Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ πνευματικὴ ζωὴ εἶναι βασικὴ προϋπόθεση γιὰ τὴν καλὴ ἀποκατάσταση

– Γέροντα, ἡ τάδε ποὺ σᾶς εἶπε ὅτι σκέφτεται τὸν Μοναχισμὸ μοῦ εἶπε ὅτι ἕνας συμφοιτητής της τὴν ρώτησε γιατί δὲν πάει στὸν κινηματογράφο καὶ δὲν βγαίνει ἔξω μὲ τὰ ἀγόρια. Τί ἔπρεπε νὰ τοῦ ἀπαντήση;

– Ἔπρεπε νὰ τοῦ πῆ: «Τέτοια ἐρώτηση οὔτε ὁ ἀδελφός μου μοῦ ἔκανε ποτὲ καὶ μοῦ τὴν κάνεις ἐσύ;».

– Μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες τὴν συνάντησε ἔξω ἀπὸ τὴν Σχολή της – αὐτὴ δὲν τὸν εἶχε δεῖ – καὶ τὴν ἔπιασε ἀπὸ τὸν ὦμο. Ἐκείνη τοῦ εἶπε μόνον ἕνα «γειά σου» καὶ μπῆκε ἀμέσως μέσα.

– Ὄχι, δὲν ἔκανε καλά! Σ᾿ αὐτὴν τὴν περίπτωση ἔπρεπε νὰ ἀντιδράση, γιατί, ἔτσι ὅπως φέρθηκε, μπορεῖ νὰ τοῦ ἔδωσε τὴν ἐντύπωση ὅτι δέχθηκε αὐτὴν τὴν ἐκδήλωσή του, ὁπότε ἐκεῖνος θὰ τὸ ξανακάνη. Ἡ ἡλικία στὴν ὁποία βρίσκεται τώρα εἶναι λίγο δύσκολη καὶ δὲν τὴν ὠφελεῖ νὰ κάνη συντροφιὰ μὲ ἀγόρια.

Οὔτε χρειάζεται νὰ μιλάη μαζί τους, τάχα γιὰ νὰ τὰ βοηθήση. Καὶ ἂν ἀποφασίση νὰ δημιουργήση οἰκογένεια, ὅταν γνωρίση ἕνα καλὸ παιδί, πρέπει νὰ τὸ πῆ στοὺς γονεῖς της. Αὐτοὶ θὰ ἐξετάσουν ἂν ἔχη τὶς προϋποθέσεις νὰ κάνουν μιὰ καλὴ οἰκογένεια. 

Ἀλλὰ τώρα ποὺ δὲν ἔχει ἀκόμη ἀποφασίσει ποιά ζωὴ θὰ ἀκολουθήση, δὲν τὴν βοηθάει νὰ μιλάη μὲ τὰ ἀγόρια, γιατὶ ζαλίζεται χωρὶς λόγο καὶ χάνει τὴν γαλήνη της. 

Ὅσα παιδιὰ ἀσχολοῦνται μὲ τέτοια εἶναι τὰ καημένα πολὺ ζαλισμένα καὶ συνέχεια ταραγμένα· δὲν ἔχουν γαλήνη. Τὸ πρόσωπό τους καὶ τὰ μάτια τους εἶναι ἀγριεμένα.

Ἡ ἕλξη τοῦ γυναικείου φύλου ἀπὸ τὸ ἀνδρικό, καὶ τὸ ἀντίθετο, ὑπάρχει στὴν φύση τοῦ ἀνθρώπου. Ἀλλὰ νὰ τῆς πῆς ὅτι τώρα δὲν εἶναι καιρὸς γι᾿ αὐτό. Νὰ κοιτάξη τὶς σπουδές της. 

Τὰ παιδιὰ ποὺ καλλιεργοῦν αὐτὴν τὴν ἕλξη ἀπὸ μικρά, γυρίζουν ἐκεῖ τὸ κουμπὶ πρὶν ἔρθη ἡ κατάλληλη ὥρα, καὶ ὕστερα, ὅταν ἔρθη ἐκείνη ἡ ὥρα, τὸ κουμπὶ εἶναι ἤδη γυρισμένο καὶ δὲν μποροῦν νὰ χαροῦν, γιατὶ ἔζησαν αὐτὴν τὴν χαρά, τότε ποὺ δὲν ἦταν κατάλληλος καιρός. 

