία»

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης   

Η πνευματική τάξη της ανθρωπότητας έχει το χαρακτηριστικό ότι δεν αφήνει κενά. Όπου ένα δόγμα υποχωρεί φθίνοντας, κάποια άλλη πίστη έρχεται να αναπληρώσει το κενό. Όπου φεύγει ο ένας «Κύριος», καταλαμβάνει τη θέση του ένας άλλος. Συνήθως αυτό γίνεται προς ζημία του ανθρώπου, αφού οι περισσότεροι μεταστρέφονται προς τους «θεούς» της ύλης, της ηδονοθηρίας, της αυτοδικαίωσης. Όχι όλοι όμως.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Ὁ Ὅσιος Δανιὴλ ὁ Στυλίτης

 
Καὶ γήϊνον πᾶν, ἀλλὰ καὶ γῆν ἐκκλίνων,
Οἰκεῖ Δανιὴλ πρὶν στῦλον, καὶ νῦν πόλον.
Ἑνδεκάτῃ Δανιὴλ στυλοβάμων εὕρατο τέρμα.

Γεννήθηκε τὸ 410 μ.Χ., στὸ χωριὸ Μαρουθὰ τῆς περιφερείας Σαμοσάτων.

Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του ὀνομάζονταν Ἠλίας καὶ Μάρθα. Ὁ Δανιὴλ γεννήθηκε ἐνῶ ἡ μητέρα του ἦταν στείρα. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ γονεῖς του ὑποσχέθηκαν νὰ τὸν ἀφιερώσουν στὴν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ. Τὸν ἀνέθρεψαν μὲ πολλὴ ἐπιμέλεια, καὶ οἱ κόποι τους δὲν πῆγαν χαμένοι. Ὁ Δανιὴλ ἀπέδωσε καρπούς.

Από την επίσκεψη του αγίου Πορφυρίου στο Σινά

Τότε που ο άγιος Πορφύριος είχε έρθει στο Σινά – διηγείται ο Αρχιεπίσκοπος Σιναίου κ. Δαμιανός –, παραλίγο να είχαμε και ένα ατύχημα. Θέλησε ο Άγιος να πάη να προσκυνήση στα μέρη της Ραϊθού, όπου υπήρχαν εκεί και οι μάρτυρες οι εν Ραϊθώ αναιρεθέντες. 

 

Είχαμε ένα αυτοκίνητο με μια μικρή καρότσα και ήμασταν μπροστά τέσσερις. Οδηγούσα εγώ και δίπλα μου ήταν ο τότε δόκιμος νεαρός Γεώργιος, νυν π. Παύλος, και πίσω ήταν ο π. Φώτιος με τον γέροντα Πορφύριο. Τότε ο δρόμος ήταν χωματόδρομος και το αυτοκίνητο χοροπηδούσε πάνω στην άμμο, η οποία είχε φαγωθή και είχε βγη από κάτω πιο στερεό έδαφος. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Οἱ Ἅγιοι Μηνᾶς, Ἑρμογένης καὶ Εὔγραφος

 
Eις τον Mηνάν.
Τμηθεὶς ὁ Μηνᾶς, κἂν κελαδεῖν οὐκ ἔχῃ,
Φιμοῖ κελαδοῦν δυσσεβείας τὸ στόμα.

Eις τον Eρμογένη.
Τὴν δυσσέβειαν ἐκπτύσας Ἑρμογένης,
Ὑπῆρξε Μάρτυς εὐσεβείας ἐκ ξίφους.

Eις τον Eύγραφον.
Τὰς ἐκ μαχαίρας, Εὔγραφε, τρώσεις φέρων,
Ὀξὺς Θεοῦ κάλαμος ὤφθης, εὖ γράφων.

Εὐκέλαδος δεκάτῃ Μηνᾶς ξίφει αὐχένα δῶκεν.

