Ποιοί εἶναι αὐτοί, πού λένε ὅτι ἡ ὁμολογία τῆς Πίστεως εἶναι πρᾶγμα περιττό γιά τήν σωτηρία μας, γιά τήν θέωσή μας;

 

Τήν 27η τοῦ μηνός Φεβρουαρίου τιμᾶται ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου καί ὁμολογητοῦ Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου.(*)

Ὁ Ἅγιος Προκόπιος ὁ Δεκαπολίτης ἔζησε στά χρόνια τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτοτα Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου (740).
 

Ἦταν μοναχός. Τήρησε μέ κάθε ἀκρίβεια ὅλες ἐκεῖνες τίς πνευματικές ἀσκήσεις, πού μέσῳ τῆς καθάρσεως ὁδηγοῦν στόν φωτισμό καί στή θέωση. 

 

Καθάρισε τελείως τόν ἑαυτόν του ἀπό τά πάθη· καί ἕτοιμος ἔτσι πνευματικά, ἀγωνίστηκε μέ ἀνδρεία ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τῆς εἰκονομαχίας.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Μπροστά στήν ἑπόμενη μέρα (τώρα πού μᾶς τελείωσε ἡ «σωστή πλευρά τῆς Ἱστορίας»)…

 

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

      Ἡ «σωστή πλευρά τῆς Ἱστορίας» λοιπόν μᾶς τελείωσε καί ἀπέμεινε τό (γιά κάποιους ἀπό ἐμᾶς) ἐξ ἀρχῆς προφανές: ἡ σωστή θέση στό βάθος τοῦ ἀπόπατου. Ἡ πραγματική δηλαδή θέση γιά ἕνα ἀδιανόητο σκυλολόϊ πού κυβερνάει φασιστικά μέ τό προσωπεῖο μίας κάτισχνης μειοψηφίας (ἀλλά καί τήν ἀνοχή/συνενοχή μίας ἰσχυρότατης πλειοψηφίας) καί βογγάει ὑπό τό βάρος ἀπίστευτων σκανδάλων, χυδαίας συγκάλυψης μαζικῶν ἐγκλημάτων, ἐπιβολῆς ἀδιανόητων δαιμονικῶν μέτρων καί θεσμοθέτησης κάθε νοσηρῆς διαστροφῆς, ἀλλά βεβαίως καί μίας ὑπερήφανης ἐξωτερικῆς πολιτικῆς γονυπετοῦς καί ξεβράκωτου ἴτς ὀγλάν, πού ὁλοκλήρωσε τήν προδοσία τῆς Μακεδονίας, ἔδωσε γῆ καί ὕδωρ στόν Τοῦρκο κανίβαλο καί κήρυξε μέ τίς πλέον ξεδιάντροπες καί προκλητικές κορῶνες τόν πόλεμο σέ μία φιλική ὑπερδύναμη (καί ὅλα αὐτά ἀσφαλῶς χωρίς ἀπολύτως κανένα λόγο καί ἀπολύτως κανένα ἀντάλλαγμα). 

Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης: Ο ακατάλληλος για Ίκαρος που έγινε Άγγελος! (27 Φεβρουαρίου)

 

Τὸ γλυκύφθογγον δεῦτε καὶ καλλικέλαδον Κατουνακίων στρουθίον, πνευματοφόρον Ἐφραίμ, ἀσκητῶν τῶν τῆς ἐρήμου ἰσοστάσιον, μέλψωμεν ὕμνοις μελιχροῖς νοερᾶς ὡς προσευχῆς διδάσκαλον καὶ πυξίον σκληραγωγίας σαρκίου, αὐτοῦ λιτὰς ἀπεκδεχόμενοι.

Εορτή αγίου Εφραίμ Κατουνακιώτη! Εορτή και πανήγυρη μεγάλη! Ότι σε δύσκολους καιρούς ετέχθη άγιος! Με τους πνευματικούς πόνους, τις οδύνες και τους κόπους της γέννησης!

Μνήμη σύγχρονου αγίου, και συγχρόνως και όλων των σύγχρονων αγίων μας! Των αγίων του καιρού μας! Και του μέλλοντος μας!

