Σοφία Μπεκρῆ: «Χαῖρε, ἡ πόλις τοῦ Παμβασιλέως»

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

Ἀνάμεσα στοὺς πολλοὺς καὶ θαυμαστοὺς χαιρετισμοὺς ποὺ ἀπευθύνει ὁ ὑμνογράφος στὴν Παναγία μας ἕνας ξεχωρίζει ἰδιαιτέρως γιὰ τὸν συμβολισμὸ καὶ τὴν σημασία του: «Χαῖρε, πόλις τοῦ Παμβασιλέως».

Ὁ χαρακτηρισμὸς τῆς Παναγίας ὡς «πόλεως τοῦ (βασιλέως) Θεοῦ» προέρχεται ἀπὸ τὸν προφήτη Δαυίδ: «Τοῦ ποταμοῦ τὰ ὁρμήματα εὐφραίνουσιν τὴν πόλιν τοῦ Θεοῦ. ἠγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος» (45^ος ψαλμός, στ. 5). Οἱ θεόπνευστοι Πατέρες βλέπουν σ’ αὐτὴν τὴν «πόλιν» τὴν προτύπωση τῆς Παναγίας, ὁ δὲ Ἰωάννης Δαμασκηνὸς ἑρμηνεύει ὅτι τὰ ὁρμήματα τοῦ ποταμοῦ εἶναι οἱ ποταμοὶ τῶν δωρεῶν τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ποὺ κατέκλυσαν ὅλη της τὴν ὕπαρξη καὶ τὴν χαρίτωσαν, ὥστε νὰ ἁγιαστῆ, πρὶν ἀκόμη κατέλθη ὁ Ὕψιστος καὶ τὴν ἐπισκιάσῃ μὲ τὴν πρόσθετη χάρη Του.

Νὰ γιατὶ ὁ Δαυίδ, αἰῶνες πρὶν συμβοῦν τὰ γεγονότα αὐτά, ὑμνεῖ τὴν Παναγία ὡς «πόλι τοῦ Θεοῦ», γιὰ τὴν ὁποία «δεδοξασμένα ἐλαλήθη» (86^ος ψαλμός), ὅπως καὶ ὁ ὑμνογράφος τοῦ Κανόνος τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου, στὴν συνέχεια τοῦ ἰδίου τροπαρίου τῆς ε’ ὠδῆς, χαιρετίζει τὴν Παναγία, «περὶ ἧς δεδοξασμένα καὶ ἀξιάκουστα λελάληνται σαφῶς».

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Ἑβρ. 6,13 ἔως 20] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Ἑβρ. 6,13 ἔως 20]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Τῷ γάρ Ἀβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ᾿ οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ᾿ ἑαυτοῦ λέγων(:Οἱ ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ θὰ πραγματοποιηθοῦν ὁπωσδήποτε· διότι ὅταν ἔδωσε ὁ Θεὸς τίς ἐπαγγελίες στὸν Ἀβραάμ, ὁρκίστηκε ὅτι θὰ τίς πραγματοποιήσει. Καὶ ἐπειδὴ δὲν εἶχε κανένα ἀνώτερό Του ὁ Θεὸς νὰ ὁρκιστεῖ σὲ Αὐτόν, ὁρκίστηκε στὸν ἑαυτὸ Του καὶ εἶπε:) ''Ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σὲ καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε''(:''Σοῦ ὑπόσχομαι ἀληθινὰ ὅτι θὰ σὲ εὐλογήσω πολὺ πλούσια καὶ θὰ πληθύνω πάρα πολὺ τοὺς ἀπογόνους σου)· καὶ οὕτω μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας(:Ἔτσι πῆρε ὁ Ἀβραὰμ τὴν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἀφοῦ περίμενε μὲ ὑπομονὴ πολλὰ χρόνια, πέτυχε τὴν ἐκπλήρωση τῆς εὐλογίας ποὺ τοῦ ὑποσχέθηκε ὁ Θεός, ὡς πρὸς τὸ σημεῖο ποὺ ἀναφερόταν στὴν ἐπίγεια ζωή του. Ἀπέκτησε δηλαδὴ ἀπὸ τὴ Σάρρα παιδί, ἀπὸ τὸ ὁποῖο πληθύνθηκαν οἱ ἀπόγονοι τοῦ πατριάρχη κι ἔγιναν ἕνα μεγάλο ἔθνος). Ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τοῦ μείζονος ὀμνύουσι, καὶ πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος (:ὁ Θεὸς ὁρκίστηκε στὸν ἑαυτό Του. Οἱ ἄνθρωποι βέβαια ὁρκίζονται στὸν Θεό, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἀνώτερος ἀπὸ ὅλους. Καὶ δίνουν ὅρκο οἱ ἄνθρωποι γιὰ νὰ σταματήσουν κάθε ἀντίρρηση καὶ ἀμφισβήτηση μεταξύ τους καὶ γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν ἀλήθεια τῶν λόγων τους)»[Ἑβρ.6,13-16].

Φώτης Μιχαήλ: Τούς Ἁγίους μας τούς μιμούμεθα ἤ τούς τιμᾶμε μονάχα στά λόγια;

 

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός

Ἡ ἁγία μάρτυς Ματρῶνα ἦταν ὑπηρέτρια σέ μιά Ἑβραία, σύζυγο ἀρχιστρατήγου τῆς Θεσσαλονίκης.

