Oι τούρκοι έδωσαν το πράσινο φως για την δημιουργία κουρδικού κράτους για αυτό τρυπούν ανεμπόδιστα στην Κυπριακή ΑΟΖ; Αύριο που;

Πολλά είπαμε και γενήκαμε κουραστικοί, αλλά δεν θα γινόμασταν, αν καθημερινά δεν έζωναν την φίλτατη πατρίδα φίδια και δράκοντες όλων των ειδών έτοιμοι να την καταπιούν.

Ένα ψυχοπαθή τον παρακολουθείς μήπως κάνει ξαφνικά καμιά ζημιά, την στιγμή που κυκλοφορεί ελεύθερος. Το αυτό ισχύει με την εξωτερική πολιτική του γείτονα, όταν μάλιστα οι πρώην και νυν σύμμαχοι του (βλ. Δυτικοί και Ρώσοι) του έδωσαν εξιτήριο για να κάνει ότι θέλει στο ΑΙΓΑΙΟ και στην Αν. Μεσόγειο.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Παράδοξα πράγματα συμβαίνουν στις μέρες μας, η επικαιρότητα μας προθερμαίνει για οικονομική ανάπτυξη και για τυχόν επεισόδιο με την τουρκία εν όψει των παράνομων γεωτρήσεων της.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: «Οδοιπορικό στο μικρό Πάσχα του καλοκαιριού και οι κακοτοπιές του Οικουμενισμού»

Την εορτή της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου» το «Πάσχα του καλοκαιριού», μέσα στο «κατακαλόκαιρο», σε κάθε γωνιά της Ορθόδοξης Ελλάδος, τιμάται επἀξια, με τόση λαμπρότητα και λαϊκό παλμό, η Μητέρα του Κυρίου μας, που είναι και «Μάννα» όλου του κόσμου.

 Η ορθόδοξη ψυχή στρέφει τις αισθήσεις της με βαθειά κατάνυξη και παρακλητική διάθεση προς την Παναγία. Καθημερινά η βυθισμένη μέσα στο πένθος και την οδύνη, βα­ρυ­αλ­γού­σα ψυ­χή του πι­στού, ζη­τά πα­ρά­κλη­ση και πα­ρη­γο­ριά α­πό την Πα­να­γί­α. Σε αντίθεση με τον υμνολογικό τόνο της περιόδου των Χαιρετισμών, όπου κυριαρχεί η θρι­αμ­βι­κή δο­ξο­λό­γη­ση των α­πεί­ρων χα­ρί­των της «Μη­τρός του Θε­ού γε­νο­μέ­νης».

 Οι χριστιανοί επικαλούνται με δεήσεις και ικεσίες το όνομά της Θεοτόκου, για να λάβουν βοήθεια στους καιρούς των πειραμσμών , των πόνων και των θλίψεων, «Δέξαι παρακλήσεις αναξίων σων ικετών».

Μοναχός Αρτέμιος Γρηγοριάτης (1848 – 8 Αυγούστου 1941)

Γεννήθηκε στο Γεωργίτσι Λακωνίας το 1848. Προσήλθε στη μονή Γρηγορίου το 1878 κι εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός μετά διετία.

Διήλθε από πολλά διακονήματα της μονής με εργατικότητα, αυταπάρνηση και φιλοτιμία.

Δεν λησμονούσε καθημερινά το «δι’ ο εξήλθεν του κόσμου». Ποτέ του δεν κατέκρινε κανέναν. Αρκείτο στα ευτελέστερα των ενδυμάτων. Η κλίνη του τον φιλοξενούσε για ελάχιστες ώρες του ημερονυκτίου.

 Από ώρες πριν, καθήμενος στο σκαμνί του, φορώντας το ράσο και το κουκούλι του ανέμενε το πρώτο τάλαντο. Άλλοτε πάλι έμενε ώρες γονατιστός στο παρεκκλήσι της Αγίας Αναστασίας. 

Η ηθική και οικονομική κατάρρευση της Σουηδίας

Η κάποτε ομοιογενής, ουσιαστικά χωρίς εγκληματικότητα Σουηδία, στην οποία η κυβέρνηση φρόντιζε τους πολίτες της, με αποτέλεσμα να χαρακτηριζόταν από πολλούς ως «σκανδιναβικός παράδεισος», έχει μετατραπεί σε κόλαση.

