Tο έχουμε ακούσει εκατοντάδες φορές, κυριολεκτικά. Το τραγουδήσαμε, χτυπήσαμε παλαμάκια, το φωνάξαμε στα συλλαλητήρια. Έχει δεκάδες χιλιάδες views στο youtube. Μιλάμε για το «Μην παραχαράζετε την ιστορία».
Ένα τραγούδι σύμβολο αγώνα!
Με ιδιαίτερη χαρά σας παρουσιάζουμε τη δημιουργό του. Δεν είναι μουσικός, είναι γιατρός Γενικής Ιατρικής και Ομοιοπαθητικής.
Δεν είναι από τη Μακεδονία, είναι από την Αρκαδία, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα, στον Άλιμο.
Έχει ωστόσο δυναμική και αρχοντική προσωπικότητα, βαθιά πίστη στο Θεό, φιλοπατρία και αγωνιστικότητα. Και αυτά υπεραρκούν.
Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών, επιστήμων με καλλιτεχνική φλέβα, αλλά και συγγραφέας θεατρικών έργων.
Η Μαριγώ Μπούρη μιλά αποκλειστικά στον "Αμφοτεροδέξιο" για την ιστορία του τραγουδιού.
Μαριγώ, είσαι η δημιουργός του τραγουδιού που έχει χαρακτηρισθεί ως «Ύμνος της Μακεδονίας», αφού ακούγεται πλέον σε εθνικές και σχολικές εορτές, σε παρελάσεις και σε εκδηλώσεις. Πες μας πότε και πώς το έγραψες;
Αυτό το τραγούδι γράφτηκε πριν από 30 χρόνια σε μια Κατασκήνωση της Μακεδονίας. Ο μακαριστός επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης φιλοξενούσε κάθε καλοκαίρι χιλιάδες παιδιά από όλη την Ελλάδα. Είχα λοιπόν κι εγώ την ευλογία να φιλοξενηθώ για πολλά καλοκαίρια σε αυτή την Κατασκήνωση. Στην Πρώτη Φλωρίνης.
Ήμουν 19 ετών, φοιτήτρια Ιατρικής, όταν ο π. Αυγουστίνος για πολλοστή φορά παρακάλεσε να γράψουμε ένα τραγούδι για τη Μακεδονία μας. Την εποχή εκείνη έγραφαν τραγούδια δυο τρία στελέχη του έργου της Κατασκήνωσης, αλλά με θέμα τη Μακεδονία δεν αποφάσιζε κανείς.
Κατασκήνωση Ι. Μ. Φλωρίνης 1991
Τότε σκέφτηκα να γράψω κάτι εγώ. Κι ας μην είχα μεγάλη "προϋπηρεσία" στη δημιουργία τραγουδιών. Το έκανα μόνο από υπακοή στο Γέροντα επίσκοπο. Όταν το τελείωσα, αισθάνθηκα ότι αγωνιζόμουν με μια πένα κι ένα ακορντεόν για τη Μακεδονία.
Τα χρόνια πέρασαν, εγώ σχεδόν το ξέχασα, αλλά οι Φλωρινιώτες κι οι υπόλοιποι Μακεδόνες το κράτησαν στην καρδιά τους, το τραγούδησαν, το μετέδωσαν και το ενέταξαν στη Μακεδονική κουλτούρα! Νομίζω ότι ήταν θέλημα Θεού να κρατήσει τόσα χρόνια, γιατί το έκανα από υπακοή στον επίσκοπο.
Και πώς έφτασε μέχρι τα συλλαλητήρια;
Το τραγούδι ήρθε πάλι φέτος και με βρήκε, όταν το Μακεδονικό επανήλθε στην επικαιρότητα. Έκατσα με μεράκι και ταπεινότητα και το ηχογράφησα. Το ηχογράφησα και με τη βοήθεια της μουσικής τεχνολογίας το πρόσφερα στα νέα παιδιά. Γιατί τώρα, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Το τραγούδι σου λέει ότι «η Μακεδονία είναι μία». Οι βουλευτές μας όμως, σήμερα άλλη γνώμη είχαν ...