Ὅταν ἡ κυρία της πήγαινε στήν συναγωγή τῶν Ἑβραίων, τήν ἀκολουθοῦσε, ἀλλά ποτέ δέν ἔμπαινε μέσα. Γύριζε πίσω καί πήγαινε στήν Ἐκκλησία τῶν Χριστιανῶν.

Ἡ ἄρνηση τῆς Ματρῶνας νά ἀκολουθεῖ τήν κυρία της καί νά μπαίνει μαζί της μέσα στήν συναγωγή τῶν Ἑβραίων ἔγινε αἰτία νά κλειστεῖ στίς φυλακές δύο φορές καί νά ὑποστεῖ ἀνελέητους ξυλοδαρμούς καί κακοποιήσεις. Ἐξαντλημένη ἀπό τήν κακοπάθεια παρέδωσε τήν ψυχή της στά χέρια τοῦ Θεοῦ μέσα στίς φυλακές τῆς Θεσσαλονίκης. Ἡ μνήμη της τιμᾶται στίς 27 Μαρτίου.  

Μωυσής μοναχός Αγιορείτης: Ο Γέροντας Διονύσιος της Σκιάθου

 

Πέρασαν περισσότερα από εκατό έτη από την κοίμηση του μακαρίου ιερομονάχου Διονυσίου († 1887), του φημισμένου Γέροντα της Σκιάθου, για τον οποίο ο Αλ. Παπαδιαμάντης είπε: «Εάν εγεννάτο προ του Δ’ αιώνος, θα ήτο μάρτυς, εάν μετά τον Δ’, όσιος».

Ο λόγιος και ενάρετος κληρικός Διονύσιος Επιφανιάδης, διδάσκαλος του Γένους και καθοδηγητής των διηγηματογράφων Αλ. Παπαδιαμάντη και Αλ. Μωραϊτίδη, γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1802, ημέρα Κυριακή του Πάσχα. Στη βάπτισή του έλαβε το όνομα Δημήτριος. Ήταν γιος του Επιφάνιου Δημητριάδη και της Ουρανίας Θωμά Κουμπή. Ο πατέρας του Επιφάνιος (1760 – 1827) – που ήταν τότε βοεβόδας του νησιού – ήταν γιος του προεστώτος Δημητράκη Οικονόμου, που εκοιμήθη στη μονή του Ευαγγελισμού της Σκιάθου, με το μοναχικό όνομα Δαβίδ. Ηγούμενος της μονής ήταν ο πρώτος γιός του Αλύπιος, που είχε έλθει από τα Κατουνάκια του Αγίου Όρους, όπου επί πολλά έτη μόναζε.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025

Δ' Χαιρετισμοί

 

Ακάθιστος Ύμνος - Δ' Στάσις

Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων,
Θεοτόκε Παρθένε,
καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων.
Ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς,
κατεσκεύασέ σε ποιητής, Ἄχραντε,
οἰκήσας ἐν τῇ μήτρα σου,
καὶ πάντας σοι προσφωνεῖν διδάξας·
Χαῖρε, ἡ στήλη τῆς παρθενίας,
χαῖρε, ἡ πύλη τῆς σωτήριας.
Χαῖρε, ἀρχηγὲ νοητῆς ἀναπλάσεως,
χαῖρε, χορηγὲ θεϊκῆς ἀγαθότητος.
Χαῖρε, σὺ γὰρ ἀνεγέννησας τοὺς συλληφθέντας αἰσχρῶς,
χαῖρε, σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν.
Χαῖρε, ἡ τὸν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα,
χαῖρε, ἡ τὸν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα.
Χαῖρε, παστάς ἀσπόρου νυμφεύσεως,
χαῖρε, πιστοὺς Κυρίῳ ἁρμόζουσα.
Χαῖρε, καλὴ κουροτρόφε παρθένων,
χαῖρε, ψυχῶν νυμφοστόλε ἁγίων.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Ένα έτος χωρίς τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

«Δεν υπάρχει Κυπριακό πρόβλημα, δεν υπάρχει πρόβλημα Αιγαίου, δεν υπάρχει πρόβλημα Θράκης, υπάρχει ένα πρόβλημα: το Τουρκικό πρόβλημα»  (Μιχάλης Χαραλαμπίδης, Ιούνιος 1996)

Ο κλονισμός της απώλειας ενός ανθρώπου είναι μεγάλος, όταν μάλιστα αυτός ο άνθρωπος είναι δικός σου, τότε ο κλονισμός είναι μεγαλύτερος και γίνεται ανυπέρβλητος, ακατανόητος, ανίκητος,  όταν αφορά τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Ένα ξεχωριστό Φίλο, ένα ανιδιοτελή Πατριώτη, έναν εξαιρετικό Έλληνα, ένα θαυμάσιο Άνθρωπο. 

O Μιχάλης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1951, από γονείς πρόσφυγες από τη Σάντα του Πόντου, οι οποίοι κατέφυγαν στη Θράκη, μετά από τη Γενοκτονία που υπέστη ο Ελληνισμός από την Τουρκία, αφαιρώντας τη ζωή από ένα εκατομμύριο Ελληνίδες και Έλληνες. 

