Διάκριση είναι η ικανότητα της ψυχής να διακρίνει αλάθητα σε κάθε περίπτωση το καλό από το κακό, το θείο θέλημα από τη δαιμονική απάτη. Με τη διάκριση θα γνωρίσεις πότε και πώς πρέπει να πολεμάς τα πάθη, πότε να υποχωρείς, πώς να αντιμετωπίσεις νικηφόρα τις πανουργίες των δαιμόνων, πότε οι λογισμοί σου προέρχονται από τον Θεό και πότε από τους δαίμονες. Αυτή τη νοερή αίσθηση την αποκτούν μόνο όσοι έχουν καθαρή καρδιά και καθαρό σώμα, αμόλυντη συνείδηση και αμόλυντες αισθήσεις.
Στα μικρά παιδιά συνήθως εκδηλώνεται με την προσπάθεια ν’ αρπάζουν ό,τι μπορούν και να το κάνουν δικό τους, ενώ απ’ αυτά που παίρνουν δεν θέλουν να δώσουν τίποτα στα αδέλφια τους ή σε κάποιον άλλον.
Για να προφυλαχθούν τα παιδιά από το άθλιο αυτό πάθος πρέπει οι γονείς να τα ωθούν προς την γενναιοδωρία.
Αυτό θα επιτευχθεί όταν μαθαίνετε τα παιδιά σας να μοιράζονται με τους άλλους ό,τι έλαβαν, να δίνουν ελεημοσύνη στο ζητιάνο, να εξυπηρετούν το φτωχό κ.ο.κ.
Να διδάσκετε τα παιδιά σας να είναι γενναιόδωρα, όχι από έμφυτη συμπόνια, αλλά με την πεποίθηση ότι αυτό που δίνεται στο φτωχό ο Σωτήρας το λαμβάνει σαν να δίνεται στον Ίδιο. Να τα διδάσκετε με τα λόγια του Κυρίου: «Μακάριόν εστί μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν (Πραξ. κ’, 35). Ας συνηθίσει το χεράκι του να ευεργετεί, για να νιώσει πόση χαρά και αγαλλίαση αισθάνεται εκείνος που δίνει.
Η ανθρωπότης μπήκε, κατά τα φαινόμενα, σ’ έναν ατέρμονο κύκλο αλλεπαλλήλων εμβολιασμών. Μέχρι τώρα όμως μόνο ένα έχει πραγματοποιηθεί. Η μη ικανοποίηση των της ελίτ για το κατόρθωμά τους. Γι αυτούς δεν υπάρχει «μερική ικανοποίηση» ή «μερική επιτυχία». Γι αυτούς υπάρχει, επιτυχία ή αποτυχία. Αυτήν την στιγμή ευρίσκονται στην φάση της αποτυχίας, κάτι που τους καθιστά ακόμη πιο επικινδύνους. Αυτό διότι, αυτοί είναι οι πραγματικοί ηγέτες του κόσμου -και όχι οι κατά χώρες κυβερνώντες- και οι ίδιοι ησυχάζουν μόνο με τις επιτυχίες τους. Δεν είναι τόσο επικίνδυνοι αυτοί που διοικούν τις χώρες. Επικίνδυνοι είναι αυτοί που διοικούν αυτούς που διοικούν τις χώρες.
Πρόσεξα, και το σημείωσα για να το πω, αυτό που τόσες φορές έχουμε ψάλλει. Για το απολυτίκιό τους έχουμε πει πολλά. Ήθελα να αναφερθώ σ’ αυτό το σημείο που τονίστηκε εδώ στο ανάγνωσμα, ότι ο Θεός μπορούσε να επέμβει, ώστε να μην μπούνε στην κάμινο. Και εκείνο δεν θα ήταν θαύμα; Αφού η απόφασις του Ναβουχοδονόσορος ήταν να πεταχτούν στην κάμινο, και ο Προφήτης Δανιήλ να πεταχτεί στους λέοντες· ήδη εξεδόθη η απόφασις. Δεν θα ήταν μέγα θαύμα, την τελευταία στιγμή να μην αποφασιστεί, να ανακληθεί η απόφασις; Όμως εκεί! Τους άφησε να πέσουν μέσα στην σαράντα τόσους πήχεις καιομένη κάμινο. Έπρεπε να πέσουν μέσα!
