ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

 Κυριακή του Θωμά

 

Εἰ νηδύος κλείς, ἢ τάφου μὴ κωλύει,
Σὴν Σῶτερ ὁρμήν, κλεὶς θυρῶν πῶς κωλύσει;

Ο Απόστολος Θωμάς απουσίαζε όταν ο Χριστός, μετά την Ανάστασή Του, επισκέφθηκε τους Μαθητές Του στο υπερώον όπου ήταν συνηγμένοι. Όταν πληροφορήθηκε τα σχετικά με την επίσκεψη του Χριστού, ζήτησε να Τον δη και να ψηλαφίση τις πληγές του Σταυρού στα χέρια και την πλευρά Του. Ο Χριστός όταν επισκέφθηκε και πάλι τους Μαθητές Του μετά από οκτώ ημέρες, κάλεσε τον Απόστολο Θωμά να ψηλαφήση τα σημάδια των πληγών στο Σώμα Του. Τότε ο Απόστολος Θωμάς Τον ανεγνώρισε και Τον ομολόγησε Κύριο και Θεό του. Τον ανεγνώρισε από τις πληγές του Σταυρού, οι οποίες αποτελούν σημάδι της αγάπης Του, αλλά και της δυνάμεώς Του. Την ομολογία του Θωμά οι άγιοι Πατέρες την ονομάζουν σωτήριο. Και πραγματικά οδηγεί στην σωτηρία όλους εκείνους που την απευθύνουν στον Χριστό εκζητώντας ταπεινά το έλεός Του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ [:Ιω. 20,20-29] Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΑΠΙΣΤΙΑΣ» [8-5-1994] (Β297)

 

  ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ[:Ιω.20,20-29]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

                       «ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΑΠΙΣΤΙΑΣ»

                                [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 8-5-1994] 

(Β297)

          Μία από τις εμφανίσεις του Αναστάντος Ιησού, αγαπητοί μου, είναι και αυτή, παρόντος του Θωμά· που έλαβε χώραν οκτώ ημέρες μετά την Ανάστασιν του Κυρίου μας. Σημειώνει ο ιερός Ευαγγελιστής: «Μεθ᾿ ἡμέρας ὀκτὼ -εννοείται συμπεριλαμβανομένων των δύο Κυριακών, έτσι γίνεται η αρίθμησις, έξι ενδιάμεσες και δύο Κυριακές, οκτώ- πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς μετ᾿ αὐτῶν».

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: «Γνώρισε τόν Δημιουργό σου, ἀγαπητέ ἀδελφέ».

 

Μοῦ γράφεις ὅτι ἐν τέλει πρέπει νά ὑπάρχει «κάτι». Διάβασες, λές, ἕνα βιβλίο ἑνός μεγάλου ἀστρονόμου περί ἀστέρων καί ὑπέπεσε στήν ἀντίληψή σου ὁ ἰσχυρισμός αὐτοῦ τοῦ λαμπροῦ ἐπιστήμονα: «Χωρίς τόν Θεό τίποτα στόν κόσμο δέν μπορεῖ νά κατανοηθεῖ οὔτε νά ἐξηγηθεῖ». Ἐξ αὐτοῦ ὁδηγήθηκες στό συμπέρασμα ὅτι «κάτι» ὑπάρχει.

Ἁπλά πές ὑπάρχει Θεός καί νά εἶσαι χαρούμενος. Ἔτσι μιλοῦν πολλοί μορφωμένοι ἄνθρωποι: Ὑπάρχει «κάτι»! Ἀλλά ἐάν μείνεις ὡς τό τέλος τῆς ζωῆς σου σ’ αὐτήν τήν ἔκφραση, ὅλη σου ἡ ζωή θά εἶναι ἕνα τίποτα.

Σάββας Ἠλιάδης: Ὁ ἄνθρωπος στὶς κακές του πράξεις ζητᾶ πάντα τοῦ νά 'χει καὶ συνένοχο

 

Εὐγενίου Βούλγαρη: «ΑΔΟΛΕΣΧΙΑ ΦΙΛΟΘΕΟΣ» (Ἀπόδοση: Θ. Σπεράντσα)

 

Δὲν ξέρω γιατί πάντα σχεδὸν ὁ ἄνθρωπος θέλει νά ᾿χει στὶς κακές του πράξεις καὶ κάποιον ἄλλον σύντροφο καὶ συνένοχο; Καὶ μόνο σ᾿ ἐκεῖνες τὶς ἐνέργειες ποὺ ἡ συμμετοχὴ κι ἑνὸς τρίτου κάνει τὸν ἄλλο ἢ νὰ στερηθῇ αὐτὸ ποὺ λαχταρᾶ ἢ καὶ νὰ τὸ χαρῇ λιγότερο καὶ πιὸ περιορισμένα εἴτε καὶ γιατί κάθε συνεργασία εἶναι ἀδύνατη ἢ ἔχει σὰν ἄμεση συνέπειά της νὰ λιγοστέψῃ τὸ δικό του κέρδος, σ᾿ αὐτὲς μονάχα ἐπιδιώκει ὁ ἄνθρωπος νά ᾿ναι μόνος του.
 