Καταγγελία κατά του Pronews.gr για λογοκρισία σχολιαστών και κατάργηση σχολίων.

 

Με το ειδησεογραφικό Pronews με συνδέει χρόνια σχέση αναγνώστη και σχολιαστή. Το παρακολουθώ από τον καιρό που ήταν μόνο σαν Defencenet.
 

Τελευταία πριν λίγο καιρό στα τέλη Φεβρουαρίου, έπεσα πάνω σε ένα άρθρο που αμέσως κατάλαβα ότι δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα... από τον τίτλο....
Αυτά είναι τα τρία χαρτονομίσματα του ευρώ που θα χάσουν την αξία τους μέσα στο 2025
 

Το άρθρο αυτό πρώτος το σχολίασε ο κ. Χρήστος Αποστολίδης γράφοντας ότι μια τέτοια πληροφορία σαφώς και δεν ισχύει και με επιχειρήματα υποστήριξε ότι, τα χαρτονομίσματα είναι αδύνατον να καταργηθούν και να χάσουν την αξία τους και μάλιστα εντός του τρέχοντος έτους...

Όταν ακούστηκε ο εθνικός ύμνος και σηκώθηκε η ελληνική σημαία μέσα στην Τουρκία ... ΑΛΗΘΙΝΟ περιστατικό

 

Η Μαραθονοδρόμος Μαρία Πολύζου, διηγείται:

«... Οι Τούρκοι άρχισαν να με βρίζουν και το αντιλήφθηκα από την εξαγριωμένη όψη και τις εκφράσεις στα πρόσωπα τους.

Κάποιος με έφτυσε και τον είδα να με φτύνει στα μούτρα.
(...) Ας ούρλιαζαν, ας με έβριζαν και ας με έφτυναν. Τίποτα δεν με πτοούσε.» 

Ήταν 4 Αυγούστου του 1990 αγωνίστηκα στον Βαλκανικό Μαραθώνιο στην πόλη, στην Κωνσταντινούπολη. 

Λάμπρος Σκόντζος: Ἁγία Μάρτυς Ματρῶνα τῆς Θεσσαλονίκης

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ 

 

Οἱ γυναῖκες Μάρτυρες τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας, ὑπῆρξαν τὸ ἴδιο ἡρωικὲς μὲ τοὺς ἄνδρες. Ἐπέδειξαν στοὺς ἄδικους διῶκτες τους ἕνα ἄλλο ἦθος, πρωτόγνωρο γιὰ τὸν ἀρχαῖο προχριστιανικὸ κόσμο, τὸν ἡρωισμό, τὴν ὁμολογία τῆς πίστης στὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἀνεξικακία πρὸς τοὺς τυράννους τους. Μία ἀπὸ αὐτὲς τίς γενναῖες Μάρτυρες ὑπῆρξε καὶ ἡ ἁγία Ματρῶνα τῆς Θεσσαλονίκης, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸ καύχημα τῆς συμπρωτεύουσας.
 

Ἔζησε στὰ δύσκολα, μὰ ἡρωικά, χρόνια τῶν πρωτοχριστιανικῶν διωγμῶν. Ὅταν ἡ ψυχορραγοῦσα ἐφιαλτικὴ  εἰδωλολατρία, εὑρισκόμενη σὲ ἄμυνα κατὰ τοῦ εὔρωστου Χριστιανισμοῦ καὶ τὴν πρωτοφανῆ ὁρμητικὴ διάδοση τῆς νέας πίστεως, εἶχε ἐγείρει τοὺς γνωστούς μας μεγάλους διωγμούς, μὲ στόχο τὴν ἐξαφάνιση τῶν Χριστιανῶν. Δὲ γνωρίζουμε τὸν ἀκριβῆ χρόνο ποὺ ἔζησε. Γεννήθηκε καὶ μεγάλωσε στὴ Θεσσαλονίκη, ὅπου ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἶχε ἱδρύσει, περὶ τὸ 50 μ. Χ. ἰσχυρὴ Ἐκκλησία, μεταξὺ τῶν πολυπληθῶν Ἰουδαίων τῆς πόλεως καὶ πολλῶν εἰδωλολατρῶν. Προφανῶς ἡ Ματρῶνα ὑπῆρξε εὐγενὴς γόνος ἔνθερμων Χριστιανῶν, ἔνθερμη πιστὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἴδια ἐπίλεκτο μέλος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Θεσσαλονικέων.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025

Αγία Ματρώνα η εν Θεσσαλονίκη

Οὐκ ἄξιον λαθεῖν σε Μάρτυς Ματρῶνα,

Κἂν ἔνδον εἱρκτῆς ἐκπνέῃς κεκρυμμένη.

Εἰκάδι ἑβδομάτῃ θάνε Ματρῶνα ἑνὶ εἱρκτῇ.

