Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ δι’ αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας, Φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Γράφει ο Γεώργιος Μεταξάς (Καταχανάς)
Πριν από μερικά χρόνια, όταν ακόμη ζούσε ο μακαριστός Μητροπολίτης Ωρωπού και Φυλής κ.κ. Κυπριανός (Παλαιό Ημερολόγιο), ενθυμούμαι πως διοργάνωνε κάθε τόσο ομιλίες στο Πνευματικό Κέντρο της Μητροπόλεως, στον Κολωνό Αττικής. Πάντα ξεκινούσε την κάθε του ομιλία με το Απολυτίκιο της Πεντηκοστής, επικαλούμενος το Αγιο Πνεύμα να φωτίσει το λόγο του.
Το αυτό πράττω κι εγώ σήμερα, επικαλούμενος το Αγιο Πνεύμα να με φωτίσει για όσα πρόκειται να γράψω, αν και δεν είχα καμία διάθεση σήμερα να γράψω το οτιδήποτε. Μία εσωτερική παρόρμηση όμως, με έκανε να το κάνω.
Μιλούσα αρκετές φορές με το Μακαριστό Κυπριανό κατ’ ιδίαν. Μία από τις πολλές φράσεις που μου είχε πει και μου έχει εντυπωθεί στο μυαλό, ήταν η εξής: «Γεώργιε, βλέπεις ότι δεν κρατώ σημειώσεις για το τι θα πω. Προσεύχομαι και ξεκινάω. Κι όταν ξεκινάω, ο πρώτος ακροατής όσων βγαίνουν από το στόμα μου, είμαι εγώ…» Μου έλεγε δηλαδή, ότι άφηνε το σώμα του να γίνει σκεύος μεταφοράς των θείων Λόγων. Δεν ήξερε τι θα πει τις περισσότερες φορές. Αλλά κι όταν ήξερε, πάντα – για κάποιο λόγο – ξέφευγε από αυτό που είχε κατά νου κι έλεγε άλλα.
Κάπως έτσι κι εγώ σήμερα θα γράψω μερικές αράδες. Γι’ αυτό ξεκίνησα με το Απολυτίκιο της Πεντηκοστής και σκέφτομαι ότι ο πρώτος αναγνώστης όσων θα γράψω, θα είμαι εγώ, ευχόμενος να γράψω αυτά που πρέπει, όπως πρέπει και κατά το θέλημά Του!
Οχι! Κανείς δεν μπορεί να με πει φανατικό χριστιανό. Κάθε άλλο. Κανείς όμως δεν μπορεί να με πει χλιαρό. Μπορεί να μην είμαι τακτικός στην Εκκλησία, πόσο μάλλον τώρα που απαιτούνται «μέτρα», ή να κάνω πολλές προσευχές και μεγάλους σταυρούς. Ξέρω όμως πως αναπνέω χάρη στο θέλημά Του! Υπάρχω χάρη στο θέλημά Του! Γράφω αυτήν τη στιγμή, χάρη στο θέλημά Του. Οραματίζομαι την ανθρωπότητα ελεύθερη, χάρη στο θέλημά Του!
Αλήθεια, πόσες φορές, όλοι εμείς που δίνουμε ετούτον τον Αγώνα, δε λυγίσαμε; Πόσες φορές δεν αναρωτηθήκαμε εάν κάνουμε το σωστό; Προσωπικά, πολλές φορές! Κι εκείνο που σκέφτομαι πάντα και λέω στον εαυτό μου, είναι: «Πρόσεχε τομάρι! Παίρνεις ψυχές μαζί σου! Οχι πατάτες…»! Και κάθε φορά σκέφτομαι και προσεύχομαι, να μην πάρω αθώες ψυχές στο λαιμό μου. Ξέρω ότι πρέπει να προσέχω τι λέω και τι γράφω. Να τα περνάω όλα από φίλτρο. Κι αυτό, γιατί δεν έχουμε να κάνουμε με απλά όντα όταν μιλάμε στο συνάνθρωπό μας. Εχουμε να κάνουμε με ψυχές…
Κοιτάζω καμιά φορά όλους εκείνους που είναι έτοιμοι να σηκώσουν τα φλάμπουρα της «επανάστασης» και κουνάω το κεφάλι μου με θλίψη. Αναρωτιέμαι, πόσοι από αυτούς έχουν ζήσει εμπόλεμη ζώνη… Πόσοι ξέρουν τι θα πει πόλεμος… Πόσοι έχουν ζήσει τις σφαίρες να σφυρίζουν δίπλα τους… Κανείς τους φαντάζομαι! Γι’ αυτούς που δεν έχουν ζήσει πόλεμο, ο πόλεμος είναι ένα παιχνίδι στον υπολογιστή ή το κινητό. Γι’ αυτούς όλα είναι απλά…
Ζούμε σε μία εποχή όπου θα πρέπει να διαλέξουμε: υπακοή ή ελευθερία; Στο στρατό λέγαμε τη γνωστή λατινική φράση: «εάν θες ειρήνη, να προετοιμάζεσαι για πόλεμο» (Si vis pacem, para bellum)! Κι ο πόλεμος ήρθε! Αλλά δεν ήμασταν προετοιμασμένοι! Ακόμα κι όσοι κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου, δεν ήμασταν προετοιμασμένοι γι’ αυτό που ζούμε. Ωστόσο, το μυστικό του καλού πολεμιστή, βρίσκεται στο να μπορεί να ελίσσεται. Να προσαρμόζεται και ν’ αλλάζει την τακτική του κατά τη διάρκεια της μάχης, προσπαθώντας ταυτόχρονα να προβλέψει τις επόμενες κινήσεις του εχθρού.
Αυτό κάνουμε κι εμείς! Προσαρμοζόμαστε στην έκβαση ενός πολέμου που έχει ως στόχο την ανθρωπότητα και ως εχθρό της ανθρωπότητας την αποκαλούμενη «ελίτ». Μία ελίτ, που βασίζεται στο φόβο της ανθρωπότητας για να μπορέσει να επιβιώσει. Και τούτο, γιατί είναι πολύ αδύναμη να επιβιώσει από μόνη της.
Κάποιοι από εσάς έχετε σκύλους ως κατοικίδια. Πείτε μου αλήθεια, ποια ράτσα είναι πιο επιθετική; Τα ροντβάϊλερ ή τα τσιουάουα; Φυσικά τα τσιουάουα! Γιατί; Γιατί έχουν επίγνωση του ότι είναι μικρά κι αδύναμα. Γίνονται επιθετικά, για να καλύψουν αυτήν την αδυναμία τους. Τα ροντβάϊλερ δεν έχουν ανάγκη να κάνουν κάτι τέτοιο. Ξέρουν τη δύναμη και τις δυνατότητές τους. Ετσι είναι και η ελίτ! Ενα μάτσο αδύναμα τσιουάουα, που έχοντας επίγνωση της αδυναμίας τους, γίνονται επιθετικοί για να επιβιώσουν!
Και το έχουν καταφέρει μια χαρά. Επεισαν ακόμη και πολλά… ροντβάϊλερ ότι είναι πανίσχυροι. Είναι όμως;
Οταν ξεκίνησε η «οικονομική κρίση», υπήρξαν πολλοί που έγιναν από πλούσιοι – φτωχοί σε χρόνο ρεκόρ. Τι έκαναν; Πάλεψαν να σταθούν στα πόδια τους; Οχι! Αυτοκτόνησαν! Γιατί απλά δεν έμαθαν ποτέ τους τι είναι φτώχεια και πώς γίνεται να παλεύεις μέσα από τη φτώχεια. Πράγμα που δεν έκανε ο λαός. Ο λαός έγινε από φτωχός – φτωχότερος, αλλά δεν αυτοκτόνησε. Συνέχισε να παλεύει. Κι όσοι παρ’ ελπίδα αυτοκτόνησαν από τους ήδη φτωχούς, ήταν άνθρωποι που δεν έμαθαν στη ζωή τους να παλεύουν.