 

Υπάρχουν γειτονιές στη Στοκχόλμη, όπου η αστυνομία δεν τολμά να εισέλθει – ενώ οι Σουηδοί τις αποφεύγουν με κάθε κόστος. Το Malmoe έχει ήδη χαθεί, αφού οι μεταναστευτικές συμμορίες κυριαρχούν στους δρόμους της πόλης.

«Τρικυμία» στα Στενά του Βοσπόρου: Οι Τούρκοι μιλούν για σχέδιο «αναπροσαρμογής της συνθήκης του Μοντρέ» – Εκτός ελέγχου η Άγκυρα

Απίστευτες καταστάσεις και καταιγιστικά γεγονότα θα δούμε όπως δείχνουν τα πράγματα το επόμενο διάστημα στην ευρύτερη περιοχή των Στενών των Δαρδανελίων, ή «Τουρκικών Στενών» σύμφωνα με Τούρκο υποναύαρχο ε.α. και μέλος κρατικού τουρκικού ινστιτούτου, από την σφοδρή ρήξη του βαθέως αμερικανικού κράτους και του Ερντογάν, στην οποία συμμετέχει και η Ρωσία, η οποία δεν επιθυμεί επουδενί να δει νατοϊκά πολεμικά πλοία στον Εύξεινο Πόντο. 

Διακύβευμα και κύρια επιδίωξη για την Άγκυρα, η αλλαγή της συνθήκης του Μοντρέ,ως μέτρο πίεσης στις ΗΠΑ λόγω των νυν αλά και των επερχόμενων, πιθανών, πάσης λογής κυρώσεων. 

Με τί αντιμήνσιο λειτουργούν όσοι διέκοψαν τη μνημόνευση του Μητροπολίτη τους;

Του Βασιλείου Π. Κερμενιώτη

 Το ιερό αντιμήνσιο είναι το καθαγιασμένο εκείνο ύφασμα που τοποθετείται επάνω στην Αγία Τράπεζα. Είναι εικονογραφημένο και αναπαριστά τον Επιτάφιο Θρήνο, δηλαδή τη σκηνή λίγο πριν τον ενταφιασμό του Χριστού. Φέρει επάνω του την υπογραφή και τη σφραγίδα του επισκόπου της κάθε μητρόπολης και χρησιμοποιείται σε κάθε Θεία Λειτουργία. Εύλογα, λοιπόν, κάποιοι ιερείς αναρωτιούνται: «Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν σήμερα κληρικοί πού διέκοψαν τη μνημόνευση του Μητροπολίτη τους; Με ποιο αντιμήνσιο λειτουργούν;»

Δέχεται ο Θεός τον διάβολο σε μετάνοια;

Η ακόλουθη διήγησις που προέρχεται μάλλον από κάποια λιγότερο γνωστή παραλλαγή της συστηματικής συλλογής του Γεροντικού* σκοπό έχει να διδάξη πόσο μεγάλη είναι η φι­λανθρωπία του Θεού και ότι κανένας αμαρτωλός δεν πρέπει να απελπίζεται, ακόμη κι αν νομίζη ότι έχει γίνει όμοιος στην αμαρτία με τον διάβολο.

***

Κάποιος άγιος γέρον­τας, μεγάλος και διο­ρατικός, έχοντας νική­σει και ξεπεράσει ό­λους τους πειρασμούς των δαιμόνων, είχε λά­βει το χάρισμα να βλέπη οφθαλμοφανώς το πώς επιδρούν στην ζωή των ανθρώπων οι άγγελοι και οι δαίμονες· πώς δηλ. ο καθέ­νας από την πλευρά του αγωνίζονται για την ψυχές των ανθρώπων. 

Ήταν δε τόσο μεγάλος και υψηλός στην αρετή, που τα ακάθαρτα πνεύματα τον υπολόγιζαν πολύ και συστέλλονταν μπροστά του. Πολλές φορές τα κορόιδευε και τα ύβριζε θυμίζον­τας τους την πτώσι τους από τους ουρα­νούς και την αιώνια κόλασι του πυρός που τα περιμένει. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Αἰμιλιανὸς ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Κυζίκου 