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Ἐφραίμ Κατουνακιώτης - Ὁ ἁγιασμένος νεοφανής γέροντας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ 

 

Ὁ 20ος αἰῶνας χαρακτηρίζεται ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ταραγμένους αἰῶνες τῆς ἱστορίας. Παρὰ ταῦτα εἶναι ὁ αἰῶνας ἀνάδειξης πλειάδας ἐπιφανῶν ἁγίων, ὡς ἐπιβεβαίωση τῆς μεγάλης ἀλήθειας, πὼς ὅπου: «ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις» (Ρωμ. 5,20). Μιὰ τρανὴ ἀπόδειξη ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ συνεχίζει καὶ στὶς δύσκολες καὶ παρακμιακὲς ἡμέρες μας, νὰ σώζει καὶ νὰ ἁγιάζει, νὰ ἀναδεικνύει ἁγίους. Ἀνάμεσά τους ὁ νεωστὶ καταταγεὶς στοὺς ἁγιολογικοὺς δέλτους, ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης, μιὰ σπουδαία ἀσκητικὴ μορφὴ τοῦ ἁγιορείτικου μοναχισμοῦ, ἄξιος συνεχιστὴς τοῦ γνησίου μοναχικοῦ ἰδεώδους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ὅσιος Προκόπιος ὁ Ὁμολογητής ὁ Δεκαπολίτης

Οὐδέν, Δεκαπολῖτα, γῆς πᾶσαι πόλεις,

Πρὸς τὴν νοητήν, ἔνθα περ τάττῃ, πόλιν.

Εἰκάδι ἑβδομάτῃ Προκοπίῳ τέρμα φαάνθη.

Ὁ Ὅσιος Προκόπιος ὁ Δεκαπολίτης ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου (717 – 741 μ.Χ.) καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν πνευματικὴ γενναιότητά του ὡς ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂν καὶ ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἀκολούθησε τὸ μοναχισμό, δὲν ἔμεινε στὴν ἀπομόνωση τοῦ κελιοῦ του, ἀλλὰ ἀγωνίσθηκε σθεναρὰ κατὰ τῶν εἰκονομάχων. Γι’ αὐτὸ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια, μαστιγώσεις, φυλακὲς καὶ ἐξορίες. Διακρίθηκε, ἐπίσης, στὸν ἀγῶνα τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τῶν αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν.

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Η Ευρώπη είναι ο θάνατος και ο Χριστός η ζωή

 

Πού το σκοτάδι είναι πιο βαθύ;

Εκεί που λάμπει το πιο μεγάλο φως, και ύστερα σβήνει.

Σε μία πλατεία, που φωτίζεται με εκατοντάδες χιλιάδες λάμπες, τη στιγμή που σβήνουν όλες οι λάμπες, τότε το σκοτάδι είναι πιο βαθύ.

Πότε το σκοτάδι είναι βαθύ; Τη νύχτα λίγο πριν ξημερώσει.

Αδελφοί μου, στην εποχή μας αντικρίσαμε μία πλατεία που φωτιζόταν με εκατοντάδες χιλιάδες λάμπες, τόσο φωτεινή που συναγωνιζόταν το φως του ήλιου. Όταν όμως οι λάμπες έσβησαν, αντικρίσαμε μία πλατεία χωρίς φως, τόσο σκοτεινή σαν τη φωλιά του τυφλοπόντικα κάτω από τη γη. Αυτή η πλατεία στο χάρτη του κόσμου έχει το όνομα Ευρώπη.

Χυδαίες, «καλλιτεχνικές» ΒΛΑΣΦΗΜΙΕΣ στην «Εθνική Πινακοθήκη».

 

Στην «Ελλάδα 2.0» του Μητσοτάκη, 

στην Εθνική Πινακοθήκη(!), 

 

ΓΙΑ σχεδόν ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΧΡΟΝΟ (μέχρι 30 Σεπτεμβρίου 2025) 

θα προβάλλονται σε δημόσια θέα 

τα άθλια βλάσφημα τερατουργήματα ενός Χριστόφορου Κατσαδιώτη

και θα χλευάζονται χυδαία τα πιο ιερά πρόσωπα και σύμβολα της Ορθοδοξίας,

η Παναγία, ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, ο Άγιος Γεώργιος, ο Άγιος Χριστόφορος, ο Τίμιος Σταυρός, οι Αρχάγγελοι, η Σταύρωση κλπ.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἁγία Φωτεινή ἡ Ἰσαπόστολος καί ἡ ἁγία οἰκογένειά της

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Τὰ βιβλικὰ πρόσωπα τῆς Καινῆς Διαθήκης ἔχουν ἰδιαίτερη θέση στὸ ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας. Κι᾿ αὐτό, διότι εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν στὴν ἐποχὴ ποὺ ἔζησε στὴ γῆ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ οἱ περισσότεροι σχετίστηκαν μὲ Αὐτόν. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ πρόσωπα ὑπῆρξε καὶ ἡ ἁγία Φωτεινὴ ἡ Ἰσαπόστολος καὶ Μεγαλομάρτυρας, ἡ γνωστή μας Σαμαρείτιδα.
 

Ἔζησε λοιπόν τὸν 1ο μ. Χ. αἰῶνα στὴν Παλαιστίνη. Γεννήθηκε καὶ ἔζησε στὴν πόλη Συχάρ, ἡ ὁποία βρισκόταν βόρεια τῆς Ἰουδαίας καὶ κατοικοῦνταν ἀπὸ Σαμαρεῖτες, οἱ ὁποῖοι ἦταν μὲν ἰσραηλιτικῆς καταγωγῆς, ἀλλὰ μὲ τὸ πέρασμα τῶν αἰώνων, εἶχαν ἔλθει σὲ ἐπιμιξίες μὲ εἰδωλολατρικοὺς γειτονικοὺς λαοὺς καὶ γι᾿ αὐτὸ θεωροῦνταν ἐξωμότες ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους καὶ ὑπῆρχε μεταξύ τους ἔχθρα. Καὶ ὄντως, οἱ Σαμαρεῖτες ζοῦσαν ζωὴ περισσότερο προσαρμοσμένη στοὺς Ἐθνικούς, παρὰ στοὺς Ἰουδαίους. Ἡ Σαμαρείτισσα Φωτεινὴ ζοῦσε καὶ αὐτὴ ζωὴ ἔκλυτη, ἀλλάζοντας συνεχῶς ἄνδρες. Φαίνεται ὅτι ἦταν γνωστὴ στὴν πόλη καὶ ὅλοι τὴν στιγμάτιζαν γιὰ τὴν ἁμαρτωλὴ ζωή της. Σημειώνουμε πὼς δὲν γνωρίζουμε τὸ πρῶτο της ὄνομα, διότι Φωτεινὴ ὀνομάστηκε ὅταν πίστεψε στὸ Χριστὸ καὶ ἔλαβε τὸ ἅγιο Βάπτισμα ἀργότερα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος Ἐπίσκοπος Γάζης

Ὤ τὶς παρέλθῃ, τὶς δὲ καὶ παραδράμῃ
Τὸν Πορφύριον, κἂν παρῆλθεν ἐκ βίου;
Πορφυρίοιο νέκυν κρύψε χθὼν εἰκάδι ἕκτῃ.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη ἀπὸ πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἀφοῦ ἐγκατέλειψε καὶ γονεῖς καὶ πλούτη, στὰ χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρκαδίου καὶ Ὀνωρίου, ἀναχώρησε γιὰ τὴν Αἴγυπτο ποὺ ἦταν τότε μεγάλο μοναστικὸ κέντρο καὶ ἔγινε μοναχὸς σὲ σκήτη.

Μετὰ πενταετὴ διαμονὴ ἦλθε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ κήρυσσε στοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Ἕλληνες τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖ ἀσθένησε σοβαρὰ ἀπὸ κίρρωση τοῦ ἥπατος, ἀλλὰ παρὰ τὴν ἀσθένειά του δὲν παρέλειπε καθημερινὰ νὰ ἐπισκέπτεται τὸ Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως καὶ τὰ ἄλλα ἱερὰ προσκυνήματα, προκαλώντας τὸν θαυμασμὸ τῶν ἄλλων προσκυνητῶν.

Εὐαγγελία Λάππα: Μακεδονομάχος Πασχάλης Τσιάγκας (Καπετάν Ἀνδρούτσος) [† 24 Φεβρουαρίου 1907]

 

Γράφει ἡ Εὐαγγελία Κ. Λάππα

 

Βιογραφικό

Ὁ Πασχάλης Τσιάγκας τοῦ Ἀγγέλου γεννήθηκε τὸ 1873 στὸ χωριὸ Σακάφσκα (σημερινὸ Λιβαδοχώρι) περιοχῆς Νιγρίτας τῶν Σερρῶν. Νυμφεύτηκε καὶ ἀπέκτησε τέσσερα ἢ πέντε παιδιά. Χειροτονήθηκε ἱερέας καὶ ἀσκοῦσε τὰ καθήκοντα τοῦ ἐφημερίου στὸ χωριό του.

Πατερικαί Διδαχαί περί της Πραότητος

Ο άγιος Νεκτάριος σχετικά με την αρετή της πραότητος στο Γνώθι σαυτόν, λέγει: «Η πραότητα είναι ηρεμία ψυχής, που αγαπάει τον Θεό και τον πλησίον της. Η πραότητα είναι αρετή αγαπητή στον Θεό, που ευχαριστεί όσους βλέπουν την εικόνα της. Η ημερότητα του χαρακτήρος της ξεχύνεται σαν ομορφιά, που διανθίζει με χάρη όλο το ήθος του και φέρνει ευχαρίστηση σε όσους την βλέπουν.
Η πραότητα είναι πλούτος ανεκτίμητος, είναι θεϊκό όνομα, είναι ουράνιο χάρισμα, είναι σκάλα, που ανεβάζει τον άνθρωπο στον ουρανό. Η πραότητα κάνει τον άνθρωπο εικόνα του πράου Ιησού, που θερμαίνει την καρδιά του. Η πραότητα ακολουθείται από την ταπεινοφροσύνη, την ανεξικακία και την υπομονή. Ο πράος είναι ευμενής και ευγενικός πρός όλους, και σε όσους αμαρτάνουν με επιείκεια φέρεται. Δεν μαλώνει, δεν βλαστημάει, δεν βρίζει, αλλά με αγάπη διορθώνει όσους φταίνε»1.

Το καρναβάλι λοιμική νόσος

 

(Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.)

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ λοιμικῆς νόσου προσλαμβάνει κάθε χρόνο τὸ καρναβάλι.
 

Καὶ δὲν εἶναι βέβαια μόνο ἡ σπατάλη τόσων χρημάτων, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ διατεθοῦν σὲ κὰλυψη ἄλλων σπουδαίων ἀναγκῶν, ... ἀλλὰ τὸ σημαντικώτερο εἶναι ἡ ἠθικὴ ζημία καὶ βλάβη ἀπὸ τὴν ἀναισχυντία τῆς γύμνιας, τὴν ξετσιπωσιὰ τῆς αἰσχρότητας, τὶς βωμολοχίες καὶ τὰ πορνικὰ ἄσματα καὶ θεάματα, τὴν παρότρυνση σὲ σαρκικὰ ἁμαρτήματα.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀναφερόμενος στὸ ἐπιχείρημα ὅτι μὲ τὶς καρναβαλικὲς ἐκδηλώσεις διασκεδάζουν καὶ εὐφραίνονται οἱ ἄνθρωποι, ἀπαντᾶ ὅτι αὐτὸ εἶναι τελείως παράλογο, διότι ἡ χαρὰ καὶ εὐφροσύνη πρέπει νὰ συμβαδίζουν μὲ τὴν ἠθικὴ καὶ τὴν εὐπρέπεια. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Ταράσιος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως 

  

Ἄκλειστος ὅρμος Ταράσιον λαμβάνει,

Κόσμου ταραχῆς, καὶ ζάλης σεσωσμένον.

Εἰκάδι ἐκ ταράχοιο Ταράσιος ἔπτατο πέμπτῃ.

Ὁ Ἅγιος Ταράσιος γεννήθηκε, ἀνατράφηκε καὶ ἐκπαιδεύθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ εὐγενεῖς, τὸν Γεώργιο, κριτὴ καὶ πατρίκιο καὶ τὴν Εὐκρατία. Λόγω τῆς μεγάλης του μορφώσεως ἀνυψώθηκε στὸ ἀξίωμα τοῦ πρωτασηκρίτου.

Φιλοθέη Καλλίκα: «ΜΗΤΕΡΑ ΦΤΑΝΩ…»

Ένας χρόνος πέρασε από την τραγική σύγκρουση τρένων στα Τέμπη.

«Μαμά έρχομαι», στέλνονταν από κάθε smartphone. Κι ύστερα φως…

…Κι αργότερα φλόγες ψηλές μες στο σκοτάδι, να γλείφουν τις ασημί λαμαρίνες του μοιραίου τρένου.

…Και μετά φωνές, κλάματα και «Παναγία μου βοήθα με!».