Θυμάμαι, πριν από χρόνια, ο Μακαριστός Κυπριανός, είχε δεχθεί μία πρόσκληση από έναν πολύ πλούσιο άνθρωπο. Οταν πήγε στο σπίτι αυτού του ανθρώπου, μας έλεγε ότι ντρεπόταν να πατήσει μέσα από την πολυτέλεια. Για να πάει από το ένα δωμάτιο στο άλλο, χρειαζόταν ποδήλατο, που λέει ο λόγος. Οταν κάθισαν να τα πούνε, ο Μακαριστός Κυπριανός ρώτησε για ποιον λόγο τον είχαν καλέσει, δεδομένου ότι είχαν όλα τα καλά στη διάθεσή τους. Τότε, ο άντρας της οικογένειας αυτής, του είπε: «Σας κάλεσα εδώ σεβασμιώτατε γιατί χρειάζομαι τη βοήθειά σας!» Ο Κυπριανός απόρησε. «Τη βοήθειά μου για ποιο πράγμα;» ρώτησε. Για να πάρει την απάντηση: «Χρυσό έχουμε σεβασμιώτατε. Χριστό δεν έχουμε…»
Αυτό είναι που λείπει τελικά από όλους μας! Ολα τα έχουμε, Χριστό δεν έχουμε! Κι επειδή δεν Τον έχουμε, περνάμε από μεγάλες δοκιμασίες. Αν Τον είχαμε, δε θα τολμούσε η ελίτ να κάνει όσα κάνει τώρα. Δε θα τολμούσε κανείς ιατρός να γίνει μέτοχος του μεγαλύτερου εγκλήματος που συντελείται στις ημέρες μας κατά της ανθρωπότητας.
Μα το χειρότερο είναι ότι ακόμα κι εκείνοι οι εκπρόσωποι του Θεού στη Γη, οι ρασοφόροι, έχασαν κάθε επαφή με το Χριστό! Εγιναν πιο κοσμικοί από τους κοσμικούς, φερέφωνα της ελίτ και λάτρεις των ηδονών, των παθών τους και του χρήματος. Κι ας είμαστε ρεαλιστές. Ούτε ρασοφόρους έχουμε πλέον, ούτε σώματα ασφαλείας, ούτε ένοπλες δυνάμεις, ούτε δικαστές, ούτε πολιτικούς. Είμαστε μία χώρα που έχει μπει στον αυτόματο πιλότο και πάει μόνη της.
Και κάπου εκεί εμφανίζονται οι αυτόκλητοι σωτήρες, δήθεν ότι νοιάζονται για τη χώρα και το έθνος μας. Κι αν τους ψάξει κανείς έναν έναν, θα δει ότι πίσω από αυτούς, αν δεν κρύβεται κάποιος άλλος, κρύβεται ή μισαλλοδοξία και η κενοδοξία. Μόνο ο Χριστός δεν κρύβεται πίσω από αυτούς, ό,τι κι αν λένε.
Τα τελευταία δύο χρόνια, το δόγμα του «διαίρει και βασίλευε», λειτουργεί στο έπακρο, με τα κανάλια να τον αβαντάρουν με κάθε τρόπο, βάζοντας εμβολιασμένους κι ανεμβολίαστους στα χαρακώματα. Μέχρι που το σχέδιό τους απέτυχε και πλέον γίνεται εμφανές ότι με το να είσαι εμβολιασμένος, ούτε ελεύθερος είσαι, ούτε ανοσία έχεις, ούτε τίποτα απ’ όλα όσα έταζαν με φανφάρες και τυμπανοκρουσίες έχει ένας εμβολιασμένος.
Τότε, γιατί όλο το νταβαντούρι;
Οπως θα έχετε διαπιστώσει, η πολεμική των «αντισυστημικών» ιστολογίων, στοχεύει κυρίως τα mRNA εμβόλια. Αυτά της Pfizer και της Moderna. Είμαστε εχθροί της τεχνολογίας; Οχι βέβαια! Κάθε άλλο! Είμαστε όμως εχθροί της τεχνολογίας και της επιστήμης που υπονομεύουν την Ελευθερία της Ανθρωπότητος. Είμαστε εχθροί της υποχρεωτικότητας και του παραλογισμού. Είμαστε εχθροί κάθε τεχνολογίας και κάθε επιστημονικής ανακάλυψης η οποία προκαλεί βλάβες στο ανθρώπινο σώμα.