Ὁ φιλάργυρος θέλει ὁ ἄλλος νά ᾿ναι ἀνοιχτοχέρης. Ὁ ἀκατάδεκτος θέλει τὸν ἄλλο ταπεινό. Κι αὐτὸς ποὺ ἀγαπᾶ σὰν τρελός, θέλει νά ᾿ναι συγκρατημένοι καὶ φρόνιμοι οἱ ἄλλοι. Καὶ ζηλεύει καὶ τὸν στενότερό του ἀκόμα φίλο.

Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι: Για την αρετή της αγνείας

Ποιες είναι οι αμαρτίες με τις οποίες αθετείται η αγνεία; Και τι κακό παθαίνει ο άνθρωπος από την αθέτησή της;

Απάντηση: Στην αγνεία εναντιώνεται, γενικά, η λαγνεία ή ακολασία ή ηδυπάθεια, που εκδηλώνεται κυρίως με τις μορφές της πορνείας και της μοιχείας. Η ηδυπάθεια, ως ασθένεια της ψυχής, δεν περιλαμβάνει μόνο την έμπρακτη αμαρτία, αλλά και τους ακάθαρτους λογισμούς και τις επιθυμίες και τα αισθήματα, καθώς και εξωτερικές εκδηλώσεις που προηγούνται της αμαρτίας και την προετοιμάζουν, όπως λάγνες ματιές, αισχρά λόγια, φιλιά και χάδια. Ο Κύριος το είπε ξεκάθαρα: «Όποιος βλέπει μια γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μέσα του μοιχεία μ’ αυτήν» (Ματθ. 5:28). Στο πάθος αυτό, βέβαια, περιλαμβάνονται και οι παρά φύση επιθυμίες και τάσεις, για τις οποίες γράφει ο απόστολος Παύλος (Ρωμ. 1:26-27). Η ηδυπάθεια σ’ όλες της τις μορφές είναι θανάσιμη αμαρτία, που χωρίζει τον άνθρωπο από τον Θεό. «Μην έχετε αυταπάτες», μας λέει ο απόστολος· «στη βασιλεία του Θεού δεν θα έχουν θέση ούτε πόρνοι ούτε είδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε θηλυπρεπείς ούτε αρσενοκοίτες» (Α’ Κορ. 6:9).

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Βασιλέας ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Ἀμασείας

 

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Βασιλεὺς ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Λικινίου (307 – 323 μ.Χ.) καὶ ἦταν Ἐπίσκοπος τῆς Ἀμασείας τοῦ Πόντου. Ὁ Ἐπίσκοπος Βασιλεὺς διακρινόταν γιὰ τὸν ζῆλο του ὑπὲρ τῆς πίστεως καὶ τὴν ἀκοίμητη δραστηριότητα στὴν ἐπιτέλεση τῶν καθηκόντων του. Ἐπειδὴ παντοῦ ὑπῆρχαν καὶ πλάνες καὶ κίνδυνοι, ἔσπευδε παντοῦ καὶ ὁ ἴδιος κηρύττοντας, συμβουλεύοντας, παρηγορώντας, ἐνισχύοντας, στηρίζοντας, ἐλκύοντας, πυκνώνοντας καὶ ἐγκαρδιώνοντας τὶς Χριστιανικὲς τάξεις καὶ ἀναδεικνύοντας αὐτὲς ὅσο τὸ δυνατὸν ἰσχυρότερες πνευματικὰ ἔναντι τοῦ εἰδωλολατρικοῦ κόσμου.

Δημήτρης Δασκαλάκης: Το σκοτεινό πρόσωπο της Τεχνητής Νοημοσύνης

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

Το 1997 σε μια ιστορική αναμέτρηση μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, το πανίσχυρο υπολογιστικό μηχάνημα της ΙΒΜ κατόρθωσε να επιβληθεί στον παγκόσμιο πρωταθλητή και καλύτερο σκακιστή όλων των εποχών Γκάρι Κασπάροφ, αποδεικνύοντας την ανωτερότητα των αλγορίθμων έναντι των διανοητικών δυνατοτήτων του ανθρωπίνου μυαλού.

Μετά την συγκλονιστική επικράτηση του υπερυπολογιστή «Deep Blue» της IBM στα τέλη της δεκαετίας του 1990 επί του κορυφαίου Ρώσου σκακιστή (αρμενικής καταγωγής), η πρόοδος που καταγράφεται στην εξέλιξη των υπολογιστικών συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης μοιάζει να είναι πραγματικά ασύλληπτη.

