ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Άγιος Μάρκος ο Απόστολος και Ευαγγελιστής

 

Σύροντες εἰς γὴν Μᾶρκον οἱ μιαιφόνοι,
Πρὸς οὐρανοὺς πέμποντες αὐτὸν ἠγνόουν.
Εἰκάδι πέμπτῃ Μᾶρκον ἑνὶ χθονὶ ἄφρονες εἷλκον.

Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος ήταν ανεψιός του Αποστόλου Βαρνάβα και η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία. Η καταγωγή του ήταν μάλλον από την Κύπρο, αργότερα όμως εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα. Το ιουδαϊκό όνομα του ευαγγελιστού ήταν Ιωάννης. Μάρκος ήταν το Ρωμαϊκό του επώνυμο, που πήρε κατά τη συνήθεια που υπήρχε τότε. Και μ' αυτό έμεινε γνωστός στον χριστιανικό κόσμο.

Διακοπή μνημονεύσεως (ἀποτείχισις) τοῦ Μητροπολίτου Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων (π. Παῦλος Καλλίκας)

 

παπα-Παύλος Καλλίκας
Ιερέας Ι. Μητροπόλεως Κυθήρων και Αντικυθήρων,
σε Αποτείχιση (διακοπή μνημόνευσης) του Κυθήρων.

 

Αγαπητοί μου αναγνώστες,
ως τελευταίο όπλο και στην ΠΡΑΞΗ πρώτη γενναία αντίδραση κατά της εκκλησιαστικής κατάντιας, στην οποία έχει περιέλθει δεινώς η Ορθόδοξη πατρίδα μας, χρησιμοποίησα την Θεοπαράδοτη και Αγιοπαράδοτη Ιερά Αποτείχιση. Περίμενα στην «οικονομία» αρκετά χρόνια με καρτερία και υπομονή, αγωνιζόμενος δια δημοσίων και ενυπόγραφων άρθρων μου και λόγων μου.
 

Με την Χάρη του Θεού, ήρθε ο καιρός να περάσω από τα λόγια, στις πράξεις. Η ιερατική συνείδησή μου ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕ ΑΛΛΗ ΑΝΑΒΟΛΗ. Δεν μπορούσε να τα βολέψει άλλο. Θεωρώ μεγάλη υπόθεση την ΣΥΝΕΠΕΙΑ μεταξύ λόγων και πράξεων σε έναν άνθρωπο. Πόσω δε μάλλον σε θέματα Πίστεως. Σε αντίθετη περίπτωση (οπού δηλ. βασιλεύει η ασυνέπεια ή η της μοδός «οικονομία») διαπιστώνουμε ότι ο άνθρωπος καταντά γραφικός και ο αγώνας του κενός, ανερμάτιστος και αναποτελεσματικός. Μόνη «ελπίδα» του το αδιέξοδο. Τα αδιέξοδα.

Γέροντας Χαράλαμπος Διονυσιάτης

 

Ο πολυσέβαστος Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Διονυσίου, αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος, ήταν μία από τις μεγαλύτερες ασκητικές φυσιογνωμίες του Αγιορειτικού Μοναχισμού κατά τον εικοστό αιώνα. Πριν εκθέσουμε τις πολλές αρετές και τα ασκητικά παλαίσματα του εναρέτου αυτού ανδρός, καλό είναι να αρχίσουμε από την κατά σάρκα ζωή και καταγωγή του.

Γεννήθηκε στη Ρωσσία, αλλά σε ηλικία δέκα ετών ήλθε με τους γονείς του, Λεωνίδα και Δέσποινα, και τα τέσσερα άλλα αδέλφια του στην Ελλάδα. Εγκαταστάθηκαν στο χωριό Αρκαδικός του Νομού Δράμας, το οποίο απέχει από τη Δράμα μόλις 20 λεπτά.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Ἡ Ὁσία Ἐλισάβετ ἡ Θαυματουργός

Ἐλισάβετ, λιποῦσα γῆν, Θεοῦ Λόγε,

Καλὴ καλὸν βλέπει σε νύμφη νυμφίον.

Εἰκάδι καί γε τετάρτῃ ἀπῆρε πόλονδε Ἐλισαβέτεια.

Ἡ Ὁσία Ἐλισάβετ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἡράκλεια τῆς Θράκης καὶ ἔζησε τὸν 5ο αἰώνα μ.Χ. Οἱ γονεῖς της, Εὐνομιανὸς καὶ Εὐφημία, ἦταν ξακουστοὶ καὶ ὀνομαστοί, φημισμένοι γιὰ τὰ πλούτη τους καὶ περίφημοι γιὰ τὴν ἀρετή τους. Κατοικοῦσαν κοντὰ στὴν Ἡράκλεια, στὸν τόπο ποὺ ἀπὸ παλιὰ ὀνομαζόταν Θρακοκρήνη καὶ ἀργότερα Ἀβυδηνοί. Ζοῦσαν μὲ εὐσέβεια ἔχοντας ὡς πρότυπο τὸν Ἰώβ. Ποθώντας δὲ μὲ πάθος νὰ μιμηθοῦν τὴν φιλοξενία τοῦ Ἀβραάμ, ἁπλόχερα βοηθοῦσαν ὅλους, ὅσοι εἶχαν ἀνάγκες ὑλικές.

Οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν.

Θαυμαστές παρεμβάσεις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου σέ περιπτώσεις ἀπόπειρας αἱρετικῶν νά μολύνουν τήν Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός

  

Στίς ἡμέρες μας, ὁ ἀντίχριστος κάνει τήν δουλειά του μέ πρωτοφανή δόλο καί μάλιστα ἐντελῶς ἀνεπαίσθητα. Μᾶς ξεγελάει πανεύκολα μέ διάφορες προφάσεις καί ψευτοδικαιολογίες καί χωρίς νά τό καταλάβουμε, μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἄρνηση καί τήν  περιφρόνηση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας.

Ἡ σαγήνη καί ὁ «καθρέπτης» τοῦ ἀλλόκοτου ἱερατείου.

 

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Ὑπάρχει ἕνας καθρέπτης, ὁ ὁποῖος ἔχει τήν ἰδιότητα, χωρίς νά καταδεικνύει, νά ἀναδεικνύει ἀβιάστως τό ἀλλόκοτο ἱερατεῖο καί τή σαγήνη του, πού ἁπλώθηκε ἐντόνως, κυρίως τίς τελευταῖες δεκαετίες, στήν πατρίδα μας. Οἱ ἱεράρχες, καί γενικώτερα, οἱ ἱερωμένοι, ἄς καθρεπτισθοῦν σέ αὐτόν τόν ταπεινό καθρέπτη, πού βασίζεται στήν Ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, καί ἄς κάνουν τήν αὐτοκριτική τους. Ἀνήκουν στό ἀλλόκοτο ἱερατεῖο ἤ ὄχι;

Τό ἀλλόκοτο ἱερατεῖο θά ἐμφανίζονταν στόν καθρέπτη νά:

Σοφία Μπεκρῆ: «Θεοῦ γεώργιον»

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Μέσα στὸ φῶς τοῦ ἔαρος καὶ τῆς Ἀναστάσεως «ἀνέτειλε» καὶ ἡ «φωτοφόρος» ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Μεγαλομάρτυρος. Πράγματι, ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου συμβαδίζει πάντοτε μὲ τὴν Ἀνάσταση· γιὰ τὴν ἀκρίβεια οἱ δύο ἑορτὲς «συνεκλάμπουν». Γι’ αὐτὸ ὁ ὑμνογράφος στὸ ὄμορφο τροπάριο τοῦ Καθίσματος τοῦ Ὄρθρου μᾶς καλεῖ «ἅπαντες λαμπροφοροῦντες φαιδρῶς ἑορτάσωμεν».

Ὅλοι ἑπομένως οἱ φιλέορτοι χριστιανοὶ συμμετέχομε στὴν χαρὰ ἑνὸς ἀπὸ τοὺς πλέον ἀγαπημένους Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀλλὰ γιατί ὁ Ἅγιος τυχαίνει νὰ εἶναι ἰδιαίτερα λαοφιλής; Διότι ὁμολογουμένως συνεδύαζε στὸ πρόσωπό του τὶς μεγαλύτερες ἀρετὲς τοῦ βίου, τὴν νεότητα μὲ τὴν σταθερότητα, τὴν ἀξιωσύνη μὲ τὴν γενναιότητα, τὴν φιλοπτωχεία μὲ τὴν ἀλληλεγγύη.

Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης: (Ἀποσπάσματα ὁμιλίας κατά τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου Γεωργίου)

Σήμερα ὅταν λέμε μάρτυς, ἐννοοῦμε ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος βασανίσθηκε γιά τόν Χριστό. Ἀλλά ἡ ἀρχική σημασία τῆς λέξεως «μάρτυς» εἶναι ἄλλη. Μάρτυς εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δίνει μαρτυρία γιά κάτι. Καί οἱ ἅγιοι Μάρτυρες λέγονται μάρτυρες, διότι ἔδωσαν μαρτυρία, ἔδωσαν βεβαίωση, γιά κάτι πού προσωπικῶς εἶχαν γνωρίσει. Διότι ὁ μάρτυς καταθέτει γιά κάτι, γιά τό ὁποῖο προσωπικῶς ἔχει λάβει γνῶσι.

Μάρτυς τοῦ Θεοῦ Πατρός εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψις· «ὁ μάρτυς ὁ πιστός καί ἀληθινός», διότι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐμαρτύρησε περί τοῦ Πατρός. «Ἐκεῖνος ἐξηγήσατο», κατά τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος 

 

Ἐχθροὺς ὁ τέμνων Γεώργιος ἐν μάχαις,
Ἑκὼν παρ' ἐχθρῶν τέμνεται διὰ ξίφους.
Ἦρε Γεωργίου τρίτῃ εἰκάδι αὐχένα χαλκός.