Η Οσία Ματρώνα έζησε στη Θεσσαλονίκη και συγκαταλέγεται μεταξύ των Μαρτύρων των πρώτων αιώνων της Εκκλησίας μας, κατά την περίοδο των διωγμών. Υπήρξε ακόλουθος μιας πλούσιας και ευγενούς Ιουδαίας, με το όνομα Παντίλλα ή Παυτίλλα, η οποία ήταν σύζυγος του στρατοπεδάρχη της Θεσσαλονίκης. Καθημερινά συνόδευε την κυρία της στη συναγωγή της πόλεως, όπου ωστόσο δεν πήγαινε η ίδια, διότι κρυφά κατέφευγε σε χριστιανικό ναό, για να προσευχηθεί.

Οι δύο "Ελλάδες" εμφανίστηκαν στους δέκτες μας, λόγω της παρέλασης της Εθνικής μας επετείου.

 

Γράφει ο Θάνος 

 

Χθες εμφανίστηκαν για μια ακόμα φορά οι δύο "Ελλάδες" που συνυπάρχουν στην πατρίδα μας... Η Ελλάδα της Πίστης, της Πατρίδας, της οικογένειας, των ιδανικών και αξιών, και η "Ελλάδα" της αθείας, της διαστροφής, της παγκοσμιοποιημένης αηδίας, του 2.0 και της woke ατζέντας....

 

Από την μια το αγόρι αυτό που με το σθένος και την αγάπη του για την πατρίδα, αποφάσισε να τιμήσει τους ήρωες μας για την Επανάσταση του 1821, αφήνοντας το αναπηρικό καρότσι και προσπαθώντας να παρελάσει όρθιο και από την άλλη αυτό το σιχαμερό απόβρασμα της κοινωνίας.....

Ἀρχιμ. Μάξιμος Καραβᾶς: Ποίημα τοῦ πατρὸς Μαξίμου Καραβὰ γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λυσσομανούν ἐναντίον τῆς Πίστης μας

 

Γιατί;

 

Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶν᾽ ἕνα «παραμύθι»,

γιατί ὁρμᾶτ᾽ ἐπάνω Του μ᾽ ἀκονισμένα ξίφη;

 

Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶναι «ξεπερασμένα»,

τοῦ ἀντιχρίστου, ναί, γιατί ἀφήνιασε ἣ πέννα;

ΑΥΤΟΨΙΑ στο ΜΑΥΡΟ Βουνό της Καστοριάς & τα ΜΑΥΡΑ ΨΕΜΑΤΑ του ΔΑΣΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ & του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ που υπέγραψε ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ!!!

 

Στα 4,15 τ.μ, με καλό χῶμα, μόνο ἕνα δενδρο μπορεῖ κάποιος να φυτευση & αὐτό ὄχι σε βράχο & οὔτε σε βουνό που δεν ἔχει οὔτε ἕνα δενδρο.

(Οἱ ἀποστασεις τῶν ὁπωροφόρα δένδρων σε καλό χῶμα εἶναι 4,5 μέτρα το ἕνα ἀπό το ἄλλο. Ἡ καρυδιά χρειάζεται 7,5 μέτρα. Αὐτό δεν το ξέρει το δασαρχεῖο τῆς Καστοριᾶς; Αν δεν το ξέρει, να σκίσουν τα πτυχία τους και να τα πετάξουν οἱ γεωπόνοι.)

Τα 4,15 τ.μ, δηλαδή ἡ βάση του σταυροῦ, που κηρύχθηκε ἀναδασωτέα, πόσα δένδρα μπαίνουν; Μισό; 

Προσευχή, η μητέρα όλων των αρετών

 

Η προσευχή είναι η αναπνοή της ψυχής. Και όπως το σώμα έχει ανάγκη συνεχώς να αναπνέει, έτσι και η ψυχή έχει ανάγκη συνεχώς να προσεύχεται. Ο απόστολος Παύλος τονίζει την αλήθεια αυτή με τον σπουδαίο εκείνο λόγο: «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α’ Θεσ. 5:17).

Ψυχή που προσεύχεται είναι ζωντανή. Ψυχή που δεν προσεύχεται είναι νεκρή. Ας μη φανεί αυτό υπερβολικό. Όταν ένας νέος αισθάνεται μέσα του αγάπη και έρωτα αγνό για μια κοπέλα, την σκέφτεται διαρκώς, μέρα και νύχτα. Μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Το μυαλό του όμως είναι συνεχώς προσκολλημένο στο πρόσωπο που αγαπά. Τι το παράξενο λοιπόν για μια ψυχή, που αγαπά το Χριστό και αισθάνεται “θείον έρωτα”, να θέλει συνεχώς να σκέφτεται και να συνομιλεί μ’ Αυτόν;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ -ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025

Σύναξις Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ 

 Τὸν σὴν ἀπαγγείλαντα σάρκωσιν Νόα,

Τιμῇ πρεπούσῃ πᾶσα σάρξ τιμᾷ, Λόγε.

Εἰκάδι ἀμ' ὕμνους Γαβριὴλ κτίσιν ἕκτῃ ἐγείρει.