Η Αλήθεια για την Παρουσία της κ. Αγαπηδάκη στον Ι.Ν. Αγίας Μαρίνας Περιστερίου – Όταν η Παραπληροφόρηση Φοράει το “ένδυμα” της Είδησης

 

Με αφορμή τα όσα διακινήθηκαν τις τελευταίες ημέρες σε δημοσιεύματα και μέσα ενημέρωσης σχετικά με την παρουσία της αναπληρώτριας Υπουργού Υγείας κ. Ειρήνης Αγαπηδάκη στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας Περιστερίου, τη Μεγάλη Πέμπτη 17 Απριλίου κατά την Ακολουθία του Όρθρου της Μεγάλης Παρασκευής ("Δώδεκα Ευαγγέλια"), αισθανόμαστε την ανάγκη και την ευθύνη να τοποθετηθούμε δημόσια, όχι με διάθεση αντιπαράθεσης, αλλά υπεράσπισης της αλήθειας, της Εκκλησίας και της πίστης μας.

Τι συνέβη στην πραγματικότητα

   Όπως  μας πληροφόρησαν ενορίτες του Ι.Ν.Αγ.Μαρίνας , τη Μεγάλη Πέμπτη 17 Απριλίου, και αφού βρισκόταν η ακολουθία σε εξέλιξη προσήλθε στο ναό και κάθισε στον σολέα η αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας κ.Ειρήνη Αγαπηδάκη συνοδευόμενη από έναν δημοσιογράφο και μέλος της τοπικής δημοτικής διοίκησης, και από μια επαγγελματία φωτογράφο. Στοιχεία που παραπέμπουν σε μια  επίσκεψη επικοινωνιακού χαρακτήρα παρά θρησκευτικού ( και σίγουρα δεν προσήλθε ως “απλή πιστή”).

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ [:Ἰω. 20,19-31] YΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ [:Ἰω. 20,19-31]

YΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ [:Πράξ. 5,12-20] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ [:Πράξ. 5,12-20]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος· τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός(:στὸ μεταξὺ μὲ τὰ χέρια τῶν ἀποστόλων γίνονταν συνεχῶς πολλὰ ἐκπληκτικὰ καὶ ἐξαιρετικὰ θαύματα, ποὺ ἐπιβεβαίωναν ὅτι ἡ διδασκαλία τους ἦταν ἀληθινὴ καὶ προκαλοῦσαν κατάπληξη στὸν λαό. Καὶ ὅλοι οἱ πιστοὶ μαζὶ μὲ μιὰ καρδιὰ μαζεύονταν στὴ στοὰ τοῦ Σολομῶντος. Καὶ ἀπὸ τοὺς ὑπόλοιπους ποὺ δὲν εἶχαν πιστέψει, κανεὶς δὲν τολμοῦσε ν᾿ ἀνακατευτεῖ μὲ αὐτούς, νὰ ἀστειευτεῖ μαζί τους καὶ νὰ τοὺς συμπεριφερθεῖ σὰν συνηθισμένους ἀνθρώπους τοῦ δρόμου˙ ἀλλὰ ὁ πολὺς λαός τοὺς τιμοῦσε καὶ τοὺς ἐγκωμίαζε)»[Πράξ. 5,12-13].

Γεώργιος Τζανάκης: Γιὰ τὸ Μετόχι τῆς Ἱ. Μονῆς Σινὰ στὰ Χανιὰ τῆς Κρήτης.

 

Τί συμβαίνει στὸ μετόχι τῆς μονῆς Σινᾶ, στὰ Χανιὰ τῆς Κρήτης;