Ο λαοφιλής Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς. Ο πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό όταν ο Γεώργιος ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα του τότε τον πήρε μαζί της στην πατρίδα της την Παλαιστίνη, όπου είχε και τα κτήματα της. Όταν έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι' αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμη και ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ.

Σοφία Μπεκρῆ: «Ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν μείνῃ …»

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

Ὁ Χριστός, ἡ ζωὴ καὶ ἡ ἀνάσταση ἡμῶν, «ἠγέρθη». Ἡ Ἀνάστασή Του μάλιστα συμπαρασύρει τὰ πάντα γύρω μας, «τὸν οὐρανό, τὴν γῆ καὶ τὰ καταχθόνια», τὰ ὁποῖα εἶναι ὅλα λουσμένα στὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ, πλημμυρισμένα στὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του.

            Ἡ κυριώτερη συνέπεια τῆς Ἀναστάσεως εἶναι ἀκριβῶς αὐτή: Ἐκεῖ ποὺ πρῶτα κυριαρχοῦσε ὁ θάνατος, ἡ θλίψη, ὁ πόνος καὶ ἡ ὀδύνη, τώρα πλέον κυριαρχεῖ ἡ ἀναστάσιμη χαρά, ἡ χαρὰ ἐκείνη ποὺ ἔχει ἀρχὴ ἀλλὰ δὲν ἔχει τέλος. Γι’ αὐτὸ ὁ Χριστὸς προεξαγγέλλει στοὺς μαθητές Του ὅτι, ὅταν θὰ τὸν ξαναδοῦν μετὰ ἀπὸ τὴν Ἀνάσταση, ἡ χαρά τους θὰ εἶναι «πληρωμένη», ὁλοκληρωμένη, καὶ κανεὶς πλέον δὲν θὰ μπορῆ νὰ τοὺς τὴν ἀφαιρέσῃ: «οὐδεὶς αἴρει ἀφ’ ὑμῶν» (Ἰωάν., ιστ’ 22).

Νεκτάριος Δαπέργολας: Η ΠΟΡΝΗ ΕΝ ΚΛΑΥΘΜΩ…

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

 

«Πόρνης ἐπεθύμει ὁ Θεός; Ναί, πόρνης· τῆς φύσεως τῆς ἡμετέρας λέγω…Καὶ ἄνθρωπος μέν, ἐὰν ἐπιθυμήσῃ πόρνης καταδικάζεται, Θεός δὲ πόρνης ἐπιθυμεῖ; Καὶ πάνυ. Πάλιν ἄνθρωπος ἐπιθυμεῖ πόρνης, ἵνα γένηται πόρνος· Θεὸς δὲ ἐπιθυμεῖ πόρνης, ἵνα τὴν πόρνην παρθένον ἐργάσηται…Ὁ τοσοῦτος καὶ τηλικοῦτος ἐπεθύμησε πόρνης; Καὶ τί; Ἵνα γένηται νυμφίος. Οὐ πέμπει πρὸς αὐτὴν οὐδένα τῶν δούλων, οὐ πέμπει ἀρχάγγελον, οὐ πέμπει τὰ Χερουβίμ, οὐ πέμπει τὰ Σεραφίμ· ἀλλ᾿ αὐτὸς παραγίνεται ὁ ἐρῶν…Ἐπειδὴ αὐτὴ οὐκ ἠδύνατο ἀναβῆναι ἄνω, αὐΤεμεις ὸς κατέβη κάτω. Πρὸς τὴν πόρνην ἔρχεται καὶ οὐκ αἰσχύνεται. Ἔρχεται πρὸς τὴν πόρνην καὶ γίνεται ἄνθρωπος…» (Ἅγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

   «Ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. Εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον…» (Κατά Ἰωάννην α΄ 10-12)

   «Εἶδα μέσα σ’ ἕνα βοῦρκο ἕναν ἄνθρωπο ποὺ πνιγόταν. Βούτηξα καὶ κατόρθωσα νὰ τὸν σύρω ἔξω, σχεδόν μισοπεθαμένο. Σιγά-σιγά συνῆλθε καὶ τότε γύρισε καὶ μὲ ἀγριοκοίταξε. “Γιατί μὲ ἔβγαλες;” ρώτησε. “Ἐγώ ἐκεῖ μέσα ζῶ”…» (Ἀντρέι Ταρκόφσκυ, «Νοσταλγία»)

