Ενῶ οἱ πρῶτες ὀκτὼ ὠδές εἶναι παρμένες
ἀπὸ βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἡ ἔνατη καὶ τελευταία ὠδή,
ποὺ εἶναι τῆς ἁγίας Παρθένου καὶ Θεοτόκου Μαρίας, εἶναι παρμένη ἀπὸ τὴν
Καινὴ Διαθήκη καὶ συγκεκριμένα ἀπὸ
τὸ πρῶτο κεφάλαιο τοῦ κατὰ Λουκᾶν
Εὐαγγελίου (στίχ. 46-55).
Στὴν Καινὴ Διαθήκη ἔχουμε τρεῖς ὠδές, οἱ ὁποῖες χρησιμοποιοῦνται καὶ
στὴ Λατρεία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας
ἤδη ἀπὸ τοὺς πρώτους αἰῶνες. Περιέχονται δὲ καὶ οἱ τρεῖς στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Λουκᾶ.