Δημήτρης Δασκαλάκης: Αντιρρητικός Λόγος κατά του Προσωπικού Αριθμού του Πολίτη

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών 

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο τέως Βουλευτής Επικρατείας της «ΝΙΚΗΣ» Γεώργιος Αποστολάκης δημοσιοποίησε ένα μικρό κείμενο με τον τίτλο «Τι κάνουμε με τον Προσωπικό Αριθμό;» και με τον υπότιτλο  «Προσωπικές απόψεις. Δεν δεσμεύουν κανένα. Δεν διεκδικώ το αλάθητο. Θέλω όμως τεκμηριωμένο αντίλογο», στο οποίο εκθέτει τις προσωπικές του απόψεις και θέσεις αναφορικά με το επικείμενο, νέο σύστημα ψηφιακής ταυτοποίησης.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης: Έτσι χτίστηκε το μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα

Εμείς οι ιερείς και οι αρχιερείς στην Αμερική για 70 χρόνια περίπου προσπαθούσαμε να φέρουμε τον κόσμο στις εκκλησίες κάνοντας φεστιβάλ. Δηλαδή διοργανώναμε γιορτές και πανηγύρια και προσφέραμε ποτά, φαγητά, χαρά, διασκέδαση και άλλα παρόμοια. Είχαμε ξεχάσει την προσευχή, το κομποσχοίνι, την εξομολόγηση, τη νηστεία, την άσκηση, την παράδοση της Εκκλησίας μας. Το σπουδαιότερο, δεν αφήναμε να δημιουργηθούν μοναστικά κέντρα. Τα θεωρούσαμε ότι δεν χρειάζονται και ότι δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στην Εκκλησία μας.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἐξωγήινες λέξεις γιά προδοτικές ἡγεσίες καί ἐκμαυλισμένους λαούς...

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας 

Καί ἐνῷ ἡ πολύπαθη Συρία καί οἱ ἐκεῖ πολυπληθεῖς ἑλληνορθόδοξοι πληθυσμοί ὑφίστανται γιά μία ἀκόμη φορά τά πάνδεινα ἀπό τούς ἐβραιοαμερικανοτουρκοκίνητους ἰσλαμοκανίβαλους τοῦ συστήματος, τό ἡμέτερο παρασιτικό πολιτικό κατεστημένο συνεχίζει (καί πάλι) νά ἐπιδεικνύει ἀφ' ἑνός μέν ὅραση τυφλοῦ, ἀφ' ἑτέρου δέ ἀκοή καί ὁμιλητική εὐχέρεια κωφαλάλου.

Ἕνα ἀνεκδιήγητο προδοτικό σκουπιδαριό, πού δέν γνωρίζει πιά ἐδῶ καί πολύ καιρό ἄλλη συμπεριφορά πέραν τοῦ πλέον ξετσίπωτου τεμενά καί τῆς πλέον ἐμετικῆς ἐπίκυψης καί πού ὡς ἐκ τούτου προφανῶς εἶναι (ἐκ τῆς ὀσφυοκαμπτικῆς του δυσπλασίας) παντελῶς ἀνίκανο νά ψελλίσει ἔστω ὁτιδήποτε θά δυσαρεστήσει τό σκυλολόϊ τῶν «συμμάχων» μας, πρός τούς ὁποίους συστηματικά μόνο ἐκχωρεῖ δωρεάν (δηλαδή οὔτε κἄν ξεπουλάει), χωρίς νά εἰσπράττει - καί πολύ φυσιολογικά ἄλλωστε - ὁτιδήποτε ἄλλο πλήν περιφρόνησης καί ταπεινώσεων. 

Αγία Αννα: Ατελείωτα τα θαύματα…

Η Μαρία χήρα Αρίστου Αριστάρχου, κάτοικος Αιγίου διηγείται τα εξής:
«Η μητέρα μου Αννα Γεωργίου όταν ήτο κόρη ανύπαντρη ηλικίας 30 ετών, ενώ ήτο υγιής αίφνης έπαθε παράλυση. Δεν μπορούσε να κινήση τίποτε.