Ἐνῶ, ὅσα παιδιὰ προσέχουν, χαίρονται περισσότερο, ὅταν ἔρθη ὁ κατάλληλος καιρός, καὶ μέχρι τότε ἔχουν πολλὴ γαλήνη. Βλέπεις, μερικὲς μητέρες ποὺ ἔχουν ζήσει ἁγνὰ πόσο εἰρηνικὲς εἶναι, παρόλο ποὺ ἔχουν ἕνα σωρὸ σκοτοῦρες;

Ἐγὼ πάντοτε τονίζω, ὁ νέος πρὶν ἀπὸ τὸν γάμο νὰ προσπαθῆ νὰ ζῆ, ὅσο πιὸ πνευματικὰ μπορεῖ, καὶ νὰ διατηρῆ τὴν ἁγνότητά του ἡ ὁποία τοῦ ἐξασφαλίζει τὴν διπλὴ ὑγεία. Ἡ πνευματικὴ ζωὴ εἶναι βασικὴ προϋπόθεση γιὰ ὁποιαδήποτε ζωὴ ἀκολουθήση κανείς. 

Ὁ κόσμος ἔχει γίνει σὰν ἕνα χωράφι μὲ σιτάρι ποὺ ἀρχίζει νὰ σταχυάζη καὶ μπαίνουν μέσα γουρούνια καὶ τὸ τσαλαπατοῦν. Καὶ τώρα φαίνονται ἀνακατεμένα χόρτα, λάσπες, στάχυα, καὶ ποῦ καὶ ποῦ, σὲ καμμιὰ ἄκρη, ὑπάρχει καὶ κανένα στάχυ ὄρθιο.

Ὅσο περισσότερη πνευματικὴ ἐργασία κάνει κανεὶς στὰ νεανικά του χρόνια, τόσο πιὸ εὔκολα θὰ εἶναι ὅλα ἀργότερα σὲ ὅποια ζωὴ κι ἂν διαλέξη. Ὅσο καλύτερα ὁπλισθῆ καὶ προετοιμασθῆ πρὶν ἀπὸ τὴν μάχη, τόσο πιὸ εὔκολα θὰ εἶναι στὸν πόλεμο, ὅταν θὰ πέφτουν γύρω του οἱ σφαῖρες ἢ θὰ βομβαρδίζουν. 

Ἕως ὅτου ἔρθη ὁ καιρὸς νὰ ἀποφασίση λ.χ. μιὰ κοπέλα ἂν θὰ γίνη μοναχὴ ἢ μιὰ καλὴ μητέρα, ἀπαραίτητη εἶναι ἡ ἁγνὴ ζωή. Γι᾿ αὐτὸ νὰ προσπαθήση, ὅσο μπορεῖ, νὰ προοδεύη στὰ μαθήματά της. Ὅταν προσέχη τὰ μάτια της καὶ τὰ αὐτιά της καὶ διώχνη τοὺς ἄσχημους λογισμούς, λιγώτερα θὰ ἔχη νὰ πετάξη ἀργότερα. 

Ἢ ἕνας νέος, ὅταν συναντάη μιὰ καλὴ κοπέλα, νὰ προσπαθῆ νὰ βάζη καλὸ λογισμό. Νὰ τὴν θεωρῆ σὰν ζωντανὴ εἰκόνα μιᾶς Ἁγίας. Ἤ, ἂν συναντήση μιὰ παραστρατημένη κοπέλα, νὰ τὴν δῆ σὰν ἀδελφή του καὶ νὰ λυπηθῆ γι᾿ αὐτήν, ὅπως θὰ λυπόταν γιὰ τὸ κατάντημα τῆς ἀδελφῆς του, γιατὶ ὅλοι εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Ἀδάμ.

– Σήμερα ὅμως, Γέροντα, στὰ πανεπιστήμια κ.λπ. ὑπάρχουν πολλοὶ πειρασμοὶ γιὰ ἕναν νέο.

– Νὰ συνδεθῆ μὲ πνευματικὰ παιδιά, γιὰ νὰ βοηθιέται καὶ νὰ κινῆται σὲ μιὰ πνευματικὴ ἀτμόσφαιρα. Ἂς μὴν κάνουμε τὰ πράγματα δυσκολώτερα ἀπὸ ὅ,τι εἶναι. 

Γνωρίζω πολλὰ παιδιὰ ποὺ πηγαίνουν στὸ πανεπιστήμιο καὶ ζοῦν ἁγνά, μὲ τὴν μικρὴ δική τους προσπάθεια καὶ μὲ τὴν μεγάλη βοήθεια τοῦ Θεοῦ.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου ΛΟΓΟΙ Δ' «Οἰκογενειακὴ ζωή» 

«Πᾶνος»