Πολλοί γυρνούσαν από τον κολοφώνα της αμαρτίας: το Πατρινό καρναβάλι.

Άγγελος Καραγεώργος: Η ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΜΗΧΑΝΟΡΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΑΓΓΕΛΟ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟ

 

Άγγελος Καραγεώργος

Mε τη Μαρία Γλαρέντζου στην εκπομπή της ΑΛΗΘIΝΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ αναλύσαμε αυτή τη φορά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον αυτής της ολοκληρωτικής πανουργίας που έχουν ονομάσει νέα παγκόσμια τάξη μέσα στα χρόνια και είναι φάνερο πως υλοποιείται άμεσα στις μέρες μας βρισκόμενη στο τελικό στάδιο.

Ἅγιος Πορφύριος: «Νά ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμούς. Νὰ εὐχαριστεῖς τὸν Θεὸ γιὰ τὸν πειρασμό σου».

 

Νἀ ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμούς

Μόνο ἕνα νὰ προσέξεις, μὲ συμβούλεψε ὁ Παππούλης. Νὰ ξεκαθαρίζεις τὶς σκέψεις σου, ποὺ ἀπὸ τὴν πολλή σου εὐαισθησία πιέζεσαι καὶ θλίβεσαι.
Νὰ τὶς διώχνεις, νὰ μὴν παραμένουν. Νὰ ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμοὺς ποὺ ἔρχονται καὶ δὲ θὰ ταράζεσαι, οὔτε θὰ θλίβεσαι. Νὰ ἀγαπᾶς πολὺ ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς τὸ ἴδιο. Νὰ ἀγαπᾶς πολὺ τὸν Γέροντα. Ἕνας Γέροντας, ἕνας Χριστός.

- Πῶς θὰ ἀγαπήσω τοὺς πειρασμοὺς καὶ τὶς δυσκολίες;

- Εἶναι μεγάλη ἱστορία αὐτή. Ἔχει τοὺς τρόπους της.

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης: Ριζωμένοι στον Θεό

Ποιος δίνει τα φύλλα στο δένδρο; Ο Θεός. Ποιος σου δίνει τις καλές σκέψεις; Ο Θεός. Ποιος δίνει στα δένδρα την ικανότητα να μεγαλώνουν και να σχηματίζουν τους ιστούς τους, και να παράγουν και να αναπτύσσουν φύλλα και καρπούς; Ο Θεός. Ποιος σου δίνει την ικανότητα του λόγου και της σκέψης; Ο Θεός.

Χρησιμοποιούν τα δένδρα με λάθος τρόπο τις δυνάμεις και τις ικανότητες που τους δίνει ο Θεός; Όχι. Χρησιμοποιούν οι άνθρωποι με λάθος τρόπο τις δυνάμεις και τις ικανότητες που τους δίνει ο Θεός; Ναι.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Α' και Β' Εύρεση Τιμίας κεφαλής του Αγίου Προφήτου, προδρόμου και βαπτιστού Ιωάννη

  

Ἐκ γῆς προφαίνει Πρόδρομος σεπτὴν Κάραν,

Καρποὺς παραινῶν ἀξίους ποιεῖν πάλιν.

Ὁ Βαπτίσας πρὶν ὑδάτων πηγαῖς ὄχλους,

Γῆθεν φανεὶς βάπτιζε πηγαῖς θαυμάτων.

Εἰκοστὴν Προδρόμοιο φάνη Κάρη ἀμφὶ τετάρτην.

Ὅταν ἀποκεφαλίσθηκε ἀπὸ τὸν Ἡρώδη, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἡ τίμια κεφαλὴ αὐτοῦ τοποθετήθηκε μέσα σὲ ἀγγεῖο ἀπὸ ὄστρακο καὶ κρύφθηκε στὴν οἰκία τοῦ Ἡρώδη. 

MNHMH AΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Ἐγκώμια καὶ προτροπές» [23-2-2002] Β΄ ἔκδοσις

MNHMH AΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ

 

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίουμὲ θέμα: 

«Ἐγκώμια καὶ προτροπές»

[ἐκφωνήθηκε στὶς 23-2-2002]

Β΄ ἔκδοσις

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾷ τὴν μνήμην τοῦ ἀποστολικοῦ Πατρὸς καὶ ἱερομάρτυρος ἁγίου Πολυκάρπου. Ὁ ἅγιος Πολύκαρπος ἐγεννήθῃ κατὰ τὸ τρίτον τέταρτον τοῦ 1ου αἰῶνος στὴ Σμύρνη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Τὴν ἑλληνικὴ Σμύρνη· γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸ ὄνομα εἶναι ἑλληνικόν: Σμύρνη. Ἐχειροτονήθῃ ἐπίσκοπος Σμύρνης ὑπὸ τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου.

