Ἐπιμέλεια ἀπὸ Ἀντώνη Ἀντωνᾶ.
Οἱ διαφταρμένοι, διὰ νὰ ρουφήξουν τὴν πατρίδα κ᾿ ἐθνικὰ ὅλο συχνοὺς εφύλιους πολέμους ἔκαναν καὶ φατρίες καὶ εἶναι ἄλλος Ἄγγλος, ἄλλος Γάλλος κι᾿ ἄλλος Ρούσσος. Κι᾿ αὐτὸ δὲν σβένει ἀπὸ αὐτούς. Διὰ νὰ τὸ σβέσετε, διὰ νὰ στερεωθῇ ἡ πατρίδα, χρειάζεται δικαιοσύνη νὰ ᾿χετε καὶ ᾿λικρίνεια καὶ μ᾿ αὐτὸ κάνετε συντρόφους τῆς πατρίδος ὅλους τοὺς ἀγωνιστάς.
Τοῦ λέγω, ὀχτροὺς ἂν τοὺς ἔκαμα, δὲν λυπῶμαι, ὅτι κακὸ κανενοῦ δὲν ἔκαμα διὰ τὸ νιτερέσιον μου. Ὅταν μοῦ πειράζουν τὴν πατρίδα μου καὶ θρησκεία μου, θὰ μιλήσω, θὰ ᾿νεργήσω κι᾿ ὅ,τι θέλουν ἂς μοῦ κάμουν.