 

Εμένανε στο Βόρι και γιατρό τότε πίστευαν και είχαν μόνο την Αγία Αννα. Πήραν την άρρωστη και την πήγαν σηκωτή με το φορείο στην Αγία Αννα. Έμεινε εκεί με τη μητέρα της Μαλαματένια μέσα στην Εκκλησία με νηστεία και προσευχή. 

Πολλές φορές τα βράδυα, διηγείται, ακουόταν ο θόρυβος από το άνοιγμα κλειδαριάς χωρίς να άνοιγη η πόρτα και άλλοτε καταλάβαιναν το θόρυβο από τα πασουμάκια της Αγίας Αννας, πού περπατούσε χωρίς να τη βλέπουν. Και άλλοτε ακουόταν το θυμιατό πού θύμιαζε η Αγία Αννα τη νύχτα στο ιερό. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Σύλληψις Ἁγίας Ἄννης

 
Οὐχ ὥσπερ Εὔα καὶ σὺ τίκτεις ἐν λύπαις.
Χαρὰν γὰρ Ἄννα ἔνδον κοιλίας φέρεις.
Τῇ δ' ἐνάτῃ Μαρίην Θεομήτορα σύλλαβεν Ἄννα.

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν σύλληψη τῆς Ἁγίας Ἄννης, μητέρας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὁ Κύριος μας, προετοιμάζοντας τὴν ἐπίγεια κατοικία Του, ἔστειλε ἄγγελο στὸ ταπεινὸ ζεῦγος Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα γιὰ νὰ προμηνύσει τὴν γέννηση τῆς Ἁγίας Παρθένου. Ἡ Παρθένος Μαρία γεννήθηκε μὲ θαυματουργὸ τρόπο, σύμφωνα μὲ τὶς χριστιανικὲς παραδόσεις. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ὁ Θεὸς χάρισε στὸν Ἰωακεὶμ καὶ στὴν Ἄννα τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, μέσω τῆς ὁποίας ἔμελλε νὰ ἀποκτήσει σάρκα ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Σοφία Μπεκρῆ: Νὰ ἀνακύψουμε καὶ μεῖς!

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

Τὴν θεραπεία μιᾶς δυστυχισμένης γυναικὸς ἀπὸ τὸν Κύριο μᾶς παρουσιάζει τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Ι’ Κυριακῆς Λουκᾶ (ιγ’ 10-17). Ὁ Κύριος δίδασκε, κατὰ τὴν συνήθειά του, «ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι.» Ἐκεῖ προσῆλθε, γιὰ νὰ προσευχηθῆ, «γυνὴ ἔχουσα πνεῦμα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακύψαι εἰς τὸ παντελές.» (ὅ. π. 10-11).

Ἀληθινὰ φοβερὸ τὸ θέαμα τῆς ταλαίπωρης αὐτῆς γυναίκας, ποὺ ἦταν κυριολεκτικὰ διπλωμένη στὰ δύο καὶ δὲν μποροῦσε καθόλου νὰ «ἀνακύψῃ», νὰ ἀνορθωθῆ. Καὶ ὅμως ἡ ἀσθενὴς αὐτὴ γυναῖκα, ὅπως ἀναφέρει ὁ Λουκᾶς, δὲν προσῆλθε στὴν συναγωγή, γιὰ να παρακαλέσῃ τὸν Κύριο γιὰ τὴν θεραπεία της, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀκούσῃ τὸν θεῖο λόγο Του καὶ τελικὰ νὰ θεραπευτῆ δι’ αὐτοῦ.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Πατάπιος ὁ θαυματουργός

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

Τὰ ἄφθαρτα λείψανα πάμπολλων ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μᾶς μαρτυροῦν τὴν παρουσία τῶν ἀκτίστων ἀνεργιῶν τοῦ Θεοῦ σ᾿ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρξαν, μὲ τὴν πίστη τους καὶ τὴν ἁγία ζωή τους, σκεύη πολύτιμα τῆς θείας χάριτος. Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἁγίους ποὺ ἀξιώθηκαν τῆς ἀφθαρσίας εἶναι καὶ ὁ ἅγιος Πατάπιος, τοῦ ὁποίου, τὸ σεπτὸ σκήνωμα παραμένει ἄφθορο γιὰ χίλια ἑπτακόσια χρόνια!
 