Τὸ ὄνομα Γαβριὴλ σημαίνει τὴν ἰσχὺ τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἄρχων Γαβριὴλ εἶναι ἕνας ἐκ τῶν τριῶν Ἀγγέλων ποὺ ἀναφέρονται στὴν Ἁγία Γραφή. Ἀπεστάλη ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸν Ζαχαρία, γιὰ νὰ τοῦ ἀναγγείλει τὴν γέννηση τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, στὴν Παρθένο Μαριάμ, γιὰ νὰ τὴν χαιρετίσει καὶ νὰ φέρει τὸ μήνυμα τῆς ἐπικείμενης γέννησης τοῦ Λυτρωτοῦ καὶ στὸν Προφήτη Δανιήλ, γιὰ νὰ ἐξηγήσει τὰ ὁράματα τὰ ὁποῖα εἶχε δεῖ αὐτὸς καὶ νὰ ἀποκαλύψει τὸν χρόνο τῆς ἐλεύσεως τοῦ Μεσσία.

Λάμπρος Σκόντζος: «Σήμερον τῆς Σωτηρίας ἡμῶν τό Κεφάλαιον»!

(Θεολογικὸ σχόλιο στὴν ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ μεγάλη ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου εἶναι γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας κορυφαῖος ἑορτολογικὸς σταθμὸς τοῦ ἐνιαυτοῦ, διότι ἀποτελεῖ τὴν ἀπαρχὴ ὅλων τῶν ἑορτῶν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Τὸ ἴδιο ἀποτελεῖ καὶ ἀπαρχὴ ὅλων τῶν σωτηριωδῶν γεγονότων, τὰ ὁποῖα ἔγιναν γιὰ τὴν ἀπολύτρωση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Τὴν ἁγία αὐτὴ ἡμέρα ἑορτάζουμε λαμπρῶς τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ στὴν πάναγνη σάρκα τῆς Ἁγίας Παρθένου, ὥστε δι᾿ Αὐτοῦ νὰ πραγματοποιηθεῖ τὸ προαιώνιο σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
 

Τὴ μεγάλη αὐτὴ ἡμέρα ἔχουμε τὴν ἐκπλήρωση τῆς πιὸ ἐλπιδοφόρας ὑποσχέσεως τοῦ Θεοῦ στὴν ἀνθρωπότητα. Ὅταν οἱ πρωτόπλαστοι γενάρχες μας παράκουσαν τὴν θεία ἐντολὴ στὴν Ἐδὲμ καὶ προτίμησαν τὸ δρόμο τῆς ἁμαρτίας, τῆς φθορᾶς καὶ τοῦ θανάτου, ὁ ἀπόλυτα ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ἔδωσε τὴ μεγάλη ὑπόσχεση, πὼς σὲ μελλοντικοὺς χρόνους θὰ ἔρθει στὸν κόσμο ὁ «Γιὸς τῆς Γυναίκας» γιὰ νὰ δώσει τέλος στὸ κράτος τοῦ διαβόλου καὶ νὰ λυτρώσει τὸ ἀνθρώπινο γένος. «Καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σου καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς. Αὐτὸς σοῦ τηρήσει κεφαλήν, κεντρίσεις ἐσὺ αὐτοῦ πτέρναν» (Γέν. 3,17).

Εὐαγγελία Λάππα: «Ὅταν ὁ ἥρωας μαρτυρεῖ...»

 

Ζωγραφικὸ ἔργο ἀπὸ τὴν Μαργαρῖτα Κ. Λάππα, μαθήτρια Α΄ Λυκείου, μὲ τίτλο ἔργου: «Ὅταν ὁ ἥρωας μαρτυρεῖ...» (Μάρτιος 2025)

Εὐαγγελία Κ. Λάππα,
 31 Αὐγούστου 2024

Τὸ μαρτύριο ἑνὸς ἥρωα γιὰ τὴν Πατρίδα, ἀποτελεῖ στιγμὴ θρήνου καὶ δοκιμασίας γιὰ ὅλο τὸ Ἔθνος, διότι αὐτὸ εἶναι ποὺ διώκεται στὸ πρόσωπό του. Παράλληλα, εἶναι ἱερὴ ὥρα, διότι αὐτὸς θυσιάζεται, προσφέρει δηλαδὴ τὸν ἑαυτό του στὸ βωμὸ τῆς Πατρίδος καὶ σταδιακὰ βαδίζει πρὸς τὴν ἀθανασία. Τέλος, ἀποτελεῖ καὶ ἐθνικὸ σάλπισμα, ποὺ ἐγείρει τὴν ἐθνικὴ συνείδηση καὶ καλεῖ ὅλους τοὺς Ἕλληνες σὲ ἐγρήγορση.

Τὸ παρακάτω ποίημα ἀναφέρεται στὰ συναισθήματα τῶν Ἑλλήνων, ἀπέναντι στοὺς μαρτυροῦντες ὁμοεθνεῖς τους, τοὺς ὁποίους συμπονοῦν μὲ τὸν τρόπο τους. Ἡ θλίψη τους αὐτή, ὅμως, ἀντὶ νὰ σβήσῃ τὸ Ἐθνικό τους φρόνημα, τὸ ἀναζωπυρώνει, καθὼς μετατρέπεται σὲ ἀγανάκτηση κατὰ τῶν πολεμίων- ἀνθελλήνων, καὶ ἰσχυροποιεῖ τὴν τάση γιὰ μίμηση τῶν ἡρώων αὐτῶν, ἀπὸ τοὺς ὁποίους κάποιοι ἐμπνέονται καὶ ὅλοι μαζὶ ἐξυψώνουν τὸ Ἔθνος.

