Ένας
από τους εγγονούς του Γέρο-Γεωργίου, ο Δημήτριος Μπογδάν Στρίμπου, μας
περιγράφει πολύ ωραία την προσωπικότητα του κατά σάρκα παππού του.
«Σας
δίνω κι εγώ μερικές πληροφορίες για τον Γέρο-Γεώργιο, τον οποίο θυμάμαι
αφότου ήμουν μικρό παιδί. Πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, ο Γέρο
Γεώργιος ερχόταν στο χωριό μας, το Σουγκάγκ, κάθε καλοκαίρι και έμενε
μαζί μας, μαζί με τους γονείς μου στο σπίτι μας επί ένα μήνα. Κοιμόταν
στο μπαλκόνι.
Απ’ όσα εγώ γνωρίζω, ουδέποτε πήγαινε στο σπίτι του, που
ήταν πλέον των τριών χιλιομέτρων μακριά από το χωριό μας. Την Κυριακή
έρχονταν σ’ αυτόν η γυναίκα του και τα παιδιά του και τους έδινε και
λίγα χρήματα. Διότι μας έλεγε ότι στη Μολδαβία που ζούσε, υπήρχαν πολλοί
πλούσιοι και του έδιναν χρήματα τα οποία μοίραζε στους φτωχούς.