     Πάσχα. Παρὰ τό τρομακτικό ταξίδι τῆς ἀνθρωπότητας στήν καρδιά τοῦ σκότους, πού ὅλο καί βαθαίνει γύρω μας, καί παρά τὰ μαῦρα σύννεφα ποὺ συσσωρεύονται πάνω καί ἀπὸ τὴν καθημαγμένη καί προδομένη πατρίδα, δύσκολο νὰ μιλήσεις σήμερα γιὰ πράγματα χοϊκὰ. Σήμερα ἕνας χαροποιὸς λυγμός, λυτήριος τῆς θλίψης, καταυγάζει τὰ σύμπαντα. Ἐπειδή ἐν τῇ σκοτίᾳ τὸ Φάος ἠγέρθη καὶ ἀρρήτως φαῖνον τὰ πᾶντα καινὰ ἐποίησεν. Ποιὸς νὰ φοβηθεῖ πιὰ τὴ Νύχτα; Τώρα ὁ Ἅδης ἐπικράνθη καὶ ἐνεπαίχθη. Γιατὶ πίστευε πὼς εἶναι κραταιὸς καὶ πανσθενὴς. Μὰ πλέον ἡ ἐξουσία του ἀποδείχτηκε φενάκη.

Ἅγιος Παΐσιος: Ὁ Ἀντίχριστος

 

Γέροντα, πέστε μας κάτι γιὰ τὸν Ἀντίχριστο.

  – Ἂς ποῦμε μιὰ φορὰ γιὰ τὸν Χριστό... Ὅσο μποροῦμε νὰ εἴμαστε κοντὰ στὸν Χριστό. Ἂν εἴμαστε μὲ τὸν Χριστό, τὸν Ἀντίχριστο θὰ φοβηθοῦμε; Μήπως τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα δὲν ὑπάρχει τώρα; Τὸ κακὸ οὕτως ἢ ἄλλως τὸ κάνει τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα. Καὶ ἂν γεννηθῆ καὶ ἕνα ἀντίχριστο τέρας καὶ κάνη μερικὰ μπανταλά, θὰ γελοιοποιηθῆ στὸ τέλος. Θὰ συμβοῦν ὅμως γεγονότα πολλά. Ἴσως προλάβετε νὰ ζήσετε καὶ ἐσεῖς πολλὰ ἀπὸ τὰ σημεῖα ποὺ γράφει ἡ Ἀποκάλυψη. Σιγὰ-σιγὰ ἀρκετὰ ἀρχίζουν νὰ βγαίνουν. Φωνάζω ὁ ταλαίπωρος πρὶν ἀπὸ πόσα χρόνια! Εἶναι φοβερή, ἐξωφρενικὴ ἡ κατάσταση! Ἡ παλαβομάρα ἔχει ξεπεράσει τὰ ὅρια. Ἦρθε ἡ ἀποστασία καὶ μένει τώρα νὰ ἔρθη «ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας»[1]. Θὰ γίνη τρελλοκομεῖο. Μέσα στὴν ἀναμπουμπούλα ποὺ θὰ ἐπικρατῆ, θὰ ξεσηκωθῆ κάθε κράτος νὰ κάνη ὅ,τι τοῦ λέει ὁ λογισμός. Ὁ Θεὸς νὰ βάλη τὸ χέρι Του, τὰ συμφέροντα τῶν μεγάλων νὰ εἶναι τέτοια, ποὺ νὰ μᾶς βοηθήσουν. Κάθε λίγο θὰ ἀκοῦμε κάτι καινούργιο. Θὰ βλέπουμε νὰ γίνωνται τὰ πιὸ ἀπίθανα, τὰ πιὸ παράλογα πράγματα. Μόνον ποὺ τὰ γεγονότα θὰ περνᾶνε τάκα-τάκα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Οἱ Ἅγιοι Ραφαὴλ, Νικόλαος καὶ Εἰρήνη οἱ Μάρτυρες

Ὡς φῶς ἡμῖν ὤφθησαν Ραφαὴλ μέγα

Ὁμοῦ καὶ Νικόλαος οἱ κεκρυμμένοι.

Εἰρήνη ἀθλήσασα σὺν τοῖς τοκεῦσι

Ἡμῖν ἤδη ἔγνωσται θαύμασι ξένοις.

Καρυῶν ἀθλήσαντες Μονῇ τῇ πάλαι

Τῆς ἄνω ἐπέβητε Μάρτυρες δόξῃς.