«Ὅταν ὁ ἥρωας μαρτυρεῖ...»

 

Ὅταν ὁ ἥρωας μαρτυρεῖ,

μοιάζει ὁ ἥλιος νὰ μὴν λάμπῃ,

θανάτου νά ‘ν’ πηγή,

λὲς κι ἔπεσε σκοτάδι.

✶✶✶

Ὅταν ὁ ἥρωας μαρτυρεῖ,

τὸ Ἔθνος ὅλο δακρύζει,

μὰ τὸν Θεὸ παρακαλεῖ,

τὴν θέλησή του νὰ στηρίζει.

✶✶✶

Ὅταν ὁ ἥρωας μαρτυρεῖ,

διάπλατα θέλεις νὰ ἀνοίξῃ,

ἡ ἱερὴ τῶν Ἑλλήνων γῆ,

στὰ σπλάχνα νὰ τὸν κρύψῃ.

✶✶✶

Θέλεις στ’ ἀλήθεια ν’ ἀνοιχτῇ,

σὰν μάνα νὰ τ’ ἀγκαλιάσῃ,

τόσο ὥστε νὰ ζῇ,

μὴ τὴ ζωή του χάσει.

✶✶✶

Ὅταν ὁ ἥρωας μαρτυρεῖ,

μοιάζει νὰ σβήνουν ὅλα,

σὰν ἡ πνοὴ νὰ ᾿χει κοπεῖ,

σὰν σταματᾶ ἡ ὥρα.

✶✶✶

Ὅταν ὁ ἥρωας μαρτυρεῖ,

τὰ μάτια ποιός Ἕλλην νὰ κλείσῃ;

Νὰ σιγήσει –στ’ ἀλήθεια– ποιός μπορεῖ,

μπρὸς σ΄ αὐτὴ τὴ φρίκη;

✶✶✶

Ὅταν ὁ ἥρωας μαρτυρεῖ,

θέλεις φτερὰ νά ᾿χε στὰ πόδια,

σὰν οὐρανοῦ λεύτερο πουλί,

νὰ πετάξῃ τούτη τὴν ὥρα.

✶✶✶

Στὴν καρδιά σου, ἀνοίγει πληγή,

φλέγεσαι, τὸ νιώθεις!

Θάρρους γίνεται πηγή,

δρόμοι στρώνονται δόξης.

✶✶✶

Ὅταν ὁ ἥρωας μαρτυρεῖ...

Πηγή:https://evaggelialappa.gr/ 

__________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΞΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ
ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΞΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

[...]  Ξέρετε πόσο σπουδαῖο πρᾶγμα εἶναι νὰ μελετᾷ κανεὶς εἴτε τὴν προσωπική του ἱστορία, εἴτε τὴν Ἱστορία τοῦ λαοῦ του; Πολὺ μεγάλο πρᾶγμα· ἔχει πολὺ μεγάλη ἀξία, ἀγαπητοί μου· ἂν δὲν εἶχε ἀξία ἡ μελέτη τῆς Ἱστορίας, δὲν θὰ ἔρχονταν ἐχθροὶ νὰ τὴ διαστρέφουν καὶ νὰ τὴ διαστρεβλώνουν... Καὶ ἡ Ἱστορία στὴν ἐποχή μας διαστρεβλώνεται ὅσο ποτὲ ἄλλοτε. Ἀκούω κάτι πράγματα..., μὰ κάτι πράγματα ποὺ διδάσκονται οἱ μαθητὲς καὶ οἱ φοιτητὲς στὸ Πανεπιστήμιο, ἤ ,ἂν δὲν διδάσκονται μέσα στὸ Πανεπιστήμιο, ποὺ κυκλοφοροῦν σὲ βιβλία, καὶ διαστρέφεται ἡ Ἱστορία σὲ βαθμὸ ἐξοργιστικό...

Θεοφάνης Μαλκίδης: Η Επανάσταση του 1821 ήταν υπόθεση όλου του Ελληνισμού - Η άγνωστη συμβολή των Θρακών, Ποντίων και Μικρασιατών

 

 

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

1.    Η απουσία

Παρά το γεγονός ότι η συμβολή στην εθνική παλιγγενεσία,  των Θρακών, των Ποντίων και των Μικρασιατών, όπως και των Κυπρίων, των Μακεδόνων, και άλλων  συνιστωσών του Ελληνισμού,  ήταν εξίσου σημαντική, εντούτοις, πολλοί λόγοι περιθωριοποίησαν αυτήν την παράμετρο. Στην ουσία, πλην εξαιρέσεων, δεν έχει, μέχρι σήμερα, αξιολογηθεί η προσφορά των Ελλήνων της Ανατολής στον αγώνα του 1821.

Η επίσημη και η σχολική ιστορία τίποτε δεν αναφέρει για ενεργό συμμετοχή του Θρακικού, Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού στον αγώνα της Ανεξαρτησίας. Αναφέρει ελάχιστα μόνο για τους διωγμούς του ελληνικού στοιχείου στο χώρο της Ανατολής, παρόλο που και στη μία και στην άλλη περίπτωση και ενεργητική συμμετοχή των Ελλήνων υπήρξε στην Επανάσταση και μεγάλες ήταν οι θυσίες του Θρακικού, Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Σοφία Μπεκρῆ: Θὰ ἀκούσωμε τὴν φωνή;

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Θαυμαστὴ ὑπῆρξε, πράγματι, ἡ πίστη τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ ’21, ποὺ ἦταν στενὰ συνυφασμένη μὲ τὴν ἀγάπη των γιὰ τὴν πατρίδα. Ἡ πίστη, μάλιστα, γι’ αὐτοὺς εἶχε πρωταρχικὴ σημασία. Ὁ θρυλικὸς Γέρος τοῦ Μωριᾶ, στὸν λόγο του στὴν Πνύκα, προτρέπει τοὺς νέους νὰ φυλάξουν καὶ νὰ στερεώσουν τὴν πίστη, ὅπως ἐκεῖνοι, οἱ παλαιοὶ ἀγωνιστές, «ὅταν ἔπιασαν τὰ ἄρματα, εἴπαν πρῶτα ὑπὲρ πίστεως καὶ ἔπειτα ὑπὲρ πατρίδος». Καὶ ὁ ἡρωϊκὸς Μακρυγιάννης, πρὶν ἀπὸ τὴν κρίσιμη μάχη στοὺς Μύλους, διαμηνύει στοὺς ξένους ποὺ τὸν συμβούλευαν νὰ ὑποχωρήσῃ μπροστὰ στὸν πανίσχυρο Ἰμπραήμ: «Ὅταν σηκώσαμε τὴν σημαία ἐναντίον τῆς τυραγνίας, ξέραμε ὅτι εἴμαστε ἀδύνατοι, …κι ἄν πεθάνομεν, πεθαίνομεν διὰ τὴν πατρίδα μας, διὰ τὴν θρησκείαν μας…κι ὁ Θεὸς βοηθός».

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ

 

[...]  Ἐμεῖς δυστυχῶς δὲν ἔχουμε πιὰ κύριο τὸν Θεό! Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες δὲν ἔχουμε πλέον γιὰ κύριό μας τὸν Θεό. Ἔχουμε ἄλλους κυρίους. Ἄλλους... Ἔχουμε τὴ δύναμή μας! Δὲν εἶναι πιὰ κύριος τοῦ λαοῦ μας ὁ Θεός. Αὐτὸ εἶναι ἕνα θλιβερὸ κατάντημα, ποὺ βέβαια ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες σιγὰ σιγὰ τὸ ἐργασθήκαμε. Καὶ ξέρετε ἀπὸ πότε; Ἀπὸ τὸ 1821 μέχρι καὶ σήμερα!...Αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ δὲν τὸ διανοήθηκε οὔτε τὸ Βυζάντιο, οὔτε ἡ Τουρκοκρατία. Προσέξτε: οὔτε ἡ Τουρκοκρατία δὲν τὸ διανοήθηκε νὰ μὴν εἶναι κύριος τοῦ λαοῦ μας ὁ Θεός! Αὐτὸ ἄρχισε νὰ χαλκεύεται ἀπὸ τὸ 1821,ὅπως σᾶς εἶπα. Ἦλθαν ἀπὸ τὴν Εὐρώπη οἱ λόγιοί μας καὶ κουβάλησαν κι αὐτὴν τὴν ἀρρώστια, ὅτι δὲν μπορεῖ σὲ ἕναν λαὸ νὰ εἶναι κύριος ὁ Θεός του, ἀλλὰ θὰ εἶναι κάποιος κυβερνήτης, θὰ εἶναι ἡ Βουλή, θὰ εἶναι ὁ στρατός, θὰ εἶναι οἱ νόμοι... Αὐτὰ θὰ εἶναι. Ἀλλὰ ὅτι αὐτὰ τελικὰ δὲν μποροῦν νὰ νικήσουν, ἀποδείχθηκε ἱστορικά.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025

Εὐαγγελισμὸς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Ἤγγειλεν Υἱὸν Ἄγγελος τῇ Παρθένῳ,

Πατρὸς μεγίστης Βουλῆς μέγαν.

Γήθεο τῇ Μαρίῃ ἔφατ' Ἄγγελος εἰκάδι πέμπτῃ.

Ἡ λειτουργικὴ παράδοση καὶ ἡ Ὀρθόδοξη πνευματικότητα τοποθετοῦν σὲ ἰδιαίτερη θέση τὴν σημερινὴ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. Καὶ εἶναι ἀλήθεια ὅτι οἱ θεομητορικὲς ἑορτὲς πλουτίζουν τὴν λειτουργική μας ζωή, γιατί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ πάντοτε ἀτενίζει μὲ ἰδιαίτερη ἀγάπη καὶ σεβασμὸ τὴν μεσίτρια τοῦ οὐρανοῦ. Οἱ θεολογικοὶ λόγοι καὶ ὕμνοι στὴν Κυρία Θεοτόκο εἶναι σὲ τελευταία ἀνάλυση δοξολογία στὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπινου γένους.

ΟΜΙΛΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 ΟΜΙΛΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 

Πάλι σήμερα ἔχουμε χαρμόσυνες εἰδήσεις, πάλι ἔχουμε μηνύματα ἐλευθερίας, πάλι ἔχουμε μιὰ ἀνάκληση ἀπὸ τὴν πτώση καὶ μιὰ ἐπάνοδο στὴ ζωή, μιὰ ὑπόσχεση εὐφροσύνης καὶ μιὰ ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὴ δουλεία. Ἕνας ἄγγελος συνομιλεῖ μὲ τὴν Παρθένο, γιὰ νὰ μὴν ξαναμιλήσει ὁ διάβολος μὲ γυναῖκα.