Ψυχὴς πολὺν θεὶς Αἰμιλιανὸς λόγον,
Τῆς σαρκος ἠλόγησεν ἄχρι καὶ τέλους.
Ὀγδόῃ Αἰμιλιανοῦ ὀστέα δέξατ' ἄρουρα.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θέλοντας νὰ τονίσει τὴν μεγάλη σημασία τῆς ὁμολογίας τῆς πίστης μας πρὸς τὸν Χριστό, εἶπε: «Ἔχοντες οὒν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας». Ἀφοῦ, δηλαδή, ἔχουμε μεγάλο Ἀρχιερέα, ποὺ ἔχει πλέον περάσει ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ μπῆκε στὴν αἰώνια κατάπαυση, ὅπου μᾶς περιμένει, ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἃς κρατᾶμε καλὰ τὴν ὁμολογία τῆς πίστης μας πρὸς Αὐτόν, τὸν Κύριο καὶ Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστό.

Ιερομόναχος Ευστάθιος Νεοσκητιώτης (1922 – 7 Αυγούστου 1981)

Ο κατά κόσμον Ευστάθιος Παπαγεωργίου του Γεωργίου γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Λευκωσίας Κύπρου το 1922. Οι φτωχοί γονείς του μικρό τον έστειλαν στη Λευκωσία να μάθει την τέχνη του ξυλουργού. Η αγάπη του για την Εκκλησία και ο τακτικός εκκλησιασμός του συγκίνησε αγαθούς κληρικούς και τον συνέδραμαν να σπουδάσει τη θεολογία στην Αθήνα.

Το 1949 εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος και το 1957 πρεσβύτερος. Αμέσως μετά αναλαμβάνει καίριες θέσεις στην Εκκλησία της Κύπρου. Το 1960 τοποθετείται αρχιερατικός επίτροπος Αμμόχωστου και πρόεδρος του εκεί εκκλησιαστικού δικαστηρίου. Δεν άργησαν να φανούν οι ποιμαντικές του ικανότητες και το κάλλος της ψυχής του. Οι θείες Λειτουργίες, τα κηρύγματα και οι εξομολογήσεις του φανέρωναν το ψυχικό του μεγαλείο. Επικαλούμενος λόγους υγείας αρνείτο επίμονα την ανάδειξή του σε επίσκοπο.

Ρακένδυτος αόρατος ΑΣΚΗΤΗΣ συναντά τον ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ στο ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ και του λέει: «Τέλος τα βασίλεια. Πόλεμοι… ανησυχίαι, σφαγαί, καταστροφαί. Κυρίαρχος ο φόβος»

Φώτο: δειλινό στην Αγία Μακεδονική Γη

Τέτοια ημέρα μεγάλης εορτής δεν θα μιλήσουμε για τις απειλές του τούρκου, δεν θα πούμε για τα χάλια μας, αλλά θα μιλήσουμε μέσω των λόγων και των εμπειριών ξακουστών αγίων μας, μήπως κάτι κρατήσουμε, μήπως σε κάτι ωφεληθούμε. Είναι ανάγκη, όσο προσπαθούν να κατεβάσουν την πολιτισμική νοητική αντίληψη μας, εμείς να επιμένουμε να την πάμε σε εκείνο το επίπεδο που πρέπει σε Ορθόδοξους βαπτισμένους και μυρωμένους χριστιανούς.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ο αόρατος πόλεμος μαίνεται, η γη ταρακουνιέται, οι παγκόσμιες οικονομικές δυνάμεις κλυδωνίζονται, οι στρατοί ετοιμάζονται για αιματηρή σύγκρουση, οι άνθρωποι συνεχίζουν να αμαρτάνουν ασύστολα.

Ιταλία: Ο Σαλβίνι «περνάει» πρόστιμα μέχρι και 1 εκατ. ευρώ σε όσους βοηθούν λαθροεισβολείς.

Ο ίδιος θα μπορεί να αποφασίζει απαγόρευση εισόδου για πλοία που μεταφέρουν μετανάστες, ενώ ο πλοίαρχός που θα παραβιάσει τον νόμο θα συλλαμβάνεται και το πλοίο θα κατάσχεται - Ο γραμματέας της Λέγκα του Βορρά ευχαρίστησε την Παρθένο, μετά την ψηφοφορία στην ιταλική Γερουσία.

Ο Ματέο Σαλβίνι εξασφάλισε με ψήφο εμπιστοσύνης της γερουσίας την έγκριση νέων μέτρων κατά της παράτυπης μετανάστευσης, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης.