O Dr Robert Malone, γνωστός και ως ένας εκ των πρωτοπόρων ερευνητών που οδήγησαν στην ανακάλυψη της τεχνολογίας του mRNA μίλησε για τον εμβολιασμό των παιδιών και εξήγησε τους κινδύνους των mRNA σκευασμάτων.
«Είμαι γιατρός και επιστήμονας, αλλά πάνω απ’ όλα είμαι πατέρας και παππούς», δηλώνει ο Dr Malone. «Έχω εμβολιαστεί για την Covid και γενικά είμαι υπέρ του εμβολιασμού. Έχω αφιερώσει ολόκληρη την καριέρα μου στην ανάπτυξη ασφαλών και αποτελεσματικών τρόπων πρόληψης και θεραπείας μολυσματικών ασθενειών».
«Το θέμα είναι το εξής: Πριν κάνετε εμβόλιο στο παιδί σας -μια απόφαση μη αναστρέψιμη- ήθελα να σας ενημερώσω για τα επιστημονικά δεδομένα σχετικά με αυτό το γενετικό εμβόλιο που βασίζεται στην τεχνολογία RNA, μια τεχνολογία που εγώ δημιούργησα», συνεχίζει και έπειτα δικαιολογεί τα λεγόμενά του ως εξής:
1. Ἡ διαφορὰ τῶν δύο Κυριακῶν πρὶν ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα
Τὴν περασμένη Κυριακή (12 Δεκεμβρίου), καὶ κάθε χρόνο δύο Κυριακὲς πρὶν ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα, ἡ Ἐκκλησία μας μὲ σοφία ἔχει ὁρίσει διὰ τῶν Ἁγίων Πατέρων νὰ ἐπιτελοῦμε τὴν μνήμη τῶν Ἁγίων Προπατόρων τοῦ Χριστοῦ. Πρὶν ἀπὸ τὸ Συναξάρι μάλιστα τῆς ἡμέρας ὁ ὑμνογράφος προτρέπει τοὺς κατὰ σάρκα προπάτορες τοῦ Χριστοῦ, ἰδιαίτερα τὸν πατριάρχη Ἀβραάμ, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἀρχίζει τὸ γενεαλογικό Του δένδρο, νὰ γεμίσουν ἀπὸ χαρὰ καὶ εὐχαρίστηση, διότι ἐγγίζει, πλησιάζει, ἡ Γέννηση τοῦ ἐξ αὐτῶν καταγομένου Σωτῆρος Χριστοῦ:
Δέξασθε χαρὰν οἱ πάλαι προπάτορες,
Βλέποντες ἐγγίζοντα Χριστὸν Μεσσίαν.
Γήθεο, Ἀβραάμ, ὅτι πρόπαππος Χριστοῦ ἐδείχθης.
Ο Θεός σαν παντογνώστης που είναι, δεν ξέρει τα ονόματά τους και τις ανάγκες τους;
Όμως αυτοί που μιλούν και σκέπτονται έτσι, ξεχνούν ότι την προσευχή δεν την κάνομε για ενημέρωση του Θεού. Φυσικά ο Θεός δεν έχει ανάγκη τέτοιας ενημερώσεως. Άλλη είναι η σημασία αυτής της προσευχής.
Προσευχόμεθα υπέρ των ζώντων και των μεταστάντων και τους μνημονεύουμε με τα ονόματά τους, για να δείξουμε, ότι τους αγαπάμε με όλη μας την καρδιά. Γιατί δεν είμαστε απλώς συγγενείς ή φίλοι ή γνωστοί, αλλά «αλλήλων μέλη».
