Την εορτή της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου»
το «Πάσχα του καλοκαιριού», μέσα στο «κατακαλόκαιρο», σε κάθε γωνιά της
Ορθόδοξης Ελλάδος, τιμάται επἀξια, με τόση λαμπρότητα και λαϊκό παλμό, η Μητέρα
του Κυρίου μας, που είναι και «Μάννα» όλου του κόσμου.
Η ορθόδοξη ψυχή στρέφει τις αισθήσεις της με
βαθειά κατάνυξη και παρακλητική διάθεση προς την Παναγία. Καθημερινά η
βυθισμένη μέσα στο πένθος και την οδύνη, βαρυαλγούσα ψυχή του πιστού, ζητά
παράκληση και παρηγοριά από την Παναγία. Σε αντίθεση με τον
υμνολογικό τόνο της περιόδου των Χαιρετισμών, όπου κυριαρχεί η θριαμβική δοξολόγηση
των απείρων χαρίτων της «Μητρός του
Θεού γενομένης».
Οι χριστιανοί επικαλούνται με δεήσεις και
ικεσίες το όνομά της Θεοτόκου, για να λάβουν βοήθεια στους καιρούς των πειραμσμών
, των πόνων και των θλίψεων, «Δέξαι
παρακλήσεις αναξίων σων ικετών».