Εἶναι ἀπορίας ἄξιον, τὸ ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμη καλοπροαίρετοι Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι πιστεύουν στὴν «Τουρκικὴ φιλία». Ἡ Τουρκία στὴν ἔννοια τῆς φιλίας δίδει διαφορετικὴ ἑρμηνεία, δηλ. ὅπου ὑπάρχει συμφέρον ἐκεῖ ὑπάρχει φιλία. Γι᾿ αὐτὸ δημιουργεῖ προϋποθέσεις ὥστε τὰ συμφέροντα τῶν ἰσχυρῶν νὰ συμπίπτουν μὲ τὰ δικά της. Γιὰ νὰ πετύχει αὐτὴν τὴν συνταγή, ἱστορικὰ πλέον τεκμηριωμένα, δὲν δίσταζε στὸ παρελθόν, δὲν διστάζει στὸ παρὸν καὶ νὰ εἶσθε βέβαιοι, δὲν θὰ διστάσει καὶ στὸ μέλλον νὰ πατήσει «ἐπὶ πτωμάτων» γιὰ νὰ πετύχει τοὺς ἐθνικούς, ἐπεκτατικοὺς καὶ ἐγκληματικοὺς στόχους της. Δὲν τὴν ἀπασχολεῖ τὸ βιοτικὸ ἐπίπεδο τοῦ λαοῦ της, οὔτε οἱ δημοκρατικὲς καὶ θρησκευτικὲς ἐλευθερίες στὴν Τουρκία. Ἐκεῖνο ποὺ τὴν ἐνδιαφέρει πρωτίστως νὰ ἔχει ἰσχυρὸ καὶ πολυάριθμο Στρατὸ γιὰ τὴν ἐτσιθελικὴ διεξαγωγὴ τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς καὶ ἰσχυρὴ ἀστυνόμευση στὸ ἐσωτερικὸ τῆς χώρας γιὰ εὐνόητους λόγους.
Ἡ Τουρκία γνωρίζει πολὺ καλά, μόνο ἔτσι θὰ πετύχει τοὺς ἐπεκτατικούς της στόχους, σὲ μία Εὐρώπη χωρὶς ἡγέτες καὶ μὲ ξύλινα πόδια, καὶ μιὰ Ἀμερική, ἡ ὁποία ἀγωνιωδῶς ἀναζητᾷ στηρίγματα στὴν Εὐρώπη καὶ τὴν Ἀσία, γιὰ νὰ ἐξασφαλίσει τὰ οἰκονομικὰ συμφέροντά της, στὶς ὡς ἄνω περιοχές.