Θα επιβάλλεται πρόστιμο μέχρι και ένα εκατομμύριο ευρώ στα πλοία των μη κυβερνητικών οργανώσεων και σε όσα άλλα σκάφη μπαίνουν χωρίς άδεια στα ιταλικά λιμάνια.

Μοναχός Αθανάσιος Κουτλουμουσιανός (1875 – 7 Αυγούστου 1945)

Ο κατά κόσμον Αστέριος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1875. Το 1900 ήλθε να μονάσει στη μονή Διονυσίου. Από τη μονή τον έστειλαν στο μετόχι τους τον Μονοξυλίτη, για να διάκονε! στα εκεί κτήματα των αμπελώνων και ελαιώνων.

Ο πατέρας του αντέδρασε για την απόφασή του να γίνει μοναχός και ήλθε δύο φορές στο Άγιον Όρος για να τον πάρει πίσω στον κόσμο, δίχως να τα καταφέρει. Δυστυχώς κατέφυγε στους Τούρκους και Εβραίους μάγους της Θεσσαλονίκης, για να τον βοηθήσουν με τις μαγείες τους να φέρουν πίσω το παιδί του.

Έτσι ο δόκιμος Αστέριος είχε συνεχή δαιμονικό πειρασμό. Πήγαινε ν’ ανάψει τα καντήλια και δεχόταν λιθοβολισμό. Αν έπαιρνε τον δρόμο για τον κόσμο, σταματούσε ο λιθοβολισμός, αν πήγαινε για το μετόχι, ξανάρχιζε. 

Η Μάχη των Θερμοπυλών! ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ... [7 Αυγούστου 480 π.Χ.] - ΒΙΝΤΕΟ

Ο βασιλιάς των Περσών, Ξέρξης που διαδέχτηκε τον πατέρα του Δαρείο, παρακινημένος από τον στρατηγό Μαρδόνιο και τον έκπτωτο βασιλιά της Σπάρτης, Δημάρατο, άρχισε να ετοιμάζει μια νέα εκστρατεία κατά της Ελλάδος.

Για τέσσερα χρόνια όλη η Ασία συγκλονίστηκε από τις στρατιωτικές προετοιμασίες του Ξέρξη!Χιλιάδες άνδρες στρατολογήθηκαν από τα διάφορα έθνη της περσικής αυτοκρατορίας.Κατασκευάστηκαν δύο σπουδαία τεχνικά έργα για να περάσει ο περσικός στρατός σύντομα και με ασφάλεια προς την Ελλάδα: μια πλωτή γέφυρα στο στενό του Ελλησπόντου και μια διώρυγα στον Άθω.Στάλθηκαν, επίσης, κήρυκες σε πόλεις της Ελλάδας για να βρουν συμμάχους στις επιχειρήσεις.

Ο Άγιος Λουκάς Κριμαίας για την Μεταμόρφωση του Σωτήρος

Η μεγάλη γιορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μάς δίνει την αφορμή να θυμηθούμε τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού:

«Ου πιστεύεις ότι εγώ εν τω πατρί και ο πατήρ εν εμοί εστι; τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, απ’ εμαυτού ου λαλώ· ο δε πατήρ ο εν εμοί μένων αυτός ποιεί τα έργα. Πιστεύετέ μοι ότι εγώ εν τω πατρί και ο πατήρ εν εμοί· ει δε μη, δια τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι» (Ιω. 14:10-11).

Μεγάλα και αμέτρητα ήταν τα θαύματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: με ένα μόνο λόγο του ανέστησε την κόρη του Ιαείρου, του αρχισυναγώγου, τον γιο της χήρας της Ναΐν, ακόμα και τον Λάζαρο, ο οποίος ήταν στον τάφο τέσσερεις ολόκληρες ημέρες.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Δομέτιος ὁ Μάρτυρας ὁ Πέρσης καὶ οἱ δυὸ μαθητές του

Ὑπὲρ τὰ πάντα σοι συναθλεῖν ἐκ λίθων,
Μύστας Πάτερ σούς, ἐξεπαίδευσας τάχα.
Σὺν δυσὶν ἑβδομάτῃ Δομέτιος ἐλεύσθη μύσταις.

 Ὁ Ὁσιομάρτυρας Δομέτιος ἦταν Πέρσης καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Διδάχθηκε τὴ χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ κάποιο χριστιανό, ποὺ ὀνομαζόταν Ἄβαρος. Ὅταν τὸ ἔμαθαν αὐτὸ οἱ ἄνθρωποι τοῦ σπιτιοῦ του, ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον του καὶ ὁ Δομέτιος ἀναγκάσθηκε νὰ τοὺς ἐγκαταλείψει.