Ἀγωνίστηκε δὲ πάρα πολὺ ἐναντίον τῶν αἱρέσεων καὶ μάλιστα κατὰ τῶν Γνωστικῶν. Οἱ Γνωστικοὶ ἦσαν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ ἑνώσουν ὅλες τίς θρησκεῖες. Δηλαδή, ἕνας συγκρητισμός. Πανομοιοτύπως πανομοιότυπα ὅ,τι ἔχουμε σήμερα. Σήμερα ἐπικρατεῖ ὁ Γνωστικισμός.

Νώντας Σκοπετέας: Ὅπου Χριστὸς ἐκεῖ καὶ ὁ Παράδεισος...

 

Ἡ ἀθανασία τοῦ ἀνθρώπου ξεκινᾶ ἀπὸ τὴ σύλληψή του μέσα στὴν κοιλία τῆς μητέρας του.
Καὶ πότε ἀρχίζει ὁ παράδεισος καὶ ἡ κόλαση τοῦ ἀνθρώπου;
Ἀπὸ τὴν ἐλεύθερη ἐπιλογὴ γιὰ τὸ θεϊκὸ ἀγαθὸ ἢ γιὰ τὸ δαιμονικὸ κακό, γιὰ τὸν Θεὸ ἢ γιὰ τὸν διάβολο.
Καὶ ὁ παράδεισος μὰ καὶ ἡ κόλαση τοῦ ἀνθρώπου ἀρχίζουν ἐδῶ ἀπὸ τὴ γῆ γιὰ νὰ συνεχιστοῦν αἰώνια στὴν ἄλλη ζωή.
Τί εἶναι ὁ παράδεισος;
Εἶναι ἡ αἴσθηση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ.
Ἅμα ὁ ἄνθρωπος αἰσθάνεται ἐντός του τὸν Θεό, εἶναι ἤδη στὸν παράδεισο, γιατί ὅπου εἶναι ὁ Θεὸς ἐκεῖ εἶναι καὶ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ καὶ ὁ παράδεισος.
Ἀπὸ τότε ποὺ ὁ Θεὸς Λόγος κατέβηκε στὴ γῆ καὶ ἔγινε ἄνθρωπος, ὁ παράδεισος ἔγινε ἡ ἀμεσότερη πραγματικότητα γιὰ τὴ γῆ καὶ τὸν ἄνθρωπο.
Ἐπειδή, ὅπου εἶναι ὁ Χριστὸς ἐκεῖ καὶ ὁ παράδεισος.
(Ἁγ.Ιουστίνου Πόποβιτς)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας 

 

Ξενύχτησα στὴν πόρτα σου καὶ σιγοτραγουδῶ
Ἐδῶ εἶναι ὁ Παράδεισος κι ἡ κόλαση ἐδῶ...

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, Πνευματικά Γυμνάσματα Μελέτη ΙΑ΄: Περί της μελλούσης Κρίσεως

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, Πνευματικά Γυμνάσματα

         Μελέτη ΙΑ΄: Περί της μελλούσης Κρίσεως

  Η μέλλουσα κρίση πρόκειται να είναι μεγάλη:

 α) για τα πρόσωπα, που πρόκειται να συγκεντρωθούν εκεί

 β) για τα πράγματα, που πρόκειται εκεί να εξεταστούν

 γ) για εκείνα, που θα αποφασιστούν.