Μετὰ τὴν ἀσθένεια καὶ τὴν ἀπομάκρυνσι τοῦ μοναχοῦ, τὸ μετόχι φαίνεται νὰ ἔχει ἐγκαταλειφθῇ. Ἐρημώνει κλειστό. Ἕνα τέτοιου μεγέθους κτῆμα, μὲ τόσες πολυποίκιλες φυτικὲς καλλιέργειες δὲν μπορεῖ νὰ τηλεδιοικεῖται ἐξ ἀποστάσεως ἀπὸ ἕναν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν παραμεθόριο Ἑλλάδα. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους οἱ δραστηριότητες δὲν γίνονται ἐξ ἀποστάσεως , οὔτε δι᾿ ἀλληλογραφίας, οὔτε μέσῳ καμερῶν καὶ τηλεσυνενοήσεων. Πρέπει νὰ εἶσαι ἀπὸ πάνω, νὰ γνωρίζῃς καὶ κυρίως νὰ τὰ ἀγαπᾶς καὶ νὰ τὰ πονᾶς καὶ νὰ διαθέτῃς καὶ τὴν γνῶσι καὶ τὸν χρόνο. Πολὺ χρόνο. Μέρα καὶ νύχτα. Μπορεῖ ἕνας παπᾶς ἐξ ἀποστάσεως, μὲ τόσες ἱερατικὲς καὶ οἰκογενειακὲς ὑποχρεώσεις νὰ ἀνταποκριθῇ οὐσιαστικῶς στὶς ἀπαιτήσεις ἑνὸς τέτοιου κτήματος;  Ὁ ἐπίσκοπος του, τὰ γνωρίζῃ ὅλα αὐτά;  Πιστεύει ὅτι ἔχει τὴν γνῶσι, τὴν πείρα καὶ τὴν ἱκανότητα νὰ δράσῃ ἐπ᾿ ὠφελείᾳ τῆς μονῆς ἐξ ἀποστάσεως,  καὶ ταυτοχρόνως νὰ ἀνταποκριθῇ στὰ ἱερατικά του καθήκοντα; Ὁ ἴδιος ἔχει συναίσθησι τῆς εὐθύνης ποὺ ἔχει ἐπωμιστεῖ ἀναλαμβάνοντας τέτοιο ρόλο; Καὶ ἀπὸ ποιόν ἀνέλαβε αὐτὸν τὸν ρόλο; Τοῦ ἀνετέθη ἀπὸ τὴν Σύναξι τῶν  πατέρων τῆς Μονῆς Σινᾶ; Τὸν γνωρίζουν καλά; Εἶδαν στὸν ἄνθρωπο αὐτὸν τέτοιες ἱκανότητες;

Ελευθέριος Ανδρώνης: Διακαινήσιμος εβδομάδα: «Ο Χριστός τα κάνει όλα νέα» – Επτά μέρες Αναστάσιμης γιορτής που λογαριάζονται σαν μία

 

Το πανευφρόσυνο πνεύμα της Διακαινησίμου καλεί τον κάθε χριστιανό να μετέχει στο πνευματικό πανηγύρι της Ανάστασης

 

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Από τη Κυριακή του Πάσχα έως την Κυριακή του Θωμά, η λεγόμενη εβδομάδα της Διακαινησίμου θεωρείται από την Εκκλησία ως μια ολόχαρη, γιορτινή, αναστάσιμη ημέρα που ο άνθρωπος καθημερινά αγάλλεται για το μεγαλείο της δόξας του Χριστού.

Είναι σαν ένα ευφρόσυνο συμπόσιο πίστεως, σαν ένα πνευματικό πανηγύρι τόσο μεγάλο που οι επτά μέρες είναι σαν μία, σαν ένα αδιάκοπο γλέντι μιας ουράνιας και νηφάλιας μέθης. Είναι το σκίρτημα της ψυχής από τη μυσταγωγική κατάνυξη του μηνύματος της Ανάστασης.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Άγιος Μάρκος ο Απόστολος και Ευαγγελιστής

 

Σύροντες εἰς γὴν Μᾶρκον οἱ μιαιφόνοι,
Πρὸς οὐρανοὺς πέμποντες αὐτὸν ἠγνόουν.
Εἰκάδι πέμπτῃ Μᾶρκον ἑνὶ χθονὶ ἄφρονες εἷλκον.

Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος ήταν ανεψιός του Αποστόλου Βαρνάβα και η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία. Η καταγωγή του ήταν μάλλον από την Κύπρο, αργότερα όμως εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα. Το ιουδαϊκό όνομα του ευαγγελιστού ήταν Ιωάννης. Μάρκος ήταν το Ρωμαϊκό του επώνυμο, που πήρε κατά τη συνήθεια που υπήρχε τότε. Και μ' αυτό έμεινε γνωστός στον χριστιανικό κόσμο.

Διακοπή μνημονεύσεως (ἀποτείχισις) τοῦ Μητροπολίτου Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων (π. Παῦλος Καλλίκας)

 

παπα-Παύλος Καλλίκας
Ιερέας Ι. Μητροπόλεως Κυθήρων και Αντικυθήρων,
σε Αποτείχιση (διακοπή μνημόνευσης) του Κυθήρων.

 

Αγαπητοί μου αναγνώστες,
ως τελευταίο όπλο και στην ΠΡΑΞΗ πρώτη γενναία αντίδραση κατά της εκκλησιαστικής κατάντιας, στην οποία έχει περιέλθει δεινώς η Ορθόδοξη πατρίδα μας, χρησιμοποίησα την Θεοπαράδοτη και Αγιοπαράδοτη Ιερά Αποτείχιση. Περίμενα στην «οικονομία» αρκετά χρόνια με καρτερία και υπομονή, αγωνιζόμενος δια δημοσίων και ενυπόγραφων άρθρων μου και λόγων μου.
 