Τρύφων μοναχός Καψαλιώτης (1892 - 1978)

Ο γενναίος αυτός αθλητής του Χριστού γεννήθηκε στη Ρουμανία το 1892. Το 1910 ήλθε στο Άγιον Όρος και κατευθύνθηκε στην περιώνυμη Καψάλα, στην υπακοή του ενάρετου Γέροντος Μιχαήλ, του οποίου η προσευχή θαυματουργούσε. Κατά κόσμον ονομαζόταν Θεόδωρος Γεωργίου του Βίκτωρος και της Ζέκκας. Στην κουρά ονομάσθηκε Τρύφων.

 

Ο μοναχός Τρύφων βγήκε από το Άγιον Όρος το 1917, όταν με την ευλογία του Γέροντός του πήγε στη Χαλκιδική, με σκοπό να εργασθεί σε αγιορείτικά μετόχια, εξ αιτίας της τότε μεγάλης πείνας, για να θρέψει τον Γέροντά του και τους γύρω φτωχούς ασκητές. Από τότε δεν ξαναβγήκε στον κόσμο, ο σεμνός, ταπεινός και ουράνιος αυτός μοναχός.

 

Ο Γέροντας Παΐσιος γράφει, όπως πάντα πολύ ωραία, περί αυτού: «Όλα του τα χρόνια τα έζησε ψηλά στην Καψάλα σαν πετεινό του Ουρανού. Το πρόσωπό του ήταν κατά κάποιο τρόπο εξαϋλωμένο και φωτεινό, και μόνο που τον έβλεπες, έπαιρνες πνευματική δύναμη. 

Η θεία Κοινωνία δίχως εξομολόγηση δεν ωφελεί - Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης

Μια δαιμονισμένη ομολογούσε: «Όταν ήμουν 13 χρονών, έβοσκα τα γελάδια σε μια ρεματιά και εκεί βλαστήμησα τον Χριστό και τον αντίχριστο και δαιμονίστηκα, μπήκε μέσα μου δαίμονας. 

Από τότε δεν είμαι καλά. Παντρεύτηκα και με πήγε ο άντρας μου στην Αγγλία, στην Γερμανία, σε όλους τους γιατρούς. Οι γιατροί δεν βρήκαν τίποτα. Δεν ξέρουν ότι έχω δαίμονα. Τώρα, με έφερε και σε σένα».

Τους είπα, «εξομολόγηση και θεία Κοινωνία» και φώναξε το δαιμόνιο: «Εσύ δεν τα λες καλά! Εκείνος ο άλλος ο παπάς (ένας άλλος Ιερέας εξ εγγάμων που είχαν πάει πρωτύτερα) τα λέει καλύτερα. Μόνο μεταλαβιά (θεία Κοινωνία), δεν χρειάζονται διαβάσματα (εξομολόγηση)».

Έμειναν στα χαρτιά οι «Πρέσπες»: Οργανώσεις & στον Καναδά βγάζουν χάρτες της «Μεγάλης Μακεδονίας» – «Η Ελλάδα ξεκινάει από την Λάρισα»

Πάει περίπατο η έτσι και αλλιώς επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών.

Σκοπιανοί σύλλογοι και οργανώσεις σε όλον τον κόσμο πλέον ξεφτιλίζουν το αφήγημα Τσίπρα.

Οι αλυτρωτικές διαθέσεις παραμένουν, η κλοπή της ιστορίας συνεχίζεται και κανείς δεν γνωρίζει ποιο θα είναι το επόμενο βήμα.

Για παράδειγμα τι θα γίνει με τα μακεδονικά προϊόντα και τα εμπορικά σήματα;

Από την αρχή που ξεκίνησε η συζήτηση για τη Συμφωνία των Πρεσπών ένα από τα κρίσιμα ζητήματα ήταν αυτό που αφορούσε τα εμπορικά σήματα που περιλαμβάνουν τον όρο Μακεδονία ή παράγωγά του.