                                                   Α΄

    Σκέψου, αγαπητέ, ότι μετά την συντέλεια του παρόντος κόσμου, πρόκειται να γίνει η τελευταία ημέρα της καθολικής και γενικής Κρίσεως, η οποία καλείται πολλές φορές από τις θείες Γραφές μεγάλη[Έτσι την ονομάζει ο προφήτης Ιωήλ: «Διότι μεγάλη ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἐπιφανὴς σφόδρα, καὶ τίς ἔσται ἱκανὸς αὐτῇ;(:Διότι μεγάλη είναι η ημέρα του Κυρίου, ένδοξη και φοβερή πολύ, και ποιος θα είναι ικανός να αντισταθεί σε αυτήν;)»(Ιωήλ 2,11) και πάλι: «Ὁ ἥλιος μεταστραφήσεται εἰς σκότος καὶ ἡ σελήνη εἰς αἷμαπρὶν ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ(:Ο ήλιος θα μεταστραφεί σε σκοτάδι και η σελήνη θα πάρει το χρώμα του αίματος, προτού να έλθει η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και περίβλεπτος, κατά την οποία ο Κύριος θα έλθει ενδόξως για να κρίνει τον κόσμο)»[Ιωήλ 3,4], έτσι ο Σοφονίας: «Ὅτι ἐγγὺς ἡμέρα Κυρίου ἡ μεγάλη, ἐγγὺς καὶ ταχεῖα σφόδρα(:Φοβηθείτε τον Κύριο, διότι η ημέρα της τιμωρίας η μεγάλη έχει πλησιάσει. Πλησιάζει και έρχεται με μεγάλη ταχύτητα)»[Σοφον.1,14], έτσι ο Μαλαχίας: «Πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ(:προτού να έλθει η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και ένδοξη και φοβερή)» [ Μαλαχ. 4,4]], Και θα είναι εξαιρετικά μεγάλη για τρεις λόγους: α) για τα πρόσωπα, που πρόκειται να συγκεντρωθούν εκεί β) για τα πράγματα, που πρόκειται εκεί να εξεταστούν και γ) για εκείνα, που θα αποφασιστούν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ: [:Ματθ. 25,31-46] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Οἱ Ἐλάχιστοι ἀδελφοί» [18-2-1996] (Β 330)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ[:Ματθ. 25,31-46]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Οἱ ἐλάχιστοι ἀδελφοί»

                         [ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 18-2-1996]

(Β 330)

Τὸ βιβλίον τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀγαπητοί μου, ποὺ λέγεται «ἐκκλησιαστής», τελειώνει μὲ τὴ φράση: «ὅτι σύμπαν τὸ ποίημα ὁ Θεὸς ἄξει ἐν κρίσει, ἐν παντὶ παρεωραμένῳ, ἐὰν ἀγαθὸν καὶ ἐὰν πονηρόν». Δηλαδή: «Ὁ Θεός, ὁλόκληρον τὸν ἄνθρωπο, τὸν ὅλον ἄνθρωπον, ''σύμπαν τὸ ποίημα'', δηλαδὴ τόσο μὲ τὴν ψυχή του, ὅσο καὶ μὲ τὸ σῶμα του, θὰ ὁδηγήσει εἰς τὴν κρίσιν καὶ ὁτιδήποτε εἶναι, ἀγαθὸν ἢ πονηρόν, ὅσο καὶ ἂν εἶναι κρυμμένο καὶ παρεωραμένο», ὅπως λέγει ἐδῶ, δηλαδὴ κάπου κρυμμένο, «κάπου σὲ ἕνα περιθώριο, θὰ τὸ βγάλει στὸ φανερόν». «Σύμπαν τὸ ποίημα». Ὁλόκληρο τὸν ἄνθρωπο. Τόσο μὲ τὴν ψυχή του, ὅσο καὶ μὲ τὸ σῶμα του. Καὶ ἐπιμένω εἰς αὐτό.

Σοφία Μπεκρῆ: Αὐστηρός ἀλλὰ καὶ δίκαιος Κριτὴς

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Τὴν «φοβεράν ἡμέραν» τῆς Κρίσεως προβάλλει ἡ Ἐκκλησία μας τὴν τρίτη Κυριακή τοῦ Τριῳδίου, τὴν Κυριακὴ τῶν Ἀπόκρεω ἢ τῆς Κρίσεως. Πράγματι, ἡ ὑμνολογία εἶναι γεμάτη ἀπὸ λέξεις καὶ φράσεις ποὺ παραπέμπουν στὸ καθοριστικὸ αὐτὸ γεγονὸς τῆς μελλούσης κρίσεως. «Ὅταν μέλλῃς ἔρχεσθαι, κριτά δικαιότατε, ποταμός πύρινος πρὸ τοῦ σοῦ βήματος ἕλκει ἅπαντας…», «διηχήσει δὲ ἡ κοιλὰς ἅπασα φοβερῷ βρύγματι τοῦ κλαυθμῶνος», «ἠχήσουσι σάλπιγγες, κενωθήσονται τάφοι καὶ ἐξαναστήσεται τῶν ἀνθρώπων τρέμουσα φύσις ἅπασα». Σὲ ἕνα, μάλιστα, ἀπὸ τὰ Ἐξαποστειλάρια ὁ ὑμνωδός ἀναφωνεῖ μὲ δέος: «καὶ τίς ὑποίσει (= θὰ ὑποφέρει) τὸν φόβον τῆς παρουσίας ἐκείνου; ἡμέρα γὰρ θυμοῦ ἐστι καὶ κλίβανος καιόμενος…».