Οἱ Ἅγιοι Ραφαήλ ὁ Ἱερομάρτυρας, Νικόλαος ὁ Ὁσιομάρτυρας καὶ Εἰρήνη ἡ Παρθενομάρτυς, συγκαταλέγονται στὴ χορεία τῶν Νεοφανῶν Ἁγίων καὶ μάλιστα ἐκείνων ποὺ μαρτύρησαν σχεδὸν ἀμέσως μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σχετικὰ μὲ τὸν βίο τους γνωρίζουμε λίγα πράγματα. Οἱ πρῶτες πληροφορίες γιὰ τὴν ὕπαρξη τῶν Ἁγίων ἱστοροῦνται μὲ  θαυματουργικὸ καὶ ἀποκαλυπτικὸ τρόπο ἀπὸ τὸ ἔτος 1959. Ἀπὸ μία ἀνασκαφὴ ποὺ ἔγινε στὴ Θερμὴ τῆς Λέσβου, ἀνακαλύφθηκε ὁ τάφος ἑνὸς ἀγνώστου προσώπου, ποὺ ὅπως ἀποκαλύφθηκε σὲ συνεχὴ ὁράματα, ἀνῆκε στὸν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα Ραφαήλ, ὁ ὁποῖος μαρτύρησε μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Ὁσιομάρτυρα Νικόλαο καὶ τὴν Ἁγία Εἰρήνη. Ὁ τάφος καὶ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἀνακαλύφθηκε στὶς 13 Ἰουνίου 1960.

Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ καταγόταν ἀπὸ τοὺς Μύλους τῆς Ἰθάκης καὶ γεννήθηκε τὸ ἔτος 1410. Τὸ κοσμικό του ὄνομα ἦταν Γεώργιος Λάσκαρης ἢ Λασκαρίδης καὶ ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Διονύσιος. Πρὶν γίνει κληρικὸς εἶχε σταδιοδρομήσει στὸ βυζαντινὸ στρατὸ καὶ ἔφθασε μάλιστα σὲ μεγάλο βαθμό. Σὲ ἡλικία τριάντα πέντε ἐτῶν γνώρισε ἕνα ἀσκητικὸ καὶ σεβάσμιο γέροντα, τὸν Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος τὸν προσείλκυσε στὴν ἐν Χριστῷ ζωή. Κάποια Χριστούγεννα ὁ γέροντας κατέβηκε ἀπὸ τὸν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του, γιὰ νὰ ἐξομολογήσει καὶ νὰ κοινωνήσει τοὺς στρατιῶτες καὶ κήρυξε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Τότε ὁ ἀξιωματικὸς Γεώργιος, ὅταν ὁ γέροντας κατέβηκε πάλι τὰ Θεοφάνεια, ἀποχαιρέτισε τοὺς στρατιῶτες καὶ τὸν ἀκολούθησε.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Η Ανάσταση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου το 1945

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης 

 

Κάθε Θεία Λειτουργία της Ανάστασης είναι ξεχωριστή, ωστόσο αυτή που έγινε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου είναι μοναδική. Το κολαστήριο που δημιούργησαν οι δολοφόνοι των λαών και των πολιτισμών Γερμανοί Ναζί στο Νταχάου, λίγο έξω από το Μόναχο, δέχθηκε τους πρώτους κρατούμενους- πολιτικούς αντιπάλους και έθνη που ήταν ενάντια στα σχέδια του αιμοσταγούς δολοφόνου  Αδόλφου Χίτλερ το 1933 και μέχρι το 1945,  πάνω από 200.000 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν  και βασανίστηκαν εκεί.

Αμέτρητοι άνθρωποι πέθαναν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, ενώ εκατοντάδες αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν στα πειράματα των Ναζί που διεξάγονταν από τον επιστημονικά υπεύθυνο του οργανωμένου εγκλήματος Σίγκμουντ Ράσερ.

Σάββας Ἠλιάδης: Κατήφορος ἀνυπόφορος (Βίντεο)

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης 

 

Ἔνιοι ἱεράρχες, λέγε δεσποτᾶδες, συμπορευόμενοι μετὰ τῶν ἀντιχρίστων κυβερνώντων, οἱ ὁποῖοι ἐδίωξαν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ προέβησαν σὲ ψήφιση νόμων ἀσεβῶν, ἔχοντες δὲ γνώση περὶ τοῦ ἀκατηχήτου τῆς μάζας, ἀλλοιώνουν τεχνηέντως τὶς λατρευτικὲς ἀκολουθίες, ἀποκόπτοντας καὶ περιορίζοντας τὸν χρόνο τους καὶ ἀντικαθιστῶντας τὴν ἁγία ὑμνολογία μὲ σκηνοθεσίες θεατρικές, ἐντὸς τοῦ ναοῦ, κατὰ τὴν προσφιλῆ συνήθεια τῶν αἱρέσεων. 

 

Μοναχός του Αγίου Τάφου απαντά στο BN για τον σάλο που προκλήθηκε με το Άγιο Φως

 