Με την Χάρη του Θεού, ήρθε ο καιρός να περάσω από τα λόγια, στις πράξεις. Η ιερατική συνείδησή μου ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕ ΑΛΛΗ ΑΝΑΒΟΛΗ. Δεν μπορούσε να τα βολέψει άλλο. Θεωρώ μεγάλη υπόθεση την ΣΥΝΕΠΕΙΑ μεταξύ λόγων και πράξεων σε έναν άνθρωπο. Πόσω δε μάλλον σε θέματα Πίστεως. Σε αντίθετη περίπτωση (οπού δηλ. βασιλεύει η ασυνέπεια ή η της μοδός «οικονομία») διαπιστώνουμε ότι ο άνθρωπος καταντά γραφικός και ο αγώνας του κενός, ανερμάτιστος και αναποτελεσματικός. Μόνη «ελπίδα» του το αδιέξοδο. Τα αδιέξοδα.

Γέροντας Χαράλαμπος Διονυσιάτης

 

Ο πολυσέβαστος Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Διονυσίου, αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος, ήταν μία από τις μεγαλύτερες ασκητικές φυσιογνωμίες του Αγιορειτικού Μοναχισμού κατά τον εικοστό αιώνα. Πριν εκθέσουμε τις πολλές αρετές και τα ασκητικά παλαίσματα του εναρέτου αυτού ανδρός, καλό είναι να αρχίσουμε από την κατά σάρκα ζωή και καταγωγή του.

Γεννήθηκε στη Ρωσσία, αλλά σε ηλικία δέκα ετών ήλθε με τους γονείς του, Λεωνίδα και Δέσποινα, και τα τέσσερα άλλα αδέλφια του στην Ελλάδα. Εγκαταστάθηκαν στο χωριό Αρκαδικός του Νομού Δράμας, το οποίο απέχει από τη Δράμα μόλις 20 λεπτά.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Ἡ Ὁσία Ἐλισάβετ ἡ Θαυματουργός

Ἐλισάβετ, λιποῦσα γῆν, Θεοῦ Λόγε,

Καλὴ καλὸν βλέπει σε νύμφη νυμφίον.

Εἰκάδι καί γε τετάρτῃ ἀπῆρε πόλονδε Ἐλισαβέτεια.

Ἡ Ὁσία Ἐλισάβετ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἡράκλεια τῆς Θράκης καὶ ἔζησε τὸν 5ο αἰώνα μ.Χ. Οἱ γονεῖς της, Εὐνομιανὸς καὶ Εὐφημία, ἦταν ξακουστοὶ καὶ ὀνομαστοί, φημισμένοι γιὰ τὰ πλούτη τους καὶ περίφημοι γιὰ τὴν ἀρετή τους. Κατοικοῦσαν κοντὰ στὴν Ἡράκλεια, στὸν τόπο ποὺ ἀπὸ παλιὰ ὀνομαζόταν Θρακοκρήνη καὶ ἀργότερα Ἀβυδηνοί. Ζοῦσαν μὲ εὐσέβεια ἔχοντας ὡς πρότυπο τὸν Ἰώβ. Ποθώντας δὲ μὲ πάθος νὰ μιμηθοῦν τὴν φιλοξενία τοῦ Ἀβραάμ, ἁπλόχερα βοηθοῦσαν ὅλους, ὅσοι εἶχαν ἀνάγκες ὑλικές.

Οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν.

Θαυμαστές παρεμβάσεις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου σέ περιπτώσεις ἀπόπειρας αἱρετικῶν νά μολύνουν τήν Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός

  

Στίς ἡμέρες μας, ὁ ἀντίχριστος κάνει τήν δουλειά του μέ πρωτοφανή δόλο καί μάλιστα ἐντελῶς ἀνεπαίσθητα. Μᾶς ξεγελάει πανεύκολα μέ διάφορες προφάσεις καί ψευτοδικαιολογίες καί χωρίς νά τό καταλάβουμε, μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἄρνηση καί τήν  περιφρόνηση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας.

Ἡ σαγήνη καί ὁ «καθρέπτης» τοῦ ἀλλόκοτου ἱερατείου.

 

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Ὑπάρχει ἕνας καθρέπτης, ὁ ὁποῖος ἔχει τήν ἰδιότητα, χωρίς νά καταδεικνύει, νά ἀναδεικνύει ἀβιάστως τό ἀλλόκοτο ἱερατεῖο καί τή σαγήνη του, πού ἁπλώθηκε ἐντόνως, κυρίως τίς τελευταῖες δεκαετίες, στήν πατρίδα μας. Οἱ ἱεράρχες, καί γενικώτερα, οἱ ἱερωμένοι, ἄς καθρεπτισθοῦν σέ αὐτόν τόν ταπεινό καθρέπτη, πού βασίζεται στήν Ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, καί ἄς κάνουν τήν αὐτοκριτική τους. Ἀνήκουν στό ἀλλόκοτο ἱερατεῖο ἤ ὄχι;

Τό ἀλλόκοτο ἱερατεῖο θά ἐμφανίζονταν στόν καθρέπτη νά:

Σοφία Μπεκρῆ: «Θεοῦ γεώργιον»