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Ρίζα κάθε καλοῦ ἔργου εἶναι ἡ ἐλπίδα τῆς ἀναστάσεως. Ἡ προσδοκία τῆς ἀνταποδόσεως παρακινεῖ τὴν ψυχὴ στὴν ἀγαθοεργία. Ὁ ἐργάτης ποὺ ἐλπίζει στὸν μισθὸ τῶν κόπων του, εἶναι πρόθυμος νὰ ὑπομείνει κάθε δυσκολία, ἐνῶ ὅσοι κοπιάζουν χωρὶς τὴν ἐλπίδα τῆς ἀμοιβῆς, γρήγορα ἐγκαταλείπουν τὸ ἔργο τους. Ὁ στρατιώτης ποὺ προσδοκᾷ νὰ βραβευθεῖ, εἶναι ἑτοιμοπόλεμος. Κανεὶς ὅμως δὲν προθυμοποιεῖται νὰ διακινδυνεύσει γιὰ χάρη ἀσύνετου βασιλιᾶ, ποὺ δὲν ἐπιβραβεύει τὰ κατορθώματα τῶν στρατιωτῶν του.

Μὲ παρόμοιο τρόπο καὶ κάθε ψυχή, ὅταν πιστεύει στὴν ἀνάσταση καὶ στὴ μέλλουσα ἀνταπόδοση, φροντίζει γιὰ τὸν ἑαυτό της. Ἐνῶ ὅταν δὲν πιστεύει στὴν ἀνάσταση καὶ στὴ μέλλουσα κρίση, παραδίνεται στὴν ἁμαρτία καὶ στὴν καταστροφή. Ὅποιος πιστεύει ὅτι τὸ σῶμα του θὰ ἀναστηθεῖ, δὲν τὸ μολύνει μὲ ἀσέλγειες. Ἐνῶ ὅποιος δὲν πιστεύει στὴν ἀνάσταση, παραδίνεται στὴν ἁμαρτία καὶ κακομεταχειρίζεται σὰν ξένο τὸ σῶμα του. Εἶναι λοιπὸν πολὺ σπουδαῖο παράγγελμα καὶ τρισμέγιστη διδασκαλία καὶ δόγμα τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας μας, ἡ πίστη στὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Εἶναι βασικὴ διδασκαλία τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Καὶ ἐνῶ ἀπὸ πολλοὺς ἀμφισβητεῖται, ἀπὸ τὴν ἀλήθεια ἐπιβεβαιώνεται. Οἱ εἰδωλολάτρες ἀμφισβητοῦν, οἱ Σαμαρεῖτες ἀπιστοῦν, οἱ αἱρετικοὶ διαστρεβλώνουν τὸ δόγμα αὐτό. Πολλὲς οἱ ἀντιρρήσεις. Μία ὅμως εἶναι ἡ ἀλήθεια.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Τῆς Ἀπόκρεῳ) 23 Φεβρουαρίου 2025

Ἑωθινόν

 

Ἦχος β´ - Ἑωθινόν Β´
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΙϚ´ 1 - 8

¹ Καὶ διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν. ² καὶ λίαν πρωῒ τς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου. ³ καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς· Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου; ⁴ καὶ ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος· ἦν γὰρ μέγας σφόδρα. ⁵ καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν λευκήν, καὶ ἐξεθαμβήθησαν. ⁶ ὁ δὲ λέγει αὐταῖς· Μὴ ἐκθαμβεῖσθε· Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν. ⁷ ἀλλ’ ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε, καθὼς εἶπεν ὑμῖν. ⁸ καὶ ἐξελθοῦσαι ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου· εἶχε δὲ αὐτὰς τρόμος καὶ ἔκστασις, καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπον· ἐφοβοῦντο γάρ.