Το BN όλα αυτά τα χρόνια έχει αποδείξει, πως σέβεται και ασπάζεται την Ορθοδοξία και περιβάλλει με αγνή αγάπη τους πιστούς.
Σε καμία περίπτωση το άρθρο - Συγκάλυψη αιώνων! - Δεν είναι το «θαύμα των θαυμάτων», αλλά «ιερή απάτη» - Μυστικές συνομιλίες αποκαλύπτουν την αλήθεια για το Άγιο Φως – δεν είχε σκοπό να προσβάλει την ορθόδοξη χριστιανική πίστη.
Τουναντίον το BN σε δύσκολες χρονικές περιόδους για την Ορθοδοξία, όπως το 2020 -2021 με τους περιορισμούς που ήλθε αντιμέτωπη η εκκλησία κατά την περίοδο του Covid, τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του δικαιώματος των πιστών να ασκήσουν την ελεύθερη βούλησή τους με τρόπους που οικοδομούν την πίστη τους στον Χριστό.
Όμως το BN πιστεύει και στην ελευθεροτυπία και έχει ως δημοσιογραφικό δόγμα ότι όλα πρέπει να δημοσιοποιούνται.
Και στο πλαίσιο αυτό δημοσίευσε το εν λόγω άρθρο.
Και στο πλαίσιο αυτό επίσης παραθέτει αυτούσια την απαντητική επιστολή του Μοναχού του Αγίου Τάφου Σεραφείμ (Ζήσης) στο συγκεκριμένο άρθρο, η οποία είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα:

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

 

Οἱ Ἅγιοι Ἰανουάριος, Πρόκλος, Σῶσσος, Φαῦστος, Δησιδέριος, Ἀκούτιος καὶ Εὐτύχιος οἱ Μάρτυρες

Eις τον Iαννουάριον.

Τὸν Ἰανουάριον ἄνδρα γεννάδαν

Ἀπρίλιος μὴν εἶδεν ἐκτετμημένον.

Eις τον Πρόκουλον, Σώσσον και Φαίστον.

Σὺν τῷ Προκούλῳ Σῶσσον, ἀλλὰ καὶ Φαῦστον,

Πρὸ κουλεοῦ κύψαντας ἔκτεινε ξίφος.

Eις τον Δισιδέριον.

Δισιδέριος τὴν δέριν δοὺς τῷ ξίφει,

Τομὴν ὑπέστη, καὶ παρέστη Κυρίῳ.

 

Eις τον Aκούτιον και Eυτύχιον.

Φωνῆς ἀκουτίσθητι τῆς, Ἀκουτίου,

Λέγοντος· Εὐτύχιε, συντμήθητί μοι,

Ἰανουαρίοιο κάρην τάμον εἰκάδι πρώτῃ.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Χριστός Ανέστη!!! – Η Ανάσταση του Χριστού μας χάρισε το πιο εκπληκτικό νόημα στη ζωή μας!

 

Όλες οι κοσμικές χαρές το πολύ - πολύ φτάνουν ως τον θάνατο - Η χαρά της Ανάστασης τον καταπάτησε και επεκτείνεται στο άπειρο της αιωνιότητας!

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος!

Αξιωθήκαμε για ακόμη μια φορά να χαρούμε την «Εορτών Εορτή και Πανήγυρη Πανηγύρεων». Να νιώσουμε στις ψυχές μας να διαλύονται τα σκοτάδια του θανάτου. Να χάνονται οι φόβοι σαν ατμοί που εξαφανίζει το πυρφόρο φως της Αναστάσεως. Να νιώσουμε αυτή τη γλυκιά παρηγοριά της μεγάλης νίκης που μας εξασφάλισε ο Θεός. Να ενωθούν οι ψυχές μας με τις γιορτινές καμπάνες. Να γίνουν οι λογισμοί μας λαμπάδες αναμμένες που σηκώνονται ψηλά προς τον Παντοκράτορα και φωνάζουν «επικράνθη ο Άδης»!

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ [:Ιω. 1,1-18] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ Υπομνηματισμός στα εδάφια Ιω. 1,1-5:

 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ[:Ιω.1,1-18]      

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ                      

            Υπομνηματισμός στα εδάφια Ιω.1,1-5:   

    «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.  Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. Πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν».

       1. Είναι περιττό μεν, λοιπόν, να σας κάνω παραίνεση για την ακρόαση με προσοχή, αφού τόσο γρήγορα εφαρμόσατε την παραίνεση στην πράξη. Διότι και η συρροή σας και η ακούραστη στάση σας και το ότι συνωθώντας ο ένας τον άλλον, βιάζεστε να καταλάβετε τον ενδότερο χώρο, από όπου η φωνή μου θα ακούγεται καλύτερα από σας, και το ότι δεν θελήσατε να αναχωρήσετε, αν και πιέζεστε μέχρι να διαλυθεί αυτό το πνευματικό θέατρο, και οι κρότοι και οι θόρυβοι και τα άλλα παρόμοια, αποτελούν απόδειξη της θερμότητας της ψυχής και της διάθεσής σας για ακρόαση. Γι'αυτό και είναι περιττό να σας προτρέψω προς αυτό. Είναι, όμως, αναγκαίο να σας πω και να σας παρακαλέσω να διατηρήσετε αυτήν την προθυμία και να μην την επιδεικνύετε μόνο εδώ, αλλά και όταν επιστρέψετε στα σπίτια σας και να μιλήσει για αυτά ο άνδρας στη γυναίκα του και ο πατέρας στον γιο του. Και εκείνος μεν να τους λέγει τα δικά του, να απαιτεί, όμως, από εκείνους να του λέγουν τα δικά τους.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Τοῦ Ἀγίου Πάσχα) 20 Ἀπριλίου 2025