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Μέσα στὸ φῶς τοῦ ἔαρος καὶ τῆς Ἀναστάσεως «ἀνέτειλε» καὶ ἡ «φωτοφόρος» ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Μεγαλομάρτυρος. Πράγματι, ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου συμβαδίζει πάντοτε μὲ τὴν Ἀνάσταση· γιὰ τὴν ἀκρίβεια οἱ δύο ἑορτὲς «συνεκλάμπουν». Γι’ αὐτὸ ὁ ὑμνογράφος στὸ ὄμορφο τροπάριο τοῦ Καθίσματος τοῦ Ὄρθρου μᾶς καλεῖ «ἅπαντες λαμπροφοροῦντες φαιδρῶς ἑορτάσωμεν».

Ὅλοι ἑπομένως οἱ φιλέορτοι χριστιανοὶ συμμετέχομε στὴν χαρὰ ἑνὸς ἀπὸ τοὺς πλέον ἀγαπημένους Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀλλὰ γιατί ὁ Ἅγιος τυχαίνει νὰ εἶναι ἰδιαίτερα λαοφιλής; Διότι ὁμολογουμένως συνεδύαζε στὸ πρόσωπό του τὶς μεγαλύτερες ἀρετὲς τοῦ βίου, τὴν νεότητα μὲ τὴν σταθερότητα, τὴν ἀξιωσύνη μὲ τὴν γενναιότητα, τὴν φιλοπτωχεία μὲ τὴν ἀλληλεγγύη.

Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης: (Ἀποσπάσματα ὁμιλίας κατά τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου Γεωργίου)

Σήμερα ὅταν λέμε μάρτυς, ἐννοοῦμε ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος βασανίσθηκε γιά τόν Χριστό. Ἀλλά ἡ ἀρχική σημασία τῆς λέξεως «μάρτυς» εἶναι ἄλλη. Μάρτυς εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δίνει μαρτυρία γιά κάτι. Καί οἱ ἅγιοι Μάρτυρες λέγονται μάρτυρες, διότι ἔδωσαν μαρτυρία, ἔδωσαν βεβαίωση, γιά κάτι πού προσωπικῶς εἶχαν γνωρίσει. Διότι ὁ μάρτυς καταθέτει γιά κάτι, γιά τό ὁποῖο προσωπικῶς ἔχει λάβει γνῶσι.

Μάρτυς τοῦ Θεοῦ Πατρός εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψις· «ὁ μάρτυς ὁ πιστός καί ἀληθινός», διότι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐμαρτύρησε περί τοῦ Πατρός. «Ἐκεῖνος ἐξηγήσατο», κατά τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος 

 

Ἐχθροὺς ὁ τέμνων Γεώργιος ἐν μάχαις,
Ἑκὼν παρ' ἐχθρῶν τέμνεται διὰ ξίφους.
Ἦρε Γεωργίου τρίτῃ εἰκάδι αὐχένα χαλκός.

Ο λαοφιλής Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς. Ο πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό όταν ο Γεώργιος ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα του τότε τον πήρε μαζί της στην πατρίδα της την Παλαιστίνη, όπου είχε και τα κτήματα της. Όταν έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι' αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμη και ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ.

Σοφία Μπεκρῆ: «Ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν μείνῃ …»

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

Ὁ Χριστός, ἡ ζωὴ καὶ ἡ ἀνάσταση ἡμῶν, «ἠγέρθη». Ἡ Ἀνάστασή Του μάλιστα συμπαρασύρει τὰ πάντα γύρω μας, «τὸν οὐρανό, τὴν γῆ καὶ τὰ καταχθόνια», τὰ ὁποῖα εἶναι ὅλα λουσμένα στὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ, πλημμυρισμένα στὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του.

            Ἡ κυριώτερη συνέπεια τῆς Ἀναστάσεως εἶναι ἀκριβῶς αὐτή: Ἐκεῖ ποὺ πρῶτα κυριαρχοῦσε ὁ θάνατος, ἡ θλίψη, ὁ πόνος καὶ ἡ ὀδύνη, τώρα πλέον κυριαρχεῖ ἡ ἀναστάσιμη χαρά, ἡ χαρὰ ἐκείνη ποὺ ἔχει ἀρχὴ ἀλλὰ δὲν ἔχει τέλος. Γι’ αὐτὸ ὁ Χριστὸς προεξαγγέλλει στοὺς μαθητές Του ὅτι, ὅταν θὰ τὸν ξαναδοῦν μετὰ ἀπὸ τὴν Ἀνάσταση, ἡ χαρά τους θὰ εἶναι «πληρωμένη», ὁλοκληρωμένη, καὶ κανεὶς πλέον δὲν θὰ μπορῆ νὰ τοὺς τὴν ἀφαιρέσῃ: «οὐδεὶς αἴρει ἀφ’ ὑμῶν» (Ἰωάν., ιστ’ 22).