Γεννήθηκε στὴν Θήβα τῆς Αἰγύπτου καὶ ἔζησε τον 4ο μ. Χ. αἰῶνα. Οἱ γονεῖς του ἦταν πολὺ πλούσιοι καὶ πιστοὶ Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι ἀνέθρεψαν καὶ τὸν μεγάλωσαν μὲ εὐσέβεια καὶ βαθιὰ πίστη στὸ Θεό. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ἔδειξε σημάδια ἀρετῶν καὶ πνευματικῆς ὡριμότητας. Ὡς ἔφηβος εἶχε πάρει τὴ μεγάλη ἀπόφαση νὰ ἀκολουθήσει τὸ μοναχικὸ ἀναχωρητισμό, μιμούμενος τοὺς μεγάλους ἀσκητὲς πατέρες τῆς Αἰγύπτου, οἱ ὁποῖοι γινόταν τὰ πρότυπα γιὰ πολλοὺς Χριστιανοὺς τῆς ἐποχῆς. Ἄφησε τὸν κόσμο καὶ ἀποσύρθηκε σὲ ἐρημικὸ τόπο, ὅπου διῆγε μὲ προσευχή, νηστεία, ἀγρυπνία καὶ ἀποκοπὴ τῶν παθῶν του.

π. Δημήτριος Μπόκος: ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ

π. Δημήτριος Μπόκος

Ὅταν ὁ Χριστὸς θεράπευε ἀσθενεῖς κατὰ τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου, οἱ Φαρισαῖοι θύμωναν. Τὸν κατηγοροῦσαν ὅτι παραβαίνει τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, ποὺ ὅριζε ἀργία γιὰ τὸ Σάββατο. Ἔτσι ἔγινε καὶ μὲ τὴ θεραπεία τῆς γυναίκας ποὺ ἦταν συγκύπτουσα, δηλαδὴ σκυμμένη, κυρτωμένη ἐντελῶς ἀπὸ τὴν ἀρρώστια της, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ σηκώσει ὄρθιο τὸ κεφάλι της. Μὰ ὁ Χριστὸς ἀνέτρεπε τοὺς συλλογισμούς τους (Κυριακὴ Ι΄ Λουκᾶ). 

Πολλὲς φορὲς δόθηκε στοὺς Ἰουδαίους ἡ εὐκαιρία νὰ κατηγορήσουν τὸν Χριστὸ γιὰ τὸ θέμα αὐτό. Ἔτσι καὶ ὁ Χριστὸς εἶχε πολλὲς ἀφορμὲς γιὰ νὰ τοὺς ἐξηγήσει, ὅτι δὲν πρέπει νὰ προσκολλῶνται στὸ γράμμα τοῦ νόμου, ἀλλὰ στὸ πνεῦμα. Σκοπὸς εἶναι πάντα νὰ βοηθηθεῖ ὁ ἄνθρωπος, εἴτε ὑλικὰ εἴτε πνευματικά, ὄχι νὰ ἐξοντωθεῖ. Γιὰ χάρη του ἀναστέλλονται ὄχι μόνο οἱ φυσικοὶ νόμοι (θαῦμα), ἀλλὰ καὶ νόμοι θεόσδοτοι, πνευματικοὶ θεσμοί, τουλάχιστον ἀπὸ τὴν κατὰ γράμμα ἐκτέλεσή τους, γιὰ νὰ γίνει, ὅπως λέμε, συγκατάβαση, «οἰκονομία». Ὄχι βέβαια εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχε, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάλογη διάκριση.