 

Εὐαγγέλιον

 

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Α´ 1 - 17

¹ Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. ² Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. ³ πάντα δι’ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἕν ὃ γέγονεν. ⁴ ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. ⁵ καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. ⁶ Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης· ⁷ οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν, ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι’ αὐτοῦ. ⁸ οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ’ ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. ⁹ Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον, ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. ¹⁰ ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. ¹¹ εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. ¹² ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ¹³ οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς, ἀλλ’ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν. ¹⁴ Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας. ¹⁵ Ἰωάννης μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ κέκραγεν λέγων· Οὗτος ἦν ὃν εἶπον, Ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. ¹⁶ Καὶ ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν, καὶ χάριν ἀντὶ χάριτος· ¹⁷ ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ

 

Χριστὸς κατελθὼν πρὸς πύλην ᾍδου μόνος
Λαβὼν ἀνῆλθε πολλὰ τῆς νίκης σκῦλα.

Οι γυναίκες οι οποίες παραβρέθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής, στον ενταφιασμό του Κυρίου, δηλαδή η Μαρία η Μαγδαληνή και οι υπόλοιπες, όταν επέστρεψαν από το Γολγοθά στην πόλη, ετοίμασαν αρώματα και μύρα για να αλείψουν το σώμα του Ιησού· και την επομένη μέρα απείχαν από κάθε δραστηριότητα λόγω της αργίας του Σαββάτου. Κατά το βαθύ όρθρο, όμως, της Κυριακής, η οποία ονομάζεται από τους Ευαγγελιστές «πρώτη Σαββάτου» και «μια Σαββάτων», δηλαδή πρώτη μέρα της εβδομάδος, μετά από τριάντα έξι σχεδόν ώρες από τη νέκρωση του ζωοδότη Λυτρωτή, έρχονται με νεκρώσιμα αρώματα στον τάφο. Και ενώ σκέπτονταν τη δυσκολία της αποκυλίσεως του λίθου από την είσοδο του τάφου γίνεται σεισμός φοβερός· και Άγγελος με αστραπηφόρα όψη και χιονόφωτη στολή, αφού αποκύλισε το λίθο και κάθισε πάνω σ’ αυτόν, έκανε τους φύλακες να τρομάξουν και τους έτρεψε σε φυγή. Οι γυναίκες, στο μεταξύ, αφού μπήκαν στον τάφο και δε βρήκαν το σώμα του Ιησού, βλέπουν δυο Αγγέλους λευκοφορεμένους, με αντρική μορφή, οι οποίοι αφού τους φανέρωσαν την ανάσταση του Σωτήρα, τις στέλνουν για να αναγγείλουν στους μαθητές την χαρούμενη είδηση. Σε μικρό χρονικό διάστημα φθάνουν στον τάφο ο Πέτρος με τον Ιωάννη, αφού έμαθαν τι έγινε από τη Μαρία τη Μαγδαληνή, όπως ήδη ειπώθηκε, αλλά μπαίνοντας μέσα βρίσκουν μόνο τα σάβανα. Γι’ αυτό ανέρχονται όλοι στη πόλη με χαρά, κήρυκες της ανάστασης του Χριστού, τον οποίον και είδαν πραγματικά ζωντανό πέντε φορές κατά τη σημερινή γιορτή.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἡ «περί ἰκανοποιήσεως τῆς Θείας Δικαιοσύνης»πλάνη

(Κακοδοξία, ἡ ὁποία στρεβλώνει πλήρως τὸ μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας)

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ
 

Τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα, τὴν ἱερότερη αὐτὴ ἑορτολογικὴ περίοδο τῆς Ἐκκλησίας μας συνοδοιποροῦμε, μὲ τὴ χάρη του δι᾿ ἡμᾶς Παθόντα, Θανόντα, Ταφέντα καὶ Ἀναστάντα Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, πρὸς τὸν Γολγοθᾶ καὶ τὸ κενὸ Μνημεῖο, νὰ προσκυνήσουμε τὰ Σεπτὰ Παθήματά Του, νὰ βιώσουμε τὶς ἀστείρευτες σωτήριες δωρεές, ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ αὐτὰ καὶ νὰ πανηγυρίσουμε τὴν ἐκ τῶν νεκρῶν λαμπροφόρο Ἀνάστασή Του. Τὸ κατανυκτικὸ κλίμα αὐτῶν τῶν ἁγίων ἡμερῶν μᾶς δίνει τὸ ἔναυσμα νὰ ἀναλογιστοῦμε τὸ ἀνυπολόγιστο μέγεθος τῆς θείας δωρεᾶς, ἡ ὁποία ἀπορρέει ἀπὸ τὸ ἀπολυτρωτικὸ Πάθος, τὴν σταυρικὴ θυσία, τοῦ Σωτῆρα μας Χριστοῦ, καθότι, σύμφωνα μὲ τὸν ἱερὸ ὑμνογράφο: «Τῷ πάθει σου Χριστὲ παθῶν ἠλευθερώθημεν καὶ τῇ ἀναστάσει σου ἐκ φθορᾶς ἐλυτρώθημεν»[1].