Νεκτάριος Δαπέργολας: Η ΠΟΡΝΗ ΕΝ ΚΛΑΥΘΜΩ…

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

 

«Πόρνης ἐπεθύμει ὁ Θεός; Ναί, πόρνης· τῆς φύσεως τῆς ἡμετέρας λέγω…Καὶ ἄνθρωπος μέν, ἐὰν ἐπιθυμήσῃ πόρνης καταδικάζεται, Θεός δὲ πόρνης ἐπιθυμεῖ; Καὶ πάνυ. Πάλιν ἄνθρωπος ἐπιθυμεῖ πόρνης, ἵνα γένηται πόρνος· Θεὸς δὲ ἐπιθυμεῖ πόρνης, ἵνα τὴν πόρνην παρθένον ἐργάσηται…Ὁ τοσοῦτος καὶ τηλικοῦτος ἐπεθύμησε πόρνης; Καὶ τί; Ἵνα γένηται νυμφίος. Οὐ πέμπει πρὸς αὐτὴν οὐδένα τῶν δούλων, οὐ πέμπει ἀρχάγγελον, οὐ πέμπει τὰ Χερουβίμ, οὐ πέμπει τὰ Σεραφίμ· ἀλλ᾿ αὐτὸς παραγίνεται ὁ ἐρῶν…Ἐπειδὴ αὐτὴ οὐκ ἠδύνατο ἀναβῆναι ἄνω, αὐΤεμεις ὸς κατέβη κάτω. Πρὸς τὴν πόρνην ἔρχεται καὶ οὐκ αἰσχύνεται. Ἔρχεται πρὸς τὴν πόρνην καὶ γίνεται ἄνθρωπος…» (Ἅγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

   «Ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. Εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον…» (Κατά Ἰωάννην α΄ 10-12)

   «Εἶδα μέσα σ’ ἕνα βοῦρκο ἕναν ἄνθρωπο ποὺ πνιγόταν. Βούτηξα καὶ κατόρθωσα νὰ τὸν σύρω ἔξω, σχεδόν μισοπεθαμένο. Σιγά-σιγά συνῆλθε καὶ τότε γύρισε καὶ μὲ ἀγριοκοίταξε. “Γιατί μὲ ἔβγαλες;” ρώτησε. “Ἐγώ ἐκεῖ μέσα ζῶ”…» (Ἀντρέι Ταρκόφσκυ, «Νοσταλγία»)

     Πάσχα. Παρὰ τό τρομακτικό ταξίδι τῆς ἀνθρωπότητας στήν καρδιά τοῦ σκότους, πού ὅλο καί βαθαίνει γύρω μας, καί παρά τὰ μαῦρα σύννεφα ποὺ συσσωρεύονται πάνω καί ἀπὸ τὴν καθημαγμένη καί προδομένη πατρίδα, δύσκολο νὰ μιλήσεις σήμερα γιὰ πράγματα χοϊκὰ. Σήμερα ἕνας χαροποιὸς λυγμός, λυτήριος τῆς θλίψης, καταυγάζει τὰ σύμπαντα. Ἐπειδή ἐν τῇ σκοτίᾳ τὸ Φάος ἠγέρθη καὶ ἀρρήτως φαῖνον τὰ πᾶντα καινὰ ἐποίησεν. Ποιὸς νὰ φοβηθεῖ πιὰ τὴ Νύχτα; Τώρα ὁ Ἅδης ἐπικράνθη καὶ ἐνεπαίχθη. Γιατὶ πίστευε πὼς εἶναι κραταιὸς καὶ πανσθενὴς. Μὰ πλέον ἡ ἐξουσία του ἀποδείχτηκε φενάκη.

Ἅγιος Παΐσιος: Ὁ Ἀντίχριστος

 

Γέροντα, πέστε μας κάτι γιὰ τὸν Ἀντίχριστο.