Χαϊδάρι: Το ελληνικό πεζικό κυνηγά με την λόγχη τους Τούρκους ιππείς [6 Αυγούστου 1826]

Το 1826 η Ελληνική Επανάσταση παράπαιε. Στην Πελοπόννησο ο Ιμπραήμ, κυριολεκτικά, αλώνιζε, με τον Κολοκοτρώνη να προσπαθεί απεγνωσμένα να τον αναχαιτίσει. Στη Ρούμελη επίσης η κατάσταση ήταν τραγική. Το ηρωικό Μεσολόγγι είχε πέσει και ο Κιουταχής πολιορκούσε, πλέον, και την Αθήνα.

Την εκστρατεία κατά του Κιουταχή ανέλαβε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, αλλά σε αυτή αποφασίστηκε να συνδράμει και το Τακτικόν, υπό τον Γάλλο συνταγματάρχη Σαρλ Φαβιέ (Κάρολος Φαβιέρος). Ο Φαβιέρος ανέλαβε την εκστρατεία με το Α, το Β και το Γ Τάγμα Πεζικού, μια ίλη ιππέων που δεν διέθεταν άλογα (Λόχος Αποστολικός), ένα ν λόχο Φιλελλήνων δυνάμεως 70 ανδρών και έναν λόχο “Πυροβολιστών” με τέσσερα ελαφρά πυροβόλα.

«ΑΝ ΟΛΟΙ ΑΡΝΗΘΟΥΝΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΓΟΝΑΤΙΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΕΣΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΜΗ ΓΟΝΑΤΙΣΕΙΣ....

.....ΝΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥ Ο ΕΝΑΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΗΣ»

 Dimitrios Giouzelis

Διαβάζοντας τα λόγια του μακαριστού Επίσκοπου Αυγουστίνου Καντιώτου που ειπώθηκαν πριν σαράντα χρόνια, πως θα έρθει εποχή που θα ακουστεί ξανά η λέξη "διωγμός " εναντίον των πιστών Ορθοδόξων Χριστιανών, αναρωτιόμασταν πως θα μπορούσε αυτό άραγε να συμβεί στην εποχή μας!

Να λοιπόν που στο πρόσωπο του Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, ο οποίος είχε την ευλογία να μαθήτευσει πνευματικά δίπλα σε όλους τους μεγάλους μας σύγχρονους Αγίους, ο διάβολος με τα όργανα του ξεσηκώνει διωγμό και γενική επίθεση!

Ν᾽ ἀξιωθοῦμε τῆς δόξης Του! - π. Αὐγουστίνος Καντιώτης

«Θαβὼρ καὶ Ἑρμὼν ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται» (Ψαλμ. 88,13) Δεσποτικὴ ἑορτὴ σήμερα, ἀγαπητοί μου· ἑορτάζει ὁ δεσπότης Χριστός. Ἑορτάζου­με τὴ Μεταμόρφωσί του. Ποιό εἶνε τὸ ἱ­στο­ρι­κὸ τῆς ἑορτῆς αὐτῆς; Εἶνε ἕνα γεγονὸς ποὺ συν­έβη πρὸ τῆς σταυρώσεως.

Λίγες μέρες ἐνωρίτερα ὁ Κύριος ἄρχισε ν᾽ ἀναγγέλλῃ στοὺς μαθητάς του, ὅτι θ᾽ ἀνεβῇ στὰ Ἰερο­σό­λυμα, καὶ ἐκεῖ πρόκειται νὰ πάθῃ πολλὰ ἀ­πὸ τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς· θὰ τὸν συλ­λάβουν, θὰ τὸν θανατώσουν, καὶ τὴν τρί­τη ἡ­μέρα θ᾽ ἀναστηθῇ (βλ. Ματθ. 16,21). Μόλις τ᾽ ἄ­κουσαν οἱ μαθηταὶ ἀνατρίχιασαν. 

Ὥστε θὰ χάσουν τὸν Διδάσκαλό τους, ποὺ τὸν εἶχαν ἀ­κολουθήσει κάνοντας θυσία, καὶ θὰ θανατωθῇ λὲς καὶ εἶ­νε κάποιος κακοῦργος; Ἀντέδρασαν, ὁ Πέτρος μάλιστα πιὸ ζωηρά·

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

Θαβὼρ ὑπὲρ πᾶν γῆς ἐδοξάσθη μέρος,
Ἰδὸν Θεοῦ λάμψασαν ἐν δόξῃ φύσιν
Μορφὴν ἀνδρουμένην κατὰ ἕκτην Χριστὸς ἀμεῖψε.

Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο (βλέπε 29 Ιουνίου), τον Ιωάννη (βλέπε 26 Σεπτεμβρίου) και τον Ιάκωβο (βλέπε 30 Απριλίου) και ανέβηκε στό όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Eπήρε δε τρεις μόνους Aποστόλους, ως προκρίτους και υπερέχοντας. O μεν γαρ Πέτρος επροκρίθη, επειδή ηγάπα πολλά τον Xριστόν. O δε Iωάννης, επειδή ηγαπάτο από τον Xριστόν. O δε Iάκωβος, επειδή εδύνετο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Kύριος έπιεν».

Η χάρη της θαυματουργής Πορταΐτισσας

Το 1651 οι 365 μοναχοί της μονής των Ιβήρων δοκίμαζαν οικονομική στενότητα, γι’ αυτό ανέθεσαν στη Θεοτόκο την Πορταΐτισσα να μεριμνήσει για τη συντήρησή τους. Αμέσως η φιλόστοργη Μητέρα έτρεξε για εξεύρεση πόρων με το ακόλουθο χαριτωμένο θαύμα.

Εκείνη την περίοδο ήταν βαριά άρρωστη η κόρη του τσάρου της Ρωσίας Αλεξίου Μιχαήλοβιτς. Τα πόδια της ήταν παράλυτα και για τους γιατρούς αθεράπευτα.

Τη θλίψη της πριγκίπισσας και των βασιλέων γονέων της έρχεται τώρα να μεταβάλει σε χαρά η θαυματουργή Πορταΐτισσα. Παρουσιάζεται μια νύχτα στον ύπνο της, κι αφού της έδωσε θάρρος και υποσχέθηκε να τη θεραπεύσει της λέει:

– Να πεις στον πατέρα σου να φέρει από τη μονή των Ιβήρων την εικόνα μου την Πορταΐτισσα.

Η ορθόδοξη πίστη σε καιρούς ανελέητου διωγμού

του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας

Το ότι ζούμε σε μέρες σκοτεινές είναι βεβαίως γνωστό. Μέρες θριάμβου των πλανώντων και πλανωμένων, μέρες επικράτησης των πονηρευομένων, μέρες σύγχυσης και πνευματικής κατάρρευσης, μέρες μίσους και διώξεων για την Ορθοδοξία και τους αγωνιστές της, αλλά και μέρες φοβίας και παθητικότητας για μας τους υπόλοιπους, τους χλιαρούς και κατ’ όνομα Χριστιανούς. 

Ενώ όμως είναι πράγματι γνωστά όλα αυτά, ενώ έχεις συνηθίσει πλέον να τα λες και να τα γράφεις κι ενώ είσαι περίπου βέβαιος πως τίποτε δεν μπορεί πια να σε σοκάρει, υπάρχουν τελικά ακόμη πράγματα που μπορούν να σου προκαλέσουν αίσθηση. 

Γιατί υπάρχουν γεγονότα και εξελίξεις που κάνουν ιδιαίτερο κρότο. Κι έτσι σε συνταράζουν, σε φέρνουν ακόμη πιο κοντά και πιο επώδυνα στη άθλια πραγματικότητα, σού αποτινάσουν το οποιοδήποτε ίχνος εφησυχασμού έχει ενδεχομένως απομείνει μέσα σου. Ίσως να σε κάνουν και λίγο πιο σοφό εν τέλει.

Τι θα κάνει η νέα κυβέρνηση για την επιδρομική πολιτική εναντίον της ελληνικής γλώσσας;

Μέχρι τώρα οι προκάτοχοι της νέας υπουργού Παιδείας δεν ήταν σε θέση να κατανοήσουν ως εν πολλοίς αδαήμονες και ένθερμοι θιασώτες της αρπακτής γενικώς, το γεγονός ότι η γλώσσα ως ενδιάθετη ορμή και σκόπιμη έκφραση της ψυχικής μας ζωής, εξελίσσεται όπως η συνείδηση, όταν βέβαια καλλιεργείται.

Του Στέλιου Συρμόγλου

"Η ελληνική γλώσσα είναι η δυναμικότερη και συγχρόνως η πνευματικότερη. Είναι το σπίτι του Είναι", αναφέρει ένας βαθύς υπαρξιακός στοχαστής, ο Μ. Χάιντεγκερ. Κι εμείς την έχουμε εξοβελίσει, απογυμνώσει και απαξιώσει τελείως.