Δημήτρης Δασκαλάκης: Η αφή του Αγίου Φωτός: Ένα διαρκές θαύμα

 

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

 

Στις μέρες μας, οι σκοτεινές δυνάμεις του Διεθνούς Σιωνισμού διεξάγουν με ιδιαίτερη ένταση έναν ύπουλο πνευματικό πόλεμο, τον οποίον δεν στρέφουν ευθέως κατά της Ορθόδοξης Πίστης, αλλά κατευθύνουν με ιδιαίτερη μαεστρία τα δηλητηριώδη βέλη του εναντίον της δισχιλιετούς Εκκλησιαστικής παραδόσεως, που διαφυλάσσει την ιερά παρακαταθήκη της βιωματικής σχέσης και εμπειρίας των πιστών ανθρώπων με τον Θεό. Επιδιώκουν δηλαδή –διά της πλαγίας οδού– να πλήξουν τα Ιερά και Πανάγια πρόσωπα της Χριστιανικής θρησκείας, μολύνοντας τις ψυχές των ανθρώπων με τον ιό της αμφιβολίας και της ολιγοπιστίας.

Τις τελευταίες δεκαετίες, ορισμένοι κύκλοι απεργάζονται συστηματικά την αποϊεροποίηση και τον αφελληνισμό των Ελλήνων πολιτών, επιχειρώντας με ιδιαίτερη επιμονή και μεθοδικότητα –υπό το πρόσχημα είτε της επιστημονικής έρευνας, είτε της καλλιτεχνικής δημιουργίας– να κατεδαφίσουν κάθε μακραίωνη εθνική και θρησκευτική παράδοση, προκειμένου να περιέλθει σε λήθη, αφάνεια και λησμονιά το ελληνορθόδοξο εμπειρικό βίωμα.

Νώντας Σκοπετέας: Ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γῆς...

 

 

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

"...Καὶ τὴν ὥρα ποὺ ὁ Ἀδὰμ ἔλεγε αὐτὰ πρὸς τοὺς συγκαταδίκους του, εἰσέρχεται ὁ Κύριος, κρατῶντας τὸ νικηφόρο ὅπλο τοῦ Σταυροῦ. Μόλις τὸν ἀντίκρυσε ὁ Ἀδάμ, χτύπησε τὸ στῆθος ἀπὸ τὴν χαρούμενη ἔκπληξι καὶ φώναξε πρὸς ὅλους τοὺς ἐπὶ αἰῶνες κεκοιμημένους: «Ὁ Κύριός μου ἂς εἶναι μαζὶ μὲ ὅλους»! Καὶ ὁ Χριστὸς ἀπάντησε στὸν Ἀδάμ: «Καὶ μετὰ τοῦ πνεύματός σου».

Σοφία Μπεκρῆ: «Ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωὴν»

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

«Ἄφραστον θαῦμα! …ἐν τάφῳ νεκρὸς ἄπνους κατατίθεται εἰς σωτηρίαν ἡμῶν τῶν μελωδούντων» (Καταβασία ζ’ ὠδῆς τοῦ Κανόνος), ἀκούσαμε στὸν Ὄρθρο τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, ποὺ ψάλλεται τὴν Παρασκευὴ τὸ ἑσπέρας. Καὶ στὴν ἀσματικὴ ἀκολουθία τῶν Ἐγκωμίων, τὴν λυρικώτερη στὴν ἐκκλησιαστική μας ὑμνολογία, ψάλαμε «ὕπνωσας μικρὸν καὶ ἐζώωσας τοὺς τεθνεῶτας καὶ ἐξαναστὰς ἐξανέστησας τοὺς ὑπνοῦντας ἐξ αἰῶνος, Ἀγαθέ» (Στάσις β’).

Τάφος, νεκρός-ἄπνους, ὕπνωση καὶ ἀνάσταση. Πῶς συμβιβάζονται ὁ τάφος καὶ ἡ ἄπνοια μὲ τὴν ζωοποίηση καὶ τὴν ἀνάσταση; Ἂς μὴν σπεύσῃ νὰ βγάλῃ κάποιος εὔκολα τὸ συμπέρασμα ὅτι πρόκειται γιὰ ἁπλῆ ποιητικὴ σύλληψη καὶ γιὰ λογοτεχνικὰ σχήματα. Ἔχει καὶ ἡ Ἐκκλησία τοὺς τρόπους της, ὅπως καὶ ἡ ποίηση τοὺς δικούς της.