Τα mRNA εμβόλια, αποκαλούνται επιεικώς «γονιδιακή θεραπεία». Στην πραγματικότητα είναι γονιδιακοί μεταλλάκτες. Δηλαδή, προορίζονται στο να αλλάζουν το ανθρώπινο γονιδίωμα. Αυτό άλλωστε έχουν ισχυριστεί αρκετοί επιστήμονες και δεν είναι πλέον κρυφό. Αυτήν την τεχνολογία λοιπόν πολεμάμε. Κι ο λόγος είναι απλός: η ανθρωπότητα, έτσι κι αλλιώς, υπέστη από φυσικού τους μετάλλαξη του αρχικού γονιδίου ώσπου να φτάσει στο σημερινό γονίδιο. Αυτές οι μεταλλάξεις διήρκησαν αιώνες ολόκληρους. Η χημική μετάλλαξη ενός γονιδίου, μόνο τερατογενέσεις μπορεί να επιφέρει, διότι παρεμβαίνει στη φυσική εξελικτικότητα με τρόπο βίαιο.
Οποτεδήποτε προσπάθησε ο άνθρωπος ν’ αλλάξει τη φυσική ροή της ανθρώπινης εξέλιξης, το αποτέλεσμα ήταν ολέθριο για την ίδια την ανθρωπότητα. Το ίδιο συμβαίνει και θα συνεχίσει να συμβαίνει και τώρα. Η ανθρωπότητα θα υποστεί τα ολέθρια αποτελέσματα της mRNA παρέμβασης. Κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το καταλάβει ο μέσος νους. Αντίθετα, μας αποκαλούν «αρνητές», επειδή το άκουσαν στα ΜΜΕ και από τους διάφορους πολιτικούς.
Δεν είμαστε «αρνητές» όμως! Είμαστε ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ της Ανθρωπότητος, της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης. Κι αυτό γιατί εκείνο που διακρίνει τον άνθρωπο από τα υπόλοιπα πλάσματα, είναι το αίσθημα της Ελευθερίας και το κοινό περί Δικαίου αίσθημα. Αυτό άλλωστε ήταν που έκανε ανέκαθεν τον ελληνικό λαό να ξεχωρίζει από τους άλλους λαούς. Κι όπως έλεγε ο Detective Monk στην ομώνυμη σειρά… «You’ll thank me later» (θα με ευχαριστείς αργότερα).
Η ιατρική και η τεχνολογία, έχουν ως αποστολή το να υπηρετούν τον άνθρωπο. Οχι να τον υπονομεύουν ή να τον καταστρέφουν. Το συστατικό που λείπει και από την ιατρική και από την τεχνολογία, είναι ο Χριστός. Η πλειοψηφία των επιστημόνων δηλώνει «άθεη». Πώς λοιπόν κάποιος που αρνείται το Δημιουργό θα μπορούσε να φέρει καλό στο δημιούργημά Του; Δεν υπάρχει καμία περίπτωση! Κι αυτή είναι η σημαντική διαφορά μεταξύ αρχαίων Ελλήνων και σύγχρονων.
Η αρχαία ελληνική επιστήμη, απεδείκνυε το Θείον μέσα από τις ανακαλύψεις της. Η σύγχρονη επιστήμη αντιθέτως προσπαθεί να το καταρρίψει. Κι οι γονιδιακοί μεταλλάκτες τύπου mRNA κάνουν ακριβώς αυτό: προσπαθούν ν’ απορρίψουν το Θείον και να το αντικαταστήσουν στη φυσική εξελικτική πορεία της ανθρωπότητος. Για ποιον λόγο; Αυτόν τον οποίο ανέκαθεν ονειρευόταν η κάθε ελίτ μέσα στην κενοδοξία της: την αφθαρσία, ήτοι την αθανασία!
Εμείς όμως γνωρίζουμε ότι όλα θα πρέπει να εξελιχθούν φυσικά. Οχι τεχνητά. Η φυσική ροή, κάνει τις ορθές επιλογές με τέτοιον τρόπο ώστε να μην υπάρξουν παρενέργειες και καταστροφή. Η τεχνητή όμως, αψηφά τους φυσικούς νόμους. Γίνεται υβρίδιο (ύβρις) απέναντι στη φύση. Κι αυτό είναι που προσπαθούμε ν’ αποτρέψουμε μέσα από τους Αγώνες μας.
Καθώς όμως αυτοί οι Αγώνες απαιτούν θυσίες, όλοι μας κάνουμε μία μοναχική πορεία προς το θρίαμβο. Κι είμαστε σίγουροι ότι θα επέλθει ο θρίαμβος, διότι η φύση, πάντα βρίσκει τον τρόπο. Κι η φύση, καθοδηγείται από το Χριστό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου