Τολμώ
να γράψω ένα πνευματικό συμβάν της Αγγελικής τώρα που συγχωρέθηκε, τώρα που ο γέροντας
μας , πατήρ Προκόπιος ,την πήρε πλάι
του, όπως ήταν στο μοναστήρι.
....Τι
δεν είχε ζήσει αυτή η αγαπημένη ψυχή κοντά στο μεγάλο γέροντα.
Ο γέροντας
την είχε σώσει ....και από τότε μια ιδιαίτερη σχέση πατρός θυγατέρας είχε
αναπτυχθει μεταξύ τους.
Η Αγγελική
ήταν η φροντίδα του. Του μαγείρευε το φαγητό
του και πρόσεχε να παίρνει τις "χούφτες" τα χάπια του....για να μπορεί
να στέκεται όρθιος ...να διακονεί τα παιδιά του.
Ενα από
τα πολλά χαρίσματα που είχε ο γέροντας και ζήσαμε, ήταν το χάρισμα να μεταφέρεται
...νοερά;....εν σώματι;...Κύριος οίδε!!!
Ήταν
άγρυπνος φρουρός των παιδιών του, έβλεπε όλα όσα τους απασχολούσαν από κοντά....και
τα "επιθεωρούσε".
Ήταν
πλάι μας...όλοι είχαμε ζήσει "κάτι"
από αυτή την αίσθηση!
Χαρακτηριστικά
θα αναφέρω την ιστορία της Αγγελικής...όπως μας την διηγήθηκε.
"
Πηγαίνω και του λέω...
Γέροντα
έρχεσαι στο σπίτι μου;
Σε είδα
σήμερα και μετά χάθηκες...
Και
μου λέει....
Τι είναι
αυτά που λες παιδάκι μου...μην τα ξαναπείς!
Μετά
από λίγες μέρες τον ξαναβλέπω μέσα στο σπίτι.
Πηγαίνω
και του ξαναλέω....
Γέροντα
πάλι σε είδα!
Έρχεσαι!...Γιατί
δεν μου λες αλήθεια;
Και
μου λέει...
Παιδάκι
μου...δεν σου είπα να μη λες τέτοια πράγματα;
Μετά
από λίγες μέρες...πάλι τον βλέπω!
Συγχύστηκα,
νόμιζα ότι τα χάνω.
Πάω
με κλάματα και του λέω...
Να
σου πω γέροντα, ένα κι ένα κάνουν δυο!
Η
μου λες ότι έρχεσαι....η εγώ είμαι τρελή ...και θα πάω τώρα αυτή τη στιγμή να με δουν στο Δαφνί!
Γιατί
εγώ...σε βλέπω!!!
Τότε
γυρίζει με συγκατάβαση και μου λέει...
Παιδάκι
μου, ένα θα σου πω μόνο....αλλά μέχρι εκεί!
Δεν
θα ρωτήσεις τίποτα άλλο!!!
Αυτό
το χράμι που έχεις στον καναπέ σου εκεί....δεν το πλένεις ποτέ;;;
Δυο μήνες
μέσα στη σκόνη το έχεις!!!"
Την ευχή
του γέροντα να έχουμε!
«Πᾶνος»
την ευχουλα του να εχουμε απο τον ουρανο
ΑπάντησηΔιαγραφή