  – Ἂς ποῦμε μιὰ φορὰ γιὰ τὸν Χριστό... Ὅσο μποροῦμε νὰ εἴμαστε κοντὰ στὸν Χριστό. Ἂν εἴμαστε μὲ τὸν Χριστό, τὸν Ἀντίχριστο θὰ φοβηθοῦμε; Μήπως τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα δὲν ὑπάρχει τώρα; Τὸ κακὸ οὕτως ἢ ἄλλως τὸ κάνει τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα. Καὶ ἂν γεννηθῆ καὶ ἕνα ἀντίχριστο τέρας καὶ κάνη μερικὰ μπανταλά, θὰ γελοιοποιηθῆ στὸ τέλος. Θὰ συμβοῦν ὅμως γεγονότα πολλά. Ἴσως προλάβετε νὰ ζήσετε καὶ ἐσεῖς πολλὰ ἀπὸ τὰ σημεῖα ποὺ γράφει ἡ Ἀποκάλυψη. Σιγὰ-σιγὰ ἀρκετὰ ἀρχίζουν νὰ βγαίνουν. Φωνάζω ὁ ταλαίπωρος πρὶν ἀπὸ πόσα χρόνια! Εἶναι φοβερή, ἐξωφρενικὴ ἡ κατάσταση! Ἡ παλαβομάρα ἔχει ξεπεράσει τὰ ὅρια. Ἦρθε ἡ ἀποστασία καὶ μένει τώρα νὰ ἔρθη «ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας»[1]. Θὰ γίνη τρελλοκομεῖο. Μέσα στὴν ἀναμπουμπούλα ποὺ θὰ ἐπικρατῆ, θὰ ξεσηκωθῆ κάθε κράτος νὰ κάνη ὅ,τι τοῦ λέει ὁ λογισμός. Ὁ Θεὸς νὰ βάλη τὸ χέρι Του, τὰ συμφέροντα τῶν μεγάλων νὰ εἶναι τέτοια, ποὺ νὰ μᾶς βοηθήσουν. Κάθε λίγο θὰ ἀκοῦμε κάτι καινούργιο. Θὰ βλέπουμε νὰ γίνωνται τὰ πιὸ ἀπίθανα, τὰ πιὸ παράλογα πράγματα. Μόνον ποὺ τὰ γεγονότα θὰ περνᾶνε τάκα-τάκα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Οἱ Ἅγιοι Ραφαὴλ, Νικόλαος καὶ Εἰρήνη οἱ Μάρτυρες

Ὡς φῶς ἡμῖν ὤφθησαν Ραφαὴλ μέγα

Ὁμοῦ καὶ Νικόλαος οἱ κεκρυμμένοι.

Εἰρήνη ἀθλήσασα σὺν τοῖς τοκεῦσι

Ἡμῖν ἤδη ἔγνωσται θαύμασι ξένοις.

Καρυῶν ἀθλήσαντες Μονῇ τῇ πάλαι

Τῆς ἄνω ἐπέβητε Μάρτυρες δόξῃς.

Οἱ Ἅγιοι Ραφαήλ ὁ Ἱερομάρτυρας, Νικόλαος ὁ Ὁσιομάρτυρας καὶ Εἰρήνη ἡ Παρθενομάρτυς, συγκαταλέγονται στὴ χορεία τῶν Νεοφανῶν Ἁγίων καὶ μάλιστα ἐκείνων ποὺ μαρτύρησαν σχεδὸν ἀμέσως μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σχετικὰ μὲ τὸν βίο τους γνωρίζουμε λίγα πράγματα. Οἱ πρῶτες πληροφορίες γιὰ τὴν ὕπαρξη τῶν Ἁγίων ἱστοροῦνται μὲ  θαυματουργικὸ καὶ ἀποκαλυπτικὸ τρόπο ἀπὸ τὸ ἔτος 1959. Ἀπὸ μία ἀνασκαφὴ ποὺ ἔγινε στὴ Θερμὴ τῆς Λέσβου, ἀνακαλύφθηκε ὁ τάφος ἑνὸς ἀγνώστου προσώπου, ποὺ ὅπως ἀποκαλύφθηκε σὲ συνεχὴ ὁράματα, ἀνῆκε στὸν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα Ραφαήλ, ὁ ὁποῖος μαρτύρησε μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Ὁσιομάρτυρα Νικόλαο καὶ τὴν Ἁγία Εἰρήνη. Ὁ τάφος καὶ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἀνακαλύφθηκε στὶς 13 Ἰουνίου 1960.

Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ καταγόταν ἀπὸ τοὺς Μύλους τῆς Ἰθάκης καὶ γεννήθηκε τὸ ἔτος 1410. Τὸ κοσμικό του ὄνομα ἦταν Γεώργιος Λάσκαρης ἢ Λασκαρίδης καὶ ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Διονύσιος. Πρὶν γίνει κληρικὸς εἶχε σταδιοδρομήσει στὸ βυζαντινὸ στρατὸ καὶ ἔφθασε μάλιστα σὲ μεγάλο βαθμό. Σὲ ἡλικία τριάντα πέντε ἐτῶν γνώρισε ἕνα ἀσκητικὸ καὶ σεβάσμιο γέροντα, τὸν Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος τὸν προσείλκυσε στὴν ἐν Χριστῷ ζωή. Κάποια Χριστούγεννα ὁ γέροντας κατέβηκε ἀπὸ τὸν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του, γιὰ νὰ ἐξομολογήσει καὶ νὰ κοινωνήσει τοὺς στρατιῶτες καὶ κήρυξε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Τότε ὁ ἀξιωματικὸς Γεώργιος, ὅταν ὁ γέροντας κατέβηκε πάλι τὰ Θεοφάνεια, ἀποχαιρέτισε τοὺς στρατιῶτες καὶ τὸν ἀκολούθησε.