 

Λέει ἡ Γραφή: «Τὸν ἕκτο μῆνα τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς Ἐλισάβετ στάλθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ σὲ μιὰ παρθένο, ποὺ ἦταν μνηστευμένη μὲ ἕναν ἄνδρα». Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ ἀποκαλύψει τὴν παγκόσμια σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, νὰ φέρει στὸν Ἀδὰμ τὴ βέβαιη ἀποκατάστασή του. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, στὴν παρθένο, γιὰ νὰ μεταβάλει τὴν ἀτιμία τοῦ γυναικείου φίλου σὲ τιμή. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ προετοιμάσει τὸν νυμφικὸ θάλαμο, ὥστε νὰ εἶναι ἀντάξιος γιὰ τὸν ἀμόλυντο Νυμφίο. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ συντελέσει νὰ νυμφευθεῖ τὸ πλάσμα μὲ τὸν πλάστη. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, στὸ ἔμψυχο παλάτι τοῦ βασιλιᾶ τῶν ἀγγέλων.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ [:Ἑβρ. 2,11-18] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ [:Ἑβρ. 2,11-18]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 

«Ὃ τε γὰρ ἁγιάζων(:Καθόσον ὑπάρχει στενὸς σύνδεσμος μεταξὺ τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς σωτηρίας καὶ ἐκείνων ποὺ σώζονται μέσῳ Αὐτοῦ· διότι καὶ ὁ Ἰησοῦς ποὺ μᾶς ἁγιάζει καὶ μᾶς σώζει)», λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες. δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν (:καὶ ἐμεῖς ποὺ ἁγιαζόμαστε καὶ σωζόμαστε, ὅλοι καταγόμαστε ἀπὸ ἕναν Πατέρα. Γι᾿ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν αἰτία καὶ ὁ Χριστὸς δὲν ντρέπεται νὰ ὀνομάζει αὐτούς, ποὺ καλεῖ σὲ σωτηρία, ἀδελφούς Του)». Νὰ πάλι πῶς ἑνώνει τιμῶντας αὐτοὺς καὶ παρηγορῶντας καὶ κάνοντάς τους ἀδελφοὺς Τοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μὲ αὐτό, μέ τὸ ὅτι κατάγονται ὅλοι ἀπὸ τὸν ἴδιο Πατέρα. Στὴ συνέχεια πάλι βεβαιώνοντας αὐτὸ καὶ γιὰ νὰ δείξει, ὅτι ἐννοεῖ τὴν κατὰ σάρκα ἕνωση, πρόσθεσε τὸ «ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι (:Ἐκεῖνος ποὺ ἁγιάζει καὶ αὐτοὶ ποὺ ἁγιάζονται)». Βλέπεις πόση εἶναι ἡ διαφορά; Γιατί Ἐκεῖνος ἁγιάζει καὶ ἐμεῖς ἁγιαζόμαστε. Καὶ παραπάνω ὀνόμασε τὸν Ἰησοῦ Ἀρχηγὸ τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Γιατί ἕνας εἶναι ὁ Θεός, ἀπὸ τὸν ὁποῖο προέρχονται τὰ πάντα.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΨΗΛΑΦΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΨΗΛΑΦΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 25-3-1983]

 

Ὦ, ἀγαπητοί μου, ἐλᾶτε νὰ ψηλαφήσουμε αὐτὸ τὸ καινούριο μυστήριο, τὸ καινὸν μυστήριο, τὸ ὄντως καινὸν μυστήριον ὑπὸ τὸν ἥλιον, γιὰ νὰ αἰσθανθοῦμε αὐτὰ τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ.

 

Ἡ Θεοτόκος ἀποτελεῖ πράγματι τὸ καινὸν ὄνομα καὶ τὸ καινὸν μυστήριον. Διότι ἀληθῶς εἶναι καινὸν πρᾶγμα. Λέγει ὁ Ἐκκλησιαστής: «Οὐδὲν καινὸν ὑπὸ τὸν ἣλιον», δὲν ὑπάρχει τίποτα καινούριο κάτω ἀπὸ τὸν ἥλιον. Καὶ ὅμως, ἕνα μόνο εἶναι καινούριο. Ἐκεῖνο τὸ σεσιγημένον μυστήριον, τὸ κεκρυμμένον καὶ εἰς τοὺς ἀνθρώπους καὶ εἰς τοὺς ἀγγέλους. Καὶ αὐτὸ τὸ μυστήριον εἶναι ὅτι ἄνθρωπος θὰ γινόταν Θεοτόκος! Θὰ γεννοῦσε τὸν Θεό! Αὐτὸ εἶναι ὄντως τὸ καινούριο μυστήριο.  Γι᾿ αὐτὸ σᾶς εἶπα ὅτι ἡ Θεοτόκος εἶναι τὸ καινὸν ὄνομα καὶ τὸ καινὸν πρᾶγμα.