Πράγματι, έτσι λέει το ρεφρέν. Λίγο πιο κάτω όμως λέει «... λάμπει από Ελλάδα κι Ορθοδοξία». Δεν είναι τυχαίο αυτό. Εμείς, ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουμε άλλη οπτική για τα εθνικά θέματα. Να σου θυμίσω ότι ο Άγιος Παΐσιος είπε και αυτό «Θα είχα τρελαθεί με την αδικία αυτού του κόσμου, αν δεν ήξερα ότι η τελευταία λέξη είναι του Κυρίου».
Είσαι αισιόδοξη δηλαδή, μετά τα 153 ΝΑΙ;
Η τελευταία λέξη είναι του Κυρίου, όπως είπε ο Άγιος. Γι' αυτό έχουμε χρέος να προσευχόμαστε για την πατρίδα μας. Κάθε μέρα. Όχι μόνο στα συλλαλητήρια. Όχι μόνο στον κίνδυνο.
Μαριγώ, κάποιοι έχουν φτιάξει μπιτάκια, τα οποία έχουν γίνει viral, αλλά έχουν κόψει τη φράση "Λάμπει από Ελλάδα κι Ορθοδοξία". Κράτησαν δηλαδή μόνο τους δύο πρώτους στίχους.
Κατ' αρχάς να σου πω ότι χαίρομαι που νέα παιδιά πήραν το τραγούδι μου και το "μεταμόρφωσαν", ώστε να είναι πιο κοντά σ' αυτά ...
Όσο για την "περικοπή", να σου θυμίσω ότι ο Εθνικός μας Ύμνος έχει 158 στροφές, αλλά τραγουδάμε μόνο τις δύο. Αυτό δεν "χαλάει" τον ύμνο ...
Έχεις γράψει κι άλλα τραγούδια;
Όταν ήμουν αρκετά μικρή είχα γράψει κι άλλα τραγούδια, το συγκεκριμένο, όμως, ήταν θέλημα Θεού να μείνει στην ιστορία. Ίσως γιατί το έγραψα μόνο από υπακοή στο Γέροντα επίσκοπο.
Δεν είμαι μουσικός, είμαι γιατρός και για τέτοια τραγούδια ειδικά χρειάζεται έμπνευση, χρόνο και νιάτα γι’ αυτό αφήνω τη σκυτάλη στη νέα γενιά να γράψει κι αυτή αντιστασιακά, αγωνιστικά και πατριωτικά τραγούδια, όπως το καλούν οι μέρες μας.
Ξέρω ότι έχεις ανεβάσει και θεατρικά έργα.
Ναι, από ανάγκη. Δεν υπάρχουν θεατρικοί συγγραφείς στο εκκλησιαστικό θέατρο. Αυτό με ώθησε να αναλάβω δράση, η ελάχιστη, εγώ. Δεν μπορείς να φανταστείς με πόση λαχτάρα ο κόσμος περιμένει στις μέρες μας να δει τέτοια ιστορικά έργα, καθώς και τους βίους των Αγίων, δραματοποιημένους και ενσαρκωμένους από νέα παιδιά!
Όλα τα έργα μου έχουν ανέβει από την Ενοριακή Ομάδα Αγίας Μαρίνας Νέας Φιλαδελφείας με την οποία συνεργάζομαι. Οι ηθοποιοί είναι νέα παιδιά, έφηβοι, μαθητές, φοιτητές και νεαροί που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και αν και ερασιτέχνες, είναι άξιοι να ονομάζονται πραγματικοί ηθοποιοί, διότι ποιούν ήθος ενσαρκώνοντας τέτοιους ρόλους.
Τι ετοιμάζεις αυτό τον καιρό;
Έχω ετοιμάσει «Το Συναξάρι του Φώτη Κόντογλου», το οποίο είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο του «Το Αϊβαλί, η πατρίδα μου» και αναφέρεται στο βίο του Αγίου Γεωργίου του Χιοπολίτου. Θα παρουσιαστεί στις 25 Μαρτίου στη Φιλαδέλφεια.
Μαριγώ, σ’ ευχαριστούμε.
Κι εγώ!
Εύχομαι το Blog Αμφοτεροδέξιος να έχει πάντα προσανατολισμό το Χριστό και την Ελλάδα.
Ο Θεός μαζί μας!
Με την Ελλάδα μας.
Με την Μακεδονία μας.
Στίχοι-μουσική: Μαριγώ Μπούρη
Ενορχήστρωση: Ερμής Κοντούδης
Επεξεργασία video: Δημήτης Πασίνης
Επεξεργασία ήχου-μίξη: Studio Nikos D.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου